Weg....

.... is ze.

Moeilijk, moeilijk, moeilijk, na meer dan 7,5 jaar een relatie te hebben gehad is het nu dan echt definitief over. Zelf heb ik er alle schuld aan ondanks dat zij een ander heeft leren kennen.....

Het leek zo perfect, leuk leven en al lang samen voor mensen van onze leeftijd en toch is het precies een week geleden misgegaan. Ze bekende meteen dat moet ik haar nageven, ze was verliefd geworden op iemand anders en had met hem gezoend vorige week zaterdag. Ik heb zitten malen, zitten denken en mezelf verbeten de afgelopen week maar gisteren vond ik het nodig om weer even iets leuks te doen, gezellig samen met haar weggeweest, best lol gehad maar helaas ging het gisteravond mis, ik MOEST weer zo nodig drinken.

Ik ben volledig door het lint gegaan en dit was niet de eerste keer, ze is meteen weggegaan (ze had al een keer gewaarschuwd dat ze dat zou doen als ik weer eens mezelf niet onder controle had) ik weet eigenlijk niet meer wat ik allemaal gedaan heb, ja de hele nacht gebeld, naar hem, naar haar. Ik weet nog dat ik in de auto ben gestapt en hoewel ie niet helemaal in elkaar zit heb ik wel schade. Ik heb geen idee wat ik geraakt heb, wel weet ik dat ik geen persoon of andere auto geraakt heb.
Alles is een beetje vaag nu, ik voel de alcohol nog in mijn lichaam, godzijdank ben ik wel weer nuchter.
Ik wist al heel lang dat ik een probleem had, ik drink voor zover ik weet al lang voordat ik haar kende veel en veel te veel. In het begin was het nog makkelijk, ik dronk alleen maar om te kunnen slapen, kon geen rust krijgen, kutjeugd etc. etc.
Drank was voor mij iets om het leven leefbaar te maken en nu ben ik alles kwijt. Ik deed ook niet zoveel meer, beetje hangen achter de pc, we gingen zelden of nooit meer ergens naar toe, eigenlijk was het slapen, werken, eten, zuipen en dat dag in dag uit.
Ik besteedde ook bijna geen tijd meer aan haar, we hadden nog gewoon goede sex maar het ging nergens meer over buiten dat. Ze irriteerde zich rot aan allerlei klusjes die ik gewoon niet af kon maken. Irriteerde zich mateloos aan mijn slonzigheid maar eerlijk is eerlijk, ze deed er zelf aan mee. Misschien geen energie meer, op, verslagen weet ik veel.

Tsja, nu zit ik hier. Spijt heb ik niet, dingen gaan soms zoals ze gaan. Stoppen met drinken, hoewel ik vrees nog weleens in de fout te gaan, doe ik zeker. Ik heb al tegen wat mensen om ons heen bekend dat ik een alcoholist ben. Voor de meesten was het schrikken, mijn schoonmoeder wist het en accepteerde het. Ik heb haar gebeld en me verontschuldigd. Ik heb haar dochter zoveel pijn gedaan maar zij mij ook.
Ik weet dat ik dingen gewoon had moeten verwerken maar ik bleef mezelf liever "onder controle" drinken.
Haar nieuwe vriend (ik weet niet of ze dat besluit al heeft gemaakt, ik hoop van niet, al is om maar even dingen in perspectief te plaatsen) drinkt zo mogelijk nog meer dan ik. Ik heb haar kwijt moeten raken om in te zien dat ik een probleem heb, hij gaat haar net zo ongelukkig maken als ik tenzij hij ook stopt.
Ze verdient zoveel beter maar eigenlijk ook weer niet. Je moet elkaar steunen in een relatie, eerlijk zijn tegen elkaar en elkaar helpen. Misschien kon ze dit niet meer, vorige week heeft ze voor het eerst pas echt iets over het drinken gezegd.
Wat er ook gebeurt ik ga nuchter naar bed vandaag, althans dat hoop ik. Veel drank is er gelukkig niet meer in huis, het meeste heb ik gisteren opgezopen.

Het is moeilijk, het is hard maar goed ik heb het zelf gedaan. Het is niet haar schuld dat ze verliefd is geworden op een ander, ik heb haar zelf weggeduwd. De drank kan ik ook de schuld niet geven, alleen mijn eigen drang om te drinken. Even niks, gewoon kunnen slapen, nergens meer aan hoeven denken en ondertussen heb ik me nooit opengesteld voor haar. Nu zit ik hier met mijn honden, alleen, bang voor de toekomst maar wel een ervaring rijker.
Ik hoop voor haar dat ze gelukkig wordt, ik hoop voor mezelf alleen dat ik niet nog een keer de fout in ga.

Tsja, ik ben het even kwijt, heb een plek om het terug te lezen als ik het even niet meer weet, laat de lullige reacties maar komen want ik ben een echte klootzak en waarom zie ik dat nu pas in?

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 19:57 schreef Sebasser het volgende:
Sukkel.

Ik weet het.

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 20:07 schreef BrandX het volgende:
heel veel succes!

Thanks! Net even bij mijn buurman geweest, "jij alcoholist? Neeeee."

Tering, echt niemand had ook maar een vermoeden behalve mijn schoonmoeder, nou ja die wist het al.

quote:

een ervaringsdeskundige qua alcoholisme, gelukkig niet de kwade dronk-kind en in die zin ook geen relatieperikelen gehad maar wel heul veul andere....

Ik had ook ooit geen kwade dronk maar goed als je maar lang genoeg alles wegzuipt krijg je die vanzelf wel.
Slaan ofzo heb ik nooit gedaan maar woorden doen nog veel meer pijn.

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 20:20 schreef clumsy_clown het volgende:
What the hell? Sinds wanneer gaan we niet meer serieus in op dit soort topics? De volgende die denkt lollig te zijn heeft een probleem.

Ach ik weet niet wat er stond maar maak je niet druk, ik ben een lul en dat weet ik.

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 20:21 schreef tongytongylickylicky het volgende:
Sterkte man! 7,5 jaar is niet niets.

Eerste echt serieuze relatie en dat heb ik nu verkloot.

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 20:25 schreef clumsy_clown het volgende:
Dat je een probleem erkent is al erg mooi. Dat je daar je vriendin voor moet verliezen zuigt, maar blijkbaar was dat nodig om je het licht te laten zien. Het enige wat je nu kan doen is mensen om hulp vragen, want hier kom je hoe dan ook niet alleen uit. Kijk eens op www.jellinek.nl, die zijn gespecialiseerd in verslavingen. Verder kan je hier kijken wat voor GGZ-instanties er bij jou in de buurt zitten.

