Waarom zijn dikke mensen gezellig?

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 12:51 schreef wendytje het volgende:

[..]

ze weten er nog zoveel niet van....

ik weet alleen dat ik veel te dik ben, dat ik er genoeg van heb als inferieur te worden behandeld, dat ik normaal eet, weinig snoep, helaas door mijn reuma ook (te) weinig beweeg (al sport ik 1x per week), niet dom ben (IQ 136) zoals in dat onderzoek van de week werd gesuggereerd.

waarom mag een mens niet zijn zoals hij is?

jij mag zijn hoe je wilt! maar net als dat jij een oordeel hebt over 'VUL IN' [turken, marokkanen, bumperklevers, links stemmers, bierdrinkers] hebben anderen dat over dikke mensen! dat zal nooit veranderen

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 12:51 schreef wendytje het volgende:

[..]

ze weten er nog zoveel niet van....

ik weet alleen dat ik veel te dik ben, dat ik er genoeg van heb als inferieur te worden behandeld, dat ik normaal eet, weinig snoep, helaas door mijn reuma ook (te) weinig beweeg (al sport ik 1x per week), niet dom ben (IQ 136) zoals in dat onderzoek van de week werd gesuggereerd.

waarom mag een mens niet zijn zoals hij is?

Dat mag prima.
Waarom mogen andere mensen daar niet van denken wat ze willen?

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 12:51 schreef wendytje het volgende:

waarom mag een mens niet zijn zoals hij is?

Waaruit maak je op dat je neit mag zijn zoals je bent?

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 12:51 schreef wendytje het volgende:

[..]

ze weten er nog zoveel niet van....

ik weet alleen dat ik veel te dik ben, dat ik er genoeg van heb als inferieur te worden behandeld, dat ik normaal eet, weinig snoep, helaas door mijn reuma ook (te) weinig beweeg (al sport ik 1x per week), niet dom ben (IQ 136) zoals in dat onderzoek van de week werd gesuggereerd.

waarom mag een mens niet zijn zoals hij is?

ja dat heet nou iedereen over een kam scheren.. ik begrijp wel wat je bedoeld ien voelt ,ikzelf heb dat ook al heel mn leven.. als ik zo eet als anderen kom ik ontzettend aan..maar ja wat doe je eraan.. mensen blijven toch wel zo denken

Je kunt ook domweg dik worden van verkeerde eetgewoonten die je aangeleerd worden. Dat je vervolgens een lage dunk van jezelf krijgt is dan niet zo gek.

Ik vind de openingspost buitengewoon vervelend, net alsof 'dikke mensen' een fenomeen vormen waar je als ramptoerist bij kunt gaan staan om je dingen af te vragen als: wat beweegt de dikkerd, hoe is hij zo geworden en waarom doet hij wat hij doet? Erg onaangenaam, zo'n denigrerende houding. Mijn vader is een fantastische man, gezellig en charmant en hij staat voor iedereen klaar. Oh, en hij is dik. Maar als je overgewicht hebt dan ben je natuurlijk je overgewicht, en dus moet zijn complexe constellatie uitgelegd worden in termen van zijn vet. Héél diepzinnig, hoor.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 12:51 schreef wendytje het volgende:

[..]

ze weten er nog zoveel niet van....

ik weet alleen dat ik veel te dik ben, dat ik er genoeg van heb als inferieur te worden behandeld, dat ik normaal eet, weinig snoep, helaas door mijn reuma ook (te) weinig beweeg (al sport ik 1x per week), niet dom ben (IQ 136) zoals in dat onderzoek van de week werd gesuggereerd.

waarom mag een mens niet zijn zoals hij is?

Zonder bijbedoelingen, maar wat eet en snoep je dan per dag?

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 12:57 schreef Claudia_x het volgende:
Je kunt ook domweg dik worden van verkeerde eetgewoonten die je aangeleerd worden. Dat je vervolgens een lage dunk van jezelf krijgt is dan niet zo gek.

