Een kort verslagje van het veld dan maar.
Nou, ik ben met mijn zieke toestand toch gegaan en heb mezelf op het balkon van 013 gestationeerd ( een doodzonde bij een band als Dropkick Murphy's)
Een kwartier vroeger dan de planning kwam Runnin' Riot al naar het front om de boel op te starten. Niemand die er om baalde natuurlijk want dan zou DKM natuurlijk een kwartier vroeger beginnen.
De eerste indruk van de band was eigenlijk schokkend. Wat er schokkend was moest ik nog ontdekken wat precies de oorzaak was. A] De band speelde echt beroerd. B] het geluid in zijn algemeen is slecht. C] het geluid op het balkon was slecht. In iedergeval boekte RR, mede door het feit dat een snaar van de gitarist al tijdens het eerste nummer knapte, een valse start. Als je door het slechte geluid heen spiekt dan zie je een band staan dat je een beetje in de hardcore punk moet zoeken met artiesten die meer hardcore uitzien dan ze eigenlijk spelen.
Dat houdt in dat je 4x 3 á 4 akkoorden coupleten krijgt gevolgd na de eerste reeks akkoorden door een kort solotje. Een bassist die wel enthousiast wil doen maar het uiteindelijk niet weet, een zanger dat net een leeuw in de dierentuin zenuwachtig heen en weer blijft lopen. Kortom niet veel nieuws en snel vergeten.
Daarna worden we enthousiast gemaakt door Big D and the Kids Table. Daar wordt ik wel enthousiast van helaas klinkt het geluid nog steeds terminaal bagger op het balkon. De blazers kon ik vrijwel nooit horen, de bass stond veel te hard maar gelukkig hoorde je nog regelmatig de prachtige ska partijen van de gitarist dat je meteen begreep waarom hij zo enthousiast stond te skanken. Al met al een leuke band ( heb ze inmiddels op CD gehoord en klinkt oprecht leuk) het enige wat je je kunt afvragen wat een ska achtige band te zoeken heeft als voorprogramma van een band als DKM dat veelal hardcore lieden aantrekt.
Dan The Dropkick Murphy's! Er wordt begonnen met de zaal donker te maken en een traditioneel Iers liedje op te zetten als intro. Na dit voorbij is komen de mannen het podium op en begint natuurlijk met superhit For Boston! Warempel blijkt het geluid beter te klinken. Daarna worden de nummer plichtmatig afgewerkt. Wat vaak een uitzondering van de plichten bleek was de gitarist die het meest links op het podium bivakeerde. Wat een idioot! Prachtig gewoon! Die man sprong verschillende gaten in de ozonlaag en als klap op de vuurpijl sprong hij tijdens zijn solo in het nummer The Gauntlet het publiek in om daar zijn solo verder uit te voeren. Verder sprong het optreden niet uit in bijzonderheid maar was natuurlijk wel een geslaagd feestje dat we van DKM mogen verwachten. Waarom gebruikte ik eerder plichtmatig in mijn "review"? Van alle vijf keer dat ik ze live heb mogen meemaken heb ik ze Spicy McHaggis horen spelen en al die 5 keer nodigen ze vrouwen uit op het poduim. Niet dat ik daar al te veel problemen mee heb maar ach, mensen ga het snel plichtmatig vinden.
@Tong80:
Als er iets is dat geniaal is dan is het NoFX wel. Maar je gedachte gang is te snappen. Op hun greatest hits album hebben ze reviews geplaats van bladen dat het compleet in de zeik zetten! Dat is klasse hebben!