Raad je plaatje voor dummie # 610. Vincent Bijlo mag gokken.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 21:30 schreef tong80 het volgende:
Gelukt

quote:

Op woensdag 27 september 2006 21:33 schreef tong80 het volgende:
HOERAAAAA.

Nu alleen de Topctitel nog fixen

quote:

Op woensdag 27 september 2006 21:47 schreef tong80 het volgende:
Meryl Streep ( Braak ) En Kevin Kline ?

quote:

Op woensdag 27 september 2006 21:54 schreef tong80 het volgende:
Nederlandse Nobelprijswinnaar ?

quote:

Op woensdag 27 september 2006 21:57 schreef peaceman het volgende:
Is fok bij jullie ook zo sloom?

quote:

Op woensdag 27 september 2006 22:00 schreef Tokay het volgende:

[..]

Moah, het gaat eigenlijk best goed.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 22:02 schreef peaceman het volgende:
Klinkt niet echt overtuigend...
O/T geen idee

quote:

Op woensdag 27 september 2006 21:41 schreef Tokay het volgende:
Hallo Zuid-Limburg!

quote:

Op woensdag 27 september 2006 22:03 schreef tong80 het volgende:
Keanes ?

quote:

Op woensdag 27 september 2006 22:34 schreef dartfanaat het volgende:
Zal ook wel geen Nederlander zijn. Of wel?

quote:

Op woensdag 27 september 2006 21:59 schreef Tokay het volgende:
Geen Nederlander, maar een Amerikaan.
De Nobelprijs was hem inderdaad toegekend, maar hij heeft hem nooit gekregen...

quote:

Op woensdag 27 september 2006 22:35 schreef Tokay het volgende:

[..]


[..]

en nee, dat hoef je niet te bevestigen

quote:

Op woensdag 27 september 2006 22:44 schreef Tokay het volgende:
Ik wil geen partypooper zijn, maar ik ga zo slapen!

Laat mijn plaatje maar staan, en doe desnoods een TDP'tje.

Toedeloe!

[afbeelding]

quote:

Op donderdag 28 september 2006 09:21 schreef Z het volgende:
Het is Hubble.

quote:

Edwin Powell Hubble (20 november 1889 – 28 september 1953) was een vooraanstaand Amerikaans astronoom. Een van zijn belangrijkste ontdekkingen was de uitdijing van het heelal.

Hubble werd geboren in Marshfield in de staat Missouri en wijdde zich gedurende zijn studie aan de Universiteit van Chicago vooral aan wiskunde en astronomie. Hij haalde een bachelorsdiploma in 1910. De daaropvolgende drie jaar bracht hij met een Rhodes Scholarshipbeurs door in Oxford (Engeland), waar hij rechten studeerde en een M.A. (Master of Arts) diploma ontving.

Hij keerde terug naar de astronomie aan het Yerkes Observatory van de Universiteit van Chicago, waar hij de doctorstitel behaalde in 1917. Hierop werd Hubble een baan aangeboden door George Ellery Hale, de grondlegger en directeur van het Mount Wilson Observatory horend bij het Carnegie-instituut, bij Pasadena, Californië. Hier bleef hij werken tot aan zijn dood in 1953.

Hij begon op Mount Wilson ongeveer in dezelfde tijd dat de 100 inch Hooker telescoop werd voltooid, toen de krachtigste telescoop ter wereld. Hubbles waarnemingen met deze telescoop in 1923-24 bewezen overtuigend dat dat de wazige "nevelvlekken" die eerder met minder sterke telescopen waren waargenomen geen deel uitmaakten van ons melkwegstelsel, zoals eerder werd gedacht, maar zelf sterrenstelsels waren die buiten de melkweg lagen. Daarna ontdekte Hubble samen met Milton Humanson, de relatie tussen snelheid en afstand die tot het idee van het uitdijend universum aanleiding gaf. Deze relatie staat thans bekend als de wet van Hubble.

Kort voor zijn dood werd de 200-inch Hale telescoop in Palomar voltooid. Hubble was de eerste die er gebruik van kon maken.

Edwin Hubble overleed aan een beroerte op 28 september 1953. Er is geen begrafenis gehouden en er is nooit bekend gemaakt wat er met zijn lichaam is gebeurd. Hij kan dus gecremeerd zijn, of in een naamloos graf liggen.

Hubble heeft zich ook ingezet om astronomie als een vorm van natuurkunde te laten noteren, in plaats van een eigen richting. Dit deed hij vooral om te zorgen dat astronomen ook een kans hadden om een Nobelprijs te ontvangen. Uiteindelijk stemde het Nobelprijs Comité daar mee in. Maar jammer genoeg besloten ze dat pas in 1953, en overleed Hubble voordat hij de prijs in ontvangst kon nemen. Hij wist zelfs niet dat hij hem zou krijgen, zijn vrouw kreeg het pas te horen na zijn dood. De Hubble Ruimtetelescoop die om de aarde draait is naar hem vernoemd.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 09:27 schreef pyl het volgende:
Verhip, inderdaad! Die anekdote over de Nobelprijs kende ik niet.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 09:32 schreef Z het volgende:

[..]
snobberig

quote:

Op woensdag 27 september 2006 17:02 schreef Z het volgende:
Wat een snob.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 10:24 schreef pyl het volgende:
Ach, ik lag gisteravond in bed gedachtenloos te bladeren in Betrand Russel's Geschiedenis der Westerse Filosofie - ik kon de slaap weer eens niet vatten - , toen mijn aandacht plotseling getrokken werd door het hoofdstukje over de atomisten ...

quote:

Op donderdag 28 september 2006 10:24 schreef pyl het volgende:
Ach, ik lag gisteravond in bed gedachtenloos te bladeren in Betrand Russel's Geschiedenis der Westerse Filosofie - ik kon de slaap weer eens niet vatten - , toen mijn aandacht plotseling getrokken werd door het hoofdstukje over de atomisten ...

quote:

Op donderdag 28 september 2006 10:29 schreef Gellius het volgende:
Ik heb overigens nog steeds geen antwoord op mijn simpele historische vraag wanneer het kerkje van Hichtum gebouwd is. Wat is dat nou voor labbekakkerige instelling?Open zo'n topic dan niet! , .

quote:

Op donderdag 28 september 2006 10:40 schreef Tokay het volgende:

[..]

