Het dreumestopic [1-2 jaar] deel 1

Moeilijk he Fuente... Ik denk dat alles wat je kunt doen jullie al doen. Proberen vol te houden, consequent te blijven. Het is maar een fase. Sterkte

"dat is mijn jongetje niet" Wat ontzettend schattig!

Vervolg op het paard verhaal. Iris heeft toch wel door, na lang aandringen van onze kant, dat een eigen paard er echt niet in zit.
Oke, dan wil ze wel gewoon speelgoed van Sinterklaas maar..... ze wil toch nog een keer op een paard zitten. Een echte. Een grote. Eentje die ook beweegt en niet van speelgoed is. Met een zadel, anders valt ze er af. En ook touwen. En haren en een staart. Ow toch maar niet zo'n grote want Iris is nog klein.... eh..... een klein paardje. Maar wel een echte!

quote:

Op zondag 5 november 2006 08:53 schreef Fuente het volgende:
Hmz.. Sara zit momenteel echt in een uitprobeerfase. Ze slaat, gilt, gooit met dingen enz Het woord 'nee' kan ze niet horen, gilt ze alles bij elkaar. Als ze driftig is moet alles eraan geloven, alles over de vloer gooien enz.
Wat kunnen we hiermee doen? Ze is 14 maand nu, ze snapt heel veel dingen gewoon niet. Afleiden proberen we zoveel mogelijk (dus weghalen uit de situatie wat ze niet mag, en ergens anders gaan zitten) maar ook dit heeft weinig effect. Vooral wanneer ze slaat heb ik gewoon heel veel moeite met d'r..

Wat mij helpt is om dat soort buien niet te serieus te nemen en als het ware 'uit te zoomen' en de situatie vanuit een helikopterview te bekijken. Ik weet het; makkelijker gezegd dan gedaan. Maar los van het feit dat Saar een volstrekt uniek individuutje is, is ze ook 'gewoon' een kindje, die in deze fase van haar leventje nu eenmaal haar grenzen begint te verkennen. Hoort bij de ontwikkeling. Heeft niets met jou te maken, of met hoe jij het doet als moeder. Blijf inderdaad consequent, leid haar af en besteed er niet te veel aandacht aan (maar dat doe je volgens mij al). Wij proberen (met de nadruk op proberen, want uiteraard lukt dat ook hier niet altijd) vooral altijd gewoon door te gaan met leven, natuurlijk zeggen we eerst duidelijk en streng dat het niet mag wat ie aan het doen is, maar vervolgens gaan we gewoon door waar we mee bezig waren. Vaak is het dan toch binnen een minuut over. Zo niet, dan soms een poosje op de gang, al passen we die regel zelden toe. En als je er echt gek van wordt; overdragen! Gewoon even de verantwoordelijkheid aan je vriend geven, of vice versa (werkt hier echt, de een heeft altijd net iets meer geduld over dan de ander). Zoals Tex zegt; het is een fase. Sja, ik weet het; nog zo'n dooddoener, maar wel waar. Sterkte met je kleine draak.

Heerlijk, die kleine draakjes Kai heeft ook zo zijn drakenbuien en nu hij kan praten lijkt hij me af en toe zelfs uit te schelden. Als ik tegen hem zeg dat ie iets niet mag dan volgt er een brutale brul en gaat ie een partij zitten mopperen. Meneer brengt de laatste tijd erg veel tijd op de gang door. En dat lijkt toch wel zijn vruchten af te werpen. Als hij nu weer zo'n bui heeft en gaat zitten klieren vraag ik meestal of hij naar de gang wil. Meestal reageert hij dan met "nee" en gaat hij lief spelen. Wat Renzell zegt klopt wel. Als je het niet te serieus neemt en er als het ware overheen stapt dan worden die buien misschien niet minder maar voor jezelf wel wat dragelijker. Ik hou maar in mijn achterhoofd dat hij het niet doet om mij te pesten maar dat dit gewoon deel van zijn ontwikkeling is en dat het ook weer overgaat (al kijk ik de puberteit nu al met grote vreze tegemoet ) Succes met Saartje

Fuente, wat Renzell zegt. Moelijk, maar hou vol. Het is echt een fase. En straks heeft ze wel de capaciteit om zich te uiten en te roepen het lukt niet, of dat wil ik niet. En dan kun jij ook makkelijker helpen om die frustratie weg te halen.

Judith, goed zo. Je moet tenslotte weten wie je vrienden zijn...
En Iris, hier heb ik ook een paardenfreak. Zodra ze ze maar hoort, begint ze al te roepen....
E.T. misschien helpt als je zegt dat het klopt dat je niet een vriendje bent, maaaaar een vriendin... Heeft hier goed gewerkt.
Juul beterschap met je voetje....
En voor alle anderen die ik zeker vergeten ben een dikke

Klopt hoor, manlief heeft meer geduld met haar dan ik. Vooral als ze er vol ingaat, in een driftbui, is bij mij de grens gewoon sneller geraakt. Ze ligt nu ook voluit te gillen in bedje, omdat ze dus niet wil slapen. Ik kan het echt niet hebben, krijg er letterlijk jeuk van (van de stress) terwijl manlief dan veel rustiger is. Tot nu toe is het me altijd gelukt om Sara rustig te benaderen, maar van binnen voelt het heel anders op zo'n (dit) moment.
Lastig zo'n fase!

