Brutale kutkinders!

Ik werd net gebeld door een vriendin, nou wij praten, je weet hoe dat gaat. Wordt er ineens meerdere keren hard op de ramen van de voordeur geramd! Nou, ik dacht of het een familielid die zn sleutels is vergeten of er is een noodgeval. Ja, anders ga je toch niet zo debiel hard op de ramen rammen? We hebben ook gewoon een bel, maar dat terzijde.
Dus ik spoed mij naar beneden, zijn het kinderen.. Oke, kinderpostzegels dacht ik nog, ik zag namelijk een mapje, best leuk
Doe ik de deur open, 'ja hebben jullie ook nog zulke dingen, ehm flippo's?' 'ja van Donald Duck', vult de ander aan. Nou, ik bedacht me dat ik die inderdaad had zien liggen in de keuken en zei dat ik wel even zou gaan kijken. Dus ik loop naar de keuken en pak dat ding... Waren die kinderen me zo achterna gesjouwd ons huis in! 'Ja we moeten er nog twee en dan hebben we hem compleet.' Ik gaf dat ding dus aan dat joch, dat meisje legt dr mapje maar even op onze bank, ja joh doe alsof je thuis bent.. Nou, het was niet de goede flippo. Dus gingen ze maar weer, 'misschien komen we later wel weer als je nieuwe hebt.'
Ja godverdomme, alsof ik de deur nog een keer voor jou zou opendoen, ellendig klotekind, al zou je in brand staan. Geen bedankje, geen hoi, niks. Jezus, ik pleit ervoor om die ouders met kinderen in een heropvoedkamp te sturen. Wat een manieren
Wat zeg je dan als ouder tegen je kind? 'Ga maar effe op de buurt kijkuh, misschien ken je verderop nog wel wat flippo's krijge...' ofzo?

Klacht: Brutale kutkinders die geen manieren hebben

Ik had die flippo al in mn hand toen ik zag dat ze me achterna waren gelopen, die hadden ze dus al gezien. Ik was echt gewoon te stomverbaasd om er iets van te zeggen.

quote:

Op woensdag 27 september 2006 16:58 schreef Moonah het volgende:

[..]

Trouwens, vertel eens hoe dat gaat?

Nou ik zei hoi, zij ook en toen begonnen we zomaar uit het niets te praten over van alles en nog wat.

_{Ik voelde dit trouwens al aankomen toen ik dat typte, maar goed}