ik weet eigenlijk niet eens waarom ik dit hier neer zet, maar ik lees al jaren Fok .En leer daar best wel van jullie ervaringen .
sorry ik zit er nu ff doorheen
ik kan wel schreeuwen van pijn ........................
Suc6 met alles.
sterkte!
Heel, héél erg veel sterkte gewenst en denk ook aan jezelf. Ook jij hebt een luisterend oor en een schouder om op te huilen nodig. Wees niet alleen sterk voor je vriendin, maar probeer ook je eigen emoties te uiten, loop jezelf niet voorbij, cijfer jezelf niet weg.
Nogmaals sterkte.
Sterkte!
Blijf haar bijstaan, en idd. cijfer jezelf niet weg.. zoek gerust een schouder op !!..
Dit wens ik mijn ergste vijand niet eens toe..
Sterkte !
Soms zien mensen geen uitweg meer
Een lichtpuntje is dat het vaak toch nog goed komt na een poging. Duurt alleen verrekte lang zoiets.
Ikzelf heb een paar gevallen meegemaakt waarbij het uiteindelijk super goed mee is gekomen. Op een uitzondering na dan maar dat was veel erger dan wat jou vriendin heeft gedaan. ( alsof je bij zoiets van erger kan spreken, het is al erg als mensen gewoonweg geen zin meer hebben erin)
[Dit bericht is gewijzigd door yingyang op 07-01-2002 23:14]
Ontzettend veel sterkte, ik hoop dat jullie hier samen door heen kunnen komen... Nogmaals sterkte!
Jammergenoeg zien mensen in sommige momenten in hun leven niet hoe extreem waardevol het leven is.
Veel sterkte.
Altertje
Verdomd veel sterkte
voor dat ik naar het ziekenhuis scheurde duwde ze me een kaart in m'n hande,ik had nog niet eens de tijd gehad om het te lezen .....
nu door m'n tranen heen .......
Ik hou van je met heel m'n hart.
Het spijt me , maar ik kan niet meer.
Ik wou dat ik je nooit had leren kennen , dan was deze misere je bespaard gebleven.
Ik zak altijd bij je zijn en je beschermen
Ik hoop dat je me dit kan vergeven
sorry liefste engel van me xxx
quote:slik
Op maandag 07 januari 2002 23:50 schreef gate-keeper het volgende:
Aller eerst bedankt voor jullie steunvoor dat ik naar het ziekenhuis scheurde duwde ze me een kaart in m'n hande,ik had nog niet eens de tijd gehad om het te lezen .....
nu door m'n tranen heen .......Ik hou van je met heel m'n hart.
Het spijt me , maar ik kan niet meer.
Ik wou dat ik je nooit had leren kennen , dan was deze misere je bespaard gebleven.
Ik zak altijd bij je zijn en je beschermen
Ik hoop dat je me dit kan vergevensorry liefste engel van me xxx
ik hoop echt dat je haar kan laten zien dat het de moeite waard is om te blijven leven.
Probeer jij die ster te zijn achter al die wolken die nu om haar heen hangen.
Meer kun je niet doen.
Heel veel sterkte!
Liefs, Jeannette.
Klinkt misschien wel heel lullig, maar ze leeft gelukkig nog (dank zij jou als ik het zo lees), dat is een positief punt... (ik bedoel het goed ) Ik hoop écht dat ze je er ooit dankbaar voor zal zijn.
Heel veel sterkte... Laat vooral nu zien dat je er bent voor haar. Dat heeft ze nodig, vooral nu.
Ook bij mij roept het nare herinneringen op...
Echt heel veel sterkte, vooral de eerste week, anderhalve week zal ze denk ik erg afwezig zijn, omdat ze eik nog onder invloed is en die zooi verdwijnt niet zomaar.
* micha zou eik z'n ervaring willen posten maar durft niet.
quote:Waarom niet?
Op dinsdag 08 januari 2002 00:54 schreef micha het volgende:* micha zou eik z'n ervaring willen posten maar durft niet.
Vat dit niet verkeerd op, het is geen verwijt naar je vriendin, maar uit liefde voor jou moet had ze moeten vechten, ookal is hulp soms moeilijk te krijgen.
