Wilgje heeft het langgeleden gehad van de Sint!
Wilgje heeft een volwassen zoon die spoorloos is verdwenen en vroeger in het kasteel woonde: Ridder_Fok.
Sinds hele tijd is er familie uitbreiding, Wilgje en LWaS hebben nu een tweeling erbij...Hermes en Pisca.
Zij groeiden snel op als half-sylfide en wonen nu zelfstandig in het kasteel.
Het is een levend kasteel lijkt het. Als je honger hebt, zorgt het kasteel voor een lekkere maaltijd. Heb je dorst, is er iets te drinken. Nooit is het koud, het bad is altijd gevuld met heerlijk badwater. Nooit kom je een kamer in, zonder dat deze verlicht is, of het bed heerlijk opgemaakt.
Iedereen is welkom hier. Voor 1 nachtje of voor langere tijd.
Dieren hebben hier ook een thuis gevonden, voor 1 nachtje of voor langere tijd.
Zou het helpen als ik een beloning uitloof?* vraagt Lurky
Misschien kun je met Equilan en haar draken over het eiland vliegen zoadat je misshcvien opvallende / vreemde dingen vanuit de lucht makkelijk na zien ?* zegt Hermes
Dat is een goed idee. Die draken zien en bespeuren meer dan een sterfelijk mens kan waarnemen!
* Helemaal blij met dit zeer zinnige advies geeft Lurky de jonge Hermes een kus en loopt naar haar paard.
Doe de groeten aan je vader en je zusje! Ik ga meteen!! Doeg!
* KLOP * *KLOP*
Hopelijk doer Pisca open 
Bij het openen van de deur ontwaart hij Dagobert en zegt met ferme stem :
Wat moet jij hier nou weer ?
JIj hebt hier niets meer te zoeken * aldus hermes en hij kijkt dagobert dreigend aan 
Dan denk je in ieder geval fout
Je was zo gelukkig met je toekomstige vrouw en nu is ze weg en wil je ineens met Pisca praten...nee ik denk het niet
Jij ging zomaar weg, nu kom je zomaar even langs.
* Hermes schudt nee en gooit de duer dicht die met een harde klap in het slot valt
Lieve Pisca,
Ik weet dat ik fout zit, ik weet dat jij het me niet kan vergeven. Maar toch vraag ik erom. Ik heb het zo gezellig met het gehad, ik was blind. Blind voor wat jij voor me gaf toen Rebel in mijn leven kwam. Jij bleef om me geven, Rebel is plots weg en laat niks van zich horen. Ik geloof in jou, ik zal altijd in je blijven geloven. Ik wil zo graag eens met je raten, gewoon praten. Dat ik het kan uitleggen, niks meer en niks minder. Ik hoop dat je deze brief krijgt en dat je aan de greep van Hermes kan ontkomen. Ik wacht op je....
Liefs,
Dagobert
* Dagobert pakt de brief, vouwt hem dubbel en schuift hem onder de deur door. dan klopt hij nog maals aan en verschuilt zich acter de bosjes.
Leert die dagobert dan nooit ? Ik zal hem eens een klap geven waar ie akelig van wordt
* Hij opent de deur en ziet niemand...wel een briefje op de grond.
Hermes opent het papiertje en ziet dat het ondertekend is door Dagobert en gericht aan Piscva.
Even denkt hij aan verscheuren maar hermes is niet helemaal harteloos. Hij vouwt het dicht en besluit het aan pisca te geven
Dat wordt een nieuwe dag in spanning 
Ik hoop wel dat ze ooit iets van zich laat merken, * mummelt Dagobert in zichzelf.
Lieve Dagobert,
Er is teveel gebeurd tussen ons. Ik weet nu dat j er altijd voor me zal zijn, maar een relatie zoals die was zla er tussen ons in ieder geval voorlopig niet zijn.
Als de tijd rijp is, wil ik wel een gesprek met je hebben, maar dat is niet nu.
Ik hoop dat je het begrijpt
Liefs
Pisca
* dan rolt ze het papiertje op en doet het in een kokertje. Ze roept een duif en hangt het kokertje aan izjn pootje. Ze kijkt de duif aan en het beestje lijkt het teb egrijpen en vliegt naar dagobert
* Dagobert leest het briefje en kijkt bedroefd voor zich uit, een traan rolt over zijn wang. Als hij omhoog kijkt ziet het net Pisca's sillouet verdwijnen, hij staat op en sjokt naar het Atelier van Rebel.
[Dit bericht is gewijzigd door Dagobert op 14-01-2002 19:50]
Weer een eilandster weg... het wordt er hier niet drukker op
* LWaS staat op en loopt naar de tuin en gaat tegen de de oude Wilgemans zitten. Hij verzinkt in gedachten
Net als altijd gaat de poort van het kasteel meteen open als LWaS in de buurt van het kasteel komt.