Ik vind de openingspost buitengewoon vervelend, net alsof 'dikke mensen' een fenomeen vormen waar je als ramptoerist bij kunt gaan staan om je dingen af te vragen als: wat beweegt de dikkerd, hoe is hij zo geworden en waarom doet hij wat hij doet? Erg onaangenaam, zo'n denigrerende houding. Mijn vader is een fantastische man, gezellig en charmant en hij staat voor iedereen klaar. Oh, en hij is dik. Maar als je overgewicht hebt dan ben je natuurlijk je overgewicht, en dus moet zijn complexe constellatie uitgelegd worden in termen van zijn vet. Héél diepzinnig, hoor.

Iemand met een ´afwijking´ in zijn of haar uiterlijk valt altijd op.
of dat nou flapoortjes, een hazenlip of een dikke buik is. Natuurlijk gaat het om het innerlijk van een persoon.
Net als in relaties val je (hopelijk) voornamelijk op het innerlijk van iemand maar het uiterlijk is wel het eerste waar je op let. Je denkt niet wat een lelijkerd die is vast heel aardig.

Ik zeg altijd maar dat het in een liefdesrelatie 20% om uiterlijk gaat en 80% om innerlijk maar dat die 20% wel als eerste komt. Ook in de omgang van mensen is dat het eerste wat je vaak ziet.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 12:57 schreef Claudia_x het volgende:
Je kunt ook domweg dik worden van verkeerde eetgewoonten die je aangeleerd worden. Dat je vervolgens een lage dunk van jezelf krijgt is dan niet zo gek.

Ik vind de openingspost buitengewoon vervelend, net alsof 'dikke mensen' een fenomeen vormen waar je als ramptoerist bij kunt gaan staan om je dingen af te vragen als: wat beweegt de dikkerd, hoe is hij zo geworden en waarom doet hij wat hij doet? Erg onaangenaam, zo'n denigrerende houding. Mijn vader is een fantastische man, gezellig en charmant en hij staat voor iedereen klaar. Oh, en hij is dik. Maar als je overgewicht hebt dan ben je natuurlijk je overgewicht, en dus moet zijn complexe constellatie uitgelegd worden in termen van zijn vet. Héél diepzinnig, hoor.

Een nogal fatalistische uitspraak. Als je naar de basischool gaat, krijg je al de boodschap mee dat snoep en vet niet ok zijn.
Daarnaast is het logisch dat mensen die buiten de norm vallen, de vraag voorgeschoteld krijgen waarom ze zijn zoals ze zijn.
En ja, als je overgewicht hebt, dan ben je het ook. Niet voor niets vertelt de staat van ons lichaam hoe we onze geest behandelen. ( wederom, medische missers daargelaten..)

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 12:33 schreef SHE het volgende:

[..]

Ben je geirriteerd?

38 is zeker niet dik
40 is mollig
42 is volslank en daarboven begeef je je toch echt al op gevaarlijk gewicht.
Zware botten bestaan namelijk niet.

Objection.

De moeder van de vriend van mijn zus (what's in a name) kun je door een lampeglas halen en ze weegt... 100 (!) kg (ik had dr hoogstens 70kg geschat wat een heel aardig gewicht is voor iemand van 1m75)

En écht waar, die is NIET dik. dus zware botten bestaan wel degelijk.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 00:13 schreef El_Rolando het volgende:
Omschrijf gezellig a.u.b.

Het is nogal een breed begrip.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:18 schreef SHE het volgende:

[..]

Een nogal fatalistische uitspraak. Als je naar de basischool gaat, krijg je al de boodschap mee dat snoep en vet niet ok zijn.
Daarnaast is het logisch dat mensen die buiten de norm vallen, de vraag voorgeschoteld krijgen waarom ze zijn zoals ze zijn.
En ja, als je overgewicht hebt, dan ben je het ook. Niet voor niets vertelt de staat van ons lichaam hoe we onze geest behandelen. ( wederom, medische missers daargelaten..)

Nogmaals, die laatste uitspraak is ook maar relatief. Zoals ik eerder al zei: Weet jij veel, misschien ligt de reden van het dikworden inmiddels al ver in het verleden, is alleen het overtollige gewicht wel gebleven en kan iemand daar toch best prima mee leven.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:21 schreef Metro2005 het volgende:

[..]

Objection.