Dan altijd nog gedachteloos, pyl!

quote:

Op donderdag 28 september 2006 10:47 schreef pyl het volgende:

[..]

En je had je vraag nog wel zo netjes geformuleerd!
[..]

quote:

Op donderdag 28 september 2006 10:47 schreef pyl het volgende:
Nog altijd, inderdaad.

quote:

Oedipus1 (Lat.) of Oidipous (Grieks) is een figuur uit de Griekse mythologie, waar hij de zoon van Laios (koning van Thebe) en Iocaste is.

Oedipus is de hoofdfiguur in Sophokles´ tragedie Koning Oedipus (Oidipous tyrannos) uit 430 v.C. en in diens Oedipus te Kolonos. Verder figureert hij in Euripides' Phoinissai. Ook Aischylos (Zeven tegen Thebe) en Aristophanes dichten over Oedipus en zijn nageslacht. De mythe over Oedipus is echter veel ouder dan deze toneelschrijvers uit de 5e eeuw voor Christus: reeds Homerus maakt een zijdelingse allusie op de Oedipus-legende.

Volgens de mythe voorspelde het Orakel dat Oedipus zijn vader om het leven zou brengen. Om dit te voorkomen wilde de vader zijn zoon ombrengen. Hij had zijn zoon vastgebonden aan zijn voeten (Oedipus betekent letterlijk gezwollen voeten) en gaf een herder de opdracht het kind naar de bergen te brengen en daar achter te laten. Zo werd het knaapje bijna vermoord, maar de herder die de baby achter moest laten, kreeg medelijden. Hij gaf de baby mee aan een groep paardenhoeders die langskwamen. Later hoorde Oedipus van het Orakel dat hij zijn vader, die hij niet kende, zou vermoorden en met zijn moeder trouwen. Uit angst hiervoor vluchtte hij weg.

Jaren later kwam hij zijn biologische vader tegen, zonder het te weten, op een driesprong in de streek die Fokis heet. Toen Oedipus de kruising naderde zag hij een heraut en een man op paard en wagen tegemoet komen. De heraut wilde hem met veel geweld van de weg af jagen toen de voerman hem daadwerkelijk opzij duwde. Hij gaf de man uit blinde woede een klap. De oude man op de wagen greep zijn kans toen Oedipus langs de wagen liep, en hij gaf hem een klap op zijn hoofd met zijn stok. Onmiddellijk sloeg Oedipus de man zodat hij achterover uit de wagen tuimelde. Hij vermoordde het hele gevolg, slechts een man kon ontsnappen.

Later passeert hij Thebe, dat geterroriseerd wordt door een sfinx. Deze sfinx doodt iedereen die het opgegeven raadsel niet kan oplossen. Het raadsel is vrij bekend: "Welk dier loopt 's ochtends op vier benen, 's middags op twee benen en 's avonds op drie".

Oedipus lukt het echter wél om het raadsel op te lossen (Een mens "loopt" als baby op handen en voeten, als volwassene op 2 benen en als hij oud is geworden loopt hij op 3 benen: 2 benen en een wandelstok). Zo verlost hij de stad van het monster. Hij krijgt de positie van koning (aangezien die vrij was, nadat hij zijn vader vermoord had), en mag met de koningin trouwen, zijn moeder Jokaste.

Wanneer later Thebe geteisterd wordt door een plaag, geeft het orakel prijs dat dit komt door een ongestrafte moordenaar. Via de blinde profeet Tiresias komt men te weten dat het om Oedipus zelf gaat. De ongelukkige Oedipus steekt zichzelf de ogen uit en gaat rondzwerven als boetedoening. Althans in Sophokles' versie. Bij Seneca lezen we dat het orakel van Delphi niet alleen op vadermoord, maar ook op incest met de moeder alludeert. Oedipus begrijpt de hints echter niet. Teiresias en zijn dochter Manto moeten hulp brengen. Ze voeren een offer uit, maar wanneer niets verloopt zoals verwacht (de eigenaardigheden moeten we lezen als toespelingen op het toekomstige lot van Oedipus), wordt besloten Laios uit de onderwereld op te roepen. Deze beschuldigt zijn zoon openlijk, maar nog ziet Oedipus niet wat er aan de hand is. Pas wanneer een oude Corinthiër en de herder Porbas hem rechtuit zeggen dat Jocaste niet alleen zijn echtgenote, maar ook zijn moeder is, vallen voor hem de stukjes in elkaar. Oedipus steekt daarop zijn ogen uit. In tegenstelling tot wat we bij Sophokles lezen, komt hij hierna niet tot rust, maar raast zijn furor verder. Hij vervloekt de natuur en meent door zijn gruweldaad te hebben getriomfeerd op het noodlot. Hij heeft immers niet alleen zijn vader vermoord, zoals hem was voorspeld, maar heeft ook nog eens zijn moeder de dood ingejaagd.

Literatuur
Niet alleen de klassieke Griekse dichters/toneelschrijvers uit de 5e eeuw voor Christus (Sophocles, Euripides, Aischylos, Aristophanes,...) vermelden Oedipus. Aristoteles schrijft over Oedipus in zijn Poetica. Uit de Romeinse oudheid is vooral Seneca's tragedie Oedipus bekend.