Misschien dom van mij maar ik moet gewoon stoppen met zuipen en er eerlijk over zijn. Het maakt me ook niet zo gek veel uit wie het allemaal weet. Ik weet niet of ik daar echt hulp bij nodig heb, eerst die rommel in mijn hoofd eens aanpakken want dat is de oorzaak van alles geweest, daar heb ik waarschijnlijk wel hulp bij nodig. Ik weet niet wat er op me af komt, zit nu al te shaken maar of dat gebrek aan drank is of het gevolg dat ik de afgelopen week vrijwel niet gegeten heb weet ik niet, zal wel een combinatie zijn.

quote:

Als je vriendin al terug wil,

Ik weet eigenlijk niet of ik dat wel wil, het voelt gewoon als een definitieve beslissing. De afgelopen dagen hebben we zo enorm veel gepraat en dat heeft bij mij ook een hoop stuk gemaakt.
Heel erg gedacht misschien maar ze heeft er bijna nooit iets over gezegd, over het drinken en dat vind ik eigenlijk wel jammer. Niet dat het geholpen zou want ik was veel dominanter dan zei, praatte ook alles heel snel weg. Ach op haar manier heeft ze misschien wel iets geprobeert, als je in de situatie zelf zit ben je gewoon blind.

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 20:30 schreef cyberstalker het volgende:
De enige oplossing is al gepost eigenlijk. Zoek zo snel mogelijk hulp. En bied je excuses aan aan je (ex)-vriendin.

Excuses heb ik al gemaakt maar ik heb haar ook gezegd dat ik geen spijt voel, het is er gewoon heel langzaam ingeslopen, denk dat ik het nu iets van 10 jaar niet meer onder controle heb en het werd steeds erger. Ik heb iets kapot gemaakt maar we zijn er allebij bij geweest.
Ik weet niet, ik hou zielsveel van haar en wil eigenlijk alleen maar dat ze gelukkig wordt. Ik zal haar heel erg missen omdat we zoveel met elkaar deelden. Het doet pijn maar goed, ik moet gewoon nu aan mezelf werken. Ik kan daar nu vrees ik ook geen wel/niet relatieperikelen bij hebben.

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 20:37 schreef As_33 het volgende:
haar vertelt dat je écht wilt stoppen en dat ook gewoon gaat doen, ze nog terug wil komen.

Ik weet niet, ze is echt over d'r oren verliefd op een ander, van mij houdt ze echt alleen als hele goede vriend zegt ze. Ik ga geen hoop kweken bij mezelf. Ik heb het gewoon nu echt helemaal verkloot en moet dat onder ogen zien en er iets aan doen.

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 20:44 schreef Nosh het volgende:

[..]

Naast stoppen met drinken: doe hier wat aan.

Klinkt lullig, maar ga op een sport, lees eens een boek, ga eens wat vaker 'andere dingen doen' buitenshuis. Dat vermindert het risico dat je terugvalt, doordat je andere dingen hebt om je op te focussen, en je niet de roes nodig hebt om er nog íets van te maken.

Mjah, ik doe mijn dingen, heb een sport alleen niet zoveel vrienden. Als je elke dag drinkt verdwijnt gewoon je motivatie om er meer tijd in te stoppen. Ik weet niet maar van alles wat ik pakweg als klein pubertje bedacht had heb ik eigenlijk weinig waargemaakt. Tuurlijk bepaalde wel dingen maar ik heb ook altijd gezegd dat ik niet zoals mijn vader wilde worden (ook een alcoholist) en ta ta, ik ben het bijna de helft van mijn leven ook.

quote:

Sterkte verder, knap dat je er zo helder en nuchter ( ) over kan praten, in plaats van domweg de schuld op iedereen behalve jezelf te schuiven.

Flauw woordgrapje. Neuh ik geef niemand de schuld ik weet ik de enige ben die hier schuld aan heeft, mijn vriendin is ook niet voor niks verliefd geworden op een ander en weet je dat is al eerder gebeurt en toen konden we er zelf uitkomen, nu ben ik gewoon veel te ver gegaan. Ik denk niet dat zij ook nog genoeg reserve heeft om het nog een keer te proberen.
Then again, ze stelt zich ook heel makkelijk open voor een ander, waarom zou het dan niet nog een keer gebeuren?

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 20:48 schreef vamos1 het volgende:

[..]

aangezien ze nu 'een relatie' heeft met iemand die al dan niet nog meer drinkt, lijkt het me sterk dat drinken hetgene is dat haar dwars zit waarschijnlijk door de woedebuien of iets dergelijks (iets dat die ander misschien helemaal niet heeft...net als mij,..ik ben poesliev als ik lam als een toeter ben.. van TS begreep ik iets anders)

Tsja, ik weet niet of ze nu ook echt een relatie heeft met hem. Ze is nu naar hem toe gegaan maar als ze slim is zet ze eerst dingen even op een rijtje voor ze zich ergens instort. Verliefdheid is leuk hoor maar zodra dat weer minder wordt kan ze best nog een keer onderuit gaan en dat gun ik haar niet, daar is ze emotioneel ook helemaal niet tegen bestand.
Ik zou het aan de andere kant ook wel fijn vinden voor de relatie die we hadden, als je toch dik 7,5 jaar bij elkaar bent geweest voelt het dan toch als een soort verraad als ze nu meteen voor een ander kiest. Beetje de makkelijkste weg enzo.

Ik was ook poeslief vroeger als ik lam werd, ik ben dingen blijven verdrukken voor mezelf, heb weleens halfslachtig hulp gezocht maar maak niks af. Ik ben het maar op blijven sparen en dan ga je dat op een heel negatieve uitten tegen juist de persoon die het dichtst bij je staat, althans ik wel.
Het is ook een heel geleidelijk proces, ik ben ook anders geweest. Ik heb haar ook gezegd dat ik eigenlijk helemaal niet ben maar goed ik trek ook nooit me bek open als ik ergens mee zit en dat wreekt je uiteindelijk.

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 21:06 schreef Nies het volgende:
Een ex van mij is er ook zo één. Zuipen, rijden met teveel drank op, en och, die vriendin blijft vast wel....

Dat laatste heb ik nooit gedacht, het hoorde gewoon bij ons leven. Ik kan met een goed gevoel ook zeggen dat ik er echt voor haar geweest ben, haar gesteund heb en oprecht heel vaak mijn best heb gedaan om naar haar te luisteren en me in haar te verplaatsen.
Iedereen vond ons ook een leuk stel.

quote:

Het is je gegund, had liever gezien dat je je te pletter had gereden met al die drank achter de kiezen je auto in te stappen.

Bedankt maar is het geen grotere straf dat ik nu onder ogen moet zien waar ik mee bezig ben. Was wel lekker makkelijk geweest als ik me te pletter had gereden, was ik meteen overal vanaf en dat verdien ik niet, niet na wat ik heb gedaan.

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 21:42 schreef milagro het volgende:

[..]

