Pepernotenstress, ofwel hoe hou je de Sint leuk?

Hoi . Ik was vroeger ook altijd ziek wanneer de Sint in het land was.
De buurtvereniging heeft toendertijd altijd uit zichzelf ( ) geregeld dat de Sint altijd even bij mij thuis langs kwam, samen met een piet uiteraard, zodat ik de nodige pepernoten ook binnen kreeg .

En uiteraard lieten ze mij elke avond de schoen zetten met een briefje erin. En elke ochtend zat er wat lekkers in. Dat stelde mij ook wel weer gerust .

Oh en ze lieten mijn tante, uit de naam van de Sint en de pieten brieven sturen. Iets wat ik heeeeeeel erg leuk vond. Wellicht een ideetje om dat ook te doen?

we hebben duidelijke afspraken gemaakt over schoenzetten. op de dagen dat hij naar kickboksen gaat, mag hij zijn schoen zetten. dat scheelt gezeur over wanneer wel en wanneer niet.
de stress hebben we voor sints aankomst gehad, maar die was weg zodra sint in gearriveerd was.
we hebben wat slingers hangen en een welkombord en that's it.
zoonlief iswel druk, maar dat is niet om sinterklaas, tenminste, hij heeft het er nooit over. het zou ook zomaar kunnen zijn dat hij het "afgeschakeld" heeft omdat het te eng of te duk voor hem werd.

Ik was altijd lusteloos als de Pieten en Sint in het land waren. Gewoon omdat ik bang was wat verkeerds te doen waardoor ik mn kadootjes kon mislopen. Gewoon vertellen dat al je je gedraagd er niks mis kan gaan en veel kruidnoten helpen altijd

De pepernoten-stress valt bij ons nog wel mee. We komen er zelf niet mee, verwijderen de relevante folders uit huis.

Gisteravond had Jasper (3) zijn schoen gezet (voor 't eerst 'bewust'), vanmorgen zat er uiteraard een kleinigheidje in. Het was gewoon om zijn blije reactie te zien.

Waarschijnlijk zal volgend jaar het 'seizoen van de hebzucht' wel een grotere impact hebben...

Christan gaat er vrij goed mee om, al is het natuurlijk spannend allemaal. Maar ik probeer het vooral leuk te maken Hij mag 2x per week zijn schoen zetten, een keer in het weekend, een keer door de week. De andere dagen gaat Sint bij andere kindjes langs

Het feit dat hij van het weekend een boekje kreeg dat hij al had (tijdens een sintviering met Fok!kers) konden we gelukkig afschrijven op het feit dat het Grote Boek immers leeg was... Oja

quote:

Op dinsdag 28 november 2006 14:35 schreef Rewimo het volgende:
Het feit dat hij van het weekend een boekje kreeg dat hij al had (tijdens een sintviering met Fok!kers) konden we gelukkig afschrijven op het feit dat het Grote Boek immers leeg was... Oja

Ik had echt de titel genoemd

Ik was als kind ook altijd ziekig met mijn verjaardag en sinterklaas. Maar op de dag zelf was dat volgens mij altijd weer over.

En ik had die titel dus even gemist

Misschien helpt het hem een brief aan Sinterklaas te laten schrijven over wat hij wil, wie hij is etc, dan is hij van de boek-stress af. Doe die samen in zijn schoen, of ga hem samen posten in de brievenbus. Zorg vervolgens dat hij een statige brief krijgt van "Sint en de pieten" waarin staat dat het echt wel weer goed gaat komen, ook al is het even spannend, en dat ze al een paar heel mooie cadeautjes voor hem klaar hebben liggen...

Zo'n "persoonlijke" reactie helpt soms heel veel, zoals ijsmeis ook al zegt.

Ik heb de mijne verteld dat hij niet bestaat....
Maar dat hij zijn schoen mag zetten, pakjes avond, kortom een leuk feest.
Heb hem wel verteld dat lang lang geleden een lieve man kadootjes gaf aan arme kinderen en dat die met de boot kwam en dat dit eruit is voortgekomen.
Echt beseffen doet hij niet, maar de druk is van de ketel.
Geen last meer van jengelend kind, geen ziek kind meer, en geniet intens van de sint en piet nu.
Althans de hulp sint.
Gewoon een leuk feest!

