Ik kon niets over couveuse kindjes vinden op FOK!, vandaar dat ik zelf maar een nieuw topic open!
Wij hebben zelf nu 2 kindjes in een couveuse liggen, Dylan en Sennah zijn op 05-09-2006 geboren!
Ze waren 9 weekjes te vroeg! Het gaat hartstikke goed met ze op dit moment!
Zelf heb ik er niet zo heel veel moeite mee dat ze in een couv liggen.
Tuurlijk is het niet leuk dat er draadjes en plakkertjes op je kindje zitten, maar als het goed voor hem/ haar is kijk je er Omheen! In het begin was het wel even wennen hoor.
Dan weer de Cpep, dan weer het snorretje, dan toch maar weer de Cpep, onder de zonnebank voor het hoge bilirubine gehalte (met die vervelende zonnebril), de toeters en bellen om de couv's.
Maar als je er elke dag komt, raak je er aan gewent. (hoewel ik nog opkijk als ik een piep hoor)
Ook vond ik het heel vreemd om uit het ziekenhuis te gaan zonder buik en zonder kindjes. Het was heel erg onwerkelijk.
Maar het zijn twee heerlijke schatten
, en elke keer als ik in het Ziekenhuis kom geniet ik volop! Ik kan niet wachten tot ze thuis komen! En elke dag in het ZH leer ik genoeg bij.
Ik voel me ook steeds meer een mama, dit had ik in het begin namelijk niet zo heel erg.
maar hoe meer ik met mn schatjes mag doen (verschonen, in bad, tempraturen, aankleden), hoe meer het mama gevoel naar boven komt!
Zijn hier op FOK! nog meer mensen met hun kindje in een couv?
Of kindjes die in een couv hebben gelegen?
En hoe ervaar je dit? (hoe heb je dit ervaren)
Liefs een Trotse mama van twee frummeltjes!
Gelukkig is dat beleid vlug daarna veranderd.
Misschien een tip voor later, als je kindjes groot zijn. Leg duideljk uit aan je kindjes wat de couveuse is. Tegen mij is ooit gezegd, "toen jij geboren werd, lag je daarin." Jarenlang gedacht dat ik uit een babymaakmachine kwam (de couveuse!)
Ben benieuwd hoe het verder gaat met je twee hummels!
Is op 10 augustus geboren met 33 weken en heeft drie weken moeten blijven.
Wat wij steeds in ons achterhoofd hielden was dat hij dáár de zorg kreeg die hij nodig had en die wij hem thuis niet konden geven.
Op die wijze hadden we er dus weinig moeite mee.
Wel heel bekend is het gevoeld dat je beschrijft als je zonder kind (en zonder buik) naar huis gaat.
Ik ging zelfs helemaal alleen naar huis, daar mijn vrouw wat daagjes moest blijven.
Dat was helemaal bizar, net papa geworden en dan helemaal alleen thuis (...)
Voor de rest voelden we ons een beetje knuffelouders / leenouders:
Twee keer per dag mochten we komen knuffelen en verzorgen, daarna moesten we weer 'opzouten'(
)Wat ik mij ook nog heel goed voor de geest haal is het gevoel dat we hadden wanneer we het ziekenhuis weer verlieten.
Net twee kindjes die zijn weggestuurd uit de snoepwinkel omdat ze hun zakgeld thuis waren vergeten
Probeer je trouwens ook eens in te denken hoe het voor je ouders en schoonouders is.
Bij ons ging het voor hen om het eerste kleinkind, dus die wilden er ook zo graag bij kunnen om te knuffelen.
Jij mag er iig nog bij, zij helemaal niet en staan dus met hun neusjes tegen het raam gedrukt.
Vergeet dus niet om ze vaak bij te praten en foto's te geven.
Fijn trouwens dat het goed gaat en uiteraard nog gefeliciteerd en een dikke kus.
Edit:
Onze jongen in de couv.
Wat een draadjes allemaal...
Bij mij heeft het er dus een poos naar uit gezien dat ik een couveusekindje zou krijgen en het leek me verschrikkelijk.