Sterkte, maar wees ook hard en niet alleen maar lief.
dat ik van haar hou
dat ik door het vuur zou gaan
dat ik samen met haar wil vechten
ik voel me zo machteloos
nogmaals bedankt voor al jullie reacties
quote:Geen gevoelens van boosheid?
Op dinsdag 08 januari 2002 01:05 schreef gate-keeper het volgende:
het gevoel van machteloosheid , zou het tot haar door dringen?dat ik van haar hou
dat ik door het vuur zou gaan
dat ik samen met haar wil vechtenik voel me zo machteloos
nogmaals bedankt voor al jullie reacties
quote:nee niet het gevoel van boosheid .
Op dinsdag 08 januari 2002 01:09 schreef Cosma-Shiva het volgende:[..]
Geen gevoelens van boosheid?
Wanneer ik jouw posts lees voel ik zelfs een lichte boosheid tov jouw vriendin, dit kun je iemand niet zomaar aandoen.
En nu moet jij je elke dag ongerust voelen, dat vind ik heel erg.
Zoek alsjeblieft snel hulp, en denk ook aan jezelf.
Maar idd in het begin , toen de depressi begon
leef je wel in onzekerheid , je moet dan voor je zelf
een weg zien te vinden om daar mee omtegaan .
En dat valt niet altijd mee
Maar in goede tijden , is het o zo mooi , en dat geeft me
kracht .Die glans in haar ogen had ik nog nooit eerder
gezien in een vrouw .
The first time i feel love
quote:Sterkte man!
Op maandag 07 januari 2002 22:56 schreef gate-keeper het volgende:
sorry dat ik dit hier neer zet , maar ik moet m'n verhaal kwijt.Toen ik vanmiddag tegen 5 uur thuis kwam ,lang m'n vriendin nog in bed , en was niet meer aanspreekbaar.
Ik schrok me een ongeluk en probeerde haar wakker te maken , wat ook wel lukte . Maar ze was helemaal versufd
Met veel moeite vertelde me dat ze de hele voorraad Ritalin,Antie depri etc etc ingenomen had. ze zag gewoon geen uitweg meer.terwijl .........
pfff
euh ik heb als een speer m'n auto gehaald en naar de eerste hulp gereden.
Daar hebben ze haar maag leeg gepompt .en ze ligt nu op de intensive-care . Wel stabiel gelukkig .
sjees ik kan nu alleen nog maar janken...........
Ze vertelde dat het haar speet , en ja ze gunde mij dit leed niet.Ze zit zo met haar zelf in de knoop dat ze er zelf niet meer uit komt.
(ik had hier al eerder over gesproken hier)
Donderdag zou ze dus al een afspraak hebben bij het riagg
maar nu heeft ze morgen al een gesprek. pfff en vrijdag is ze jarig ...25 jaar .
ohhh ik hou zoveel van haar , en dan zegt ze nog dat ze mij al dat leed wil besparen.Dat ik beter verdien.
Maar ik wil met haar verder.ik weet eigenlijk niet eens waarom ik dit hier neer zet, maar ik lees al jaren Fok .En leer daar best wel van jullie ervaringen .
sorry ik zit er nu ff doorheen
ik kan wel schreeuwen van pijn ........................
quote:Maak jezelf iig geen verwijten, het komt echt niet doordat ze bij jou is komen wonen en aan de buurt moest wennen, iemand wordt niet zomaar depressief of suicidaal.
Op dinsdag 08 januari 2002 01:29 schreef gate-keeper het volgende:[..]
nee niet het gevoel van boosheid .
eerder het gevoel van machteloosheid
De vraag aan me zelf is ben ik dat te soft geweest ?
was dit ook gebeurt als ze niet zo snel bij me was komen wonen ? Dit gun ik haar gewoon niet .
Ik weet dat het niet makkelijk voor haar geweest is om huis
en haard te verlaten voor mij .
Ander werk te zoeken . etc etc
Nee niet boos .
Laat haar jou beloven nooit meer zoiets te zullen doen, en je mag naast verdrietig ook boos zijn, want dit hakt in op jullie positie tov elkaar, en maakt jou onzeker en verdrietig.
ik hoop dat de boosheid nog komt, dan ben je nl over de eerste schrik en het verdriet heen.
