Het peutertopic [2-4 jaar] deel 2

Maria zingt: ".. met wie je dansen mag! Met Karel!!!"
Ik lach en ze zegt "Karel is mijn grote vriendje. En Piet Raat!" ^{(piet piraat, en ik heb zo'n hekel aan die knakker!)}

Nog zo een standaard uitspraak: Alle-wind-in-de-zeilen-nog-an-toe

Ik heb een tijdje terug een paar dvdtjes gekocht van Ome Willem... Nou, ik ken ze inmiddels uit mijn hoofd Amber zingt schreeuwt de hele dag "deze vuist op deze vuist...."

ik vind die steven ook heel stom.
nee, serieus, ik vind 'm ook echt niet leuk en piet is er echt heel bang van geweest een tijdje. dan droomde hij er zelfs van en zei dat steven kindjes dood maakte oid, echt heel bizar. we kijken 't ook bijna nooit.

Even de vraag van Lady-wrb beantwoorden in het goede topic
Met duncan gaat alles nog steeds goed hoor.
Het feit dat zijn broer z'n arm heeft gebroken maakt ie eigenlijk vrij weinig van en ook dat Damien het ziekenuis in moest vond Duncan geen probleem want ja hij mocht bij opa en oma slapen.
Het is een boef eerste klas die alles uitvreet wat zijn broer ook doet en heeft volgens mij een gespleten persoonlijkheid.
Op het KDV is hij de vrolijkheid zelve... wind alle leidsters met zijn lieve lach en behulpzame instelling om zijn kleine vingertjes heen en thuis is het de ongekeerde wereld....
Als je alleen al in je vingers knipt staat meneer te brullen en ook kan er niets normaal gevraagd worden maar juist metdikke tranen en op zo'n janktoon...
Huilen zonder reden ios bij ons ook meteen op de trap zitten en dan mag ie weer binnenkomen als hij klaar is met huilen en dan de dingen normaal kan gaan doen wat resulteerd in soms wel anderhalf uur op de trap zitten. Ook als je dan vraagt of hij al klaar is en weer normaal kan doen is het een boze/verdrietige nee en blijft stug zitten.
Als je dan aan hem vraagt wat er is of waarom hij huilt dan is het een schouderophalen een een DAAROM!!! meer komt er ook niet uit.
Zal wel een fase zijn. Niet alleen bij ons heeft ie het maar ook bij mij ex dus het ligt niet aan hier.
Die voert nu ook de consequente regel in van het trapzitten dus ik hoop dat het nu misschien meer aanslaat.
Verder is het wel een lekker ventje hoor

Ja, die Steven Stil, die verpest alles sowieso. Ik bedoelde ook het programma Piet Piraat, dááraan heb ik een hekel en Steven speelt daarin een bijzonder grote rol. Niet alleen irritant, ook vies is ie en naar om naar te kijken. Zo. Ik begrijp Piet dus ook.

Ome Willem is heel leuk toch, LadyS?

Maria hoest nog steeds erg, maar werd er gisteravond niet wakker van. Dus minder last denk ik. Gelukkig.

ja, ome willem is wel leuk ja en bijlange na niet zo irritant als bijvoorbeeld de Teletubbies, maar als het de hele dag aanstaat, dan wordt ik er een beetje gestoord van
En ome willem is natuurlijk ook wel een beetje jeugdsentiment
Net als TIK TAK

Hier hebben we de eerste luchtweginfectie van het seizoen ook alweer te pakken Isa had al een paar dagen een vervelende hoest en sinds zondag weer hoge koorts. Net even bij de huisarts geweest... stomen, sprayen, puffen, hoestdrank en vooral veel TLC en dan zou het volgende weer over moeten zijn.

Ik vind het altijd zo sneu als die kleintjes ziek zijn

Verder is ze wel al drie nachten achter elkaar droog en gaat ze 's morgens meteen even plassen Ze doet het gewoon andersom

Aww arme Isa
Wat goed dat ze 's nachts droog is!

Isa , wat is dat nou Ziek worden en zindelijk worden is geen lekkere combinatie.
Laat dat ziek zijn maar heel snel over zijn, dan kan je je lekker concentreren op je zindelijkheid.
Goed hoor

De koorts is stukken minder nu en ze heeft vannacht ook weer lekker in haar eigen bedje geslapen. Ook weer droog vanmorgen, ik vind haar zo knap

Hoe gaat het verder eigenlijk met de peutertjes... het is zo stil in dit topic

Beterschap Isa!