We hebben een heel fijne rondleiding gehad op de afdeling met superinfo. De verpleging was erg lief en warm, maar toch... Ik heb heel wat tranen gelaten om het idee dat ik mijn kind daar (toen) waarschijnlijk zou moeten achterlaten. Ook al wist ik dat het natuurlijk om zijn gezondheid zou gaan, dat gaat uiteraard vóór alles.
Ik ben dan ook zielsgelukig en intens dankbaar dat ik mijn kind uiteindlijk toch gewoon kan voldragen.
Hetgeen PPL beschrijft (twee stoute kindertjes die worden weggestuurd) kan ik me heel goed voorstellen. Gelukkig is Tristan alweer een poosje thuis.
Ik hoop dat jullie hummeltjes ook snel mee mogen met jullie Baloe!
quote:PM- dat lijkt mij inderdaad heel erg! Dat je, je kindje nog niet mag vasthouden/ aanraken, maar alleen achter glas mag kijken. ik ben heel erg blij dat, dat beleid is veranderd. Nu ben je echt meer betrokken al met de verzorging!Op dinsdag 26 september 2006 13:15 schreef PM-girl het volgende:
Ik ben zelf een couveusekindje! Ben zes weken te vroeg geboren, na een spoedks. Wat voor mijn ouders heel erg moet zijn geweest, is dat ze mij pas na 1 week vast mochten houden. Daarvoor konden ze alleen achter glas naar mij kijken.
Gelukkig is dat beleid vlug daarna veranderd.
Misschien een tip voor later, als je kindjes groot zijn. Leg duideljk uit aan je kindjes wat de couveuse is. Tegen mij is ooit gezegd, "toen jij geboren werd, lag je daarin." Jarenlang gedacht dat ik uit een babymaakmachine kwam (de couveuse!)
Ben benieuwd hoe het verder gaat met je twee hummels!
En een goeie tip!! Duidelijk uitleggen dat ze echt uit mama komen, en niet uit de babymaakmachine! Hele goeie tip! had ik nog niet over nagedacht. (Wanneer hebben ze het jou verteld dat je "daar in lag"?)
quote:Inderdaad als je de juiste instelling hebt, kan je er beter mee over weg!Op dinsdag 26 september 2006 13:16 schreef PPL het volgende:
Onze Tristan lag ook in een couveuse.
Is op 10 augustus geboren met 33 weken en heeft drie weken moeten blijven.
Wat wij steeds in ons achterhoofd hielden was dat hij dáár de zorg kreeg die hij nodig had en die wij hem thuis niet konden geven.
Op die wijze hadden we er dus weinig moeite mee.
Wel heel bekend is het gevoeld dat je beschrijft als je zonder kind (en zonder buik) naar huis gaat.
Ik ging zelfs helemaal alleen naar huis, daar mijn vrouw wat daagjes moest blijven.
Dat was helemaal bizar, net papa geworden en dan helemaal alleen thuis (...)
Voor de rest voelden we ons een beetje knuffelouders / leenouders:
Twee keer per dag mochten we komen knuffelen en verzorgen, daarna moesten we weer 'opzouten'(
Wat ik mij ook nog heel goed voor de geest haal is het gevoel dat we hadden wanneer we het ziekenhuis weer verlieten.
Net twee kindjes die zijn weggestuurd uit de snoepwinkel omdat ze hun zakgeld thuis waren vergeten
Probeer je trouwens ook eens in te denken hoe het voor je ouders en schoonouders is.
Bij ons ging het voor hen om het eerste kleinkind, dus die wilden er ook zo graag bij kunnen om te knuffelen.
Jij mag er iig nog bij, zij helemaal niet en staan dus met hun neusjes tegen het raam gedrukt.
Vergeet dus niet om ze vaak bij te praten en foto's te geven.
Fijn trouwens dat het goed gaat en uiteraard nog gefeliciteerd en een dikke kus.
Edit:
Onze jongen in de couv.
Wat een draadjes allemaal...