Wanneer hij binnen stapt loopt hij direct door naar boven voor een lekker bad
* Het is donker buiten, de storm raast langs de muren van het kasteel. In de tuin staat nog altijd de oude wilg. Die boom die hem ooit zoveel verdriet deed hebben, die zijn huwelijk verpestte. Dagobert loopt er langs, negeert de boom. Hij heeft duidelijk zijn doel voor ogen. Het kasteel staat er vredig bij, binnen is het vredige geflakker van een vuur te zien. Buiten daarentegen is het kil en koud, de wind waait als nooit te voren, de fakkels langs de oprijlaan branden niet meer en her en der liggen takken die uit de bomen gewaaid zijn. En dat nu het juist weer zo vredig leek te worden door de tussenkomst van een oude bekende in het grote bos rondom het kasteel.
In de stallen staan de paarden er vredig bij, ze kauwen rustig op hun gras en trappelen ongeduldig op de grond. Ze missen de ritjes met de kasteeldame en haar geliefde, ze missen de goede oude tijd.Dagobert geeft de paarden even aandacht, maar gaat dan snel weer verder. Hij heeft een doel voor ogen en dat doel staat voor hem. Enkel een paar meter verwijderd van de stevige beschermende muren van het kasteel. Een grote zwarte muur reist voor hem op, het ziet er niet zo vrolijk uit als het altijd was. Er is iets sombers, het lijkt zo normaal, maar het is het niet. De vrolijk vivaliteit dit er vanaf straalde is vergaan. Dagobert loopt geduldig verder, maar wordt steeds onzekerder. Het kasteel lijkt zo vijandig, daar het altijd zo open en aardig was.
De twijfel wordt groter naarmate Dagobert dichter bij het kasteel komt. Hij weet niet wat hij moet, hij stopt en kijkt in de rondte. Bemoedigende woorden van de Sinte vloeien door zijn hoofd en besluiten hem verder te gaan. wie niet wacht wie niet wint. Dagobert zet de laatste paar stappen, het grind knarst onder zijn zolen, de wind waait door zijn haren. Hij loopt de paar treden op naar de deur en klopt aan. Snel veegt hij het haar uit zijn ogen en hangt zijn cape recht. En nu maar afwachten.
[Dit bericht is gewijzigd door Dagobert op 29-10-2002 22:08]
Het is Dagobert..hij mag me zo niet zien...
Lieve Dagobert,
ontmoet me morgenavond bij de grote oude wilgemans. Ik zal je daar zien. Wees niet bang, ik zal er zijn.
Liefs,
Pisca.
* Dagobert ziet het briefje, een glinstering verschijnt in zijn ogen. Eindelijk, ze is er voor hem. Opgelucht keert hij zich om, het kasteel is plots veel aardiger. De wolken trekken weg, het schijnsel van de man valt op het kasteel. Het lijkt alsof het stiekem over Dagoberts schouder mee las.
Met een vrolijk deuntje in zijn hoofd loopt Dagobert de oprijlaan af, hij zegt de paarden gedag en is helemaal vrolijk. Het enige wat hem een beetje dwars zit is dat de ontmoeting bij de wilg is, een plek die hij nou niet echt aangenaam vindt. Maar zolang Pisca er is zal het wel goed gaan.
Dagobert nadert de straat en bedenkt zich waar hij heel zal gaan. Een nacht in het Casino, naar de kerk of voor de verandering maar weer eens naar zijn lievelijke huisje. Dat laatste lijkt hem wel een goed idee.
Dagobert loopt opgelucht weg bij het kasteel. Hij heeft nu al zin in morgen.
'Dag lieve Pisca' fluisterd hij tegen zichzelf
Ben er later weer, nu ff fotos maken
De oude Wilgemans laat een tak zakken en er dwarrelt een briefje op de schoot van Dagobert
Lieve Dago,
Ik durfde het vandaag niet aan om de stap te zetten. Alsje me laat weten waar je bent, dan zal ik aan de aandacht van Hermes ontsnappen en je morgen opzoeken.
liefs,
Pisca
[sub]
had weinig tijd om te posten, morgen maak ik het goed 
[/sub]
Lieve Pisca,
Ik wacht in mijn theehuis in de tuinen op je.
Liefs,
Dagobert
* Dagobert schuift het briefje onder de deur door en loopt naar het theehuis toe.
Lieve Pisca,
Ik ga er vandoor, naar het vaste land. Ik zal al je blijven denken. Tot gauw 
Liefs
Dagobert
---
Beste LWaS,
Ik vertrek naar het vaste land. Zorg je goed voor Pisca? Ik kom ooit wel weer, ik hoop jullie hier nog aan te treffen.
Gegroet!
Dagobert
---
He Hermes,
Wat een opluchting zal dit voor je zijn: ik vertrek naar het vaste land, kan je Pisca eindelijk vrij rond laten lopen over het eiland. Pas je wel een beetje op haar?
Dagobert
* Dan loopt Dagobert terug naar zijn paard en stijgt op. Rustig loopt het dier verder.
|
|