In het begin van de 18e eeuw was Voltaires eerste succes eveneens een tragedie op het Oedipus-thema.

Psychoanalyse
De themata uit Oedipus zijn uitvoerig besproken door o.a. Sigmund Freud: vadermoord en moederliefde in het oedipuscomplex. Ook de haast religieuze predestinatieleer komt er in tot uiting. Alle pogingen om te vermijden dat Oedipus zijn vader zal vermoorden, leiden er juist toe dat hij dat wel doet.

quote:

Geachte heer,

Uw verzoek is in behandeling bij de heer Gietema van de afdeling VROM. U ontvangt binnen afzienbare tijd antwoord op uw verzoek.

Met vriendelijke groeten,
Afdeling Ondersteuning,
Bonne Jansen.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 16:25 schreef Gellius het volgende:
Plassen achter de kerk! Praw! Waar moeten de Hichtummer paartjes dan vrijen?

quote:

Op donderdag 28 september 2006 16:29 schreef Tokay het volgende:
Voor het plassen de kerk uit.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 16:31 schreef Gellius het volgende:
Hè, wat flauw Tokay.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 16:47 schreef Z het volgende:
Zo'n groene krul is geen horizonvervuiling dus valt niet op en kan bijna overal geplaatst worden.

quote:

Mijn meneer schreef een tekst, en in een bewerking tot lied is zijn tekst nog regelmatig te horen (woei, wat een lekker krom zinnetje).

quote:

Op donderdag 28 september 2006 18:15 schreef Gellius het volgende:
Waarom eigenlijk, Tong80?

quote:

Op donderdag 28 september 2006 20:30 schreef tong80 het volgende:
Deed het pijn Tokay ?

quote:

Op donderdag 28 september 2006 21:41 schreef pyl het volgende:
Ben jij ook zo iemand die kennis en leeftijd onderling afhankelijk maakt, Tokay?

quote:

Op donderdag 28 september 2006 21:47 schreef pyl het volgende:
Afijn, we moeten er toch vanaf, nietwaar?

Ehm ... meneer is een televisiepersoonlijkheid uit de jaren zeventig?

quote:

Op donderdag 28 september 2006 21:54 schreef pyl het volgende:
Is het de broer van Yoko Ono?

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:00 schreef pyl het volgende:
1963? Da's 43 jaar geleden!?!

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:05 schreef pyl het volgende:
Zong meneer in het Japans?

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:07 schreef pyl het volgende:
Hoe klonk dat dan?

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:11 schreef pyl het volgende:
Sweets for my sweet, sugar for my honey.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:12 schreef sooty het volgende:
Werd dat nummer door Adamo gebracht als "Tombe La Neige"

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:13 schreef pyl het volgende:
Sugar, ah honey honey
You are my candy girl

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:18 schreef pyl het volgende:
Xanadu? Maar da's geen Japans, lijkt me.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:16 schreef Tokay het volgende:

[..]

Nee hoor.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:19 schreef Tokay het volgende:

[..]

Nee, dat was in de jaren tachtig een hit van Olivia Newton John.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:21 schreef sooty het volgende:
Verdorie. Ik sla geen deuk meer in een pakje boter de laatste tijd.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:22 schreef pyl het volgende:
Hmmmmm ... da's waar, maar het was ook een hit in de jaren zestig. Alleen weet ik zo niet van wie. The Searchers?

quote:

In Tokyo I've got it made
In Tokyo I'm on the hitparade
In Tokyo geisha's dream away
when I play rock 'n roll, hey hey

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:22 schreef wyccie het volgende:
Ryuichi Sakamoto is niet zo oud he?

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:30 schreef wyccie het volgende:
Ryu Sakamoto?

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:31 schreef pyl het volgende:
Een wereldhit, inderdaad. Dat zie je in één oogopslag. Ik kan niet stilzitten, alleen al van de tekst.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:32 schreef Tokay het volgende:

[..]

Bijna, alleen de R moet een andere letter zijn.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:32 schreef pyl het volgende:
De L?

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:32 schreef pyl het volgende:
De L?

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:35 schreef pyl het volgende:
God bewaar me. Een mopje.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:36 schreef pyl het volgende:
Gellius is een gekend atheïst.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:41 schreef wyccie het volgende:
Kyu Sakamoto?

quote:

Kyu Sakamoto (Sakamoto Kyū), born Hisashi Oshima (Ōshima Hisashi, November 10, 1941 - August 12, 1985) was a popular Japanese singer and actor.

He was born in Kawasaki, Kanagawa prefecture as the youngest among 9 siblings. His most popular song, Ue o muite arukō ("Looking up while walking") known as Sukiyaki in the US, was a hit in Japan and topped the Billboard pop charts in the United States in 1963 -- to date the first and only song sung entirely in Japanese to do so. The song text is a tragic story, which many Americans are unaware of. The song was translated into English by the female R&B duo A Taste of Honey in 1981; the English version, which told the story of a love gone wrong, was almost as big a hit as the original, reaching #3 on the Hot 100, and was brought back into the Top 10 once more by the R&B vocal group 4 P.M. in 1994. Sakamoto, however, had only one other song reach the U.S. charts, "China Nights (Shina no Yoru)," which peaked at #58 in 1963.

One of his best known and most beloved songs was "Ashita ga Aru Sa" ("There's Always Tomorrow"). It was covered by the Japanese band Ulfuls in 2001.

