ik snap mezelf niet.
ik heb genoeg spraak water want ze rollen uit me ogen , ben nog lang niet uitgepraat want me tranen zijn niet te drogen1
*had echt niet verwacht dat me verhaal zo lang zou worden*
1 oktober had ik 6 maanden met me (ex)vriendin gekregen.
Ik had voor haar gekookt , toetje gemaakt , ze had me een zelfgemaakte boek gegeven met 184 reden waarom ze van me houd. Het was echt zo gezellig.
de volgende dag was ze bij mij , en ik had ruzie gekregen met me ouders.
Ze vertelde me dat ik teveel bij haar was en daardoor me studie vergat.
Het sloeg hard in en uit het niets raakte ik van slag.
Ander half week was ik down. wou alleen in me bed liggen , niet eten , alleen slapen.
Ik kon ook niet naar school, alles trok me aan.
Had spijt van dingen van vroeger en ik dacht alleen aan , wat als ik de tijd kon terug draaien
3 dagen lang alleen huilen, ik dacht dat ik het uit moest maken.
Ik dacht dat ik twijfels had dus heb met haar gesproken. Het was echt alleen maar huilen van beide kanten.
Het deed me echt pijn om haar te zien huilen. maar het was ook mij schuld.
Ik zij steeds dat het wel uit moest en daarna nam ik me worden terug.
Uiteindelijk had ik besloten het niet uitmaken.
12 oktober , spraken we vervolgens met elkaar af
en het werd weer gezellig , me twijfels waren opeens weg(ik weet niet eens of ik twijfels had , had wel een slecht gevoel)
Het ging een tijdje goed , tot vorige week 22 oktober. Ik was uitgegaan met me vriendin en 2 van haar vriendinnen ik was eerder weggaan om 3 uur snachts. het was echt zo druk dat ik chagrijnig werd.
Dus ik zij tegen me vriendin dat ik haar de volgende dag wel zou spreken. 45 min naar huis lopen , boos ,geïrriteerd , chagrijnig. Onder weg naar huis wou ik haar echt knuffelen.
de volgende dag werd ik wakker met weer zo kut gevoel , angstig gevoel, zenuwen in me buik
en de eerste wat ik dacht was, niet weer.
Niet weer dezelfde gevoel als een maand geleden.
Ik voel me echt zo schuldig dat ik haar eerst liet huilen en die huilende blik zie ik steeds voor me. dat doet me echt pijn.
en het doet me ook pijn dat ik dingen weet van haar en haar ex samen.
Die ik achteraf gewoon niet wou horen ,ookal haat zij haar ex. ik kan gewoon niet vergeten dat zij het ook samen hebben gedaan , en dat hij haar gewoon gebruikt had.
en ik voelt me zo kut als dat weer in me hoofd op komt , boos dat ze samen ook hebben gedaan
boos dat hij haar gebruikt haar. Ik dacht dat ik minder voor haar zou voelen , dat ik haar alleen als me beste vriendin zie.
Ik begon weer te twijfelen. en had 27 oktober , vorige week vrijdag met der gesproken.
dat alles zo normaal voelde. die vlinders waren soort van weg.
Weer had ik het niet uitgemaakt , want ik wou voor deze relatie vechten.
ik belde haar later die avond op en ze maakte het uit, maar we zouden vrienden blijven.
en daar ben ik blij om want ik wil haar echt niet helemaal kwijt raken.
Ze is echt me zielsmaatje. aan de ene kant was ik opgelucht, maar aan de andere kant had ik spijt van alles , nu nog steeds haast direct dat ze het uitmaakte had ze spijt en zij ze of ik weer een relatie met der wil.
Ik kon geen ja zeggen maar ook geen nee.ik gaf geen antwoord.
Ik was bang dat ik ja zou zeggen en dat het vervolgens weer uit zou gaan.
de dag daarna was ik toch bij der huis geweest. want haar moeder was jarig.(zij wou dat ik kwam)
toen ik haar weer zag voelde ik me beter dan de dag ervoor toen het uitging.
Ik knuffelde haar ook meteen. Ze zij dat we gewoon goede vrienden zijn.
Maar uiteindelijk kuste we elkaar en was alles zoals eerst. Ze zij tegen mij of ik haar weer terug wou .En ik kon weer gaan antwoord geven. het kussen en knuffelen voelde zo goed met haar maar ik wist niet zeker of ik weer zou twijfelen als ik weer een relatie met haar zou hebben.
dus ik zij , kunnen we niet op vriendschap op nummer 1 zetten en ons relatie op nummer 2 en dan kijken hoe het gaat.
maar dat wou ze niet. en ze deed gelijk afstandelijk , ik kon haar niet aanraken en ze was heel kill tegen me.
Ze zij dat we alleen vrienden zijn. en het deed me echt zeer om dat te horen en te zien dat ze afstand van me nam. die dag was echt als een roller coaster. Want later die avond kuste we elkaar weer , en hielden we elkaar weer vast en dat voelde weer goed .
Ik bleef ook bij der slapen en toen ik wakker werd , had ik weer die zenuwen in me maag. toch deden we intieme dingen waar we later spijt van gekregen. Maar alles wat ik met haar doe voelt zo vertrouwt en ik heb zulke mooie herinneringen aan haar dat ik weer terug bij der wil.
Maar ik wil niet dat ik dan weer zou twijfelen of me weer slecht zou voelen.
Want dan zou het weer uitmaken en een 2e keer zou meer pijn doen voor haar en mij. en dan ben ik bang dat ons vriendschap ook daardoor kapot zou gaan.
ze is meer dan me vriendin ze is me zielsmaatje. Ik voelde me echt kut toen ik gister weer naar huis moest gaan. ik huilde direct toen ik uit haar huis was. misde haar direct.
Elke keer als ik aan haar denkt en de herinneringen die we samen hadden ga ik automatisch huilen en ga ik me kut voelen.ik zou ook niet willen weten dat ze met andere jongens zou dansen , zoenen , flirten. dat zou me echt zeer doen. als ik wou dat het uit zou gaan , waarom voel ik me dan kut en schuldig. ik wil echt nu bij der zijn. ik kan me huiswerk nie maken en heb al een achterstand van een maand
ik ga het dit jaar denk ik niet halen.
mischien was die kut gevoel gewoon dat ik zoveel werk en stress heb van me opleiding dat ik me slecht ging voelen en vervolgens een reden zocht waarom ik me kut voelde en bij haar uit kwam
misschien voel ik me door iets anders kut.
ik wil dat we een samen een toekomst kunnen hebben.
ik mis haar nu wel , maar deels ben ik ook opgelucht. maar ik wil der tergelijk ook weer terug.
ik mis iets , ik voel me leeg
ik wil weten wat ik voel, ik weet niet wat ik moet doen.
ik wil die prachtige herineringen samen met haar opnieuw beleven.
ik wil wakker worden alsof er niks is gebeurd.
ik heb honger , maar ik word misselijk van de gedachte om te eten.
[ Bericht 9% gewijzigd door Davito op 30-10-2006 12:49:21 ]