7,5 jaar met een alholist leven is nog veel meer niet niks

Vergeet niet dat het pas een jaar of 3 geleden echt mis is gegaan he? Er is toen gewoon iets knapt ineens bij me en dat was ook voor het eerst dat ik voelde het niet onder controle te hebben. Dat had ik daarvoor ook wel niet maar tot op het einde was het een integraal onderdeel van mijn leven, ik functioneer prima op mijn werk, kan goed met mensen omgaan, doe een sport, heb andere dingen en ik drink.........
Ik ben verder gewoon goed voor haar geweest hoor, ze heeft alleen nooit "alles" van me gekregen omdat ik me bijna niet kan uitten en die teringdrank er was om te verdoven.
Ik kan lullen als brugman (dat is ook mijn werk ) maar ik heb gewoon nooit "echt" iets gezegd.
Dat is ook hetgeen ik mezelf vooral verwijt, ipv met haar te praten, het met haar te delen heb ik de keus gemaakt om gewoon teveel te drinken, niks meer te hoeven voelen en normaal zonder nachtmerries te kunnen slapen.

Let op ik praat niks goed, dat kan en wil ik ook helemaal niet maar iemand met een verslaving kan prima functioneren niet alleen op het werk maar ook in (het begin van) een relatie. Uiteindelijk nekt het je en daar sta ik nu, ik ben gewoon doorgeschoten.
Dit soort verslavingen zijn er niet ineens, je bouwt het langzaam op tot het fout gaat en dan gaat het ook echt fout.

Zal in ieder geval een gezellig nachtje worden , ik moet en zal nuchter blijven. Al is het maar om morgen als ze haar spullen komt halen dit oprecht tegen haar te kunnen zeggen.
Ik denk ook dat ik haar niet recht in de ogen aan kan kijken als dit niet lukt, we zien het wel, ik ga mijn stinkende best doen. Ik ben lang genoeg een slappe zak geweest.

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 22:04 schreef Nies het volgende:
Nee hoor, dat dacht je niet, maar ze hoorde er wel gewoon bij.... ben blij voor haar dat zij iig van jou af is.

Prima maar ik denk daar toch anders over. Ik weet ook zeker dat zij er ook anders over denkt dan jij.

quote:

Lekker makkelijk je te pletter rijden?
Nee hoor, niks makkelijk, jullie vieze alcoholisten zuipen je te pletter en rijden altijd een ander dood, en nooit jezelf.

Helaas heb je hier helemaal gelijk in, een echte alcoholist heeft bijna altijd mazzel. Ik zie overigens geen oplossing in dat hele doodrijden eigenlijk, je wordt veel meer gestraft door te blijven leven en geconfronteerd te worden met hetgeen je hebt aangericht.

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 22:15 schreef milagro het volgende:
je probleem begon al vóór haar, schreef je toch?

Ja maar ik ben er ook zelf bij geweest he? Ik weet waarom het begonnen is en ik weet ook wanneer ik echt teveel ben gaan drinken. Ik heb mezelf lang voor de gek kunnen houden door te denken dat het een oplossing was om in slaap te vallen zonder mijn andere problemen aan te pakken.

quote:

lul dus niet zo slap, ajb met je "Vergeet niet dat het pas een jaar of 3 geleden echt mis is gegaan he? "

Prima, jij jouw mening, ik de mijne.

quote:

ja, sorry, nul komma nakko medelijden hier.
alcoholisten hebben altijd tranen en spijt als het kwaad geschied is, hecht er persoonlijk pas waarde aan, hun beloftes, als ze echt bewezen hebben, daadwerkelijk, dat ze de drank kunnen laten staan.

Ik heb wel tranen maar geen spijt, dit heb ik helemaal zelf veroorzaakt. Ik zeg ook nergens dat ik spijt heb, natuurlijk ik had alles anders moeten maar goed gebeurt is gebeurt, ik heb gegokt en verloren.

quote:

ik erger ,me dood aan je smilies trouwens, je leukt je verhaal er echt niet mee op, hoor, je blijft een sukkel , iig voorlopig en sukkel is een understatement.

Sorry hoor maar wat wil je dan, hele lappen droge tekst? Je mag op me kotsen, je mag alles van me vinden maar ik schrijf het hier voor mezelf. Laat mij lekker dingen op mijn manier doen.

quote:

zij heeft het verstandigste gedaan wat ze kon doen, weg bij jou, en als bonus is ze nog stapeldol op iemand geworden ook, good for her.

Ik ben ook blij voor haar, ik gun haar alle geluk van wereld.

quote:

je had iemand hardstikke dood kunnen rijden en dan verwacht je hier begrip voor je dodenrit achter het stuur omdat je hart gebroken is?

flikker op, zeg

Waar vraag ik begrip? Volgens mij nergens, het hoort bij het verhaal dus heb ik het erbij gezet.

Maar goed, dit soort reacties vind ik ook wel fijn. Ik ben een looser en ik weet het. Blijf me er op wijzen.

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 22:29 schreef Nies het volgende:
Tieft een end op man..... je loopt nou ook gewoon hier flauw te ouwehoeren met thuis nog een kast vol met drank. Al aan begonnen?

Fijn dat je bij mij thuis in de kast kan kijken maar op wat bier na is er geen drank en dat bier laat ik echt wel staan.

quote:

Je zou overal aan kunnen kloppen voor hulp, jezelf oprapen en verder gaan met léven, maar nee hoor, jij hangt hier, vorlijk posten, beetje zielig zijn, en maandag ga je op dezelfde voet verder.

Wat jij wil, ik hang hier rond omdat ik niks beters te doen heb en graag over dingen wil schrijven, ze terug wil lezen en wil lezen dat iedereen me een klootzak vind voordat ik het voor mezelf goed zou kunnen gaan praten.
Professionele hulp wordt lastig op dit tijdstip en ik maak er voor vrienden en bekenden ook geen leukere avond van door maar constant hetzelfde verhaal te vertellen.
Ik wil mensen er zo min mogelijk mee belasten dus post ik het hier.

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 22:37 schreef milagro het volgende:
dat jolige smiley gebruik, echt , vreselijk irritant in deze context en de reden waarom ik al je gejank totaal niet serieus neem.

Mens, je hoeft hier niet persee te posten. Ik dwing niemand om hier ook maar 1 letter van te lezen en ik doe de dingen op mijn manier. Mag dat?

quote:

egocentrische aandachttrekkerij dit topic.

Misschien wel, ik zie het niet helder. (en nee ik heb niks op)

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 22:55 schreef Raimon_ het volgende:
Maar als jou ("ex") vriendin met iemand anders heeft gezoent, vindt ik het wel raar,
als ik jou bericht lees waren jullie lang bij elkaar waarom is zei vreemd gegaan dan ?

Ik weet het niet. Nou ja ik weet het denk ik wel, we lieten dingen steeds meer versloffen, niet genoeg tijd nemen voor elkaar, denk dat we elkaar ook een beetje voor lief namen. Tsja, dunno, we waren echt hele goede maatjes, voelden elkaar goed aan etc. Ideeen die we hadden voerden we alleen ook beiden bijna niet uit, we ondernamen ook niet echt iets beiden. Zij heeft het wel geprobeert een tijdje dat ze zoiets had van he we zitten wel erg vaak thuis.
Later ben ik een sport gaan doen en is zij wat later ook lid geworden.
Ik weet het niet, we hebben ook een hele rare start gemaakt. Vanaf het begin lag er heel veel druk op, niet op de relatie maar op ons als personen. Niemand was het bijv. eens met onze relatie, daar hebben we het in het begin best wel heel moeilijk mee gehad.
Ik werkte al en zij zat nog op school dus ik was er toch al veel minder dan vriendjes van vriendinnen van haar. Ik heb in het begin ook nooit geld gehad, ging bij haar thuis eten omdat ik geen boodschappen kon doen.