Hier gaat het wel prima, vanmorgen heeft ze Sinterklaas gevierd met de peuterspeelzaal. En afgelopen weekend met de buurt, was ook erg gezellig. Schoen zetten vindt ze ook leuk om te doen en ik mag bijna alleen nog sinterklaasliedjes van haar zingen..
www.peuterplace.nl is wel leuk trouwens, staan wat clips van kinderliedjes.

Hier ook erg druk met de zindelijkheid, we hebben sinds zondag zo'n bril met trapje eraan de Zoë-cee zoals ze het zelf noemt. Het werkt perfect ze gaat rustig naar de wc plassen gaat megagoed alleen het poepen is nog een beetje een euvel maar we hebben nu weer een goed begin.

Verder erg vrolijk, zingt, lacht en maakt grapjes kortom mama is stapel-

Wat sneu Sjeen, dat ze dat iedere keer oppikt. Lijkt me erg zielig een ziek kindje.

Mijn peutertje leeft (helaas) nog steeds van logeerpartij naar logeerpartij. Daarom heb ik zelf niet zo veel over haar te vertellen. Vandaag ben ik samen met haar naar Artis geweest. Dat ging best. Jolie heeft het in ieder geval erg naar haar zin gehad.

Ik ga iets neerzetten wat misschien heel stom is en enkel en alleen met mij te maken heeft. Maar misschien ook niet.
Het omgaan met 'mijn peuter' vind ik echt heel moeilijk, het maakt me soms helemaal in de war. Vandaag wilde ik iets doen met haar. We zijn al weken geen hele dag meer samen (alleen) geweest. Maar ja thuis komen de muren op me af en heb ik vceel te weinig geduld met haar; geen optie dus. Wat ga je dan doen? Ja misschien naar Artis? Misschien naar Ballorig? Nee ik haat donkere ruimtes met veel lawaai, maar ja, zij zal het daar zo leuk hebben. Artis dan?
Ja oke maar hoe gaat dat met een kind van twee?
Ga je dan met de buggy? Veel gesjouw eigenlijk en misschien moeten we dan ruzie maken omdat ik niet wil dat ze hem gaat duwen als ze er dan niet in zit. Ze wil vast ook gewoon op een stoel zitten in de tram.
Maar gaan we dan zonder buggy? Nee want hoe moet ik d'r dan vastbinen? En wat als ze niet meer wil lopen? En als ze in slaap valt?
Oooooh slapen. Soms kan ze makkelijk zonder te slapen. Maar ja misschien vandaag niet? Moeten we dan niet toch naar Ballorig? Misschien niet, als ze goed uitgeput is slaapt ze misschien vannacht goed. Zo zit ik dan al uren te denken over weggaan met haar?

En echt ik weet dat ik het mezelf ook aan doe maar ik kan daar gewoon even niks aan veranderen nu. Maar ik weet ook dat ik al die dingen met haar soms echt heel moeilijk in te schatten vind. Ik vind haar peuitergedrag zo druk en overheersend en dan weet ik echt niet wat voor keuzes ik moet maken. Terwijl zij het eigenlijk altijd heel goed oppakt zelf. Dan ben je eenmaal in Artis. Mama ik moet een plas doen. Ga ik dan zeggen, plas maar in je broek omdat ik weet dat we niet binnen twee minuten een wc gevonden hebben. Of gaan we dan zoeken, plast ze alsnog in d'r broek en is het sneu omdat ze het niet gered heeft en raakt ze overstuur? Ze vraagt of ze chips mag. Mag dat? Moeten we dan straks ruzie maken omdat ze d'r eten niet op kan? Of eten we wat later? Of is het gewoon een fijne dag en mag ze een zakje chips? En durf ik met haar dat winkeltje in? Het liefst zou ik d'r zo'n dierenkaart laten kiezen. Die vindt ze altijd zo mooi. Maar ja, misschien zijn er voor haar te veel verleidingen daar. Maar ja, ze moet ook leren natuurlijk. Ook heb ik het gevoel dat ik heel vaak zeg: kom nou toch! of juist, wacht nou toch even! En dat zij dan wat te vaak: ja ik doe m'n best, zegt.

