Wat denk ik ook meespeelt is dat het in theorie een aardig idee is, Gordon Ramsay die je etablissement reorganiseert, maar dat het in de praktijk tegenvalt en pijnlijk is. Het is kwetsend om te horen dat je bijna álles fout doet (want dat had je toch niet verwacht) en het is moeilijk om te breken met oude gewoontes en die te vervangen door nieuwe. Dat zag je bijvoorbeeld aan de eigenaar van Fenwick Arms die verzameldrift had. You can't change what you don't acknowledge - dat laatste is niet makkelijk.
Dan is er nog zoiets als trots. Hoe zorg je ervoor dat je restaurant niet een franchise-onderneming wordt van de Gordon Ramsay Group, dat je restaurant van jou blijft? Ook daar worstelde de eigenaar van Fenwick Arms mee. En dan zie je dus dat hij de staf eens stevig toespreekt om duidelijk te maken dat niet Ramsay maar hij de baas is. Dan keren oude borden terug en worden garnalencocktails weer op de ouderwetse manier geserveerd. Wat doe je als het make-overteam van een interieurprogramma weg is? - Je oude spulletjes terugzetten.
En als het niet de eigenaar is die problemen heeft met de veranderingen, dan is het iemand anders wel. Vaak wil de eigenaar heel graag, maar is het de chef-kok die tegenstribbelt. Dat is niet zo verwonderlijk, want zijn baan en zijn eer staan op het spel. Ramsay heeft er geen enkel probleem mee om een chef-kok tot hulpje te degraderen en een veelbelovende enthousiasteling een fikse promotie te geven.
[ Bericht 0% gewijzigd door Claudia_x op 02-05-2007 09:42:36 ]
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.