Ik weet niet, het is nu allemaal wat warrig. Ik voel me heel vreemd en kan eigenlijk niet echt een goed antwoord geven. Vorige week kreeg ik het te horen, heb haar een paar naar hem laten gaan om met hem te praten, ze zei eerst ook dat het tussen ons wel goed zat, toen weer niet, toen weer wel. Ik weet het niet, ik heb het gewoon niet gezien.
Ik ken hem ook en het is echt een goede gozer maar dat het voor mijn vriendin meer dan alleen een goede vriend zou worden had ik echt niet aan zien komen.
Misschien toch onterecht ervan uitgegaan "dat doet mijn vriendin niet" en toen kreeg ze ineens wel gevoelens voor een ander. Ze heeft het wel meteen opgebiecht en daar ben ik echt heel blij om. We hebben goede afspraken over die dingen gemaakt en ze heeft zich er aan gehouden.
Verder heb ik daarna eigenlijk bijna niks meer gegeten, kon het niet binnen houden, ben ook alleen maandag gaan werken, en ik ben een beetje op. Ik trok en trek het ook niet echt meer, jeetje wat een pijn kan je voelen als iemand je 's ochtends verteld verliefd te zijn op een ander.

quote:

Dude dit is niet fijn om te lezen, maar nog minder om mee te maken,
Vooral wat je je ex toen nog vriendin dan aandoet, maar waarom alcohol alleen om je pijn, verdiet weg te drinken

Ik weet dat ik er ooit achter ben gekomen dat alcohol heel handig was als je niet kon slapen. Gaf zeg maar dat tikje dat ik niet weer een hele nacht wakker zou liggen. Dat werd al heel snel een gewoonte en ik ben het blijven doen ook toen ik haar leerde kennen. Het was makkelijk, ik wilde niet praten.
Het staat ook volledig los van haar, de issues die ik heb met mezelf had ik daarvoor en ipv er iets mee te doen ging ik drinken.

quote:

Maar als je een vriendin hebt moet je leuke dingen gaan doen, er op uit gaan, haar elke dag speciaal voelen dat zei het gevoel heeft wolkje 1000 op wolkje 5000
Maar als je elkaar dan gaat iriteren in een relatie elke dag dan, dan moet je er aan werken,
dat heb je neem ik aan toch ook gevoeld dat jij haar iiriteerde en andersom?

Tsja het waren meestal kleine dingen, te klein vond ik om zeg maar voor te gaan zitten, heel dom van mezelf. Ik denk dat zij dat ook heeft gehad, ik weet het niet daar kan ze alleen zelf antwoord op geven.
Ze is simpelweg verliefd op iemand anders geworden.

quote:

Maar ga nooit door het lint, of drink met mate vriend, als ik het gewoon lees wat je hebt geplaatst, zou ik zeggen dat je een klein drank probleempje hebt.

Doe maar een heel groot probleem en dat al 10 jaar lang. Weet je? Het is heel raar, ik wist het dondersgoed maar damn je gaat alles goedpraten. Ik wilde mezelf ook laten geloven dat ik het in de hand had.

quote:

Ja ja kan wel spijt hebben, maar je kan het gewoon niet meer terug draaien, domme fouten kan je niet weg denken, alleen weg dromen.
Maar heeft je vriendin dan nooit gezegt over jou probleem met drank, dat zei het niet fijn vondt, en het haar pijn deed?

De drank niet, de buien die ik de laatste 3 jaar heb gehad wel. Als ik terugdenk dan kan ik niet echt een moment herinneren waarin ik het heb moeten verdedigen tegenover haar. Ze heeft me leren kennen en toen dronk ik ook al maar een stuk minder. Het is heel geleidelijk meer geworden, misschien gewenning van haar kant?
Ik weet het niet, ik dronk overdag ook bijna nooit, behalve in het weekend. 's avond laat ging het dan mis.
Het is niet zoals ik bij veel mensen in onze omgeving zie dat ongeacht het tijdstip waarop ze beginnen en maar door en door blijven drinken.

quote:

Wat ik zou doen, indien ze nog niks besloten heeft, maar ja dat kan je ook doen als ze het al gedaan heeft,
Laat je spijt betijgingne zien, laat merken dat je veranderd bent, dat je er wat aan wilt doen aan je drank probleem.
Dat jij er voor wilt vechten, probeer ook gewoon goede vrienden te zijn met je vriendin.
Dat jij op haar kan bouwen en andersom, wie weet ziet ze daarna in dat jij alles onder controle hebt,
en dat je beste (hart) vriendjes kan worden zijn

Ik weet het niet, we zien het wel. Ik ben haar nu kwijt en voor zover ik weet definitief, het moet allemaal nog echt tot me doordringen denk ik. Ik ben bijna een kwart van mijn leven samen met haar geweest. Ik weet niet of ze ooit nog het vertrouwen kan hebben dat ik niet van die buien krijg.

quote:

Zodat jij haar beetje in de gaten kan houden dat het niet slechter afloopt met haar,
Aangezien die nieuwe vlam nog meer drinkt dat wil jij en niemand niet.

Ik wil me nu niet met haar bemoeien, ze heeft tijd nodig en die moet ze ook krijgen. Ik ben al blij dat ze nog met me wil praten. Ik weet het niet, ze is echt verliefd op hem. De man waar ze nu is daarvan weet ik niet wat voor drinker het is, ik zie hem op donderdagen en zaterdagen alleen echt enorme hoeveelheden wegdrinken. Zijn vader doet exact hetzelfde, ik weet niet of ze buiten die dagen ook drinken maar ik vermoed wel enigzins van wel.
Ja ik weet niet, iedereen heeft echt zoiets bij hem dat ze hem heel aardig vinden maar ook een beetje zielig. Ouders schijnen niet echt (of echt niet) gelukkig met elkaar te zijn, hij gaat meestal met zijn vader op stap. Dat zijn echt maatjes van elkaar en buiten heel veel werken en op donderdag en zaterdag naar de vereniging te komen doet hij geloof ik niet zoveel? Hij woont nog (of beter gezegd weer) thuis dus ik ga ervan uit dat zijn moeder ook wel een beetje op hem let, zijn vader drinkt in ieder geval net zo hard mee.
Heb het best vaak tegen hem gezegd "goh je zal eens een keer nee zeggen". Best dubbel achteraf want ik zei zelf ook geen nee.....

