Hallo allemaal,
Ik heb nu zo'n 8 maanden een vriend. Toen we ongeveer 3 maanden verkering hadden is hij vreemdgegaan.
Hij had er heel erg veel spijt van zei hij. Hij was nog meer overstuur dan mij. Hij zou mijn keuze respecteren als ik bij hem weg zou gaan. Omdat het verder heel erg goed tussen ons ging en omdat ik echt heel erg gek op hem was heb ik het hem vergeven. Ze zouden alleen gezoend hebben. Met wié hij is vreemdgegaan heb ik niet gevraagd, verdere details wou ik niet weten, omdat ik mezelf anders alleen maar zou kwetsen. Overigens was ik heel erg blij dat hij voor MIJ koos, en niet voor haar.
De eerstvolgende dagen was ik eigenlijk alleen maar blij, omdat hij me niet had verlaten. Maar daarna kwam de klap toch..angst, met wie was hij vreemdgegaan, waarom, en bovenal; zou hij het nog een keer doen, gaat hij me verlaten?
Ik realiseerde me ineens dat ik er helemaal niets van gemerkt had; hij liet altijd weten waar hij was en met wie, hij was tot 's avonds laat bij mij en ging daarna altijd naar huis..maar opeens..vertrouwde ik hem niet meer. Ik had er toen niets van gemerkt..dus een volgende keer zou ik het waarschijnlijk ook niet merken..
Ik heb er nog steeds veel verdriet van. Toen ik een maand geleden een gedichtje van een meisje op zijn computer las (stond gewoon in een algemene map) vroeg ik wie zij was. Hij schrok behoorlijk, zijn gedrag veranderde totaal. Hij zou haar voor het laatst gezien hebben nog voordat wij wat met elkaar hadden, zij hij.
Een week daarna las ik echter smsjes van haar zijn telefoon (of hij nog kwam in cafe.. en zulke dingen). Natuurlijk zei ik hem dat ik dat gelezen had. Weer schrok hij maar hij zei dat het niets bijzonders was.
Om een lang verhaal kort te maken. Ik ben bang, dat ik hem helaas niet meer kan vertrouwen. Het feit dat ik in zijn telefoon smsjes lees, breekt mijn hart. Zo 'ben' ik niet en ik wíl dat ook helemaal niet. Mijn vriend is me echter zoveel waard, dat ik het helaas toch doe
![]()
. Natuurlijk hoeft het niets bijzonders te betekenen als hij met andere meiden smst.. ik sms ook met vrienden, maar toch, zoek ik er elke keer wat achter. Bij de meest 'stomme' dingen bedenk ik theorieen.
Ik heb hem verteld dat ik hier mee zit..hij geeft aan me te begrijpen en vind het niet erg dat ik die dingen lees..maar daarintegen hoor ik altijd het 'wis' geluidje van zijn telefoon, voordat ik hem in handen krijg.
Toch ben ik heel gelukkig met hem en ik wil er voor gaan. Ik wil hem gewoon kunnen vertrouwen. Maar hoe???
Ik hoop dat er meiden of jongens zijn die iets soortgelijks hebben meegemaakt. Hoe ben jij er mee omgegaan?
Liefs