Besef ook dat je nooit iemand kunt tegenhouden die eruit wil stappen.
quote:Nee dan probeer je een weg te vinden, maar je moet ook grensen aangeven, bv zeggen, je mag nu een half uur praten over ..... en dan gaan we het over iets anders hebben, een depressie kun je ook voeden, ookal is dat nooit iemands bedoeling.
Maar idd in het begin , toen de depressi begon
leef je wel in onzekerheid , je moet dan voor je zelf
een weg zien te vinden om daar mee omtegaan .
En dat valt niet altijd mee
quote:Dat is heel mooi, hopelijk komt alles weer goed, en staat je vriendin open voor therapie en medicatie.
Maar in goede tijden , is het o zo mooi , en dat geeft me
kracht .Die glans in haar ogen had ik nog nooit eerder
gezien in een vrouw .The first time i feel love
Nu, twee jaar verder, is ze er nog steeds, en is ze sterker dan ooit! Destijds was ze wanhopig, nu is ze sterk, sterker dan ik haar ooit gekend heb!
Zie het niet allemaal té negatief, je kunt het - ondanks alle pijn en verdriet die je ongetwijfeld hebt - ook als een (beslissende) fase in iemands ontwikkeling zien.
Ik wens je veel geluk, geduld en vooral wijsheid in de tijd die komen gaat!
En, zoals er al meer zeifen: zorg ook goed voor jezelf, waarschijnlijk kun jij nu ook wel wat steunen een luisterend oor gebruiken!
Nogmaals, stertke in deze heel moeilijke tijd!
quote:Micha
Op dinsdag 08 januari 2002 00:54 schreef micha het volgende:![]()
Heel veel sterkte... Laat vooral nu zien dat je er bent voor haar. Dat heeft ze nodig, vooral nu.
Ook bij mij roept het nare herinneringen op...
Echt heel veel sterkte, vooral de eerste week, anderhalve week zal ze denk ik erg afwezig zijn, omdat ze eik nog onder invloed is en die zooi verdwijnt niet zomaar.
* micha zou eik z'n ervaring willen posten maar durft niet.
*knuft*
quote:Vertel haar dat, overspoel haar met jouw liefde. Laat haar weten dat je haar steunt, dat je er voor haar bent. Méér kun je niet doen.
Op dinsdag 08 januari 2002 01:05 schreef gate-keeper het volgende:
het gevoel van machteloosheid , zou het tot haar door dringen?dat ik van haar hou
dat ik door het vuur zou gaan
dat ik samen met haar wil vechtenik voel me zo machteloos
nogmaals bedankt voor al jullie reacties
Liefs,
Duch.
quote:Lieve CS,
Op dinsdag 08 januari 2002 01:09 schreef Cosma-Shiva het volgende:[..]
Geen gevoelens van boosheid?
Wanneer ik jouw posts lees voel ik zelfs een lichte boosheid tov jouw vriendin, dit kun je iemand niet zomaar aandoen.
En nu moet jij je elke dag ongerust voelen, dat vind ik heel erg.
Zoek alsjeblieft snel hulp, en denk ook aan jezelf.
ik merk uit jouw postings dat het voor jou moeilijk is om te begrijpen wat zij voelde. Soms komt er een moment in iemands leven, dat het leven zo zwaar is dat je niet meer verder kunt. Als iemand besluit om uit zijn of haar leven te stappen, doet hij of zij dat niet om anderen pijn te doen maar om aan zijn of haar eigen pijn te ontsnappen. Dit is niet laf. Dit is niet egoïstisch. Dit wordt niet gedaan om anderen pijn te doen maar om aan ondraaglijke pijn, een uitzichtloze situatie een eind te maken. Er zijn dan geen andere oplossingen meer voor die persoon. (Ter vergelijk: wanneer iemand lichamelijk ongeneeslijk ziek is en aan vreselijke pijnen lijdt wordt vaak ook overgegaan tot euthanasie om die persoon uit zijn of haar lijden te verlossen. Dit meisje heeft waarschijnlijk ook vreselijke pijnen. Het enige verschil is, dat die pijnen geestelijk zijn.)
Het is niet mijn bedoeling om hier een discussie aan te slingeren of zelfmoord egoïstisch is. Dit is slechts een poging om duidelijk te maken hoe iemand zich voelt die ervoor kiest uit het leven te stappen. Je kunt er niet zo eenvoudig over oordelen als je zelf dergelijke gevoelens nooit gehad hebt.