In 1985, Sakamoto was killed in the crash of Japan Airlines Flight 123. Before the crippled aircraft impacted the ground, he was able to write a farewell note to his wife Yukiko Kashiwagi.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:47 schreef wyccie het volgende:
Da's knap van mij

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:47 schreef sooty het volgende:
Game on:

De vrouw svp.
_{De man is vermoedelijk een onbekende voetnoot in de historie.}

[afbeelding]

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:52 schreef Tokay het volgende:

Knap?

Fenomenaal!
Wat zeg ik? Fantastisch!

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:36 schreef Tokay het volgende:

[..]

Gellius, ben jij het?

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:36 schreef pyl het volgende:
Gellius is een gekend atheïst.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:55 schreef Tokay het volgende:

[..]

Ja sooty, die vrouw komt me zeker bekend voor. Of het plaatje, dat kan ook...

quote:

Op donderdag 28 september 2006 23:03 schreef sooty het volgende:
Hintje: 't-Is niet Yoko Ono.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 23:00 schreef pyl het volgende:
Is het mevrouw Chang Kai-sjek?

quote:

Op donderdag 28 september 2006 23:10 schreef Major_Star het volgende:
Tokyo Rose

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:55 schreef Tokay het volgende:
Ja sooty, die vrouw komt me zeker bekend voor. Of het plaatje, dat kan ook...

quote:

Op donderdag 28 september 2006 22:57 schreef Gellius het volgende:
En van friesch-groninger eurspreung.

[afbeelding]

.

quote:

Op donderdag 28 september 2006 16:16 schreef Gellius het volgende:
Schreef hij het Oera Linda boek?

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 09:10 schreef Gellius het volgende:
Wat 'n onsmakelijk plaatje, Tokay.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 09:27 schreef Gellius het volgende:
Ah, die wil gelijk van de plaskrul van Z gebruikmaken zie ik.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 09:31 schreef Gellius het volgende:
Hoezo?

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 09:32 schreef Tokay het volgende:

[..]

Omdat ik het zeg, Gellius.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 09:33 schreef Gellius het volgende:
Nee maar! Zeg nog es wat dan?

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 09:27 schreef Gellius het volgende:
Ah, die wil gelijk van de plaskrul van Z gebruik maken, zie ik.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 09:29 schreef Tokay het volgende:

[..]

Het is een meisje, dummie.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 09:47 schreef Z het volgende:
Dan kan ze toch een plastuit gebruiken.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 09:49 schreef Gellius het volgende:
De Nederlandse taalunie is het niet, of maar ten dele met je eens, Tokay.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 09:50 schreef Tokay het volgende:

[..]

O, daar zat je al die tijd!

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 09:53 schreef Gellius het volgende:
Natuurlijk, ik ga niet zomaar wat roepen.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 09:52 schreef Diaan73 het volgende:
Goedemorgen

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 09:58 schreef Gellius het volgende:
Vervelend hè?

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 10:01 schreef Gellius het volgende:
Zeg nòg es wat! Lache!

quote:

Frysk folksliet

Frysk bloed tsjoch op! wol nou ris brûze en siede,
En bounzje troch ús ieren om!
Flean op! Wy sjonge it bêste lân fandíerde,
It Fryske lân fol eare en rom.
Klink dan en daverje fier yn it roun,
Dyn âlde eare, o Fryske groun!

Ompolske fan it hege sâlte wetter,
Fortroppe op in terp of stins,
Hien 'd'âlde Friezen yn de wrâld net,
Har lân en frijdom wie har winsk,
Klink dan en daverje fier yn it roun,
Dyn âlde eare, o Fryske groun!

Fij fan it jok fan stege, frjemde hearen,
Faek earm ek, mar dochs sterk en frij,
Stie d'âlde Fries stânfêst by syn menearen,
Hy wie in Fries, as Fries stoar hy,
Klink dan en daverje fier yn it roun,
Dyn âlde eare, o Fryske groun!

Troch waer en wyn, tsjin need en dea to striden,
Mei 't gleone swurd yn dízren hân,
Wie wille yn dy fromme, stoere tiden,
Wie 't foar de frijdom fan har lân,
Klink dan en daverje fier yn it roun,
Dyn âlde eare, o Fryske groun!

Fan bûgjen frjemd en fij fan leave wurden,
Wie rjucht en sljucht har hert en sin,
Hja bean om neat, mar mei de bleate swurden,
Stie 's'alle twang en oerlêst tsjin,
Klink dan en daverje fier yn it roun,
Dyn âlde eare, o Fryske groun!

Sa faek troch stoarm yn djippe sé bidutsen,
Oerâlde leave Fryske groun,
Waerd noait dy fêste taeije bân forbrutsen,
Dy't Friezen oan har lân forboun,
Klink dan en daverje fier yn it roun,
Dyn âlde eare, o Fryske groun!

Trochloftich folk fan dizze âlde namme,
Wêz jimmer op dy âlders great;
Bliuw ivich fan dy grize hege stamme,
In grien, in kreftich bloeiend leat,
Klink dan en daverje fier yn it roun,
Dyn âlde eare, o Fryske groun!

quote:

Fries bloed bruis op, gevoel uw heldenwaarde,
Wees fier, dat gij een Fries u noemt;
Spring op! Wij zingen 't schoonste land der aarde,
Der Friezen land vanouds beroemd:
Klink dan en davere ver in het rond,
Uw oude ere, o Friese grond!

Bestookt romdom door hoge watervloeden,
En saamgeschoold op terp en wier,
Wist toch de Fries zijn kostbaar erf te hoeden;
Zijn land, zijn vrijhed bleef hem dier:
Klink dan en davere ver in het rond,
Uw oude ere, o Friese grond!

Nooit door de voet eens dwingelands vertreden,
Wel arm vaak, maar toch sterk en vrij,
Hoield d'oude Fries zich strikt aan zijne zeden,
Hij was een Fries, als Fries stierf hij:
Klink dan en davere ver in het rond,
Uw oude ere, o Friese grond!