De moeder van de vriend van mijn zus (what's in a name) kun je door een lampeglas halen en ze weegt... 100 (!) kg (ik had dr hoogstens 70kg geschat wat een heel aardig gewicht is voor iemand van 1m75)

En écht waar, die is NIET dik. dus zware botten bestaan wel degelijk.

100 kg bij 1.75? Ik ben 1.75 en bij 100 kg heb ik gewoon ernstig overgewicht.
Zware botten bestaan niet, dat is een wetenschappelijk feit.
Ik denk dat jij een beetje ( zeg maar gerust flink ) overdrijft.

Het is natuurlijk wel logisch dat iemand van 1.90, die 100 kg weegt er heel anders uitziet. Maar dan nog draagt hij of zij dan een maatje 38 en geen 42 zoals hier wordt gesuggereerd.

Wat zijn veel mensen toch vreselijk bang voor de waarheid.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:23 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Nogmaals, die laatste uitspraak is ook maar relatief. Zoals ik eerder al zei: Weet jij veel, misschien ligt de reden van het dikworden inmiddels al ver in het verleden, is alleen het overtollige gewicht wel gebleven en kan iemand daar toch best prima mee leven.

Moeten mensen ook lekker zelf weten, maar er dan ook vooral niet over zeuren.
Ik ken alleen geen mensen die blij zijn met overgewicht.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:21 schreef Metro2005 het volgende:

[..]

Objection.

De moeder van de vriend van mijn zus (what's in a name) kun je door een lampeglas halen en ze weegt... 100 (!) kg (ik had dr hoogstens 70kg geschat wat een heel aardig gewicht is voor iemand van 1m75)

En écht waar, die is NIET dik. dus zware botten bestaan wel degelijk.

Dan is dat echt een uitzonderingsgeval. Bij een 'normaal' persoon is dat toch echt overgewicht.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:25 schreef SHE het volgende:

[..]

Moeten mensen ook lekker zelf weten, maar er dan ook vooral niet over zeuren.
Ik ken alleen geen mensen die blij zijn met overgewicht.

Blij denk ik niet inderdaad. Mensen zijn blij als ze slank zijn. Of zijn er vrouwen die als ze zouden moeten kiezen voor dik kiezen? Wel vrouwen die aan willen komen, die dun zijn nauurlijk, die vinden dat ook niet leuk.

Denk wel dat sommigen het 'geaccepteerd' hebben dat ze niet slank zijn.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:24 schreef SHE het volgende:

[..]

100 kg bij 1.75? Ik ben 1.75 en bij 100 kg heb ik gewoon ernstig overgewicht.
Zware botten bestaan niet, dat is een wetenschappelijk feit.

In the words of Dennis Leary "you're not big boned, you're big assed! Dinosaurs are big boned! Put down the fork..."

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:25 schreef SHE het volgende:

[..]

Moeten mensen ook lekker zelf weten, maar er dan ook vooral niet over zeuren.
Ik ken alleen geen mensen die blij zijn met overgewicht.

Ik ken mensen met overgewicht die er zelf nooit over zeuren maar er wel een hoop gezeur van anderen over moeten aanhoren.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 12:59 schreef Nonnel het volgende:

[..]

Zonder bijbedoelingen, maar wat eet en snoep je dan per dag?

In mijn geval:
's ochtends een kop melk met een boterham met kaas of vleeswaren of een bakje yoghurt of kwark met fruit o.i.d.
's middags een boterham of 2 met vleeswaren en af en toe eens een met hagelslag of iets anders zoets en een kop melk.
Als avond eten we vaak rijst met roekbakgroente en kip, pasta met veel verse groente of een aardappeltje met groente en vlees. Aardappels ongeveer 1 a 2 afhankelijk van de grote en qua hoeveelheid ongeveer hetzelfde bij rijst of pasta, anderhalf a twee keer zoveel groente. We eten eigenlijk alleen kip, rund en vis. Varkensvlees komt er niet in bij mij omdat mijn darmen daar niet tegen kunnen.
Dingen als patat eten we ongeveer 1-2 keer per maand.

Tussendoor drink ik ongeveer 2 potten thee, een beetje gezoet met honing. Snoepen doe ik bijna niet, af en toe een stukje kaas bij een wijntje, een stukje pure chocolade, of een zakje chips (van die kleintjes dus hè ) maar zeker niet dagelijks. Zoiets gebeurd ongeveer eens per week.
Ik drink ruim een liter water op een dag naast de thee en melk e.d.
Frisdrank drink ik bijna nooit.

