quote:
Op zondag 12 november 2006 12:40 schreef texelonia het volgende:Hoe willen jullie dat jullie kindje(s) jullie noemen? Gewoon papa en mama of bij jullie voornaam? Vind je het erg als kindlief ineens een andere benaming voor jullie bedenkt? Of maakt het jullie echt helemaal niks uit?
Noa noemde mij vaak 'Suus' (komt er meer uit als 'Sjuus') en dat vind ik eigenlijk alleen maar schattig. Ik reageer dan meestal niet, negeer het een beetje en als ze het blijft volhouden zeg ik: zeg maar 'mama', niet Suus! maar gewoon op een lieve toon. Ze zegt het nu bijna niet meer, is vanzelf overgegaan.
Mijn man is wel altijd 'papa' overigens, waarom weet ik niet. Ze noemt andere mannen (meestal) geen papa, heel soms per ongeluk wel.
Ik vind het zelf helemaal niet erg als ze een tijdje de voornaam gebruiken, als het maar niet zo blijft. Ik ben wel haar mama, en niet 'Suus'. Dat vind ik gewoon niet horen ofzo
![]()
...
Vicky, heb ik ook weleens hoor, echt geeeen zin om eruit te gaan. Maar ja, uiteindelijk MOET je er wel uit als ze blijven snikken/huilen en het niet vanzelf overgaat binnen een minuut. Tenminste, dat is bij mij de limiet. Als het langer is wordt iedereen wakker
![]()
zo'n stemgeluidje heeft Emma wel (en Noa zeker!). Maar ik zou me er niet schuldig om voelen hoor, ze moeten ook leren zichzelf een beetje te troosten als het niets ernstigs is. Vind ik dan.