Dat soort dingen vind ik zo moeilijk in te schatten, net als; wat moet ze nou kunnen? en moet ze dat dan ook zelf doen? Ze kan zelf jas aan en uit doen, maar moet dat dan steeds? Ze kan ook een mandarijn pellen en opeten zelf, maar moet ik d'r niet gewoon even helpen? Soms vindt ze dat heel gezellig, soms wordt ze zo heel kwaad.

Ik hoop niet dat jullie me een jankbal vinden of dat ik te erg zeur. Sorry voor deze stomme post. Maar ik hoop gewoon heel erg dat het niet alleen aan mij ligt. Ik vind haar wel echt heel prachtig nu hoor. Dat zeker. Maar ik vind dat aanhankelijke, alles willen wetende peuetergedrag soms zo overheersend. Het vreet al m'n energie dan. Omdat er geen moment rust lijkt te zijn. Zo bezig ziijn met die honderduizendkanten van haar. En dan is het eigenlijk gewoon een hele fijne dag geweest voor haar en ik trek net die deur dicht en ik sta gewoon te trillen; ik hoop dat er niets is wat haar bang heeft gemaakt vandaag, ik hoop dat ze gewoon kan slapen. En zo wil ik helemaal niet denken over haar

Jeetje LB, waar zal ik beginnen? Eigenlijk klinken veel dingen heel herkenbaar moet ik je zeggen. Het moeilijke van een peuter vind ik dat ik hem zo ontzettend niet begrijp soms. En ook ik vraag me vaak af of ik het allemaal wel goed heb gedaan. Ben ik niet te streng tegen hem geweest, hij is nog maar 2 tenslotte. Of moet ik juist strenger zijn soms want misschien heeft hij dat nodig? Kortom, soms (vaak) is het retemoeilijk om een peuter op te voeden. Dat herken ik wel.
Ik weet alleen niet of je hier wat aan hebt...

Oh en even voor de duidelijkheid. Ze had een luier om, plas maar in je broek zeggen zonder luier. Dat kan ik nog net wel zelf bedenken. En we zijn naar Artis geweest. Zonder buggy. De wc heeft ze niet meer gered. Ze heeft chips gehad maar thuis ook gewoon warm eten op. In het winkeltje ging ze op zoek naar een kaart met een olifant. De kaart was op. 'Volgende keer dan,' zei ze, een andere kaart hoefde ze niet. Uiteraard heb ik een half uur zitten denken of ik d'r wel zelf in bad kon doen of dat ze moest douchen of zo naar bed. Ze is in bad geweest want ze was natuurlijk vies. Ze heeft niet geslapen tussen de middag en had de hele dag een tophumeur. Er is eigenlijk niks om nu bang voor te zijn.

O lieve luchtbel je bent echt teveel een denkerd hoor.
Ga eens van het allerergste uit. Ze plast in dr broek, ze eet chips en wil daarom geen boterham en ze zet de boel op stelten in een winkeltje omdat ze alles wil wat ze daar hebben.
Dat is juist een peuter en dat is helemaal niet erg
Lastig is het wel. Broek verschonen, bv (maar een keer geen boterham dat is wel te overzien) Haar weer meenemen uit de winkel met een driftbui is niet gezellig maar hoort er bij, ze is vast niet de enige.
En als je bedenkt dat het allergerste van t ergste helemaal niet zo erg is dan ga je aan de leuke dingen denken. Dat ze zingend in een karretje zit bv (geweldig filmpje) Dat ze de dieren waarschijnlijk leuk gaat vinden. Dat ze lekker samen met jou buiten is. Dat ze lekker rond kan rennen.

En ze zal vast heerlijk slapen zo. Ze zal echt geen nachtmerries van de aapjes krijgen. En als ze die wel krijgt, er zijn engere nachtmerries
Ik snap dat t makkelijker gezegd dan gedaan is, maar vertrouw op jezelf. Op je gevoel. Niet zo denken in regeltjes enzo. Want zoals je denkt loopt het toch niet (gelukkig niet )
Je bent zo'n warm mens ook al voel je jezelf kut en vind je niks leuk aan jezelf. Jolie voelt echt wel dat het goed zit. Jij bent niet je eigen moeder. Jij bent lieve luchtbel

LB, ik vind het 1 en al herkenning
Soms ben ik ook bang dat ik teveel van haar verwacht, terwijl ze nog maar 2 is.. Ze lijkt zo wijs (omdat ze zo goed praat), maar moet niet vergeten dat ze natuurlijk maar een klein drolletje is