Het gebeurd wel eens dat ik een maaltijd oversla en dat is zeker niet goed. Daar schijn je overigens ook dik van te kunnen worden, van te weinig eten.
Volgens mij is er vrij weinig wat ik aan mijn eetpatroon zou kunnen veranderen om af te vallen, of ik moet helemaal stoppen met eten. Ik snoep heel af en toe en ik drinke wel eens een wijntje of likeurtje maar ook dat gebeurd niet dagelijks, en helemaal alles laten vind ik idioot. Meer bewegen zou goed zijn en zou ik ook graag willen maar vanwege dezelfde reden als degene die jij quote zit dat er niet in.

Ik heb zeker geen minderwaardigheidscomplex, ik heb geen psychische problemen of lage zelfwaarde, ik vreet me niet vol, ik eet niet ongezond, vertel jij me maar waar het vandaan komt.
Dat dikke mensen gezellig zijn is echt de grootste onzin die ik ooit gehoord heb, dikke mensen zijn niks anders dan andere mensen. Dat mensen die onzeker zijn over hun uiterlijk om wat voor reden dan ook soms misschien iets meer hun best doen om aardig gevonden te worden om het zo te compenseren is mogelijk maar dat geld niet alleen voor dikke mensen maar ook voor mensen met een grote neus, flaporen, graatmagere mensen of mensen met andere zichtbare afwijkingen van de standaard.

Edit: Ik slik natuurlijk ook een hoop medicatie die mijn gewicht niet bepaald positief beïnvloeden.

@ Wendy

kaas, alcohol, hagelslag..ah well, je noemt het zelf al...het is NIET gezond en je zal er hoe dan ook van aankomen als je die aanleg hebt.
Jij hebt die aanleg en hoe hard het ook klinkt, als jij een slank lijf wilt, dan zul je AL die zaken moeten laten!

Ik heb die aanleg ook en ik weet dat ik voor een goddelijk lijf, een goddelijk sober leven moet lijden. Keuzes...allemaal keuzes.

Jij kiest er duidelijk voor om eten boven je lichaam te plaatsen. Jouw keuze en alle respect, maar ga dan niet zo uit je dak over de opmerkingen van anderen, die het dik zijn niet zo mooi vinden.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:18 schreef SHE het volgende:

Een nogal fatalistische uitspraak. Als je naar de basischool gaat, krijg je al de boodschap mee dat snoep en vet niet ok zijn.

Je leert niet alleen van school, maar ook van je ouders, nabije familie en vriendjes en vriendinnetjes. Jij zit zelf topic in topic uit te pochen met je kookkunsten die je van je moeder hebt meegekregen, met je verfijnde smaak omdat je van jongs af aan al gedwongen werd gevarieerd te eten. Nou, ik kom bijvoorbeeld uit een familie van vleeseters en zoetekauwen waar heel veel gegeten werd en heel slecht. Dat heb ik pas rond mijn 20e uit mijn systeem weten te krijgen. Vergis je niet in de cognitieve vermogens van een kind en probeer je te verplaatsen in iemand die amper geleerd heeft wat goed eten is. De gemiddelde volwassene weet niet dat je lijf helemaal niet schreeuwt om zuivel, hoeveel calorieen er in een boterham zitten of wat een glycemische index is.

Kortom: slecht eten kan een gewoonte zijn waar geen grote psychische problemen aan ten grondslag liggen, een simpel 'Heb ik altijd zo gedaan en heb niet beter geweten of nooit bij stilgestaan'. Het lijkt me een fraai staaltje projectie om mensen die wel overgewicht maar geen stofwisselingsziekte hebben psychische problemen toe te dichten als oorzaak van hun overgewicht.

quote:

Daarnaast is het logisch dat mensen die buiten de norm vallen, de vraag voorgeschoteld krijgen waarom ze zijn zoals ze zijn.

Het is vooral onbeschoft en kortzichtig.

quote:

En ja, als je overgewicht hebt, dan ben je het ook. Niet voor niets vertelt de staat van ons lichaam hoe we onze geest behandelen. ( wederom, medische missers daargelaten..)

