Zo ik ben zo ontzettend trots op mijn kleine bink!
Vanmorgen zijn we, nadat we oudste op school hadden afgeleverd, meteen naar het behandelcentrum geweest om bloed te laten prikken.
Ik had van te voren Emla gesmeerd, al was het alleen maar voor het psychologisch effect en gewapend met een lollie en een cadeautje stapten we naar binnen. Hij had praatjes genoeg en toen we eenmaal aan de beurt waren stapte hij dapper bij me op schoot. Hij liet rustig de pleisters verwijderen, een soanbandje om zijn arm doen, maakte een stevige vuist en kletste ondertussen rustig met mij door over alles en nog wat.
Helaas lukte het niet een adertje aan te prikken dus zijn andere kant moest ook nog
![]()
Het was wel ff flink balen toen ook die kant niet wilde
![]()
Toen zijn we weg gegaan om even af te koelen, even snel langs opa en oma die in de buurt wonen.
Na een uur zou er een andere verpleegster zitten die meer ervaring heeft met kleine kinderen.
Mannetje begon te huilen toen we de auto uit stapten dat hij niet naar binnen wilde, maar na mijn belofte dat het hierna klaar zou zijn en hij dan een cadeautje van me zou krijgen droogde hij zijn traantjes en kwam mee naar binnen.
Binnen waren we meteen aan de beurt, begon de hele procedure weer van voor af aan en binnen 2 minuten was het gepiept
![]()
Kindeke was blij en moeders opgelucht. Verpleegsters en personeel waren allemaal acuut verliefd op mijn kleine man, de kanjes!
Met 5 stickers en zijn cadeautje stapten we weer naar buiten en aan iedereen die het wil horen vertelde hij vandaag dat hij bjoed heeft gepjikt