Met mijn broertje maakte ik vroeger altijd kadootjes. Gewoon een luciferdoosje, met wat watjes er in en dan een ringetje van een drankblikje of zo. Kadopapiertje er omheen en klaar. Die legden we dan op de weg, op een plaats dat we boven, van achter de gordijnen, konden kijken als er iemand stopte om het op te rapen.
Geweldig om te zien hoe mensen eerst om zich heen kijken of niemand het ziet, vervolgens terug fietsen en heel voorzichtig en onopvallend dat kadootje vlug in hun zak stoppen. Ze denken natuurlijk allemaal een vreselijk dure gouden ring gevonden te hebben (die doosjes hebben zo'n zelfde formaat) Leukste is natuurlijk als ze het terplekke uitpakken, als zijn er niet veel mensen die dat durven.
Nu ik dit aan het typen ben krijg ik er weer "zin an", denk dat ik morgen met mijn zoontje van 4 weer eens wat kadootjes ga knutselen.