Mijn punt was dat je meer bent dan je overgewicht, maar ik heb me dan ook nooit beperkt gevoeld door hokjes die anderen aan je opleggen om het leven simpel en overzichtelijk te houden.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:39 schreef SHE het volgende:

@ Wendy

kaas, alcohol, hagelslag..ah well, je noemt het zelf al...het is NIET gezond en je zal er hoe dan ook van aankomen als je die aanleg hebt.
Jij hebt die aanleg en hoe hard het ook klinkt, als jij een slank lijf wilt, dan zul je AL die zaken moeten laten!

Ik heb die aanleg ook en ik weet dat ik voor een goddelijk lijf, een goddelijk sober leven moet lijden. Keuzes...allemaal keuzes.

Jij kiest er duidelijk voor om eten boven je lichaam te plaatsen. Jouw keuze en alle respect, maar ga dan niet zo uit je dak over de opmerkingen van anderen, die het dik zijn niet zo mooi vinden.

Ik neem aan dat je mij bedoeld aangezien bovenstaande beschrijving van mij was.
Kaas, alcohol en hagelslag... heb je bewust over het "af en toe" heengelezen? Dat is dus niet dagelijks. En van een paar blokjes kaas eens per week kom je echt niet zoveel aan hoor.
Het probleem zit hem in te weinig beweging in combinatie met mijn medicatie en daar ben ik me ook wel van bewust. Maar ik maak inderdaad de keuze om sommige dingen niet helemaal te laten, ik doe het alleen wel ernstig gereguleerd.


En ik ga helemaal nergens over uit mijn dak, waar haal je dan nou ineens vandaan.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:46 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

Ik neem aan dat je mij bedoeld aangezien bovenstaande beschrijving van mij was.
Kaas, alcohol en hagelslag... heb je bewust over het "af en toe" heengelezen? Dat is dus niet dagelijks. En van een paar blokjes kaas eens per week kom je echt niet zoveel aan hoor.
Het probleem zit hem in te weinig beweging in combinatie met mijn medicatie en daar ben ik me ook wel van bewust. Maar ik maak inderdaad de keuze om sommige dingen niet helemaal te laten, ik doe het alleen wel ernstig gereguleerd.


En ik ga helemaal nergens over uit mijn dak, waar haal je dan nou ineens vandaan.

Ze is denk ik beetje in de war tussen twee personen.

Het is inmiddels uit dit topic wel duidelijk, dat mensen die (te) veel met hun gewicht bezig zijn, niet zo gezellig zijn

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:42 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Je leert niet alleen van school, maar ook van je ouders, nabije familie en vriendjes en vriendinnetjes. Jij zit zelf topic in topic uit te pochen met je kookkunsten die je van je moeder hebt meegekregen, met je verfijnde smaak omdat je van jongs af aan al gedwongen werd gevarieerd te eten. Nou, ik kom bijvoorbeeld uit een familie van vleeseters en zoetekauwen waar heel veel gegeten werd en heel slecht. Dat heb ik pas rond mijn 20e uit mijn systeem weten te krijgen. Vergis je niet in de cognitieve vermogens van een kind en probeer je te verplaatsen in iemand die amper geleerd heeft wat goed eten is. De gemiddelde volwassene weet niet dat je lijf helemaal niet schreeuwt om zuivel, hoeveel calorieen er in een boterham zitten of wat een glycemische index is.

Kortom: slecht eten kan een gewoonte zijn waar geen grote psychische problemen aan ten grondslag liggen, een simpel 'Heb ik altijd zo gedaan en heb niet beter geweten of nooit bij stilgestaan'. Het lijkt me een fraai staaltje projectie om mensen die wel overgewicht maar geen stofwisselingsziekte hebben psychische problemen toe te dichten als oorzaak van hun overgewicht.
[..]

Het is vooral onbeschoft en kortzichtig.
[..]

Mijn punt was dat je meer bent dan je overgewicht, maar ik heb me dan ook nooit beperkt gevoeld door hokjes die anderen aan je opleggen om het leven simpel en overzichtelijk te houden.

