Stoomafblaastopic#2!!

tis iedere 14 dagen zo en de dagen dat ie extra is....

Je wordt er moedeloos van en ze doen het ook echt met zijn drieen... er is niet specifiek een "schuldige" aan te wijzen

o vreselijk lijkt me dat.
ik ben ook soms best wel eens nieuwsgierig hoe dat bij luca gaat als hij bij zijn pa is, maar ik hoor hem er nooit over en ik krijg hem nagenoeg altijd onbeschadigd terug, dus ik denk dat het daar wel meevalt.

Leuk is anders lady wrb... maar goed er is een troost... in de vakanties gaat het vaak na twee dagen wel goed dus nog even doorbijten...

misschien kan je uitvinden waar het fout gaat?

3 kinderen bij elkaar is bijna altijd vragen om problemen.

Zo ook hier, alleen ik heb de mogelijkheid 1 ervan naar huis te sturen.

Wat je zou kunnen doen is kijken of je er twee aan het spelen kan krijgen en ik weet niet of je een spelcomputer in huis hebt, maar dan rouleren, 1 op computer, 2 spelen.
Daarna iets met de 3 kinderen doen, kleien, knutselen etc etc... en weer rouleren.
Heb je zelf ook een beetje rust, mits het lukt dan.
Bij 3 heb je er altijd 1 die erbij hangt...en worden ze alle drie stront vervelend.

Het is duidelijk dat ze het zelf niet uit gaan vinden om goed met elkaar om te gaan, dus gewoon maatregelen nemen.

oblivion geloof me dat hebben we al geprobeerd...
Het vreemde alleen is... zodra we dus met zijn allen bij opa en oma zijn dan gaat het WEL goed. Dan zijn ze wel lief aan het spelen en dan gebeurd er ook wel eens wat maar dan hoef je ze niet continue uit elkaar te houden.

Maar is dat niet standaard Angel22, dat ze bij een ander veel beter luisteren?

Het is natuurlijk niet leuk als je steeds zo moet inspringen, maar aan de andere kant ook wel begrijpelijk. Je zegt zelf al dat het steeds de eerste twee dagen dat ze bij elkaar zijn gebeurd. Voor de kinderen natuurlijk ook steeds een periode van omschakeling, wie weet hebben ze daar wel meer moeite mee.
Misschien kan een betere voorbereiding helpen? ... dat ze beter weten wanneer hun stiefbroertje komt en hoelang en misschien ook al een beetje een planning maken van wat ze kunnen gaan doen.
Daarnaast denk ik dat wat Oblivion aangeeft een hele goede aanpak is, pluk er gewoon één uit en ga daar wat mee doen en rouleer dat.
Ik denk dat drie bijelkaar te veel is en ze bewust of onbewust een strijd gaan leveren.
Ik zou het gewoon doorzetten Angel en dat iets leuks doen met één hoeft niet zo actief te zijn, dan kan ook een boekje lezen zijn of gewoon samen tv kijken.

Mopperen en straffen zorgt er op zo'n dag vaak voor dat je helemaal niet meer uit die neerwaartse spiraal komt...succes iig

quote:

Op vrijdag 29 december 2006 09:26 schreef Githa het volgende:
Maar is dat niet standaard Angel22, dat ze bij een ander veel beter luisteren?

Het is natuurlijk niet leuk als je steeds zo moet inspringen, maar aan de andere kant ook wel begrijpelijk. Je zegt zelf al dat het steeds de eerste twee dagen dat ze bij elkaar zijn gebeurd. Voor de kinderen natuurlijk ook steeds een periode van omschakeling, wie weet hebben ze daar wel meer moeite mee.
Misschien kan een betere voorbereiding helpen? ... dat ze beter weten wanneer hun stiefbroertje komt en hoelang en misschien ook al een beetje een planning maken van wat ze kunnen gaan doen.
Daarnaast denk ik dat wat Oblivion aangeeft een hele goede aanpak is, pluk er gewoon één uit en ga daar wat mee doen en rouleer dat.
Ik denk dat drie bijelkaar te veel is en ze bewust of onbewust een strijd gaan leveren.
Ik zou het gewoon doorzetten Angel en dat iets leuks doen met één hoeft niet zo actief te zijn, dan kan ook een boekje lezen zijn of gewoon samen tv kijken.