Met weer en wind, met nood en dood te strijden,
Met vlammend zwaard in d'ijzeren hand,
Schonk vroom genot in die aloude tijden,
Als 't gold de vrijheid van hun land:
Klink dan en davere ver in het rond,
Uw oude ere, o Friese grond!

Van buigen wars en zoete vleitaalsrede,
Bleef steeds hun leuze "recht en slecht",
Zij kropen nooit, maar 't zwaard vloog uit de schede,
Werd aangerand hun erf en recht:
Klink dan en davere ver in het rond,
Uw oude ere, o Friese grond!

Door stormweer vaak in zee diep weggedoken,
Aloude lieve Friese grond,
Werd nochtans nooit de taaie band verbroken,
Die aan zijn erf de Fries verbond:
Klink dan en davere ver in het rond,
Uw oude ere, o Friese grond!

Doorluchtig volk! Wees fier de naam te dragen,
Van 't voorgeslacht, zo koen, zo groot,
Blijf van die stam, in eeuwigheid van dagen,
Een duurzaam, krachtig bloeind loot:
Klink dan en davere ver in het rond,
Uw oude ere, o Friese grond!

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 10:06 schreef Tokay het volgende:
Zou je voortaan niet meer het woordje 'es' willen gebruiken?

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 10:08 schreef Gellius het volgende:
Nee.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 12:47 schreef pyl het volgende:
De rest? De rest waagt zich niet meer hier.


Het is der keerlen god, dunkt mij. Mooie eeuw was dat.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 14:22 schreef Gellius het volgende:
Dat is ook mijn mening, maar Tong80 begon een hekel aan ons te krijgen, en Fotoloog ook meen ik.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 14:34 schreef Gellius het volgende:
Sprekende of lezende?

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 14:37 schreef fotoloog het volgende:

[..]

Ik niet,mijn computer was overleden, en kon geruime tijd het net niet op,maar snort hij weer !

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 14:44 schreef Gellius het volgende:
Daar had ik al 'n vermoeden van. We zitten vast ook ergens in de jaren zeuventig.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 15:39 schreef pyl het volgende:
Da's Poncke Princen.

quote:

Poncke Princen

Johan Cornelis (roepnaam: Jan, bijnaam: Poncke) Princen (Den Haag, 21 november 1925 – Jakarta, 21 februari 2002) was een Indonesische mensenrechtenactivist van Nederlandse afkomst.
Hij deserteerde in 1948 uit het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL) om bij de Tentara Nasional Indonesia (TNI, Indonesische republikeinse troepen) dienst te nemen. Hij was gehuwd met Sri Mulyati, met wie hij een kind had.

Princen groeide op in een vrijdenkend gezin met nog drie kinderen. Via de ouders van zijn moeder Theresia Princen-Van der Lee kreeg hij interesse in het katholicisme. Hij wilde priester worden en ging in 1939 naar het seminarie te Weert. Zijn jongere broer Kees Princen volgde hem. Princen maakte de opleiding niet af. In 1943 werd hij door de Duitse bezettingsmacht gearresteerd in de buurt van Maastricht bij een poging via Spanje naar het Verenigd Koninkrijk te vluchten om dienst te nemen bij de geallieerde troepen. Princen werd veroordeeld wegens het bevoordelen van de vijand. Hij werd begin 1944 overgebracht naar kamp Vught en op D-day naar de Kriegswehrmachtgefängnis in Utrecht. Omdat hij onder de indruk was van de streekroman Pastoor Poncke van Jan Eekhout reciteerde hij hieruit hele stukken voor zijn medegevangenen. Zo kreeg hij van hen zijn bijnaam die hij de rest van zijn leven zou houden. Na Utrecht kwam hij in kamp Amersfoort terecht en vandaar in Beckum.

Tot de bevrijding bleef hij in gevangenschap. Toen hij vrij kwam nam hij onmiddellijk dienst bij de Stoottroepen Brabant en vervolgens werkte hij voor het Bureau Nationale Veiligheid. In maart 1946 werd hij opgeroepen als dienstplichtige voor uitzending naar Nederlands-Indië (Eerste politionele actie). Princen vluchtte naar Frankrijk maar toen hij hoorde dat zijn moeder ernstig ziek was keerde hij terug. Hij werd gearresteerd door de marechaussee om via het Depot Nazending Indië in Schoonhoven alsnog te worden uitgezonden. Op 28 december 1946 werd Princen onder politiebegeleiding aan boord gebracht van het schip de MS Sloterdijk waar hij kennismaakte met de communist Piet van Staveren.

Eenmaal in Nederlands-Indië werd Princen wegens zijn poging in 1946 de dienstplicht te ontduiken op 22 oktober 1947 op grond van desertie tot 12 maanden gevangenisstraf veroordeeld waarvan vier maanden onvoorwaardelijk. Die zat hij uit in kamp Tjisaroea. Daarna deed hij weer dienst. De door hem waargenomen minachting van de Nederlandse troepen voor de lokale bevolking begon hem al snel tegen te staan. Enkele bloedige incidenten sterkten hem in zijn overtuiging. Op 25 september 1948 ging hij op verlof naar Soekaboemi en vervolgens deserteerde hij. Princen trok de demarcatielijn over en kwam via Semarang in Jogjakarta terecht, destijds de hoofdstad van de eenzijdig uitgeroepen republiek. Hier werd hij door de republikeinen gevangen gezet. Tijdens Operatie Kraai werd Princen vrijgelaten. Hij sloot zich aan bij de TNI, de Indonesische gevechtstroepen. Hij keerde terug naar het front onder commandant Kemal Idris. Begin augustus 1949 werd zijn vrouw Odah door de Nederlandse troepen gedood en wist Princen op het nippertje te ontkomen. Wegens zijn verdiensten voor de kersverse republiek verleende president Soekarno hem op 5 oktober 1949 de Guerrilla Star.

