geen kans voor gehandicapte?

Edit: lolbroek.

[ Bericht 92% gewijzigd door #ANONIEM op 26-09-2006 19:58:13 ]

Tot hoe verre ben je impotent? Zou je nog dmv IVF ofzoiets kinderen kunnen krijgen?

Hé hoi

Hoe gaat zo'n eerste gesprek bij jou meestal?
Natuurlijk vragen mensen aan je of je je enkel verstuikt hebt en waarom je met krukken loopt maar vertel je dan ook gelijk wat er aan de hand is en wat zeg je dan letterlijk?
Het is geen lekkere binnenkomer als je gelijk over handicaps en impotentie begint.

Je zou je er natuurlijk ook vanaf kunnen maken met een geintje zodat je niet al bij het eerste gesprek over je handicap hoeft te praten. Uiteindelijk zijn het op dat moment nog vreemden en dat gaat ze helemaal geen hol aan.
"Tja, een knuppel kreeg ik niet mee naar binnen dus dan zo maar... "
"Ik ben een trendsetter en krukken zijn de nieuwe modeaccesoire. "
"Ik had ruzie met de trap, de trap heeft gewonnen. "
En dan gewoon verder er overheen praten. Als het klikt kan je altijd nog een keer uitleggen hoe het zit.
Zo geef je jezelf wat meer de kans om jezelf te laten zien als een leuke vent en niet gelijk als die leuke vent met die handicap.

quote:

Op dinsdag 26 september 2006 17:46 schreef MinderMutsig het volgende:
Hé hoi

Hoe gaat zo'n eerste gesprek bij jou meestal?
Natuurlijk vragen mensen aan je of je je enkel verstuikt hebt en waarom je met krukken loopt maar vertel je dan ook gelijk wat er aan de hand is en wat zeg je dan letterlijk?
Het is geen lekkere binnenkomer als je gelijk over handicaps en impotentie begint.

Je zou je er natuurlijk ook vanaf kunnen maken met een geintje zodat je niet al bij het eerste gesprek over je handicap hoeft te praten. Uiteindelijk zijn het op dat moment nog vreemden en dat gaat ze helemaal geen hol aan.
"Tja, een knuppel kreeg ik niet mee naar binnen dus dan zo maar... "
"Ik ben een trendsetter en krukken zijn de nieuwe modeaccesoire. "
"Ik had ruzie met de trap, de trap heeft gewonnen. "
En dan gewoon verder er overheen praten. Als het klikt kan je altijd nog een keer uitleggen hoe het zit.
Zo geef je jezelf wat meer de kans om jezelf te laten zien als een leuke vent en niet gelijk als die leuke vent met die handicap.

Goed advies. En je kan natuurlijk ook proberen je krukken een vlotte paintjob te geven ofzo.

Make the best of what you've got.

Aangezien er nogal veel mensen met een handicap gewoon een relatie hebben, lijkt het me niet dat dat een onoverkomelijk probleem is.

quote:

Op dinsdag 26 september 2006 17:53 schreef EdwinHeijmen het volgende:
het impotent zijn heb ik het verder dus helemaal niet over... ja ik kan nog via ivf kinderen krijgen dus kinderwens is geen probleem... maarja... je zegt niet tegen een vriendin zal ik even wat zaadjes in je reageerbuisje droppen?

Dude. Er zijn gewoon hulpmiddelen waardoor je of je eigen leuter weer een beetje strak kan krijgen of gewoon iets anders gebruikt om der naar binnen te duwen... Je hebt echt niet alleen maar een lul nodig om een vrouw blij te maken of hoe denk je dat die lesbiennnes het voor elkaar krijgen dan.

There you go.

Kinderwens is vaak het belangrijkst voor een vrouw en als je daar in kan voldoen ben je nog steeds 'in the race'.

Als je iemand je echt leuk vind maakt een lichte handicap niet uit. Cliche, maar wel waar. Die suggesties van MinderMutsig klinken ook goed. "Ik wil het er niet over hebben" klinkt een beetje negatief en ook eigenlijk alsof er nog een stortvloed aan onverwerkte dingen achteraan komt.

quote:

Op dinsdag 26 september 2006 17:51 schreef EdwinHeijmen het volgende:
sja die krukken zijn gewoon zichtbaar...

meestal vragen ze:"heb je je voet/been gebroken?"
en dan zeg ik :"nee mijn rug, dus ik ben blij dat ik nog kan lopen... maar verder wil ik het er even niet over hebben..."