Mopperen en straffen zorgt er op zo'n dag vaak voor dat je helemaal niet meer uit die neerwaartse spiraal komt...succes iig

Dat is mijn ervaring ook, dan zit je jezelf ook maar op te naaien tot je continu in de viswijven-modus zit en overal op gaat reageren.
Op zo'n dag verzin ik vaak een beloning voor iets lulligs (omdat ze zich drie seconden goed gedragen, omdat iemand zijn mouwen goed heeft opgestroopt voor het handen wassen oid futiels) en voor de rest negeer ik de onrust voorzover het niet gevaarlijk wordt. Vechten? Doen ze met zijn tweeën, dus als er eentje begint te janken wijs je hem daarop en straft ze dan alsnog met iets wat je allang bedacht hebt (om te voorkomen dat je iets moet verzinnen terwijl je daar staat te koken). Sowieso alle mogelijkheden vantevoren bedenken en ook mededelen aan de engeltjes zelf, desnoods elke keer voordat stiefzoontje komt. Zo sta je niet voor verrassingen en wordje niet zo geconfronteerd met jezelf zeg maar.
Dit zijn tips die ik heb gekregen van de opvoedbegeleiding die ik een tijdje heb gehad ivm met mijn twee slopertjes, misschien heb je er iets aan

quote:

Op vrijdag 29 december 2006 06:11 schreef Angel22 het volgende:
oblivion geloof me dat hebben we al geprobeerd...
Het vreemde alleen is... zodra we dus met zijn allen bij opa en oma zijn dan gaat het WEL goed. Dan zijn ze wel lief aan het spelen en dan gebeurd er ook wel eens wat maar dan hoef je ze niet continue uit elkaar te houden.

Ik geloof je, maar het is ook een kwestie van volhouden, jij moet de langste adem hebben.

En heus, hier is het ook wel eens (zeg maar gerust dagelijks) anders, maar toch pluk ik 1 uit de situatie die zij zelf niet aan kunnen.
Als ze dan nog klooien, dan pas straffen, met een glimlach.
Het lijkt of ze door hebben dat je weinig kan hebben...
Dan etteren ze vaak nog even door.

Het is heul niet makkelijk moeder te zijn.

Nog een tip:
Kijk eens op welk niveau ze zitten voordat je ingrijpt, vaak kan je dan iets beter de situatie inschatten.
Dus: Ruzie, even kijken---> conclusie: verveling. Ingrijpen gewenst.
Of: Ruzie, even kijken---> De een doet de ander echt pijn. Straf lijkt me voor deze...

Heb van mezelf begrepen dat ik veel te snel gefrustreerd ben en te snel ingrijp terwijl mijn zoon juist iets aan het doen is wat voor hem wel degelijk van belang is.

Probeer een vast patroon te hebben, dus je stiefzoon komt binnen en een voorbeeld: je zet ze gelijk in de keuken.
Pannenkoeken bakken..? Of wat er op dat tijdstip afspeelt...
En herhaal dat gewoon elke keer.
Doorbreek in ieder geval wat er nu aan de hand is.
Kost ook een hoop energie, maar dit is wel wat positievere energie.

En nu stop ik met off-topic geleuter.

"Mama, jij zegt nee en ik zegt ja, en jij hebt fout gedaan! Ik ben boos voor jou!"

Wie moet er hier nu achter het behang?

Iris maakt er nu echt een potje van qua grenzen en regels, ze wil nu helemaal niet meer slapen. Echt enorme toestanden bij ons thuis spelen zich 's avonds af, en ik ben dus al 2 avonden niet online geweest. Maandagavond bedachten Jeroen en ik dat ze dan maar moest gaan huilen, de 5-10 minuten methode dus. Fijn na 4 minuten huilen was ze haar bed al uit en ging keihard tegen de deur schoppen en beuken.
Gevolg Eva wakker, die helemaal over de rooie want ze dacht dat het ochtend was en die was zich kapot geschrokken van de herrie.
Zaten we alle 4 beneden. Voor dat ze allemaal weer rustig waren waren we een uur verder, en toen ben ik ook maar gelijk naar bed gegaan, het was al half 10.

Gisteren heeft Jeroen een hartig woordje met Iris gesproken, nou ze zou lief gaan slapen voortaan want anders zou Jeroen haar voortaan naar bed brengen.
Goed, gisteravond lief voorgelezen, ondergestopt, ja nog een knuffel, nee je mag er niet uit, oke nog 1 kusje dan, nee je mag er echt niet uit, o je konijn is gevallen, oke nu echt lief slapen ja, jaaa ik hou ook van jou lieverd, oke doei, nee doei, echt doei nu hoor, oke doei! *deur dicht*
Goed ik naar beneden, even opruimen en heb net een bezem in mijn hand of ze staat alweer te schreeuwen. . Ik naar boven, ze moet poepen op de wc. Oke gaan we doen. Nou kwam er natuurlijk niks, dus hup weer naar bed. Hele ritueel weer van voren af maar goed ze gaat slapen.
Weer opruimen *maamaaaaa ik heb poep* ja vast maar goed toch maar kijken. Ja hoor tot in haar nek zowat. Oke kom maar even mee gaan we je wassen en schone pyama aan enzo.
Goed, kom maar even nog een slokje drinken en dan gaan we naar bed. Hele discussies weer maar uiteindelijk ging ze toch weer liggen en zoet slapen. *werpt blik op klok* 9 uur? Oke ik ga ook maar naar bed.

Om 2 uur Iris huilen, oke kom maar bij ons liggen. Nee geen tv we gaan echt slapen. Oke truste. Nee niet het dekbed wegtrekken, gewoon gaan slapen. Ja ik vind jou ook lief, ja je bent mijn meisje, ja hou ook van jou Iris nu slapen oke! Ja papa slaapt al, laat hem maar liggen. Slapen NU! ja kusje kusje..... Slapen!