[afbeelding]
Mijn schatjes liggen nu 3 weken in een couv, en zijn met 30 + 5 geboren, dus ze moeten nog wel even. (volgens mij is het ook weer anders met een tweeling omdat die minder snel groeien * weet niet zeker
Ik ben ook zelf (vrijwillig) 6 dagen in het ziekenhuis gebleven ( om zo dicht mogelijk bij ze te zijn) maar ik kan me heel goed voorstellen dat mijn vriend het zelfde gevoel had. (papa zijn in je uppie lijkt me heel vreemd)
Het gevoel knuffelouders ken ik wel, leenouders dan weer niet. Maar ik mag wel gewoon de hele dag komen. Maar het gevoel dat ik heb als ik uit het ziekenhuis kom is ook heel erg tegenstrijdig. net of je buiten het ziekenhuis geen mama bent, en je echt naar het ziekenhuis gaat om mama te zijn. heel vreemd (ik wordt nu wel steeds meer mama) maar het blijft vreemd!
En ja voor mijn ouders, en mn schoonmoeder is het ook heel erg moeilijk! Ze willen zo graag knuffelen!/ aanraken etc. Ik zou het niet volhouden denk ik! ik vind het zo knap van ze!
Foto's en verhalen horen ze volop! alles in detail! Dus dat komt wel goed!
Papa wordt ook elke dag gebelt op zn werk hoe het met zn kids gaat! Oma belt ook elke pauze even! En Opa belt deze week vanuit Ierland maar de kindjes zijn veel intressanter dan de vissen (ookal had hij een haai gevangen) Dan krijg ik al helemaal een warm gevoel!
Dank je wel voor je verhaal! Zo weet ik ook weer hoe andere er over denken, en wat ze er bij voelen. Want ik was zo benieuwd! ( ik durf niet zo goed met andere ouders van de couvafdeling daar te praten hier over, en je kindje is op dat moment veel belangrijker!)
Ps. Heeft Tristan (mooie naam btw) ook in twee verschillende ziekenhuizen gelegen?
Sennah en Dylan hebben zelfs op een gegeven moment in twee verschillende ziekenhuizen gelegen. Dylan in het VU en Sennah was al overgeplaatst naar het AmstelveenZH. Maar ik zelf moest heel erg wennen aan het AmstelveenZH omdat ik het VU al gewent was, daar was de zorg 1 op 1. en hier soms zelfs 1 op 10! Dat is nogal wennen!
quote:En Moonah, dat lijkt me nog het allerergste dat je van te voren (weet) denkt dat je kindje in een couv komt te liggen. want dan ga je, je er al helemaal op instellen. Dan bekijk je het van een hele andere kant! Ik had het van te voren echt niet willen weten denk ik! Gelukkig dat je, je kindje hebt kunnen voldragen!Op dinsdag 26 september 2006 13:55 schreef Moonah het volgende:
Baloetjuh, wat fijn dat het zo goed gaat met Sennah en Dylan! En geweldig voor je dat je er niet zo'n moeite mee hebt.
Bij mij heeft het er dus een poos naar uit gezien dat ik een couveusekindje zou krijgen en het leek me verschrikkelijk.
We hebben een heel fijne rondleiding gehad op de afdeling met superinfo. De verpleging was erg lief en warm, maar toch... Ik heb heel wat tranen gelaten om het idee dat ik mijn kind daar (toen) waarschijnlijk zou moeten achterlaten. Ook al wist ik dat het natuurlijk om zijn gezondheid zou gaan, dat gaat uiteraard vóór alles.
Ik ben dan ook zielsgelukig en intens dankbaar dat ik mijn kind uiteindlijk toch gewoon kan voldragen.
Hetgeen PPL beschrijft (twee stoute kindertjes die worden weggestuurd) kan ik me heel goed voorstellen. Gelukkig is Tristan alweer een poosje thuis.
Ik hoop dat jullie hummeltjes ook snel mee mogen met jullie Baloe!