Dat is een fout begin, klinkt veel te negatief. Probeer het maar eens met een geintje, je zal zien dat mensen heel anders op je reageren dan.
Je wilt bij een eerste gesprek met een lekker wijf laten zien wat je in huis hebt, tenzij je die handicap als een van je betere kwaliteiten ziet vind ik het niet handig om het daarover te hebben. Je bent gelijk die jongen met die interessante aandoening. Je wilt gewoon die interessante jongen zijn.

Als zij de volgende morgen met een vriendin zit te bellen en verteld wat ze gedaan heeft en wie ze ontmoet heeft wil je dat ze zegt: "Ik heb een leuke vent ontmoet! Lekker ding, goed gevoel voor humor, het was echt heel erg leuk en ik hoop dat hij er volgende week weer is! "

En niet: "Ik heb de hele avond zitten praten met een jongen met een gebroken rug / dwarsleasie.
Vriendin: "was het een leuke jongen?"
Zij: "Ja hoor... maar zou jij een relatie beginnen met iemand met een handicap?"

Krukken pimpen is ook een goed plan.
Ik heb bling-bling-krukken. Opgeschilderd, linten eraan, glinstersteentjes.
Mensen kijken toch wel, dan kan je ze net zo goed iets moois geven om naar te kijken.
En het matcht ook beter bij je outfit.

quote:

Op dinsdag 26 september 2006 17:56 schreef SpecialK het volgende:

[..]

Dude. Er zijn gewoon hulpmiddelen waardoor je of je eigen leuter weer een beetje strak kan krijgen of gewoon iets anders gebruikt om der naar binnen te duwen... Je hebt echt niet alleen maar een lul nodig om een vrouw blij te maken of hoe denk je dat die lesbiennnes het voor elkaar krijgen dan.

There you go.

Kinderwens is vaak het belangrijkst voor een vrouw en als je daar in kan voldoen ben je nog steeds 'in the race'.

Je hebt zelfs een heel groot voordeel t.o.v. andere mannen. De meeste mannen willen alleen maar neuken, dat is voor jou geen optie dus jij moet creatiever zijn.
En dat vinden vrouwen helemaaaaaaaaaaaaaaaaal niet erg.

Eind 2001 bleek ik spierreuma te hebben, dat maakte mijn wereldje ook ineens een stuk kleiner.
Vermeende vrienden zijn afgeschaft omdat ze niet meer bleken te zijn dan dat: vermeende vrienden.

Op het moment dat de diagnose gesteld werd had ik een relatie, ik heb m'n toenmalige verkering toen gezegd dat ie maar iemand anders moest zoeken omdat het met mij toch nix zou worden. Dat heeft hij niet gedaan, uiteindelijk is de relatie 2 jaar later beëindigd omdat er andere problemen waren.

Voor mezelf had ik toen zoiets van: ik hoef geen relatie meer want ik kan iemand niet meer bieden wat ik bieden kon toen ik gezond was....... ik ben ook niet meer wie ik was, zelfs niet op de momenten dat ik geen fysieke klachten heb. Ik ben gewoon veranderd.
Van vrienden van vroeger verwacht ik eigenlijk gewoon dat ze dat accepteren... die hebben me gekend toen ik nog gezond was, dus dit hoort er nu ook bij.

De eerste "relatie" die ik had na de relatie die ik had toen ik ziek werd, was dan ook met een ex die ik nog kende uit de tijd dat ik nog op mijn best was.... waarschijnlijk had ik er daarom ook minder moeite mee. Daarbij was het geen echte relatie, we vonden ons contact allebei gewoon "wel makkelijk" we kenden elkaar door en door, konden elkaar vertrouwen en wilden allebei geen relatie, dus wat we hadden was voor allebei de gulden middenweg.

Ik had nog heel lang iets van "ik kan het iemand niet aandoen".
Het grappige is alleen dat ik daar door een bijna vrijpartij met iemand met een handicap overheen gekomen ben. Op dat moment realiseerde ik me namelijk dat ik hem leuk vond om wie hij was, en dat zijn handicap me geen bal interesseerde.
Het is overigens nix geworden met die jongen, we hebben het zelfs niet geprobeerd, maar het moment zelf was gewoon een eye-opener voor mij.
Want als ik een ander zo kan zien dan kan een ander mij ook zo zien.

quote:

Op dinsdag 26 september 2006 18:03 schreef MinderMutsig het volgende:

...