Om 3 uur hoor ik een alarm. Is dat de rookmelder? Nou toch maar even kijken. Nee het is buiten. Uit het raam getuurd maar zag niks. Oke toch maar Jeroen wakker maken want misschien is het zijn auto ofzo. Jeroen eruit en kijken maar het was niet onze auto en we konden ook niet vinden waar het wel was.
Wat een k*talarm, het is tot ruim half 5 overgegaan. 5.45 wekker, jippie nieuwe dag! Fijn

Oh bah Lois wat zwaar

Pff Lois wat vermoeiend zeg..... hopelijk is deze fase snel over.

Ooooh Lois beeeeh...niet slapen is echt marteling...

O bah Lois.. wat slopend..

zou dat dwarse in het weer zitten? Hier ook zo'n draak de laatste dagen. Wij wijten het vooralsnog aan de veranderde situatie hier en het opnieuw grenzen verkennen en plaatsje heroveren oid. Neemt niet weg dat ik de afgelopen dagen meer dn blij was dat ze in bed lag

Ik geloof ook dat dwarse in het weer zit... Twan was ook behoorlijk tegendraads en kende vooral de woorden "nee" en "niet doen" niet.

Dat dwarse heeft hier bijna twee maanden geduurd ivm de nieuwe situatie met Romme erbij. Had Liam dat ook niet, staat me bij. En Fleur van Chacama?

Och Lois....

Hier ben ik, in het kader van veel, veel behang, vanmiddag naar de bieleteek getogen..... Met een boek in tienduizend stukjes gescheurd tijdens zijn 'middagslaapje'. We kwamen er 's avonds pas achter (met ondertussen al een buil op zijn hoofd door de val, dus konden we ook niet echt 'boos worden') omdat hij alles onder zijn dekbed had verstopt....
En achteraf hebben we het er vandaag wel met hem over gehad, maar dat is toch anders.
Hij heeft wel sorry gezegd, maar heb het idee dat hij denkt dat hij daarmee met heel veel wegkomt.

O Lois, dat kost je echt wel al je energie he?
Het is toch wat met die kleintjes....

Oh men Lois. Ik heb respect voor je geduld...

quote:

Op woensdag 31 januari 2007 21:33 schreef kozakken het volgende:
Dat dwarse heeft hier bijna twee maanden geduurd ivm de nieuwe situatie met Romme erbij. Had Liam dat ook niet, staat me bij. En Fleur van Chacama?

Och Lois....

Hier ben ik, in het kader van veel, veel behang, vanmiddag naar de bieleteek getogen..... Met een boek in tienduizend stukjes gescheurd tijdens zijn 'middagslaapje'. We kwamen er 's avonds pas achter (met ondertussen al een buil op zijn hoofd door de val, dus konden we ook niet echt 'boos worden') omdat hij alles onder zijn dekbed had verstopt....
En achteraf hebben we het er vandaag wel met hem over gehad, maar dat is toch anders.
Hij heeft wel sorry gezegd, maar heb het idee dat hij denkt dat hij daarmee met heel veel wegkomt.

het hele sorry dan ben je er vanaf verhaal heeft bij mij ook een tijd gespeeld, eerst van alles uitspoken, dan sorry zeggen want je komt er dan toch mee weg....

ik ben op een gegeven moment met mijn kinderen gaan zitten en ze uitgelegd dat "sorry is soms niet genoeg"
dus de eerste 2 keer dat ze het weer deden, heb ik ze alsnog hun verdiende straf gegeven, en nu gebruiken ze het niet meer te pas en on te pas.....

Voor patje 30.....Mischien als jij naar bed gaat hem wakker maken en laten plassen?....

kennen jullie dat? dat de hele dag alleen nog maar vechten is? dat je heel consequent bent geweest altijd, vanaf het begin, maar dat het toch geen enkele indruk maakt? Dat je kind iedere 5 minuten op de trap zit en iedere 5 minuten beterschap beloofd om vervolgens net zo hard weer het bloed onder je nagels vandaan te trekken? dat je alleen nog maar kan denken aan bedtijd of eigenlijk, aan de tijd dat ze 18 zijn en de deur uit gaan?
peuters... je moet geduldig zijn, niet schreeuwen maar op authoritaire toon spreken en op ooghoogte, echt, dat helpt.... NOT!!

het is nu bedtijd, ff rust... morgen weer een verse dag....

je bent niet de enige..
Je hebt medestanders Ik weet exact hoe je je voelt, zulke dagen zijn hier de afgelopen weken ook regelmatig voorgekomen

ik ben er best moedeloos van weer eens. ik probeer altijd positief te blijven, maar ik vind het echt, echt even helemaal niet leuk meer

Ow Belaan, zóó herkenbaar. Dikke knuffel van mij

_{ik heb weleens gedacht waarom zou ik nog een 2e willen.... waar doe je het toch allemaal voor}