Hiermee wil ik overigens niet zeggen dat boosheid bij de achterblijvers niet mag. Mensen die achterblijven zullen zeker boos zijn en zich in de steek gelaten voelen maar dienen tevens ook de keus van die persoon te respecteren.
Duch.
euhh gisteravond haar ouders gebeld ,ik mocht dat eigenlijk
niet doen van haar , maar dat kan je niet maken .dacht ik.
haar ouders komen vanmiddag naar mij.
Het zal wel een waterige dag worden.
Ik hoop dat de hulpverlening nu goed op gang komt,
en dat ze in dagterapie gaat , wat ze zelf wil.
Het doet me goed dat jullie me steunen , en er zo over
praten , hoe moeilijk het voor sommige ook is.
Mischien maar ik hiermee wel een hoop los bij
sommigen , sorry , en sterkte .
Ik zal er voor haar zijn.
Ze heeft nu net zelf gebeld naar me
ik nu naar haar toe .
M'n hard klopt in m'n keel.
Sjees wat heerlijk om haar stem te hebben gehoort zeg
veel liefs
En maak jezelf geen verwijten want dat is ook niet goed voor jezelf maar ook niet voor haar. Het is niet jouw schuld, het ligt niet aan jou.
Nogmaals vreselijk veel sterkte toegewenst
maar ik wil het toch even zeggen.
Ik wens je in elk geval héél veel sterkte voor de komende tijd. Pas je een beetje op jezelf?
Vandaag hebben we veel gehuild en gepraat,
en ik heb haar deze topic laten lezen.
Dat deed haar wel wat.Ik moet jullie
bedanken voor deze steun , namens haar.
Hoe dubbel dat ook klinkt . het zei zo .
Verder voel ik me nu een beetje leeg .
Morgen weer een dag .
In ieder geval heel veel sterkte samen...
quote:Waarvoor dank Duch!
Op dinsdag 08 januari 2002 09:01 schreef DuchessX een heel goed stuk dat ik zelf niet beter had kunnen doen.
quote:Een vriendin van mij heeft ook een zelfmoordpoging gedaan, en loopt nu met gigantische littekens op haar polsen rond. Ik heb gelukkig haar vertrouwen kunnen winnen, en nu verteld ze mij bijna alles (behalve haar gewicht
Op dinsdag 08 januari 2002 10:31 schreef gate-keeper het volgende:
......euhh gisteravond haar ouders gebeld ,ik mocht dat eigenlijk
niet doen van haar , maar dat kan je niet maken .dacht ik.
haar ouders komen vanmiddag naar mij.
Het zal wel een waterige dag worden..,,,,,,,
Ondanks dat het bij haar ook heel duidelijk zichtbaar was, wilde ze het de eerste dagen aan niemand vertellen, ook niet aan haar ouders. Ik heb dan nattuurlijk ook niets verteld (misschien dat ik zo juist haar vertrouwen heb). Is bij jou je vriendin niet teleurgesteld dat je haar ouders hebt gebeld??
Heel Veel Sterkte,
Golfen
quote:Bang voor de reactie's en heb het al eens gepost, maar vandaag kwam het ook nog eens extra terug. (Die gedachten dan) Over twee maanden, 12 maart, is het nl. een jaar geleden dat ik ook een hele zooi anti-deprizooi, die ik daarvoor weigerde te slikken, naar binnen gewerkt hebt. Inmiddels een jaar verder, een hele tijd niet aan gedacht, maar nu komen die dingen weer naar boven. Zelfde schaamtegevoel, zelfde verdriet, etc. En tis lang verhaal...
Op dinsdag 08 januari 2002 00:56 schreef shmoopy het volgende:[..]
Waarom niet?
Ik wens je heel veel sterkte toe in deze ook voor jou zware tijd..
Ik weet ongeveer hoe je vriendin zich gevoeld moet hebben. Ook ik heb op het punt gestaan om die bepaalde stap te zetten. Maar ik heb het nooit gedaan. Een bepaalde bijzondere jongen (die nu mn vriend is) heeft het uit mn hoofd gepraat zonder dat hij er zelf in begin vanaf wist.
Ook ik was lange tijd erg depri, en ik leek er maar niet uit te komen in m'n eentje.
