Het dreumestopic [1-2 jaar] deel 2

Oei Fuente; ik lees het nu pas. Wat zielig voor Saar zeg! Dikke voor jullie!

Gister ben ik nog ff naar de dietiste geweest. We moeten gaan provoceren. Nu hadden we al een paar keer wat yoghurt gegeven. Op een gegeven moment kreeg Amber een hele droge rode huid. Toen zijn we gestopt met melkproducten en nu moeten we het weer proberen. Als ze weer uitslag krijgt moet ik bellen naar de dietiste en dan krijgen we weer een machtiging voor Friso Allergycare voeding.

Zou ze er overheen gegroeit kunnen zijn dan ?

Renzell klinkt goed! Hopelijk gaat het woensdag ook allemaal oké.

Even een vraagje,
Jordy is helemaal niet zichzelf, wat ook wel logisch is, maar hoe kanik nou het beste met hem omgaan.
Hij heeft heel veel boosheid inzich, wat zich uit in gillen, krijsen en slaan om vrijwel niks. Overdag dus veel boos en s'nachts kan hij zich niet afreageren door boos te doen en dus is hij dan heel verdrietig.
Ik weet niet goed hoe ik hem het beste kan helpen soms, vooral als hij me zomaar slaat en dan niet één keer maar echt herhaaldelijk om me goed te raken
Hem corrigeren lokt alleen maar een grotere woedeuitbarsting uit, maar misschien is dat ook wel wat hij wil, of nodig heeft, maar het voelt zo vervelend en maakt het ook niet gezelliger voor hem....en er is al zo weinig leuk nu.
Juist extra troosten en dingen tolereren geeft natuurlijk ook onduidelijke singalen af, wat weer meer onrust geeft.

Moeilijk, moeilijk....wat zouden jullie doen?

Ik heb ook zitten denken om dit aan te geven bij de arts, maar op het moment zit Jordy echt niet te wachten op nog een extra hulpverlener die we moeten bezoeken, of juist wel

Het is natuurlijk ook vreselijk frustrerend, elke dag ziekenhuis en zo vaak dat handje verschonen.
Gister was ook zó zielig. Hij had in zijn bedje zijn verband eraf gepulkt terwijl ik het net verschoond had en hij riep al vanuit bed; 'mamaaaa, auw, ohw ohw'. Dus maar wéér verschoond en nog geen 5 min later blijft hij met zijn verband aan zijn rieten stoeltje hangen en HUP! daar ging alles weer hij weet dan al wat er gaat komen en kijkt me dan met een trillipje aan.

Githa, 60% van de kindjes groeit na het 1e jaar over een KMA heen. 40% niet. De dietiste vroeg ook nog of er wel eens bloed geprikt was bij Amber.

Ohw, dat wist ik niet eens Vicky...ik ben er ook niet zo bekend mee.
Maar dat zou wel heel mooi zijn, ik hoop het voor jullie!

Ik hoop het ook.
Verder nog even gevraagd of Amber genoeg binnen krijgt, en dat was het geval.

ik denk dat ik consequent zou blijven en hem toch corrigeren. ook al voelt het niet helemaal leuk. er mag dan wel iets zijn, maar dat wil niet zeggen dat dat er dan "loopjes" genomen moeten worden.
nu zeg ik niet dat Jordy dat doet, maar je snapt me point wel denk ik.
vooral bij dat slaan, dat hoeft hij echt niet te doen, ook al is hij kwaad en zo.

Neej, is ook zo Martineke, maar hoe doorbreek ik die cirkel dan?
Want door te corrigeren lijkt het wel of ik iets trigger, waardoor hij dus echt heel boos wordt. Zo ken ik Jordy helemaal niet.

Maar goed, het lijkt jou dus beter om idd er tegenin te gaan ipv meer troost te bieden?
Ik wil hem zo graag helpen

githa, sommige dingen mogen gewoon echt niet, dus ik zou ook wel duidelijk blijven hierover. maar om hem toch de ruimte te geven om z'n gevoelens te uiten en ook te laten merken dat je hem begrijpt, kun je wel bijvoorbeeld telkens als hij zo kwaad is dat benoemen. 'och jongen, ben je zo boos?'. wat bij piet soms wel helpt is hem op iets zachts laten slaan, bijv. het bed. kan ie toch even z'n behoefte aan meppen uitleven, zonder dat hij er iemand schade mee berokkent. (misschien nodig om 't even zelf voor te doen, anders snapt ie 't vast niet meteen?). . en verder heeft ie vast wel behoefte aan extra knuffels enzo, maar ik neem aan dat ie die ook wel volop krijgt.

Mooi dat het de goede kant uitgaat, Githa! En ook dat jij je rug recht houdt tegenover de kind-en moederonvriendelijke ziekenhuisbureaucratie. En wat het gedrag van Jordy vind ik het moeilijk. Ik snap het eigenlijk best dat zo'n klein kereltje veel onmacht ervaart, juist in deze fase van ontwikkeling. En misschien is hij wel op zoek naar grenzen en veiligheid. Er overkomt hem ook zoveel wat hij niet begrijpt. En hoe jij daarmee om wil gaan en wat bij Jordy past, is aan jou natuurlijk.
Ik ga mijn kotertjes nu uit hun bed halen voor de intocht van Sinterklaas. Ze roepen nu al een uur om Piet en Klaas . We zullen eens kijken of ze tegenover een zwarte Piet irl ook zo dapper zijn als tegen hun poppenpietjes. Of dat ik dadelijk ineens twee ondefenieerbare bulten onder mijn jas heb.