Krukken pimpen is ook een goed plan.
Ik heb bling-bling-krukken. Opgeschilderd, linten eraan, glinstersteentjes.
Mensen kijken toch wel, dan kan je ze net zo goed iets moois geven om naar te kijken.
En het matcht ook beter bij je outfit.

Piczz

quote:

Op dinsdag 26 september 2006 18:11 schreef EdwinHeijmen het volgende:
zoals ik al zei is het contact maken geen probleem... ik heb mijn mondje wel bij me... maar niet praten over mijn handicap lijkt mij een beetje valse methode.. die handicap is een onderdeel van mij... niet degene waar ik het trotst op ben, maarja... mijn methode is nooit geweest me beter voor te doen dan ik ben... maarja..

in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst...

Het enige wat je daar mee bereikt is dat je mensen overvalt met een enorm zwaar onderwerp van gesprek. Je hebt het dan over meisjes die de hele dag hebben gewerkt en dan even aan het bijkomen zijn in de kroeg. Het is ok om over je handicap te praten maar ik zou dat toch bewaren voor de mensen die je gewoon veel beter kent.

Het beste wat je kan doen is het idd gewoon af te doen met een grap en ergens anders over te praten. Daarmee toon je ook nog eens aan dat je ondanks je handicap toch een leven hebt opgebouwd waarin de grensen van je lichaam niet alles bepalende eigenschappen zijn van je totale doen en laten.

Laat gewoon zien dat er veel meer aan jouw persoonlijkheid is dan alleen maar de negatieve aspecten van je lichaam.

quote:

Op dinsdag 26 september 2006 18:08 schreef Leandra het volgende:
Eind 2001 bleek ik spierreuma te hebben, dat maakte mijn wereldje ook ineens een stuk kleiner.
Vermeende vrienden zijn afgeschaft omdat ze niet meer bleken te zijn dan dat: vermeende vrienden.

Op het moment dat de diagnose gesteld werd had ik een relatie, ik heb m'n toenmalige verkering toen gezegd dat ie maar iemand anders moest zoeken omdat het met mij toch nix zou worden. Dat heeft hij niet gedaan, uiteindelijk is de relatie 2 jaar later beëindigd omdat er andere problemen waren.

Voor mezelf had ik toen zoiets van: ik hoef geen relatie meer want ik kan iemand niet meer bieden wat ik bieden kon toen ik gezond was....... ik ben ook niet meer wie ik was, zelfs niet op de momenten dat ik geen fysieke klachten heb. Ik ben gewoon veranderd.
Van vrienden van vroeger verwacht ik eigenlijk gewoon dat ze dat accepteren... die hebben me gekend toen ik nog gezond was, dus dit hoort er nu ook bij.

De eerste "relatie" die ik had na de relatie die ik had toen ik ziek werd, was dan ook met een ex die ik nog kende uit de tijd dat ik nog op mijn best was.... waarschijnlijk had ik er daarom ook minder moeite mee. Daarbij was het geen echte relatie, we vonden ons contact allebei gewoon "wel makkelijk" we kenden elkaar door en door, konden elkaar vertrouwen en wilden allebei geen relatie, dus wat we hadden was voor allebei de gulden middenweg.

Ik had nog heel lang iets van "ik kan het iemand niet aandoen".
Het grappige is alleen dat ik daar door een bijna vrijpartij met iemand met een handicap overheen gekomen ben. Op dat moment realiseerde ik me namelijk dat ik hem leuk vond om wie hij was, en dat zijn handicap me geen bal interesseerde.
Het is overigens nix geworden met die jongen, we hebben het zelfs niet geprobeerd, maar het moment zelf was gewoon een eye-opener voor mij.
Want als ik een ander zo kan zien dan kan een ander mij ook zo zien.

* nog een extra schopje onder kont geeft

Kom op zeg, beetje positief wezen ga je niet dood aan. Van reuma ga je nog steeds niet dood.
Ik heb niks te bieden, misschien kan een ander me op een positieve manier zien, iedereen moet maar accepteren dat ik veranderd ben...
Ik schiet spontaan in een depressie als ik jou zo hoor praten.
Je hébt reuma, je bént het niet.