Maar de rest van mijn verhaal zal ik je besparen. Jij hebt nu al genoeg aan jezelf en je vriendin.
Wat ik nog wel wil zeggen, is dat bij mij het heel erg geholpen heeft dat mn vriend geduld met me had.
Ik weet van mezelf dat zodra hij boos was geworden omdat er geen vooruitgang in leek te zitten, dat ik dan weer een stukje dichterbij die stap was geweest. Alles wat ik fout deed (of fout dacht te doen) bezorgde me een enorm schuldgevoel en het gevoel dat ik er beter maar niet meer kon zijn. Want wat deed ik nu eigenlijk voor goeds??
Bij mij was geduld dus erg belangrijk, en iemand die er altijd voor me was (en is), iemand die me vasthield wanneer het nodig was.. die me het gevoel gaf dat ik geliefd was.
Boosheid kon ik absoluut niet hebben.
Heb alsjeblieft geduld met je vriendin. Peper er bij haar ontzettend in dat je er voor haar bent, dat je van d'r houdt, dat zij belangrijk genoeg is om te mogen leven.
Ik wens je nogmaals heel veel sterkte toe.
Als je wilt, mag je me mailen. Maar ik denk niet dat je daar behoefte aan hebt..
*hug*
Star9
quote:Lieve Micha, dat doet pijn hé?
Op dinsdag 08 januari 2002 18:53 schreef micha het volgende:[..]
Bang voor de reactie's en heb het al eens gepost, maar vandaag kwam het ook nog eens extra terug. (Die gedachten dan) Over twee maanden, 12 maart, is het nl. een jaar geleden dat ik ook een hele zooi anti-deprizooi, die ik daarvoor weigerde te slikken, naar binnen gewerkt hebt. Inmiddels een jaar verder, een hele tijd niet aan gedacht, maar nu komen die dingen weer naar boven. Zelfde schaamtegevoel, zelfde verdriet, etc. En tis lang verhaal...
*begrijpt & meevoelt*
Dikke knuf voor jou
Duch
quote:Lieve Duch (fijn je weer te zien!!!)
Op dinsdag 08 januari 2002 09:01 schreef DuchessX het volgende:[..]
Lieve CS,
ik merk uit jouw postings dat het voor jou moeilijk is om te begrijpen wat zij voelde. Soms komt er een moment in iemands leven, dat het leven zo zwaar is dat je niet meer verder kunt. Als iemand besluit om uit zijn of haar leven te stappen, doet hij of zij dat niet om anderen pijn te doen maar om aan zijn of haar eigen pijn te ontsnappen. Dit is niet laf. Dit is niet egoïstisch. Dit wordt niet gedaan om anderen pijn te doen maar om aan ondraaglijke pijn, een uitzichtloze situatie een eind te maken. Er zijn dan geen andere oplossingen meer voor die persoon. (Ter vergelijk: wanneer iemand lichamelijk ongeneeslijk ziek is en aan vreselijke pijnen lijdt wordt vaak ook overgegaan tot euthanasie om die persoon uit zijn of haar lijden te verlossen. Dit meisje heeft waarschijnlijk ook vreselijke pijnen. Het enige verschil is, dat die pijnen geestelijk zijn.)
Het is niet mijn bedoeling om hier een discussie aan te slingeren of zelfmoord egoïstisch is. Dit is slechts een poging om duidelijk te maken hoe iemand zich voelt die ervoor kiest uit het leven te stappen. Je kunt er niet zo eenvoudig over oordelen als je zelf dergelijke gevoelens nooit gehad hebt.
Hiermee wil ik overigens niet zeggen dat boosheid bij de achterblijvers niet mag. Mensen die achterblijven zullen zeker boos zijn en zich in de steek gelaten voelen maar dienen tevens ook de keus van die persoon te respecteren.
Duch.
Boosheid is echt wel een oprechte emotie bij zo'n gebeurtenis, veel mensen voelen zelfs boosheid wanneer hun partner is overleden, ze voelen zich in de steek gelaten, en zijn naast verdrietig soms ook heel boos, ookal klinkt dat raar.
Verdriet sterkt iemand niet in een dergelijke situatie, en jezelf verwijten maken al helemaal niet, boosheid geeft energie om de zaken grondig aan te pakken, ik hoopte met mijn postings dus iets anders te bereiken.