Princen werd Indonesisch staatsburger en werd commandant bij de TNI. Hij bekeerde zich tot de islam en werd in 1956 tot parlementslid verkozen. Door zijn rebelse aard en onverholen kritische opvattingen over de gezaghebbers werd hij ten tijde van het bewind van Soekarno een aantal malen gearresteerd. Hij zat gevangen in 1957-1958 en opnieuw van 1962 tot 1966. Ook na het zogenoemde Malari incident in 1974 (anti-Japanse demonstraties) werd hij gevangen gezet.

In 1966 werd Princen voorzitter van de het Indonesisch instituut voor de verdediging van mensenrechten Lembaga Pembela Hak-Hak Azasi Manusia (LPHAM), en in het begin van de jaren zeventig was hij medeoprichter van de Yayasan Lembaga Bantuan Hukum Indonesia (YLBHI). In die periode deed de Nederlandse pers (radio en kranten) geregeld een beroep op hem als correspondent. Begin 1990 raakte Princen betrokken bij de oprichting van een vakbond voor Merdeka (Serikat Buruh Merdeka). Daarnaast behoorde hij tot de zogenoemde "groep van vijftig" die ijverde voor democratische hervormingen en waarvan ook een aantal conservatieve militairen deel uitmaakten die bij het bewind van Soeharto uit de gratie waren geraakt. In 1992 ontving hij de Yap Thiam Hien Human Rights Award.

Princen heeft een bijzondere rol vervuld bij de strijd voor de bevrijding van Oost-Timor. Hij steunde het streven naar zelfbeschikking in een periode dat zelfs de meeste vooruitstrevenden in Indonesië zich daar niet aan durfden wagen. Hij raakte bevriend met de Timorese vrijheidsstrijder en latere president Xanana Gusmão en gaf in 1991 een aantal gevluchte Timorezen onderdak in zijn huis. De belegering wist hij succesvol uit te onderhandelen met de Indonesische generaal Hendro-priono zodat de vluchtelingen uiteindelijk vrije doortocht naar Portugal kregen. In 1994 bracht Princen voor de subcommissie voor de mensenrechten van de Verenigde Naties in Genève rapport uit over martelpraktijken in Atjeh en Oost-Timor.

In 1989 verscheen zijn autobiografie Een kwestie van kiezen. Dat deed het nodige stof opwaaien. Sommigen beschouwden hem als een moedig mens vanwege de keuze die hij tegen de koloniale oorlog maakte. Veel oud-strijders vonden het echter onvergeeflijk dat Princen de wapens tegen zijn eigen landgenoten had opgenomen. In 1993 reisde journalist en oud-hoofdredacteur Ger Vaders, die destijds aan de Nederlandse kant meevocht, met Princen langs de strijdtonelen van weleer. In 1994 werd Princen op humanitaire gronden en op voorwaarde dat hij zich onopvallend zou gedragen, door minister Van Mierlo een visum voor Nederland verstrekt nadat dit hem eerder door de Nederlandse ambassadeur in Jakarta was geweigerd. Een strafklacht tegen Princen door de Vereniging Oud Militairen Indiëgangers werd door justitie niet in behandeling genomen.

Aan het eind van zijn leven kreeg Princen enkele beroertes en had hij last van huidkanker en encefalomyelitis. Dit deed geen afbreuk aan zijn optimisme en werklust. In februari 2002 werd een beroerte hem echter fataal. Princen overleed op 76-jarige leeftijd te Jakarta en is begraven op het kerkhof van Pondok Kelapa in Oost-Jakarta.

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 15:39 schreef pyl het volgende:
Da's Poncke Princen.

Ha die Foto! En ik maar denken dat je van een welverdiende vakantie aan het genieten was.

Vakantie zit er als WSNP'er niet in

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 15:52 schreef fotoloog het volgende:
Ha Pyl ,alles wel ?

quote:

_{Vakantie zit er als WSNP'er niet in}

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 16:29 schreef Z het volgende:
Al nieuws uit gemeente Wûnseradiel?

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 16:28 schreef pyl het volgende:

[..]

Ja hoor, dank je.
[..]

Jeuh ... arme Foto.

Afijn, het is vrijdagmiddag en ik trakteer je op een oude bekende:
[afbeelding]

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 16:55 schreef pyl het volgende:
Is dat nou lekker, chips met cola?

* gaat nu weekend vieren

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 17:06 schreef pyl het volgende:



[afbeelding]


FOTO!!! WAKKER WORDEN!!!

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 17:19 schreef fotoloog het volgende:
Achja Katarina Witt

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 17:20 schreef pyl het volgende:

[..]

quote:

Op vrijdag 29 september 2006 19:09 schreef tong80 het volgende:

[..]

Hot hot hot man

quote:

Op zaterdag 30 september 2006 06:38 schreef fotoloog het volgende:
Max Graham is goed

quote:

Op zaterdag 30 september 2006 15:52 schreef pyl het volgende:
Da's een hopman!

En de auteur van Scouting for boys. A Handbook for Instruction in Good Citizenship Through Woodcraft.

quote:

Robert Baden-Powell

Lord Baden Powell Robert Stephenson Smyth Baden-Powell of Gilwell (Londen, 22 februari 1857 – Nyeri, Kenia, 8 januari 1941) was een Brits militair, schrijver, onderwijsvernieuwer en vooral grondlegger van de padvinderij en verkennerij, het huidige scouting.