_{Moet er wel bij zeggen dat dit een "speciaal" kindje is.}

Vorig jaar november en december waren gewoon weg een HEL!
Op school, thuis, het was niet meer normaal.
En hij kreeg sinterklaas niet eens in het echt te zien, dat is namelijk te spannend voor deze kinderen.
Hij heeft zijn juffen het verhaal van de oude man lang lang geleden verteld kreeg een lief knipoogje, poef druk weg.

quote:

Op woensdag 29 november 2006 20:56 schreef innovative het volgende:
Misschien helpt het hem een brief aan Sinterklaas te laten schrijven over wat hij wil, wie hij is etc, dan is hij van de boek-stress af. Doe die samen in zijn schoen, of ga hem samen posten in de brievenbus. Zorg vervolgens dat hij een statige brief krijgt van "Sint en de pieten" waarin staat dat het echt wel weer goed gaat komen, ook al is het even spannend, en dat ze al een paar heel mooie cadeautjes voor hem klaar hebben liggen...

Zo'n "persoonlijke" reactie helpt soms heel veel, zoals ijsmeis ook al zegt.

Is een hele mooi en lieve oplossing!

Mijn zoon mag ook twee keer per week zijn schoen zetten, op woensdag en zaterdag. Als hij zn schoen zet, merk ik wel dat hij snachts onrustig slaapt en heel zenuwachtig is of er iets inzit. Nu we de echte feesten naderen _{zaterdag mijn werk, zondag bij ons thuis, dinsdagmorgen school en dinsdagavond bij zn vader} heb ik het idee dat hij daardoor toch slechter slaapt en vroeg, zo rond kwart over 5, wakker is.

Ook hij maakt zich druk over het lege boek, maar ook over de vermiste testpiet. Ik moet vandaag de vermistposter printen, zodat hij hem kan ophangen thuis, bij mijn ouders, bij zijn vader en zijn andere oma en opa Ik heb maar gezegd dat dat allemaal goedkomt en dat Sinterklaas toch ook wel heel veel dingen uit zn hoofd weet, en anders zn pieten wel.

oeps, verkeerde topic

Het boek is weer terug! Zag het net in het Sinterklaasjournaal (en Sesamstraat )... Dusseh, Maneki.Neko, hij kan iig weer voor een groot deel rustig slapen!

_{alleen zijn de verlanglijstjes nog kwijt, zegt de hoofdpiet...}

quote:

Op vrijdag 1 december 2006 17:42 schreef innovative het volgende:
Het boek is weer terug! Zag het net in het Sinterklaasjournaal (en Sesamstraat )... Dusseh, Maneki.Neko, hij kan iig weer voor een groot deel rustig slapen!

_{alleen zijn de verlanglijstjes nog kwijt, zegt de hoofdpiet...}

Nou lekker is dat

Overigens heb ik vroeger ook een keer een brief gekregen van Sinterklaas
Ik liep er meteen mee naar m'n ouders: "Hier lees maar voor want Sinterklaas schrijft hetzelfde als pap" (=onleesbaar ). Om vervolgens uit te roepen: "Heeeee KIJK *brief tegen het licht houdt* hetzelfde watermerk als ons tekenpapier!!" (ons tekenpapier kwam van het werk van m'n vader en ik had een paar weken eerder ontdekt dat er wat in gedrukt stond, en leerde toen dat dat een watermerk was).

Ik was vier

Maar er stond in de brief dat ik lief moest zijn voor m'n zus en d'r niet aan het huilen moest maken Alsof IK er wat aan kon doen dat mijn zus meer traanklier was dan wat anders. is ze trouwens nog

Ik heb ook nog altijd het briefje bewaard waarin ik aan Sint schreef dat ik graag "kogomsigareten" wilde. Kauwgomsigaretten dus, die zagen er in mijn ogen veel echter uit dan chocolade-sigaretten.

quote:

Op vrijdag 1 december 2006 19:12 schreef Syrena het volgende:
Ik heb ook nog altijd het briefje bewaard waarin ik aan Sint schreef dat ik graag "kogomsigareten" wilde. Kauwgomsigaretten dus, die zagen er in mijn ogen veel echter uit dan chocolade-sigaretten.

_{Omdat als je er op blies er poeder uit kwam en dat leek op rook. Net echt}

Twan heeft net de vermist poster van Test Piet opgehangen en zit er nu bij of mensen hem wel zien haha. Wij hebben een bovenwoning

Ik ga dit topic dan maar eens een schopje geven. Het is (nog niet zo dat mijn kinderen pepernotenstress hebben maar ik wil het Sinterklaasfeest wel leuk houden.

Mijn familie wil dit jaar graag met z'n allen sinterklaas vieren en ik heb daar niet zo'n zin meer in.
Mijn ervaring met de familie is dat er een berg kado's van hier tot Tokio werd gekocht en het ene kado was nog niet uitgepakt of het andere werd alweer uitgedeeld (in totaal waren er 5 kindjes en 9 volwassenen).
We denken er dan ook over om het met z'n vieren pakjesavond te vieren, eventueel met mijn moeder erbij.
Het gaat mij meer om de gezelligheid dan het aantal kadootjes. En bovendien vind ik dat mijn kinderen al zoveel hebben.