Kort gezegd, ik weet echt niet hoe ik hem moet inschatten op dat vlak. Ik had vandaag iemand aan de telefoon en toen ik zei dat ik een alcoholist ben kreeg ik meteen de reactie "nou dat wordt nog mooi dan want jij drinkt veel minder dan hem". Of dat waar is weet ik niet, hij blijft maar achter elkaar bier drinken en ik drink naast bier ook sterke drank. Wel weet ik dat ik hem absoluut niet bij kan houden als ik daar ben.

quote:

Tja het leven is af en toe gewoon kut , maar probeer alles een beetje positief in te zien, na regen komt zonneschijn en vergeet dat gewoon niet
Maar zo leer je er wel van van jou fouten, het klinkt hard maar zo leer je van je fouten en kan je werken aan je fouten.
Voor de rest probeer eens van dat bier af te gaan, en denk bij je zelf nu heb ik genoeg zet je door, ook al doe je het voor je zelf.

Dus weg zet hem op en vecht er voor

Ik heb nog steeds niks gedronken en ik vind ook dat ik het verplicht ben naar haar en mezelf om dit vol te houden. Ik betrap mezelf er ook gewoon op dat ik al een paar uur denk van "ah eentje, eentje moet toch wel kunnen?" Ik heb een enorme fout, nou ja veel fouten, gemaakt. Beetje laat om me dit nu pas voor te nemen maar ik kan, hoe graag ik het ook wil, niks terugdraaien.
Ik had al lang moeten doen wat goed is en ik weet zeker dat ik niet meer terug wil vallen. Ik weet ook dat dit heel moeilijk gaat worden. Ik weet ook dat ik mezelf aan het slopen ben, heb het bij mijn eigen ouders ook gezien en zie dit ook bij veel mensen in mijn omgeving, er zijn er meer dan ik dacht en nu pas besef ik me dat ik er ook een ben....
Ik weet niet, drinken is zo algemeen geaccepteerd en wordt bijna altijd geassocieerd met "gezellig". Van sommige mensen wordt vooraf zelfs soms zelfs iets gezegd van "die neemt er nog weleens eentje teveel". Idioot eigenlijk. Of "doe maar gewoon een kratje want hij of zij komt ook mee."
Ik heb het aan de telefoon ook gevraagd aan iemand, als we daar zijn wil je dan ook een beetje opletten op sommige mensen?
Ik vind het eigenlijk heel raar als ik mensen zie die maar achter elkaar door blijven drinken en niemand die iets zegt. Ik bedoel, je staat erbij, er staan anderen bij en je ziet de ene na de andere naar binnen gaan. Glas na glas. Ongeacht of ze een kwade dronk hebben maar dat is toch niet normaal?
Natuurlijk moet je mensen zelf laten doen wat ze willen maar het is gewoon geaccepteerd. Het is zelfs zo dat je van bepaalde mensen weet dat ze nog moeten rijden en je zegt helemaal niks....

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 23:10 schreef clumsy_clown het volgende:
Misschien is de drank niet de enige reden waarom z'n vriendin hem verlaten heeft, maar 'een drankje teveel' lijdt altijd wel tot problemen. Dit kan zijn door een auto-ongeluk, of door een vriendin die je laat zitten. Dat het hier niet het grootste probleem was (misschien) hoeft niet te zeggen dat hij er niets aan moet doen.

Mjah, ik weet niet. Ze heeft heel vaak gezegd dat ik met haar kon praten, heeft me aangeraden hulp te zoeken, was er voor me maar ik was gewoon heel bang en met de drank kon ik dat gevoel verzetten. Ik heb voordat ik haar leerde kennen ook de mogelijkheid gehad iets met geestelijke bagage te doen maar het was makkelijker om gewoon 's avonds wat te drinken. Gegarandeerd slapen, niet malen en geen nachtmerries.
Ik vertrouw haar wel volledig maar verder is mijn vertrouwen in mensen ook niet zo groot. Als klein kind werd er maar op gehamert dat ik "sterk" moest zijn. Tranen zijn voor watjes.
Ik heb mezelf ook echt omgevormd naar hoe ik zou willen zijn, dit al lang voordat ik haar leerde kennen.
Ook van mijn moeder heb ik heel veel extra meegekregen, ze stond heel labiel in het leven en dumpte vaak dingen bij mij, zag me als een steunpunt vanaf heel jonge leeftijd etc.
Ik probeer zelf altijd mensen te helpen terwijl ik mijn eigen shit niet eens voor elkaar heb.
Vorig jaar nog heb ik een aantal gesprekken met een psychiater gehad, best aardige man hoor maar als ik mezelf er niet voor open stel dan haalt het niks uit natuurlijk.

Dunno, ik weet dat ik met een reden ben gaan drinken en ipv van dat het een oplossing was heb ik er een probleem bij.
Ik heb er niks aan willen doen, drinken was makkelijker. Ik ben heel bang geweest voor al die emoties die nu nog opgesloten zitten, dacht het wel in de hand te hebben en te houden en een goede oplossing in alcohol te hebben.
Mijn vriendin heeft zich altijd een beetje buitengesloten gevoelt, ik heb haar niet binnen gelaten zeg maar terwijl zij dit wel voor mij deed. Ze heeft vaak gezegd dat ze het idee had mij niet te kennen, hell ik ken mezelf niet eens echt. Ik ben altijd eerlijk naar haar geweest maar nooit naar mezelf. Ik heb niet gelogen maar ook de hele waarheid niet vertelt. Ergens wist ik wel dat dit een keer zou moeten misgaan, de drank triggert het maar goed, ik denk dat iedere alcoholist die drinkt om te vergeten dit wel herkent.
Drank is geweldig om dingen even opzij te kunnen zetten maar vroeg of laat gaat het mis, je hebt ook steeds meer nodig.
Ik weet niet of het heel veel is maar het is wel teveel geweest. Ik heb me ook vaak zat beschaamd gevoelt als ik het weer ging halen, de slijter kwam ik ook minimaal 1 keer per week en ik zorgde dat ik naast bier altijd of sterke drank of wijn in huis had. Liefst beide. Ik heb ook vaak een paniekerig gevoel gehad als er dreigde niet "genoeg" in huis te zijn. Ik heb met mezelf ook vaak zat afgesproken "1 wijntje en dan niet meer", voor je het wist was de fles leeg.
Ik weet niet, het is een aantal keren misgegaan en nu het zo uit de hand loopt dat ze weg is zie ik het pas. Denk ik erover na en wil er nu pas wat aan gaan doen.

Misschien was ze anders ook wel weggegaan maar ze heeft me gewoon heel duidelijk gewaarschuwd, nog 1 keer en ik ga bij je weg en weer denk je het nu wel in de hand te hebben.
Misschien speelden die gevoelens voor de ander al veel langer en zocht ze een reden. Ik weet het niet, dat weet ze alleen zelf. Duidelijk is wel dat dit de druppel voor haar is geweest.
Ze snapt het zelf ook niet maar het gevoel voor mij is weg en heeft ze voor een ander. Mijn drankmisbruik heeft daar wel degelijk iets mee te maken. Mensen vallen van hun voetstuk als ze lam zijn, gaan ze dan ook nog eens hele gemene dingen zeggen dan moet je je daar tegen wapenen. De enige manier om dit te doen is afstand te nemen zodat het minder hard aankomt.