Jeugd
Robert Baden-Powell werd geboren in Londen als zoon van de wiskundeprofessor en dominee Baden Powell (22 Aug 1796 - 11 Jun 1860) en zijn derde vrouw Henriette Grace Smyth Powell (3 Sep 1824 - 13 Okt 1914), een dochter van admiraal William Smyth. Professor Baden Powell publiceerde over wiskunde, fysica, theologie en filosofie en vocht voor het principe dat wetenschappelijke vooruitgang, waaronder de theoriën van Darwin, samengaat met Christelijke godsdienst. Robert heeft bij zijn geboorte drie halfzussen, een halfbroer en vier broers. Na Robert worden zijn zus Agnes en zijn jongste broer Baden geboren en overlijdt zijn broer Gus. Mevrouw Powell wordt in 1860 weduwe en ter herinnering aan haar man wordt diens voornaam 'Baden' toegevoegd aan de achternaam en zo wordt de familie bekend als Baden-Powell. De dood van hun vader heeft ook tot gevolg dat de kinderen elkaar voor een groot deel (moeten) opvoeden onder leiding hun moeder. De eerste ervaring van Robert met buitensport is als hij met zijn oudste broers Warington en George, in 1872, een trektocht maakt per kano door Engeland en Wales. Geen verrassing dus dat Robert Baden-Powell later zou schrijven dat hij zijn scoutingleven als waterscout begon.

Militaire leven
Omdat hij in zijn jeugd het leuker vond de natuur in te trekken dan in de schoolbanken te zitten, haalde hij het toegangsexamen voor de universiteiten in Oxford niet en kon hij op 19-jarige leeftijd weinig anders doen dan in het leger te gaan. Zijn eerste uitgezending was naar India. Daarna volgen plaatsingen in Zuidelijk Afrika, waar hij dienst doet tijdens de Vierde Ashanti-oorlog (1895-1896), de opstand van de Matabele in 1896 en de Boerenoorlog. Robert Baden-Powell wordt in 1899 de Boerenoorlog belast met de verdediging van het grensplaatsje Mafeking (tegenwoordig Mafikeng - North West Province - Zuid-Afrika). Met 1250 manschappen en de plaatselijke bevolking doorstaat hij een beleg van 217 dagen tegenover een leger van zo'n 6000 Boeren, en op 17 mei is Mafeking vrij. Daar verkrijgt hij zijn vaardigheden als "verkenner" (Engels: Scout). Zijn vaardigheden vielen zodanig op, dat hij voor de Britse geheime dienst kwam te werken en in 1899 op zijn 43e tot (toen de jongste) generaal-majoor werd bevorderd. Na de boerenoorlog was hij in 1902 en 1903 verantwoordelijk voor de opleiding van de Zuid-Afrikaanse politie. In 1903 keert hij terug naar Engeland, waar hij, wegens zijn overwinning in Mafeknig als held wordt beschouwd.

Hij wordt geplaatst als Inspecteur-Generaal van de Britse Cavalerie, met als speciale opdracht het ontwerpen van een nieuw opleidingssysteem. Intussen heeft Robert Baden-Powell ook van zich laten horen als schrijver van een aantal boeken met oorlogstechnieken, waaronder 'Aids to Scouting' in 1903, bestemd voor de verspieders in het leger, dat tot zijn verbazing opgang doet onder de jongens in Engeland. Ze kopen het bij duizenden en zij spelen een spel als 'B.P. Scouts'.

In 1904 wordt Baden-Powell benoemd tot luitenant-generaal.

Scouting for boys
In 1907 herschrijft Baden-Powell zijn voorgaande werk speciaal voor de jeugd als Scouting for boys (Verkennen voor jongens) met als ondertitel A Handbook for Instruction in Good Citizenship Through Woodcraft. Het was eerst geschreven met de Engelse jeugdorganisatie "the Boys' Brigade" in gedachte, maar die organisatie was niet af te brengen van hun over-nadruk op marcheren en drillen. Dus baseerde Baden-Powell zich meer op het gedachtegoed van een andere, meer vrijzinnige, jeugdorganisatie: "The Woodcraft Indians" van de Amerikaan Ernest Thompson Seton. Het boek gaf aanzet tot ontstaan van scoutinggroepen, eerst overal in Engeland, later in de rest van Europa en de wereld, die zich volgens de daarin beschreven methoden en principes oefenden. Het boek legde sterk de nadruk op eigenschappen als vaderlandslievendheid, hulpvaardigheid en onbaatzuchtigheid, burgerzin, moed, vindingrijkheid, discipline en improvisatievermogen. Op moderne lezers maakt het op een aantal punten een gedateerde indruk (de wetenschappelijke en geneeskundige principes die erin worden verkondigd zijn grotendeels sterk achterhaald) maar de erin gepropageerde 'normen en waarden' houden onverkort de gemoederen bezig en spelen zeker ook in het huidige scouting nog een belangrijke rol. Het boek is een merkwaardige mengeling van extracten uit spannende jongensboeken, sterke verhalen, tips en trucs, kampeer- en spoorzoekersvaardigheden, en aanwijzingen voor begeleiders en is ook tegenwoordig nog zeer leesbaar.

In 1907 werd het eerste scoutingkamp gehouden op Brownsea Island, ver weg van de wereld. Ook werd de eerste (jongens) scoutinggroep opgericht, bestaande uit vier patrouilles. Met Baden-Powells achtergrond was het niet vreemd dat scouting (of toen in Nederland padvinderij) een militaire organisatie structuur en uiterlijk kreeg.

Gezinsleven
In de periode tussen 1911 en 1913 maakt Robert Baden-Powell een wereldreis om de start van scouting te stimuleren op alle vijf de werelddelen. Tijdens de reis, aan boord van het schip Arcadian, ontmoet hij begin 1912 Olave St. Clair Soames, met wie hij in oktober van dat jaar in het huwelijk treedt.