Thnx!
Het is een beetje je kind opnieuw leren kennen, maar ik denk dat ik de confrontatie dan idd maar aan ga, hij zal het nodig hebben.
Gevoelens benoemen deed ik al wel, maar dat kussen idee is misschien ook wel iets.
Het zal straks ook vast wel weer beter gaan, als er weer rust en regelmaat is, maar tot die tijd doen we het maar aan.
Hij begrijpt zoveel, maar gevoelens zijn ook een moeilijk iets....

Smirre, veel plezier bij Sinterklaas

vandaag waren piet en anna allebei zwarte piet natuurlijk, alleen bleef anna maar volhouden dat zij zwarte anna was. logisch! _{(tsja, dat krijg je ervan als je een kind piet noemt... )}

hihi... idd heel logisch van Piet

quote:

Op zaterdag 18 november 2006 22:45 schreef Vicky het volgende:
hihi... idd heel logisch van Piet

nou, meer van anna! (die zei het). of bedoel je van 'Piet Anna'?

oh verkeerd gelezen

Logisch van Anna

_{tis al laat}

Zwarte Anna, wat lief!

Volgens mij is Amber weer in een slaapfase. Ze lag er gister om 21.15 uur in. Om 8.45 uur was ze wakker, om 10.30 lag ze weer en ze slaapt nog steeds...

Hahaha, zwarte Anna! Luuke roept de hele dag om Piet, maar durft alleen kindjes-verkleed-als-Piet een handje te geven. De grote Pieten zijn nog veel te spannend!

Moeilijk Githa, het gedrag van Jordy. Ik heb weinig tips, behalve comsequent blijven. Maar dat doe je vast al.

Smirre, wat zien je kindjes er prachtig uit op de foto's in het fototopic. Heerlijk zo'n stel, hand in hand.

quote:

Op zaterdag 18 november 2006 14:56 schreef Githa het volgende:
Neej, is ook zo Martineke, maar hoe doorbreek ik die cirkel dan?
Want door te corrigeren lijkt het wel of ik iets trigger, waardoor hij dus echt heel boos wordt. Zo ken ik Jordy helemaal niet.

Maar goed, het lijkt jou dus beter om idd er tegenin te gaan ipv meer troost te bieden?
Ik wil hem zo graag helpen

beetje laat

ja wat een goed idee van Bix
_{ook voor mezelf, maxim, romijn}

het lijkt mij dat als je Jordy troost bied terwijl hij ook nog eens slaat, het dadelijk misschien wel een gewoonte word omdat hij niet weet dat dat eigenlijk niet mag.

konden ze het maar gewoon goed vertellen he

Nou Sara gaat morgen toch aan de AB, dit is niet te harden. Weer een nacht wakker geweest en ze ligt nu ook voluit te huilen in bedje. Overdag is er niets aan de hand, ze heeft totaal geen koorts of verhoging, maar 's nachts en 's avonds is het alleen maar huilen. Overdag slaapt ze ook gewoon, niets aan het handje, maar het is nu echt genoeg geweest.

Agossie arme Sara Je hebt gelijk hoor Fuente, zo knapt ze toch ook niet op als ze nieteens lekker kan slapen. Ik hoop dat de AB snel aanslaat en je over een paar dagen weer een duidelijke verbetering ziet. Sterkte!

Zwarte Anna Lekker bijdehand grietje

Zwarte Anna groot gelijk....je gaat er nog een indentiteitscrisis van krijgen

Ohw gossie Sara, dan is het zeker wel tijd dat het eindelijk eens over gaat, hopelijk werkt de kuur snel

het is nog vastgelegd op film ook. (hier begon ze er net mee). maar toen ze vanmorgen iets met een zwartepietje in haar schoen vond riep ze wel meteen 'zwarte piet!'.

arme sara, wat sneu fuente! groot gelijk dat je nu toch maar een kuurtje AB gaat halen. ik hoop dat 't snel zal aanslaan!

Jeetje, wat zielig Fuente! Ik kan me heel goed voorstellen dat de grens bereikt is, zowel bij haar als bij jou. Arm kleintje. Heel veel sterkte. Ik hoop echt dat die medicijnen snel aanslaan en ze binnen een paar dagen weer helemaal haar vrolijke, oude zelf is.

Githa, ook al zo'n rottig verhaal. Wat vervelend (en heel begrijpelijk) dat Jordy zo boos en verdrietig is. Dat arme handje dat steeds maar opnieuw verbonden moet worden en hem zo veel pijn doet. Het is nogal wat voor zo'n kleine. Ik ben het wel met Bix eens dat je, ook nu, grenzen moet blijven stellen, maar natuurlijk wil je hem ook extra verwennen en knuffelen (en ook dat mag moet, vind ik). Poeh, heel erg lastig. Ik heb niet echt een oplossing (helemaal geen idee zelfs, sorry ). Het lijkt me verschrikkelijk moeilijk. Sterkte is alles wat ik ervan kan maken. Dikke

Mijn zoon krijgt spatjes. Hij gilt, krijst, slaat, dreint, zeurt, piept en jengelt: kortom, hij gedraagt zich als een monster. Ik weet, het is weer eens een fase, maar hopelijk van zeer korte duur, want ik ben geen moeder van het grote geduld in dit soort situaties. Negeren is vooralsnog mijn tactiek. Meneer staat nu te dreinen in zijn bed, dus ik ga lekker beneden op de playstation. Dahaaaag Julius.

[ Bericht 1% gewijzigd door renzell op 19-11-2006 23:01:29 ]

Ik baal er ook zo van... had echt gehoopt dat het zo zou lukken, maar goed.. nu baal ik weer dat we toch het weekend afgewacht hebben... Nou ja.. mezelf schoppen heeft ook weinig zin, maar toch...
*zelfmedelijdenmodus snel uitschakelt*

Zwarte Anna, lees het nu net pas... hahahahaahahaha