Allereerst, weet jij helemaal niet hoe het er bij mij in huis aan toeging.
Mijn moeder heeft me vooral goed leren koken...en vooral in hoeveelheden die abnormaal zijn.
Toen ik 16 werd, bedacht ik me dat die vetjes rond mijn dijen niet vanzelf zouden smelten en verdiepte me in biochemie en sport.
Op het moment dat je keuzes kunt maken, kun je ook de verantwoordelijkheid dragen.
Ik vind het een beetje slap om de schuld bij je ouders te leggen.

Daarnaast blijf ik bij de overtuiging, dat er altijd een emotionele reden ten grondslag ligt aan overgewicht.
Of dat nu je opvoeding, gedragsstoornissen of depressies zijn.
Of iemand moet nu met een andere, heldere verklaring komen?

Je bent wie je bent en hoe je eruit ziet is een heel goede graadmeter voor dat wat zich in de bovenkamer afspeelt. Dat ontkennen heeft weinig zin.
Ik zal overigens de laatste zijn die neerbuigend wil doen, aangezien ik geen enkel probleem heb met de waarheid, ook mijn eigen waarheid niet.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:39 schreef SHE het volgende:

@ Wendy

kaas, alcohol, hagelslag..ah well, je noemt het zelf al...het is NIET gezond en je zal er hoe dan ook van aankomen als je die aanleg hebt.
Jij hebt die aanleg en hoe hard het ook klinkt, als jij een slank lijf wilt, dan zul je AL die zaken moeten laten!

Ik heb die aanleg ook en ik weet dat ik voor een goddelijk lijf, een goddelijk sober leven moet lijden. Keuzes...allemaal keuzes.

Jij kiest er duidelijk voor om eten boven je lichaam te plaatsen. Jouw keuze en alle respect, maar ga dan niet zo uit je dak over de opmerkingen van anderen, die het dik zijn niet zo mooi vinden.

hallo, ik heb nog niets gezegd over mijn eetpartoon
LEZEN.... kunnen dikke mensen dan weer beter denk ik

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:39 schreef sizzler het volgende:

Waarom zou je het gedrag van een groep mensen niet kunnen doorgronden? Dat gebeurt dagelijks met verschillende groepen. Ook voor dikkerds bestaan er vooroordelen. Je kan je best afvragen of die kloppen (is er een correlatie tussen dik zijn en sociaal "gezellig") en hoe dat dan zo gekomen is. Is er sprake van perceptie of zijn dikke mensen écht vaker gezellig dan dunne mensen? Daar is niets denigrerends aan.

Omdat je helemaal geen blijk hebt gegeven van een gegronde interesse, sizzler. Je vraagstelling is weinig origineel, slecht geformuleerd en je verliest jezelf in clichés om grappig uit de hoek te komen. Dit topic had het uitstekend gedaan in Onzin ware het niet dat je warempel nog wat serieuze reacties hebt gekregen.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:49 schreef SHE het volgende:

Daarnaast blijf ik bij de overtuiging, dat er altijd een emotionele reden ten grondslag ligt aan overgewicht.
Of dat nu je opvoeding, gedragsstoornissen of depressies zijn.
Of iemand moet nu met een andere, heldere verklaring komen?

Jij leest reacties die niet in je straatje passen gewoon niet ofzo?
Andere redenen: Medicatie, door omstandigheden te weinig beweging, stofwisselingsaandoeningen enz.

iemand zei dat niemand blij is met overgewicht....
Klopt, geldt ook zeker voor mij. Wat ik echter nooit meer doe is lijnen. Ben meerdere keren op gewicht geweest. Alleen betekent dat voor mij een dieet van niet meer dan 1000 cal. Bij meer kom ik direct weer aan. Ik heb dat 2 jaar volgehouden en toen besloten dat dat geen leven was.

Nu eet ik normaal. En blijf op m'n gewicht.

ik start met een glas fruitontbijt (coolbest) dan rond 10 uur 2 boterhammen met mager vlees. Dan om 12 uur 4 boterhammen met kaas en af en toe pindakaas. Dan rond 18.00 uur een gewone warme maaltijd, zonder jus, meestal mager vlees (lust geen vetrandjes en botjes) met het liefst verse groenten, 2 á 3 kleine aardappels. Meestal snoep ik niet meer dan 1 á 2 keer per week. Met een zak chips, doe ik twee weken.

@she ik geniet liever van het leven dan alles laten voor een goddelijk lichaam. Ik probeer nu vooral gezond te leven

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:39 schreef SHE het volgende:

@ Wendy

kaas, alcohol, hagelslag..ah well, je noemt het zelf al...het is NIET gezond en je zal er hoe dan ook van aankomen als je die aanleg hebt.
Jij hebt die aanleg en hoe hard het ook klinkt, als jij een slank lijf wilt, dan zul je AL die zaken moeten laten!

Ik heb die aanleg ook en ik weet dat ik voor een goddelijk lijf, een goddelijk sober leven moet lijden. Keuzes...allemaal keuzes.

Jij kiest er duidelijk voor om eten boven je lichaam te plaatsen. Jouw keuze en alle respect, maar ga dan niet zo uit je dak over de opmerkingen van anderen, die het dik zijn niet zo mooi vinden.

Ik vind overigens dat MinderMutsig (die bedoel je toch, toch niet Wendy??) weinig eet, soms heeft je stofwisseling ook een zetje nodig door MEER gezond te eten (en dan inderdaad chocolade, kaas en wijn te laten staan). Ik heb ook aanleg om dik te worden. Maar nu ik MEER gezond eet heb ik minder neiging richting ongezonde snacks, OMDAT ik geen aanvulling meer nodig heb DOORDAT ik MEER eet. Maar dat is bij mij zo.

[ Bericht 1% gewijzigd door Fawn op 18-10-2006 14:11:05 ]

-foutje-

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 13:49 schreef SHE het volgende:

Toen ik 16 werd, bedacht ik me dat die vetjes rond mijn dijen niet vanzelf zouden smelten en verdiepte me in biochemie en sport.
Op het moment dat je keuzes kunt maken, kun je ook de verantwoordelijkheid dragen.
Ik vind het een beetje slap om de schuld bij je ouders te leggen.

Daarnaast blijf ik bij de overtuiging, dat er altijd een emotionele reden ten grondslag ligt aan overgewicht.
Of dat nu je opvoeding, gedragsstoornissen of depressies zijn.
Of iemand moet nu met een andere, heldere verklaring komen?

Waarom is het zo moeilijk te accepteren dat de mens een gewoontedier is? Natuurlijk draag je verantwoordelijkheid voor jezelf. De puberteit is een heel belangrijk periode. Dan ga je afstand nemen van wat vanzelfsprekend was, dan ga je je eigen meningen formuleren, je tegen autoriteiten verzetten en je neemt je verworven 'waarheden' onder de loep. En dan kom je er langzaamaan ook achter dat je helemaal niet weet waarom je veel dingen doet zoals je ze doet. Het is nooit een bewuste keuze geweest, bij je andijviestamppot at je nou eenmaal 2 soorten worst en een gehaktbal. En als je je van die vanzelfsprekendheden bewust wordt kun je ze gaan veranderen. Het kán gewoon heel simpel zijn. Ik heb geen ongelukkige jeugd gehad en mijn opvoeding was niet traumatiserend. Ik heb geleerd om mezelf hoog te achten en van anderen niets minder te verwachten. Maar hey, ik was wél dik, en ja, daar ging ik me heel ongelukkig om voelen. Maar wat was er nou het eerst, het overgewicht of mijn problemen? Het antwoord op die vraag luidt niet voor iedereen hetzelfde.

quote:

Je bent wie je bent en hoe je eruit ziet is een heel goede graadmeter voor dat wat zich in de bovenkamer afspeelt. Dat ontkennen heeft weinig zin.

Ik ontken uitsluitend dat psychische problemen altijd ten grondslag liggen aan overgewicht. Het is zo'n typische Oprah-wijsheid: Probeer erachter te komen waarom je eet en pas dan kun je je gewoonten veranderen. Nou, soms is het gewoon echt zo simpel als alleen die gewoonten veranderen. Je kunt jezelf wel complexen aanpraten, maar je kunt ook leren wat verantwoord eten inhoudt en daarnaar gaan leven.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 14:03 schreef sizzler het volgende:

Bovendien geef je als TS een aanzet, niet per sé een uitgebreide analyse of diepzinnige monoloog a la Aristoteles of Von Goethe danwel prikkelend of gechargeerd. Maar als je daar niet tegen kunt dan vraag ik me werkelijk af wat je hier op het forum doet.