En ik hoop inderdaad dat we ze zo snel mogelijk mee mogen nemen! Ik kan niet meer wachten en
ook niet!!!! Ik durf ook niet te vragen wanneer ze ongeveer mee naar huis mogen. omdat ik bang ben dat ik me aan die datum vast hou! Dan zou ik het echt vrezelijk vinden als ik ze dan nog niet mee mag nemen!
Thnx voor jullie reacties!!
quote:Geen idee, ik denk dat ik toen een jaar of zes was, toen is mijn zusje nl, geboren,ook in het zkh maar niet in de couveuse. En daarna vond ik het een prima verklaring en heb niet verder gevraagd en mijn ouders waren zich van geen kwaad bewust!Op dinsdag 26 september 2006 16:50 schreef Baloetjuh het volgende:
[..]
PM- dat lijkt mij inderdaad heel erg! Dat je, je kindje nog niet mag vasthouden/ aanraken, maar alleen achter glas mag kijken. ik ben heel erg blij dat, dat beleid is veranderd. Nu ben je echt meer betrokken al met de verzorging!
En een goeie tip!! Duidelijk uitleggen dat ze echt uit mama komen, en niet uit de babymaakmachine! Hele goeie tip! had ik nog niet over nagedacht. (Wanneer hebben ze het jou verteld dat je "daar in lag"?)
quote:Ik vind je wel heel positief en vooral enthousiast overkomen! Super! En ook knap van je!Op dinsdag 26 september 2006 16:50 schreef Baloetjuh het volgende:
Maar het gevoel dat ik heb als ik uit het ziekenhuis kom is ook heel erg tegenstrijdig. net of je buiten het ziekenhuis geen mama bent, en je echt naar het ziekenhuis gaat om mama te zijn. heel vreemd (ik wordt nu wel steeds meer mama) maar het blijft vreemd!
quote:(ookal had hij een haai gevangen)
quote:Ow... dat mochten wij ook hoor, maar hebben dat zo min mogelijk gedaan.Op dinsdag 26 september 2006 16:50 schreef Baloetjuh het volgende:
Het gevoel knuffelouders ken ik wel, leenouders dan weer niet. Maar ik mag wel gewoon de hele dag komen.
Onze zoon was zoveel mogelijk gebaat bij de "drie R's".
Rust, Reinheid en Regelmaat.
We kwamen dus steeds op dezelfde tijden en gaven hem voor de rest de tijd om sterker te worden zodat hij snel mee zou mogen.
Inderdaad, niet zo leuk voor ons.
Maar dat is ook onderdeel van ouders zijn.
Het is helemaal niet zo belangriijk wat wij leuk vinden en/of vonden.
Houd je zelf altijd de volgende vraag voor: "Wat is het beste voor mijn kinderen".
Jouw belang is ondergeschikt.
quote:Nou dat bedoelde ik dus ook beetje met 'leen-ouders'.Maar het gevoel dat ik heb als ik uit het ziekenhuis kom is ook heel erg tegenstrijdig. net of je buiten het ziekenhuis geen mama bent, en je echt naar het ziekenhuis gaat om mama te zijn. heel vreemd (ik wordt nu wel steeds meer mama) maar het blijft vreemd!
Mischien was het duidelijker geweest als ik had gezegd dat ik mij een 'part time papa' voelde
quote:Ik voel helemaal mee.En ja voor mijn ouders, en mn schoonmoeder is het ook heel erg moeilijk! Ze willen zo graag knuffelen!/ aanraken etc. Ik zou het niet volhouden denk ik! ik vind het zo knap van ze!
Foto's en verhalen horen ze volop! alles in detail! Dus dat komt wel goed!
Papa wordt ook elke dag gebelt op zn werk hoe het met zn kids gaat! Oma belt ook elke pauze even! En Opa belt deze week vanuit Ierland maar de kindjes zijn veel intressanter dan de vissen (ookal had hij een haai gevangen) Dan krijg ik al helemaal een warm gevoel!