Amber steekt steeds over van de bank naar de tafel en andersom!! Ze doet steeds meer stapjes Nog ff en ze loopt echt

*trots is*

Fuente

Djulian begint ineens alle woorden over te nemen en zinnetjes maken. Hij denkt nu ook een aantal stappen vooruit. Als hij zijn auto in de hoek wil zetten dan gaat hij eerst de route na of er iets in de weg staat, als er iets in de weg staat zet hij het weg en daarna zet hij de auto netjes neer.
Gisteren hebben we in een deuk gelegen om hem en Djen. Djen zat op zijn loopauto en hij reed haar de kamer door, na het keren zat Djen nog op de auto en hij vond dat het een scherpe bocht was en dat Djen dus van de auto moest vallen. Hij pakt haar vest vast en sleurt haar zo van de auto af en dat ging een kwartier lang door. Zo leuk om broer en zus samen te zien spelen

Door de drukte ben ik hier al even niet actief geweest , maar ik wilde graag jullie idee hebben over het volgende;
Vorige week donderdag en vrijdag had Isis koorts (40 graden en met paracetamol bleef dit nog 39) , het weekend was ze bij opa en oma en ging het wel redelijk al was ze nog niet de oude. De hele week bleef ze verhoging houden (rond de 38 graden) ze at wel goed op de warme avond maaltijd na en dronk ook goed. Verder had ze snel last van rode billen na een poep broek , iets wat ze normaal niet zo snel heeft. Het zouden dus kiesjes kunnen zijn dacht ik nog.
Maar daarnaast hoest ze ook veel , klinkt als een droog hoestje en was eerst s'nachst maar sinds gisteren ook overdag en sinds gisteren heeft ze diaree en drinkt ze ook slecht. Het eten gaat wel zolang het maar pap is , al het andere eet ze ook slecht. Omdat ze vergrote keel amandelen heeft houd ik ook die mogelijkheid open. Nou heb ik afgelopen week meerdere malen onze huisarts proberen te bellen , maar was hij onbereikbaar en uiteindelijk dus maar met het nummer van het consultatie bureau gebeld. Zij zeggen dat bij keelamandelen een kindje ook altijd uit de mond moet ruiken en omdat Isis dat niet doet zouden het niet de amandelen zijn volgens hun.
Verder is ze ook best hangerig en huilt ze ook veel meer , slaapt slechter (door het hoesten) en zo heb je het cirkeltje weer rond.
Als ik in haar mondje voel , voel ik geen nieuwe kiesjes doorkomen. En de kwaaltjes die ze nu heeft komen naar mijn mening bij zowel doorkomende kiesjes als amandelen voor (op de luieruitslag na dan).
Als jullie bovenstaande zo lezen waaraan denken jullie dan? (Ik weet het dat het moeilijk is om op afstand iets te beoordelen , maar ik maak me nu toch wel enigzins zorgen en zal dan ook morgen nogmaals proberen de huisarts te bereiken).

Xanthe ik zou inderdaad de huisarts nogmaals proberen. Wat gek trouwens dat die niet bereikbaar is, erg slecht.

Lieve Jordy en Githa en papa van Jordy, heel veel sterkte morgen!

Dank je wel Karin
en Vicky dank je wel voor het leuke kaartje, of eigenlijk moet ik dank je wel Amber zeggen

Xanthe, ik zou hoe dan ook je huisarts proberen hoor, moeilijk! Misschien is het wel een combinatie van kiesjes en een verkoudheid. Beterschap voor Isis iig

Githa, alvast heel veel sterkte morgen voor jou, je man en je stoere ventje!

Lieve Jordy,
heel veel succes, en heel veel sterkte morgen!

Xanthe idd vreemd en heel slecht dat de huisarts onbereikbaar was/is....
Dan had ik persoonlijk ook nog naar de hap gebeld...
Sterkte ermee

Githa, Spookyou & Jordy sterkte morgen

Djullian leuk he met je zussie spelen, gewoon lekker doordoen hoor

Ook hier nog even, maar dan voor het 'patientje' zelf:
Jordy kleine stoere held, heel veel sterkte morgen en daarna.

Githa en Jordy (en de papa uiteraard), heel veel sterkte en succes morgen.

Githa meiske; heel, heel veel succes gewenst!!! Dikke kus voor jou en Jordy.

Xanthe; ik durf er niets over te zeggen, maar ik zou zeker de huisarts morgen nog een keer bellen, en als je hem weer niet te pakken krijgt (bizar trouwens!) een vervangend arts raadplegen. Sterkte!

Githa, heeeel veel succes morgen voor jullie en jullie knul. Dikke kus, ik denk aan jullie!!

Dank jullie wel allemaal voor alle goede wensen...en Lishe helemaal vanuit Gran canaria, wat lief!

[ Bericht 2% gewijzigd door Githa op 05-11-2006 22:50:44 ]

Githa en Jordy, heel veel succes en sterkte morgen!

Jordy en Githa en Pappa, heel veel succes morgen in het ziekenhuis. Ik zal aan je denken, jochie en hopen dat het allemaal hardstikke zal meevallen

Githa, Spooky en vooral Jordy zelf..
Heeeeeeeeel veel succes en sterkte morgen!