Gate-keeper zal een strijd moeten gaan leveren om zijn vriendin op psychisch gebied bij te staan en om op te boksen tegen de helaas gebrekkige opvang in ons land wanneer iemand er psychisch doorheen zit.
Overmand door emoties ben je niet sterk, maar heb je eerder de neiging te berusten.
En het is wel duidelijk dat er snel iets moet gebeuren.
voor Duch en voor gate-keeper.
[Dit bericht is gewijzigd door Cosma-Shiva op 08-01-2002 20:04]
quote:Sterkte, heel veel sterkte!
Ook jij hebt een luisterend oor en een schouder om op te huilen nodig
quote:Ik snap het.
Op dinsdag 08 januari 2002 18:53 schreef micha het volgende:
Bang voor de reactie's en heb het al eens gepost, maar vandaag kwam het ook nog eens extra terug. (Die gedachten dan) Over twee maanden, 12 maart, is het nl. een jaar geleden dat ik ook een hele zooi anti-deprizooi, die ik daarvoor weigerde te slikken, naar binnen gewerkt hebt. Inmiddels een jaar verder, een hele tijd niet aan gedacht, maar nu komen die dingen weer naar boven. Zelfde schaamtegevoel, zelfde verdriet, etc. En tis lang verhaal...
Jij ook sterkte.
quote:CS
Op dinsdag 08 januari 2002 19:56 schreef Cosma-Shiva het volgende:[..]
Lieve Duch (fijn je weer te zien!!!)
Ik hoop dat je begrijpt dat ik een reden had met mijn postings, en dat ik de gevoelens van het meisje geenzins wilde bagataliseren.
Ik zie 2 pagina's replys waarin mensen tranen wegpinken, en ookal is het tegen mijn principes om zo fel te posten (voor mijn doen in zo'n vreselijke situatie), ik wilde gate_keeper sterken.Boosheid is echt wel een oprechte emotie bij zo'n gebeurtenis, veel mensen voelen zelfs boosheid wanneer hun partner is overleden, ze voelen zich in de steek gelaten, en zijn naast verdrietig soms ook heel boos, ookal klinkt dat raar.
Verdriet sterkt iemand niet in een dergelijke situatie, en jezelf verwijten maken al helemaal niet, boosheid geeft energie om de zaken grondig aan te pakken, ik hoopte met mijn postings dus iets anders te bereiken.
Gate-keeper zal een strijd moeten gaan leveren om zijn vriendin op psychisch gebied bij te staan en om op te boksen tegen de helaas gebrekkige opvang in ons land wanneer iemand er psychisch doorheen zit.
Overmand door emoties ben je niet sterk, maar heb je eerder de neiging te berusten.
En het is wel duidelijk dat er snel iets moet gebeuren.
voor Duch en voor gate-keeper.
Ik begrijp jouw standpunt, ik heb het waarschijnlijk anders opgevat als bedoeld.
Door met zijn allen te snotteren kom je idd niet verder. Maar misschien heeft de topicstarter nu nog geen behoefte aan het uiten van boosheid, hij geeft zelf al aan dat hij dat nog niet voelt. Misschien is het voor nu even voldoende om luisterende oren te hebben?
Het is wel reëel om in gedachten te houden dat andere gevoelens, zoals boosheid, straks wel aan de oppervlakte zouden kunnen komen. Als dit zo is, zou het in ieder geval erg verstandig zijn om daar over te praten. Stop het niet weg!
Wij doen allemaal ons best om hier met jullie mee te denken, Gate-keeper en vriendin
In ieder geval, niks is gek, bespreek je emoties en gevoelens, wees open tegen elkaar en evt. hulpverlening.
Geloof me, ik weet het, alleen....
quote:Daar ben ik dan heeeel blij om.
Op dinsdag 08 januari 2002 22:18 schreef micha het volgende:
maar ondanks alle verdriet, voel ik me denk ik beter als ooit tevoren. Het klinkt ms heel stom, maar ik ben eigenlijk opnieuw begonnen toen...
Ritalin? ADHD?
Wellicht dat je haar zo grafisch mogelijk duidelijk moet maken hoe egoistisch het is om zelfmoord te plegen en hoeveel pijn zij haar geliefden aandoet met zoiets.
Werkte in ieder geval bij m'n ex....
Succes man
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |