Hi Meiden, er zit weer wat schot in hier
We hebben het af en toe ergens over kunnen hebben.
Het blijkt o.a. dat m'n vriend het soms beter vond de kleine even aan mij te geven bij een nacht voeding, want hij was zelf eigenlijk een beetje boos omdat hij weer niet had kunnen slapen.
Begrijp me niet verkeer, hij is zeker geen slechte vader, maar door omstandigheden wil het allemaal niet zo lukken momenteel.
In het begin deed hij juist heel veel en kon alles veel beter dan ik, ik wist helemaal niets van baby's. Hij ging in het ziekenhuis b.v. uit zichzelf naar de kinderafdeling en deed de verzorging van Ryan (terwijl dat dus niet hoeft als ze daar liggen) En ook thuis deed hij veel.
Maar de laatste weken slaat de vermoeidheid toe, want hij is een slechte slaper, en hij heeft last van een soort chronische "verkoudheid" met regelmatig antibiotica kuren (incl. bijwerkingen) en is nu ook nog eens snip verkouden. Al met al een dooddoener om een veelzijdige en geduldige papa te zijn, en ik denk dat hij het er ook wel een beetje moeilijk mee heeft (maar er niet voor uit komt).
Dat was ook het punt waarom ik me nu al een beetje zorgen maak voor als ik ga werken, want ik weet dat ie zeer regelmatig zich niet lekker voelt en veel hoofdpijn en dan het liefst in bed blijft. En Ryan die is nou eenmaal erg huilerig en eist veel aandacht en dat is dan niet zo'n lekkere combi...
Maarja de praktijk moet het tzt uitwijzen, ik durf hem iig best alleen te laten met Papa. Dat deed ik de laatste tijd ook bewust even elke dag, dan ging in namelijk ff lekker met m'n iPod op wandelen met de hond(en) in het park, ff geen ontroostbaar kind om je heen. Maarja een hele dag van 7 tot 7 is heel wat anders.
Maar zoals ik al zei gaat het alweer wat beter, sinds mijn uitbarsting is er voor mijn gevoel meer begrip hiervoor van hem, en wordt de verzorging van de kleine al meer gedeelt. Hij heeft zelfs eens de 1e en 2e nachtvoeding gedaan, dus toen heb ik redelijk goed kunnen slapen
Verder weer veel hugs & kisses om het weer een beetje goed te maken
![]()
.
En ik heb gister en vandaag verder helemaal niets gedaan in het huis
![]()
Daar gaan we na het weekend wel ff naar kijken, 1 ding tegelijk leek me zo. Eerst een weekend bij m'n schoonouders waar Ryan een nachtje door oma wordt waargenomen en papa en mama hopelijk samen weer eens lekker kunnen slapen. En ik denk dat ik m'n moeder, die hier dichtbij woont, maar eens ga vragen of ze iig 1x per week Ryan een middagje wil nemen. Zodat we wat vaker tijd samen hebben totdat ik ga werken.
Ik was gister trouwens op de nacontrole bij de Gyn, en kreeg ik te horen dat ze me al lekker slank vond
![]()
op foto's vind ik het nogwel tegen vallen, maar in de spiegel vond ik het ook wel OK
Ook kwam ik daar m'n kamergenote (ook KS op die dag) tegen, en wat blijkt zij heeft precies hetzelfde wat wij met Ryan hebben, veel willen eten, weinig slapen en veel huilen. En dood en dood moe, wat zij moet echt alles alleen doen terwijl d'r man ook thuis is (is volgensm ij echt een pa die niets heeft met z'n kind, maar dat dacht ik in het ziekenhuis al want je zag hem bijna nooit). Ze is zelfs eens zo moe geweest toen ze bij de kleine zijn bed stond, dat ze maar terplekke op het kleedje is gaan liggen want ze kon geen stap meer zetten. Klonk allemaal iig erg herkenbaar (helaas voor ons)