Misschien is de drank niet de reden maar zeker wel een reden.

quote:

TS, de enige manier, nogmaals, om hieruit te komen is door hulp te zoeken. Ik snap dat je vastberaden bent om er nu iets aan te veranderen en geloof je ook wel, maar morgen wordt dat moeilijker om vol te houden. En overmorgen nóg moeilijker. Er moeten dán mensen zijn die weten hoe ze je kunnen overtuigen om ervan af te blijven.

Serieus, bel morgen nog, of al je moeite van nu is voor niets.

Ik zal het advies ter harte nemen, sowieso lieg ik er niet meer om en heb ook mensen om me heen die er voor me zijn en een beetje op me letten. Behalve tegen collega's zeg ik het ook gewoon eerlijk en damn dat voelt goed. Of nou ja klote eigenlijk maar ik heb wel het idee dat het positief werkt.
Helaas, ik kan niet gezellig een glaasje drinken, ik drink door tot ik dronken of op zijn minst aangeschoten ben. Ik heb al vaak afspraken met mezelf gemaakt maar dat bleef beperkt tot het 1 glaasje verhaal en dat kan ik gewoon niet. Ik moet er gewoon vanaf blijven en heel misschien als ik ooit dingen een beetje op orde heb dat ik het niet meer nodig heb en wel normaal kan doen maar ik vertrouw mezelf er niet meer mee. Het blijft aanlokkelijk en zodra ik er enigzins iets van ga voelen dan ben ik verkocht. Ik was al trots als het qua hoeveelheid niet zoveel was maar eigenlijk was ik dan gewoon moe en kon niet zoveel hebben. Nam mezelf dan voor dat ik geen probleem had omdat het niet zoveel was.
Ik heb nu al tientallen zoniet honderden keren gedacht van "nou toe, eentje kan toch wel?" Ik doe het gewoon niet en zal inderdaad hulp zoeken, nu voel ik me enigzins redelijk (gezien de situatie) maar inderdaad kan het best zijn dat ik me op een heel slecht moment niet in kan houden. 1 ding weet ik wel, na die eerste ben ik weg en ga ik door. Ik moet gewoon die shit in mijn hoofd op orde hebben en echt geen druppel meer drinken voorlopig.
Ik wil gewoon dat mijn ex een keer trots op me kan zijn, of ze nou bij hem blijft of terugkomt. Dat verdient ze gewoon, als ik al een reden heb dan nu. Dat had ik voordat haar kwijtraakte natuurlijk al moeten hebben. Het is waarschijnlijk te laat voor mijn ex maar het is voor mij niet te laat.

quote:

Op zondag 12 november 2006 01:20 schreef clumsy_clown het volgende:
Je bent heel erg op de goede weg zo! En je hebt er goed aan gedaan om het hier neer te tikken, zodat je het terug kan lezen als het je tegen zit.

Ik lees nu inderdaad stukken terug en ik schrik me een ongeluk. Heb er net hoogstens 2 uur slaap opzitten en ik blijf maar trillen, heb het koud en kan geen rust vinden. Ik moet gewoon ergens mee bezig maar ik wil op dit tijdstip ook geen overlast veroorzaken dus zit ik hier maar even.

quote:

Erg mooi dat je het de mensen in je omgeving hebt verteld, nu heb je toch een beetje sociale controle én kan je misschien een keer met iemand gaan praten als iets je niet lekker zit.

Het viel me mee om het te vertellen en hoe raar of gemeen het misschien ook klinkt, het voelde goed toen ze aangaven het nooit vermoed te hebben, deed ik tenminste nog iets goed. Nu voel me ook daar even heel schuldig aan, denk dat zelfs mijn vriendin (ex vind ik op dit moment zo'n kutwoord) het niet eens echt zag.
Ik weet niet, ik heb weleens gedacht van waarom zegt niemand er iets over om dan snel weer de volgende slok te nemen voor het warme gevoel.
Ik moet gewoon echt stoppen, zit nu al een uur te malen over alles wat ik niet heb gedaan en juist wel had moeten doen.

- wil al jaren een beetje gaan trainen, ben een klein mager mannetje en totaal niet meer atletisch. Zittend werk, geen inspannende sport, geen beweging etc. etc. Of ik het nu kan weet ik niet maar ik moet gewoon iets gaan doen. Voelde vannacht mijn ademhaling en hartslag en die gaan gewoon zo snel... Voor het eerst ook dat het me echt bewust opviel.
- moet ook echt wat gezonder en gevarieerder gaan eten. Zo af en toe namen we ons voor weer eens een grote kist groente en fruit te halen maar goed dat hebben we misschien een keer of 4 a 5 gedaan de afgelopen paar jaar. Als mijn vriendin het niet mee had genomen was het er nooit geweest. Altijd veel kruiden door het eten, veel vlees in verhouding en meestal groente uit pot of blik. Als we uberhaubt groente aten.
- ik moet echt mijn leven gaan opruimen, dingen weg gaan gooien, niet meer alles opsparen om het vervolgens in een hoekje te mikken waar het jarenlang blijft liggen. Ik moet eens de klusjes gaan afmaken die nog liggen, zelfs een lamp verwisselen was ik te lui voor als het niet strict noodzakelijk was. Auto bijv. wassen? Kan het me bijna niet meer herinneren wanneer ik dat voor het laatst heb gedaan. Moet ook al drie kwart jaar een radio inbouwen in de auto van mijn vriendin, elke keer had ik wel een ander smoesje maar die ligt ook al sinds die tijd werkeloos op de plank. (als ze dit nog wil tenminste)
- moet ook echt vaker tegen mensen zeggen dat ik om ze geef. Alleen als ik dat even niet vind uit ik dat, de rest hou ik stil. Er zijn wel degelijk mensen belangrijk voor me, ik probeer maar vol te blijven houden dat ik niemand nodig heb, ik wil niet weten hoe ik haar daarmee gekwetst heb maar ook voor veel anderen heb ik nooit een greintje waardering uit kunnen spreken.
- stoppen met roken. Ik vind het nu al zolang een walgelijke gewoonte. Denk niet dat ik alles tegelijk moet doen maar ik zei het vorige week nog tegen haar, waarom doen we dit in godsnaam? Eerlijk is eerlijk, ik vind het nog net smerig maar het helpt nu wel even voor me tegen het trillen enzo.

Nou ja er zijn nog zat andere dingen maar daar wil ik nog even niet over nadenken. Als ik nu 1 van bovenstaande dingen al red ben ik al blij. Denk dat ik maar eens moet beginnen met gezonder eten en wat meer opruimen, opruimen om me een beetje bezig te houden en gezonder eten moet ook wel lukken, jammer dat de winkels vandaag dicht zijn maar ik heb nog zelfgemaakte erwtensoep staan die ik heb gekregen, die gaan we vanavond maar eens aanbreken.

quote:

Wat je zei over je psychiater klopt, je zal je open moeten stellen om iets te hebben aan de hulp die je krijgt. Maar denk je niet dat je nu op het punt bent om die beerput met problemen open te trekken en aan te pakken terwijl iemand je helpt en vanaf de zijlijn coacht?

