FOK!forum / Relaties & Psychologie / alleen en eenzaam
appeltjesgroenzaterdag 14 oktober 2006 @ 23:10
Na 4 jaar samengewoond te hebben ben ik nu alweer bijna 1,5 jaar single. Ok, af en toe wel wat losse relaties gehad en ik denk dat dat meer was om de eenzaamheid te verdrijven. Nu na wat gescharreld te hebben ben ik denk ik toch wel toe aan weer wat vastigheid. Woon nu weer lekker alleen, hoewel 'lekker' soms ook eenzaam kan zijn. Mis toch wel gezelschap. Heb een hond, maar dat is toch anders. Wie kent dit gevoel?
Heb wel een goed sociaal leven, maar dat is toch ook wel weer anders..
spoor4zaterdag 14 oktober 2006 @ 23:39
Iedereen kent dat gevoel wel.
TasmanianDevilzondag 15 oktober 2006 @ 00:23
Ik ken dat gevoel maar al te goed. Ik ben nu ok al weer een tijdje single, en ik mis het wel. Ik ga veel uit, heb veel lol, maar als je weer alleen thuis zit krijg je toch wel dat gevoel dat je nog wat mist...
BttDzondag 15 oktober 2006 @ 00:33
Ik ken het gevoel ook heel goed, maar met een andere achtergrond. Heb eigenlijk nog nooit een relatie gehad of 'rondgescharreld'. Daar mag wat mij betreft per direct verandering in komen
Jesse-zondag 15 oktober 2006 @ 02:36
Edit: Doe maar serieus blijven.

[ Bericht 76% gewijzigd door #ANONIEM op 15-10-2006 03:03:23 ]
Stoomhamerzondag 15 oktober 2006 @ 02:43
quote:
Op zondag 15 oktober 2006 00:23 schreef TasmanianDevil het volgende:
.................. maar als je weer alleen thuis zit krijg je toch wel dat gevoel dat je nog wat mist...
Is de schuld van je moeder. Vrouwen...........
zhe-devilllzondag 15 oktober 2006 @ 02:44
quote:
Op zondag 15 oktober 2006 02:43 schreef Stoomhamer het volgende:

[..]

Is de schuld van je moeder. Vrouwen...........
WeirdMickyzondag 15 oktober 2006 @ 02:55
Je bent saai. Juist als het saai is, ben je opzoek naar iets aanvullends. Wijze mensen hebben ook genoeg aan zichzelf. En dan niet seksueel gezien.

Ook een vriendin maakt je niet compleet. Als je niet snel een wat actiever en spannender leven gaat leiden, ben je straks 1 van de saaie stelletjes die ongelukkig samen sterven.
Ratelslangetjezondag 15 oktober 2006 @ 04:35
quote:
Op zaterdag 14 oktober 2006 23:10 schreef appeltjesgroen het volgende:
Na 4 jaar samengewoond te hebben ben ik nu alweer bijna 1,5 jaar single. Ok, af en toe wel wat losse relaties gehad en ik denk dat dat meer was om de eenzaamheid te verdrijven. Nu na wat gescharreld te hebben ben ik denk ik toch wel toe aan weer wat vastigheid. Woon nu weer lekker alleen, hoewel 'lekker' soms ook eenzaam kan zijn. Mis toch wel gezelschap. Heb een hond, maar dat is toch anders. Wie kent dit gevoel?
Heb wel een goed sociaal leven, maar dat is toch ook wel weer anders..
Ach je komt heus wel een keer de ware tegen. En geforceerd op zoek gaan naar een partner brengt alleen maar narigheid denk ik.
appeltjesgroenzondag 15 oktober 2006 @ 11:11
niet zozeer dat ik geforceerd op zoek ben, hoor! integendeel.
ik ben nooit echt op zoek geweest, het kwam meestal wel op m'n pad.
Denk dat ik nu veel kritischer ben dan voorheen. waar ik af en toe wel van baal.
en als ik verliefd raak op een persoon, dan schijnt het weer zo een onbereikbaar iemand te zijn. Terwijl de betrouwbaarste en eerlijkste personen zich aangetrokken voelen tot mij. Ik denk dat ik verliefd ben op dat onbereikbare, verliefd zijn op het verliefd zijn.
Waarom ben ik zo moeilijk...

En dat iedereen wel dit gevoel ervaart.. klopt, maar er zijn weinig die hiervoor willen uitkomen. Uit angst om zielig gevonden te worden??? Ik weet het niet.
En ja, alleen is ook zo alleen...
poepeneesjezondag 15 oktober 2006 @ 11:23
Ik denk dat iedereen dit gevoel weleens heeft. Gewoon het gevoel van gemis, het gevoel van jij bent de enige op deze wereld. De reden dat de meesten het er niet over hebben, is denk ik dat iedereen -net zoas jij- niet weet hoe hij/zij met deze gevoelens om moet gaan. Wat kun je het beste doen? Niet (teveel) aandenken en het "leven" weer opzoeken.
Ronaldzondag 15 oktober 2006 @ 11:24
Ik ken het gevoel, ik ervaar het bijna dagelijks, toch voel ik me op zich wel een gelukkig persoon.
Maar ja net dat kleine beetje extra dat mis ik dan...
Roquefortzondag 15 oktober 2006 @ 13:12
quote:
Op zaterdag 14 oktober 2006 23:10 schreef appeltjesgroen het volgende:
...
Heb een hond, maar dat is toch anders. Wie kent dit gevoel?
..
Ja, dat ken ik wel, ik vind een hond ook geen volwaardige vervanging voor een levenspartner.
Gremenzondag 15 oktober 2006 @ 13:17
Ik heb het ook wel eens.
Vooral op de enkele vrijdag of zaterdag avonden waarop ik even niks te doen heb.
Vaak ga ik wat met vrienden of fam doen, maar soms komt het er even niet van. Als ik dan op zo een avond een beetje achter me pc (of wat dan ook) zit, kan ik me best eenzaam/alleen voelen of je echt iets mist. heel soms slaat het zefs om in lichte paniek. Maar over het algemeen ga ik dan toch wat leuks proberen te doen en aan andere dingen denken en gaat het wel over.