Ik ben benieuwd hoe anderen er mee omgaan en hoe jullie er over denken.

Ja, dat achter elkaar cadeautjes uitpakken staat mij ook wat tegen. Je kunt ook vantevoren afspraken maken dat er alleen maar iets voor de kinderen gekocht wordt, bijvoorbeeld. Heb je nog veel pakjes (45 in jullie geval). Of dat de volwassenen lootjes trekken voor elkaar en dat alleen de ouders voor hun eigen kinderen nog apart cadeautjes kopen.

Juist omdat het om de gezelligheid gaat vind ik het zo leuk om het met een grote groep te doen. Wij hebben het vorig jaar met z'n viertjes gevierd, maar dan is het echt wel heel snel klaar. Dat vond ik achteraf eigenlijk niet zo gezellig.

Wij hebben twee jaar geleden sinterklaas gevierd met 3 gezinnen, opa en oma nu hadden wij onderling afgesproken om niet meer dan 3 kadoos per kind te doen. Ieder gezin kocht dus 3 kadootjes voor hun eigen kind/kinderen vond het zelf een groot succes. Alles was eerlijk verdeelt en wie kent zijn eigen kind niet als beste. Zo kregen alle kleindochters nog van opa en oma een zilveren ring wat superleuk is natuurlijk wel ff bijzeggend ze hebben alleen maar kleindochters.

Wij zullen Sinterklaas die jaar nog wel kunnen ontlopen, maar het cadeautjes festijn hebben we met de Kerst. Veel te veel en te druk. Kerst kunnen we sowieso niet afzeggen, maar ik wil wel het probleem van vorige jaar voorkomen. Toen is Anna drie dagen van slag geweest, omdat we niet op tijd naar huis konden. In januari is het weer voorbij.

Alleen maar cadeautjes uitpakken om de cadeautjes vind ik ook niet zo gezellig nee.
Wij vieren het altijd met mijn ouders en zus, en dan mag één iemand een cadeautje uitkiezen (nooit voor zichzelf uiteraard) en degene die dan cadeautje heeft gekregen mag het volgende cadeautje uitkiezen, etc.
Meestal heeft iedereen een paar cadeautjes, en Noah een hele berg wel redelijk kleine cadeautjes dan, omdat z'n verjaardag natuurlijk niet veel later is.

Vroeger toen mijn zus en ik nog klein waren vierden we het met een tante en neefje. En toen niemand meer in Sinterklaas geloofden deden we met lootjes trekken en surprises maken. Iedereen maakte dan één surprise, en kocht voor de rest nog wat cadeautjes. Op die manier bleef het gewoon leuk, en geen bergen cadeautjes alleen maar om de cadeautjes.

Owjah gedichten 'horen' er natuurlijk ook bij! Niet persé bij elk cadeautje, en niet altijd ellenlange gedichten. Maar iedereen probeert wel een paar gedichten te maken.

Wij vierden het toen ik klein was altijd apart voor de kleinkinderen en voor de volwassenen. Dat vond ik zelf erg prettig.
Eén middag was de pakjesmiddag, dan kregen mijn broertje, mijn nichtjes en ik onze kadootjes (in totaal 9 kinderen). De volwassenen vierden het een andere keer, 's avonds.
Zo voorkwam je die énorme berg pakjes nog een beetje en konden de volwassenen ongegeneerd lootjes trekken en foute gedichten voorlezen .

Nu is de situatie heel anders. Onze dochter is het enige kleinkind van beide kanten. Dus vieren we een keer sint bij mijn ouders (in totaal 6 volwassenen en 1 kind) en bij mijn schoonouders (5 volwassenen en 1 kind). Dan blijft het overzichtelijk.
Wij trekken lootjes met gedichten erbij en onze dochter krijgt gewoon pakjes.
Onze dochter is nu nog niet zo groot dat ze door heeft dat die gedichten niet door Sint en Piet geschreven zijn .

Om mijn oma er ook nog wat bij te betrekken (mijn dochter is haar enige achterkleinkind en de enige die nog gelooft, laat Sint ook een kadootje bij haar achter .

Overigens krijgt mijn dochter niet veel kado's. 3 pakjes van ons, 3 van mijn ouders, 1 van mijn oma en in theorie 3 van mijn schoonouders.
Wij hebben de afspraak dat wijzelf inspraak hebben in de kado's. _{Alleen mijn schoonouders houden zich er niet echt aan en komen vaak toch nog met extra prullaria aanzetten .}