Lol ik lees nu je verhaaltje van hoe het dan verlopen is. Hartstikke leuk dus. Nou troost je bij mij verlopen dagjes uit soms echt wel minder leuk

Dat is ook zo LB. Ze zal vast heerlijk slapen na een superleuke dag met haar moeder

Ja maar Jessie toen ze kleiner was had ik dat echt niet. Nu is er gewoon geen touw aan vast te knopen soms, haar gedrag. En als er dan iets mis is, dan is de toon al gezet vaak. Komt het niet meer goed ofzo. En ik weet dat het aan mij ligt dat ik dat niet om kan zetten naar iets anders nu. Maar die totale onvoorspelbaarheid, dat maakt het echt moeilijk vind ik. Ik moet er gewoon ontzettend hard van huilen nu.

Gelukkig ben ik niet de enige zoals ik het nu lees.

Maar nu zit je toch ook met jezelf in de knoop, dus ik kan me voorstellen dat het dan veel pittiger is.
En het gedrag van een peuter is heel pittig. Maar als je er zelf van te voren dan al zo over gaat doemdenken is het ook minder leuk om iets leuks gaan doen. Terwijl het ook heel leuk kan gaan. zoals het nu dus gegaan is.
En als het helemaal geen leuk uitje word, dan nog moet je dat niet persoonlijk opvatten. Ik bedoel dat je dan gaat denken als ze maar kan slapen en als ze maar dit dat zus enzo. Dan was het gewoon een uitje wat peuters vaker hebben. Een drein dag uitje ofzo. Maar, moeilijk om uit te leggen zo, maar laat het je eigen gevoel van die dag niet bederven. Zoals je het nu omschrijft ben je er zo ontzettend mee bezig. Ik vind je post zo verdrietig En je bent zo lief en Jolie weet dat, dus wees niet zo verdrietig. Maar daar kan je nu ook weer niks mee.
Ik wil een kus geven een lekker bakkie voor je zetten, gekke bekken voor je trekken, een liedje voor je zingen maar of dat haalbaar en om te lachen is

quote:

Op donderdag 30 november 2006 20:23 schreef Luchtbel het volgende:
Toen ze kleiner was had ik dat echt niet. Nu is er gewoon geen touw aan vast te knopen soms, haar gedrag. En als er dan iets mis is, dan is de toon al gezet vaak. Komt het niet meer goed ofzo. En ik weet dat het aan mij ligt dat ik dat niet om kan zetten naar iets anders nu. Maar die totale onvoorspelbaarheid, dat maakt het echt moeilijk vind ik. Ik moet er gewoon ontzettend hard van huilen nu.

Gelukkig ben ik niet de enige zoals ik het nu lees.

Wat mij betreft kunnen we elkaar de hand geven. Er is echt geen touw vast te knopen aan die peuter van me. De ene keer wil hij een knuffel, de volgende keer ben ik lucht. Dan moet het een broodje zijn om drie seconden later toch echt een mandarijn te willen. En echt alles... alles.. alles is een strijd.
Ik denk echt dat het bij de leeftijd hoort. Het verkennen van grenzen en heel moeilijk uit een 'bui' kunnen komen.
Ze zijn oh zo lief, maar oh zo lastig. Voor hunzelf, maar ook voor ons

Nou ik moet zeggen dat het lijkt en leest alsof jullie wel een leuke dag hebben gehad!!!

Ik moet net als Jessie zeggen dat het hier ook regelmatig anders verloopt... Dagje weg eindigt hier negen vande tien keer in een mopperpartij omdat de kids ( ja alle drie dan) gewoonweg NIEt luisteren en met grote regelmaat weglopen.
Karretje zitten willen ze niet meer... Alleen ballorig is leuk ( ook voor ons dan) ( ja zelfs om in me eentje met 3 kids heen te gaan) omdat ze daar gewoon hun gang kunnen gaan zonder zorgen.
Maar goed er zitten ook dagen tussen dat het wel allemaal TOPPIE gaat en die momenten zijn juist dubbel leuk dan. Ik probeer zelf me altijd niet zoveel zorgen te maken en zie wel hoe het loopt maar ik kan heel goed begrijpen hoe je je voelt en dat dat ook helemaal niet erg is.
Voor jou!!! Omdat je een supermamma bent!!!!