Ja daar hik ik al zolang tegenaan. Bij mijn moeder heb ik nooit echt steun kunnen vinden (die had zelf alleen maar steun nodig) en bij mijn vriendin wilde ik het niet, ze was ook gewoon nog zo jong toen ik haar leerde kennen. Er was zoveel aan de hand in mijn leven en we werden gewoon geleefd. Misschien ook bang om iemand teveel te vertrouwen, ik weet het niet.
Als ik het nu niet doe doe ik het nooit, althans dat bleef maar door mijn hoofd spoken toen ik op bed lag. Ik heb weer een excuus om het niet te doen maar ik denk dat mezelf een veel groter plezier doe om het juist wel te doen.
Afgelopen week heb ik mijn vriendin ook bepaalde dingen verteld, dingen die ik al jaren weg had gestopt maar meer dan vlagen komen er niet terug. Het is een onsamenhangend verhaal waar hele stukken missen.

quote:

Zoals je zelf gelukkig inziet helpt het niet om tegen jezelf te zeggen dat je gaat minderen, of dat je er maar eentje neemt.

Nee, ik kan me ook niet voorstellen dat ik dat wel zo lang heb gedaan, misschien staat een ander sterker in zijn schoenen, ik kan dat (op dit moment) echt niet. Op het moment dat ik er niet aan dacht heb ik me helemaal laten gaan, even alle controle kwijt. Ik weet niet, heb zoveel dingen niet bewust meegemaakt omdat ik direct begon te drinken, feestjes, verjaardagen, personeelsuitjes etc. etc. en het erge van alles is, ik was nooit de enige. Zeker als ik met haar ergens was was het altijd puzzelen, genoeg drinken om me prettig te voelen maar niet teveel zodat het opvalt. Thuis ging ik dan gewoon weer verder.

quote:

Goed, ik ben blij dat je het zo helder inziet allemaal, en geloof me, morgen ga ik weer achter je broek zitten om 's rond te kijken voor een psycholoog/psychiater .

Thanks! Ik ga zo zelf ook even rondkijken, wilde eerst even hier posten en dingen van gisteren teruglezen. Nu ze niet bij me is besef ik me pas een aantal dingen, heel raar... Dit moest gewoon een keer gebeuren en ze heeft me zelfs gewaarschuwd. Waarom heb ik nou niet naar haar geluisterd? Ik moest en zou weer zo nodig, zag het op dat moment helemaal niet zitten, voelde me leeg, verlaten en koud maar goed, d'r was altijd nog de drank.

De hele week bleef ze maar herhalen dat ze hem zo leuk vond en ik had mijn glaasje 's avonds, dacht dat het allemaal wel goed kwam, dat het een bevlieging was. De hele week hebben we gepraat en gepraat en we zouden het echt samen proberen. Kijken of het met de tijd overging tot ik weer in de fout ging.
Nu ze weg is besef ik me dat ik veel meer had kunnen doen, ik heb het gewoon weg laten slippen. Dat ze van me houdt weet ik, of dat sterk genoeg is om er samen uit te komen? Ik vrees het ergste....
Ik ben maandag nog gaan werken en heb het donderdag een half dagje geprobeert, ik was op en leeg en natuurlijk kwam het wel goed uit dat ik 's avonds niet zo op hoefde te letten met drinken.
Then again, als ik ooit 's ochtends had moeten blazen was ik er ook niet mee weggekomen op normale dagen denk ik.

quote:

Op zondag 12 november 2006 02:08 schreef makenshi het volgende:
Flessen weggooien en niet uitgaan Alvast veel geluk met het afkicken als je er echt serieus mee bezig gaat, het zal je veel goeds doen. Jammer van de 7,5 jaar, maar ja dat is helaas je eigen schuld. En van je fouten leer je mogen we zo hopen

Uitgaan deden we al niet, daar vond zij niks aan en ik wilde haar niet alleen laten. Flessen zijn op, heb alleen nog wat bier staan en een restje wijn. Zal zo nog eens kijken maar ik weet niet of ik dat weg moet gooien, geef het kratje wel aan mijn buurman denk ik.

Of ik van mijn fouten leer? Kan nu heel hard gaan roepen dat dat zo is maar laat ik het eerst maar eens bewijzen. Stoppen met de drank en alles op zijn plek krijgen in mijn hoofd. Ik moet echt eens nuchter naar dingen kijken, ik kan iedereen vertellen wat ze moeten doen als ze in de shit zitten maar zelf doe ik exact het omgekeerde.

quote:

Op zaterdag 11 november 2006 20:25 schreef clumsy_clown het volgende:
Dat je een probleem erkent is al erg mooi. Dat je daar je vriendin voor moet verliezen zuigt, maar blijkbaar was dat nodig om je het licht te laten zien. Het enige wat je nu kan doen is mensen om hulp vragen, want hier kom je hoe dan ook niet alleen uit. Kijk eens op www.jellinek.nl, die zijn gespecialiseerd in verslavingen. Verder kan je hier kijken wat voor GGZ-instanties er bij jou in de buurt zitten. Als je vriendin al terug wil, zal dat alleen gaan als jij hier actief mee aan de slag gaat, dus bel die mensen die je kunnen helpen.

Heb me net aangemeld voor dat zelfhulpprogramma, scoorde overigens 28 van de 40.
Zal op een wat redelijkere tijd eens een instantie opbellen, weet niet of die vandaag opnemen maar proberen kan altijd.

quote:

Op zondag 12 november 2006 09:58 schreef draaijer het volgende:
Yep, vertrouwen is weg en zij dus ook. Kan je niks meer aan doen. You lost her!!

Ik probeer het nog wel een beetje positief te zien ondanks alles.

Ik weet dat ik niet meer degene ben die een beslissing kan nemen, ik kan alleen maar mijn best doen. Misschien te laat, misschien niet.
Net nog contact gehad met haar zusje en moeder en die zijn in ieder geval niet boos op me. Ik begreep dat ze in ieder geval een tijdje bij haar moeder gaat wonen, helemaal zeker wist haar moeder het ook niet. Ze had niet zoveel met haar gepraat. Mocht het nodig zijn dat kon ik ook nog steeds bij haar zusje en moeder terecht maar goed, als zij echt bij me weg gaat dan is dat natuurlijk niet echt een optie. Tijdens de gesprekken die we vorige week hebben gehad over haar verliefdheid heeft ze me absoluut verboden iets tegen haar moeder te zeggen. Ik had daar juist wel heel veel behoefte aan en had al eerder voorgesteld aan haar om even tot rust te komen en bij haar moeder tijdelijk te gaan wonen. Het heeft niet zo mogen zijn. Vanmiddag komt ze haar spullen halen. Zo maar even netjes alles klaar zetten zodat ze het niet zelf hoeft te doen, da's wel het minste dat ik nog voor haar kan doen.

quote:

Op zondag 12 november 2006 10:16 schreef draaijer het volgende:

[..]

Geef je dan niet aan dat je het ermee eens bent. Kijk, hier staan je spulletjes. Helemaal klaar om te vertrekken

Niet aan gedacht eigenlijk, ik heb dit ook nog nooit meegemaakt. Wat moet ik dan doen? Loop maar naar boven en doei?

Ik moet haar nu rust geven denk ik, ik denk ook niet dat het nu meteen zin heeft om te gaan zitten praten. Er is heel veel gebeurt en dat moet ook even bezinken maar goed, ik overleg het dan wel even als ze belt. Ik hoop wel dat ze hem thuis laat, dat kan ik er nu echt even niet meer bij hebben. Ze is natuurlijk wel vreemd gegaan.

Nou ja als iemand advies heeft dan hoor ik het graag, ik weet echt niet wat en hoe ik nu moet doen.

quote:

Op zondag 12 november 2006 10:26 schreef draaijer het volgende:

[..]

Vaak als je een eerlijke brief schrijft met daarin begrip voor haar situatie en hoe moeilijk zij het gehad moet hebben, dan creeer je misschien nog wat report. In een brief schrijf je vaak dingen die je in een gesprek niet kan zeggen of waar je niet op komt tijdens het gesprek. Brieven schrijven gaat gewoon wat langzamer.
Schrijf niet in de brief hoe zielig jij wel niet bent. Het gaat om haar en niet om jou! Tuurlijk mag je zeggen dat je dit vreselijk vind, maar dat je het aan jezelf te danken hebt. Laat zien of toon in die brief dat je er bewust van bent dat je dit hebt gedaan en dat je eraan GAAT werken. Dus niet alleen schrijven, ook doen. Hard werken als jij denkt dat ze de moeite is. Als je het nu laat zitten, ben je de lul en heb je de tijd die je met haar had voor altijd kwijt. Werken voor je relatie is heel belangrijk.

Suc6

Goeie, dat was ik ook al van plan maar ik moet er nog echt aan beginnen, het is nog allemaal zo wazig en ver weg dat ik me maar moeilijk goed uit kan drukken. Nou weet ik wel dat de eerlijkheid belangrijker is maar ik zie door de letters het papier niet meer en het is ook totaal onsamenhangend wat ik nu op papier krijg, ik wil gewoon teveel tegelijk zeggen tegen haar.

quote:

Op zondag 12 november 2006 10:40 schreef clumsy_clown het volgende:
Mwa, klinkt niet écht raar hoor. Het is fijner om te weten dat je facade gewerkt heeft, dan dat mensen zeggen dat ze al jaren doorhadden dat je een zuiplap was, om het maar bot te zeggen.

Maakt het vertellen alleen wel heel raar, voor mij was het normaalste zaak van de wereld. Heel apart gevoel om dan te horen dat eigenlijk niemand iets door had.
Tsja je mag niet denken in termen van was het maar zo of zo gegaan, waarschijnlijk als iemand het wel tegen me gezegd had was ik er ook niet mee gestopt.

quote:

Super! Allemaal doelstellingen die je vooruit kunnen helpen! Het mooie van bijvoorbeeld sporten en gezond koken is dat je je ergens voor inzet en je tijd ermee doorkomt. Als je bezig bent met iets zal je minder snel de neiging hebben om naar de fles te grijpen. Daarnaast zijn het ook nog 's dingen waar iéder mens zich beter van gaat voelen.

Het zijn gewoon dingen die ik moet doen en ik hoop dat zij ze ook doet. We hebben heel lang ongezond geleeft en natuurlijk wisten we dat allebij wel maar er iets aan doen..... Beetje sporten, gezond eten, een mens heeft het nodig en het is jammer dat ik er nu pas de noodzaak van in zie. Een gezond ritme en gezonde voeding doen een hoop voor de mens, ik vind het ook niet raar dat ik steeds neerslachtiger ben geworden en nog erger, ik merkte bij haar ook een verschil terwijl ik dat nooit tegen haar heb gezegd.

quote:

Als je tot nu toe niemand in vertrouwen hebt genomen met zulke belangrijke zaken en zelfs een steunpilaar bent geweest voor anderen is het begrijpelijk dat je er nu tegen op kijkt. Maar soms is het nodig om iemand heel ver binnen te laten zodat diegene daar de boel wat schoon kan vegen. Daarnaast moet je het niet groter maken dan het is hè. Je hebt het immers al meerdere mensen verteld die het niet wisten, en dat waren nota bene bekenden. Neem maar van mij aan dat het bij een psych nog veel makkelijker is om het erover te hebben, want die is lekker objectief en je bent niet de eerste en zeker niet de laatste die hij met dat soort problemen zal zien. Daarnaast hoef je niet te denken dat je de beste man/vrouw aan het belasten bent met je problemen, want het is nou eenmaal z'n werk.

Ik weet ook wel dat ik het kan, iedereen kan het als je je maar openstelt. Ik heb nog niet gebeld maar dat ga ik zo doen, ben even heel druk met andere dingen die ik al lang geleden had moeten doen.

quote:

Sterker nog, ik denk dat dat de enige manier is om hier bovenop te komen. En dat wil je, toch?

Meer dan ooit!

quote:

Het is énorm kut, maar verleden tijd. Je kan er niets meer aan doen, dus niet teveel in 'oh god ik had zus zo kunnen doen' blijven hangen.

Ik ben al lang genoeg in het verleden blijven hangen, tijd voor een frisse wind. Ik heb issues en dat weet ik, aan mij om daar iets aan te doen.

quote:

Ik ben trots op je, al is het maar van ver weg. Als jij met deze vastberadenheid te werk gaat kom je ver, maar zaak is natuurlijk om dit gevoel vast te houden. Ik ken een meisje met een alcoholistische vader, en net als bij zovelen was voor haar het probleem niet dat hij alcoholist was, maar dat hij het verdomde er iets aan te doen. Iedereen die hulp vraagt kan een helpende hand terug verwachten, maar dan is het aan jou om die vast te grijpen en er iets mee te doen. Nogmaals, ga zo door .

Bedankt, dat soort woorden helpen me enorm.
Ik weet wat het is als een alcoholist niets aan zijn probleem wil doen, zowel mijn vader als moeder hadden elk op hun manier een alcoholprobleem. Van mijn vader wist iedereen het eigenlijk wel, die heeft zich nooit normaal willen gedragen, van mijn moeder wist niemand het maar het is haar uiteindelijk wel deels fataal geworden.
Ik probeer dit gevoel ook vast te houden en misschien niet slim maar ik probeer me toch een beetje vast te houden aan de mogelijkheid om haar voor me terug te winnen als ik nu de goede stappen zet.
Misschien niet slim maar wel een goed motief. Ik besef me dat de kans heel klein is maar ik wil echt vechten voor hetgeen wij deelden. Ik wil vechten voor de persoon die me toch altijd gesteunt heeft en zich wel open voor mij heeft gesteld. Alle liefde die ik niet of nauwelijks heb beantwoord omdat ik altijd met mezelf bezig was.

Ik ga nu eerst eens rondbellen. edit: alleen op werkdagen, jammer.

[ Bericht 0% gewijzigd door Weg op 12-11-2006 12:23:18 ]