Achja, er bestaat een fijne lijn tussen intellectueel prikkelend en platvloers chargerend. Ik verwacht niets minder dan het eerste van je.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 14:05 schreef Claudia_x het volgende:
Ik ontken uitsluitend dat psychische problemen altijd ten grondslag liggen aan overgewicht.

Eten lekker vinden is geen psychisch probleem lijkt me. Dan kan je het over de controle hebben. Dat kan psychisch zijn, geen controle hebben. Dan heb je niet altijd voor het kiezen. Je kan dan wel kiezen er iets aan te willen doen.

Omdat ze veel zuipen.

Bijna niemand kan leven op discipline alleen, Fawn. Op een of andere manier moet je je gezond eten toch eigen maken, slechte gewoontes vervangen door goede. "Gewoonte" is wat mij betreft echt het sleutelwoord omdat je niet hele dag bewust aan het leven bent, veel dingen doe je op de (semi-)automatische piloot, waaronder eten. Van een verhoogd bewustzijn krijg je pas psychische problemen.

Maar dit is allemaal natuurlijk erg offtopic.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 00:05 schreef Sargon het volgende:
Dikke mensen zijn helemaal niet gezellig, maar verbitterd

Jij bent blijkbaar ook verbitterd

Of wel iemand die met een erg zwart brilletje op zijn kop door het leven gaat

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 14:18 schreef Claudia_x het volgende:
Bijna niemand kan leven op discipline alleen, Fawn.
Maar dit is allemaal natuurlijk erg offtopic.

Nee, tuurlijk niet. Ik ook niet. Maar als je er zelf last van ondervindt kan je wel de keuze maken er wat aan te doen zodat je er minder last van hebt. Dan nog weet je niet of het lukt. Dat bedoel ik.

quote:

Op woensdag 18 oktober 2006 14:05 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Waarom is het zo moeilijk te accepteren dat de mens een gewoontedier is? Natuurlijk draag je verantwoordelijkheid voor jezelf. De puberteit is een heel belangrijk periode. Dan ga je afstand nemen van wat vanzelfsprekend was, dan ga je je eigen meningen formuleren, je tegen autoriteiten verzetten en je neemt je verworven 'waarheden' onder de loep. En dan kom je er langzaamaan ook achter dat je helemaal niet weet waarom je veel dingen doet zoals je ze doet. Het is nooit een bewuste keuze geweest, bij je andijviestamppot at je nou eenmaal 2 soorten worst en een gehaktbal. En als je je van die vanzelfsprekendheden bewust wordt kun je ze gaan veranderen. Het kán gewoon heel simpel zijn. Ik heb geen ongelukkige jeugd gehad en mijn opvoeding was niet traumatiserend. Ik heb geleerd om mezelf hoog te achten en van anderen niets minder te verwachten. Maar hey, ik was wél dik, en ja, daar ging ik me heel ongelukkig om voelen. Maar wat was er nou het eerst, het overgewicht of mijn problemen? Het antwoord op die vraag luidt niet voor iedereen hetzelfde.
[..]

Ik ontken uitsluitend dat psychische problemen altijd ten grondslag liggen aan overgewicht. Het is zo'n typische Oprah-wijsheid: Probeer erachter te komen waarom je eet en pas dan kun je je gewoonten veranderen. Nou, soms is het gewoon echt zo simpel als alleen die gewoonten veranderen. Je kunt jezelf wel complexen aanpraten, maar je kunt ook leren wat verantwoord eten inhoudt en daarnaar gaan leven.

Ik ken eerlijk gezegd ook geen mensen die vrij zijn van issues en toch kampen met zaken als overgewicht, geconditioneerd gedrag en meer van zulks.
En Oprah wijsheid of niet, maar het lijkt me nogal essentieel dat je eerst uitzoekt waarom je iets doet, alvorens je iets verandert.

Maar goed, ik vind Oprah dan ook een boeiend mens.