Setteling for second best is noooooit goed.
Als jij jezelf al niet genoeg waard vind hoe moet een ander dan ooit zien wat je in huis hebt?

quote:

Op dinsdag 26 september 2006 18:11 schreef EdwinHeijmen het volgende:
zoals ik al zei is het contact maken geen probleem... ik heb mijn mondje wel bij me... maar niet praten over mijn handicap lijkt mij een beetje valse methode.. die handicap is een onderdeel van mij... niet degene waar ik het trotst op ben, maarja... mijn methode is nooit geweest me beter voor te doen dan ik ben... maarja..

in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst...

Dat je er niet trots op bent kan ik begrijpen, je hoeft je er echter ook niet voor te schamen.

Dus gewoon pimpen die krukken. Je bent wie je bent, en daar moet de wereld t maar mee doen.
Wie je met krukken niet wil hebben is je zonder krukken niet waard.

quote:

Op dinsdag 26 september 2006 18:17 schreef MinderMutsig het volgende:

[..]

* nog een extra schopje onder kont geeft

Kom op zeg, beetje positief wezen ga je niet dood aan. Van reuma ga je nog steeds niet dood.
Ik heb niks te bieden, misschien kan een ander me op een positieve manier zien, iedereen moet maar accepteren dat ik veranderd ben...
Ik schiet spontaan in een depressie als ik jou zo hoor praten.
Je hébt reuma, je bént het niet.

Setteling for second best is noooooit goed.
Als jij jezelf al niet genoeg waard vind hoe moet een ander dan ooit zien wat je in huis hebt?

Dan had je het onderste deel wat beter moeten lezen....
Ik ben al lang over dat "ik kan het een ander niet aandoen" gedeelte heen hoor.

quote:

Op dinsdag 26 september 2006 18:16 schreef SpecialK het volgende:

[..]

Het enige wat je daar mee bereikt is dat je mensen overvalt met een enorm zwaar onderwerp van gesprek. Je hebt het dan over meisjes die de hele dag hebben gewerkt en dan even aan het bijkomen zijn in de kroeg. Het is ok om over je handicap te praten maar ik zou dat toch bewaren voor de mensen die je gewoon veel beter kent.

Het beste wat je kan doen is het idd gewoon af te doen met een grap en ergens anders over te praten. Daarmee toon je ook nog eens aan dat je ondanks je handicap toch een leven hebt opgebouwd waarin de grensen van je lichaam niet alles bepalende eigenschappen zijn van je totale doen en laten.

Laat gewoon zien dat er veel meer aan jouw persoonlijkheid is dan alleen maar de negatieve aspecten van je lichaam.

Mee eens.

Ik bedoel ook niet dat je er om moet gaan liegen, die handicap is een onderdeel van jou en het heeft geen zin om dat te verdoezelen. Maar ik vind dat meer een gesprek voor een tweede afspraakje en niet als opening bij het stappen. Daarnaast vind ik dat het vreemden geen hol aangaat wat ik al dan niet heb. Dat bespreek ik wel met vrienden en familie. Tegen de tijd dat het klikt vind ik nog vroeg genoeg om het eens aan te kaarten.

En ik lieg ook niet, mijn krukken zíjn een modeaccesoire, ik héb vaak ruzie met de trap, en een knuppel krijg je een discotheek niet in.

quote:

Op dinsdag 26 september 2006 18:11 schreef SpecialK het volgende:

[..]

Piczz

Heb ik niet geloof ik, even zoeken of ze ergens bij op staan...
Heb ook geen digi dus kan ze ook niet snel maken.

quote:

Op dinsdag 26 september 2006 18:20 schreef Leandra het volgende:

[..]

Dan had je het onderste deel wat beter moeten lezen....
Ik ben al lang over dat "ik kan het een ander niet aandoen" gedeelte heen hoor.

Ik heb het onderste gedeelte gelezen, daarom heb ik mijn bericht nog gewijzigd en die laatste opmerking erbij gezet. Je klinkt nog niet bepaald positief, genoegen nemen met iemand die genoegen neemt met mij, zo vind ik het klinken.
Als dat niet klopt dan bij deze mijn excuses.
Ik kon het niet voorbij laten gaan zonder er iets over te zeggen voor het geval ik het wel goed tussen de regels door las.

Even een offtopic vraagje: heb jij vroeger bij Back2Front gewerkt?