Op 30 oktober 1913 wordt de oudste zoon Peter geboren. De Baden-Powells krijgen nog twee dochters, te weten Heather Grave (1915) die in 1940 trouwt met Commander John King en Betty St. Clair (1917) die in 1936 trouwt met Gervas Clay. De kleinzoon Robert jr. is in het Britse scouting actief.

Lord en Lady Baden-Powell bezoeken in 1918 Spanje en Portugal. Ze vestigen zich met hun gezin op het buiten Bentley, dat ze Pax Hill (vredesheuvel) noemen. Ze wonen er tot 1939. Het werd een begrip in de toenmalige Scouting- en Guiding-wereld.

In 1929 wordt Robert Baden-Powell als baronet in de adelstand verheven. Hij kiest de naam 'Baron Baden-Powell of Gilwell'. Daarmee verbindt hij zijn naam aan het internationale trainingscentrum bij Londen. In ditzelfde jaar maken de Baden-Powells reizen naar India en Afrika. In 1929 ontvangt hij de titel van baron.

In 1932 komt hij weer naar Nederland, waar hij het nationale kamp in Wassenaar bezoekt. Hij ontvangt voor zijn verdiensten in het Kurhaus te Scheveningen het Grootkruis in de Orde van Oranje-Nassau. Ook krijgt hij de Wateler Peace Price, terwijl zijn echtgenote ondertussen onder andere Polen bezoekt.

In 1933 publiceert hij zijn memoires onder de titel "Lessons of a Lifetime".

In 1939 verlaten Lord en Lady Baden-Powell Engeland voorgoed om zich te vestigen in Nyeri, Kenia. Lord Somers volgt Robert Baden-Powell in het Britse Wereldrijk feitelijk op als Chief Scout.

Op 8 januari 1941 overlijdt in zijn woning 'Paxtu' in Nyeri in Kenia Robert Baden-Powell, bijna 84 jaar oud. Op zijn verzoek wordt hij daar begraven, net buiten het Mt. Kenya National Park op de weg naar Treetops, de beroemde lodge waar Prinses Elizabeth hoorde dat ze koningin werd. In Londen wordt in Westminster Abbey een massaal bezochte herdenkingsdienst gehouden in aanwezigheid van onder andere Koning George VI, minister-president Winston Churchill en ambassadeurs van vele landen waar Scouting en Guiding zijn gevestigd. Aan de scoutingbeweging laat hij zijn laatste boodschap na.

Ideeën
Robert Baden-Powell, zoals vele nationalisten met hem, onderschatte waar het beginnende fascisme en nationaal socialisme later toe zou leiden. Daarom toonde hij zich openlijk een grote bewonderaar van Hitler en Mussolini. Baden-Powell meende dat de twee dictators 'wonderen verrichtten door hun volkeren te laten herleven als trotse naties'. Hiermee mag niet worden gezegd dat Baden-Powell de ideeën van Hitler en Mussolini deelde, bovendien stierf hij voor de gruweldaden in de openheid kwamen. Hij bekritiseerde wel de Duitse Hitler Jugend en de Italiaanse Balilla om hun over-nadruk op marcheren en drillen, hun gebrek aan broederschap tussen de volken en hun lage godsdienstige gehalte.

Zijn behoudende ideeën en "heldendom" overschaduwen de vooruitstrevende ideeën die Robert Baden-Powell had over onderwijsmethoden. Hoe door gebruik te maken van het sociale leven en de verbeeldingskracht van jonge mensen kennis en vaardigheden op gedaan kon worden door hen. De basis zijn natuurlijke vriendschapsgroepen, zoals jeugdbendes dat zijn, die samenwerken en verantwoordelijk nemen voor elkaar, leren door doen en onafhankelijkheid ontwikkelen. Leren in een groep, buiten het klaslokaal, door avontuur, zonder vastgsteld leerplan zoals hij zelf in zijn jeugd het meeste geleerd had. De ideeën zijn daarmee verwant aan latere onderwijsmethoden waar zelf- en groepsleren centraal staan zoals Iederwijs, Freinetonderwijs, Daltononderwijs, Jenaplan en Montessorionderwijs (hey, dat wist ik - Tokay - niet! )

Literatuur en bronnen
Robert Baden-Powell, Scouting for Boys: A Handbook for Instruction in Good Citizenship, Elleke Boehmer (Editor) Oxford University Press, 448 pp. ISDN 0-19-280547-9 (kritische heruitgave van de editie 1908 met vele belangwekkende voetnoten)
Robert Baden-Powell,Scouting for Boys: A Handbook for Instruction in Good Citizenship Through Woodcraft
Robert Smith, M. K. (1997; 2002) 'Robert Baden-Powell as an educational innovator', the encyclopedia of informal education Artikel over Baden-Powell als onderwijsvernieuwer
www.pinetreeweb.com Geschiedenis van Robert en de rest van de familie Baden-Powell
Scouting Milestones Geschiedenis van Robert Baden-Powell en scouting
The Harper Encyclopedia of Military Biography, Trevor N. Dupuy, Curt Johnson en David L. Bongard. Castle Books, New York, 1992. ISBN 0785804374.

quote:

Op zaterdag 30 september 2006 16:25 schreef pyl het volgende:
Da's Dwight D. ("Ike") in een vrolijke bui. Net Parijs bevrijd, zeker.

quote:

Op zaterdag 30 september 2006 17:04 schreef Gellius het volgende:
Onder "Uploading Options" vind je de keuzemogelijkheid "Scramble filenames so nobody can guess your links", Diaan73.