De emotie die ik tussen je regels doorlees zijn zó herkenbaar
Heel goed dat je ze er zoveel mogelijk in betrekt.
quote:Daar is dan ook het internet voor uitgevonden!Dank je wel voor je verhaal! Zo weet ik ook weer hoe andere er over denken, en wat ze er bij voelen. Want ik was zo benieuwd! ( ik durf niet zo goed met andere ouders van de couvafdeling daar te praten hier over, en je kindje is op dat moment veel belangrijker!)
Op de couv-afdeling zijn alle ouders bezig met hun kindje, de tijd is al zo beperkt.
Alhoewel het lotgenoten zijn en je ongetwijfeld veel met elkaar gemeen hebt, was ik veel liever met mijn kind bezig.
Bovendien wilde ik ook zeker geen inbreuk plegen op hún knuffelmomenten.
Kijk... je zit al met verschillende gezinnetjes op zo'n afdeling.
Bij ons was het een beetje dat iedereen een beetje zijn plekje probeerde te vinden en elkaar zo weinig mogelijk wilde storen.
Uiteraard groet je elkaar vriendelijk, maar toch probeer je zo weinig mogelijk inbreuk te maken op elkanders privé situatie.
Zo zag ik het echt, als privé situaties, ook al ben je in een openbare ruimte.
quote:Wij hadden het geluk dat Tristan bleef in het ziekenhuis waar hij werd geboren.Ps. Heeft Tristan (mooie naam btw) ook in twee verschillende ziekenhuizen gelegen?
Sennah en Dylan hebben zelfs op een gegeven moment in twee verschillende ziekenhuizen gelegen. Dylan in het VU en Sennah was al overgeplaatst naar het AmstelveenZH. Maar ik zelf moest heel erg wennen aan het AmstelveenZH omdat ik het VU al gewent was, daar was de zorg 1 op 1. en hier soms zelfs 1 op 10! Dat is nogal wennen!
Was ook niet te ver van ons huis af, dus wat dat betreft kan ik je sorry niet veel vertellen en/of steunen.
quote:Altijd goed!Thnx voor jullie reacties!!
Als je nog meer kwijt wil weet je dit topic te vinden.
Kusjes voor Dylan en Sennah
Dylan en Sennah saampjes
afbeelding
Dylan
afbeelding
Sennah
afbeelding
quote:ik kan me inderdaad heel goed voorstellen dat je niet verder vraagt, en als ouder denk je daar niet aan nee!Op dinsdag 26 september 2006 17:12 schreef PM-girl het volgende:
[..]
Geen idee, ik denk dat ik toen een jaar of zes was, toen is mijn zusje nl, geboren,ook in het zkh maar niet in de couveuse. En daarna vond ik het een prima verklaring en heb niet verder gevraagd en mijn ouders waren zich van geen kwaad bewust!
quote:ThnxOp dinsdag 26 september 2006 17:30 schreef Moonah het volgende:
[..]
Ik vind je wel heel positief en vooral enthousiast overkomen! Super! En ook knap van je!
[..]
En tjah die haai!
quote:Wij gaan inderdaad ook zo min mogelijk. die "drie R's" zijn heel goed! Wij komen ook steeds op de zelfde tijden, dat is ook rustiger voor ons zelf.Op dinsdag 26 september 2006 17:32 schreef PPL het volgende:
[..]
Ow... dat mochten wij ook hoor, maar hebben dat zo min mogelijk gedaan.
Onze zoon was zoveel mogelijk gebaat bij de "drie R's".
Rust, Reinheid en Regelmaat.
We kwamen dus steeds op dezelfde tijden en gaven hem voor de rest de tijd om sterker te worden zodat hij snel mee zou mogen.
quote:En die vraag moet je, je zelf constant blijven stellen, anders neem je ze meteen mee uit het ZH want dat is voor je zelf leuker. maar voor hun zeker niet het beste.Inderdaad, niet zo leuk voor ons.
Maar dat is ook onderdeel van ouders zijn.
Het is helemaal niet zo belangriijk wat wij leuk vinden en/of vonden.
Houd je zelf altijd de volgende vraag voor: "Wat is het beste voor mijn kinderen".
Jouw belang is ondergeschikt.
quote:Oké dan snap ik m, ik had met leen-ouders iets heel anders in mn hoofd. Maar parttime papa snap ik! en ik voel me ook een parttime mama.Nou dat bedoelde ik dus ook beetje met 'leen-ouders'.
Mischien was het duidelijker geweest als ik had gezegd dat ik mij een 'part time papa' voelde
quote:De emoties die ik bij jou lees, zijn ook erg herkenbaar! Ik denk dat elke couv papa en mama ongeveer het zelfde meemaakt! en met elkaar meevoelt. prachtig om te lezen hoe je dit ervaren hebt.Ik voel helemaal mee.
De emotie die ik tussen je regels doorlees zijn zó herkenbaar
Heel goed dat je ze er zoveel mogelijk in betrekt.
quote:Zo herkenbaar, ik knuffel ook het liefst met mijn kinderen dan dat ik met de andere ouders praat.Daar is dan ook het internet voor uitgevonden!
Op de couv-afdeling zijn alle ouders bezig met hun kindje, de tijd is al zo beperkt.
Alhoewel het lotgenoten zijn en je ongetwijfeld veel met elkaar gemeen hebt, was ik veel liever met mijn kind bezig.
Bovendien wilde ik ook zeker geen inbreuk plegen op hún knuffelmomenten.
Kijk... je zit al met verschillende gezinnetjes op zo'n afdeling.
Bij ons was het een beetje dat iedereen een beetje zijn plekje probeerde te vinden en elkaar zo weinig mogelijk wilde storen.
Uiteraard groet je elkaar vriendelijk, maar toch probeer je zo weinig mogelijk inbreuk te maken op elkanders privé situatie.
Zo zag ik het echt, als privé situaties, ook al ben je in een openbare ruimte.
quote:Wij hadden het geluk dat Tristan bleef in het ziekenhuis waar hij werd geboren.
Was ook niet te ver van ons huis af, dus wat dat betreft kan ik je sorry niet veel vertellen en/of steunen.
Alleen maar gelukkig voor jullie! Door die situatie heb ik mijn eerste kraamtranen gehad (na 7 dagen dus pas:P) Maar dat vond ik het ergste! Dat ze "gescheiden" werden van elkaar.
quote:ThnxAltijd goed!
Als je nog meer kwijt wil weet je dit topic te vinden.
Kusjes voor Dylan en Sennah
Kwam nog een telefoongesprek tussendoor dus t duurde wat langer
Dat parttime mama gevoel, dat komt me inderdaad heel bekend voor. Zonder buik, maar ook zonder kindje naar huis, heel vreemd. Wij gingen ook twee keer per dag naar het ziekenhuis, om elf en om vijf. En papa ging rond elf uur 's avonds nog even de kolfopbrengst van die dag langsbrengen.
Wat ik het allervervelendst vond, de monitor met de piepjes en alarmpjes... Omdat Isa twee keer blauw is geworden en de alarmbellen begonnen te rinkelen, schrok ik bij elk alarm me wezenloos. Ook als het dus bij een ander kindje was...
Fijn dat het al zo goed gaat met je mooie tweeling!
Wat me heel erg goed deed was toen ik voor het eerst naar de couveuze-afdeling gebracht werd ik meteen aangesproken werd door de verpleging met 'Ah, dáár hebben we de moeder van Tobias.' Heel fijn om te horen. En een grote verrassing dat ik hem wéér vast mocht houden.
Dat parttime mama gevoel is o, zo herkenbaar. Dan móet je naar huis en je kind(eren) blijft daar. Je hart schreeuwt dat je kind bij je hoort en je verstand weet dat het het verstandigst is om hem daar achter te laten, maar wat een verscheurend gevoel is dat.
Dan kom je thuis (in mijn geval na 3 weken) met een lege buik, lege armen en een leeg kamertje. Dat gevoel is heel erg.
Wij gingen ook 2 keer per dag naar het zh. Geestelijk was het te weinig voor me, maar lichamelijk eigenlijk te veel. Wij gingen om 15.00 uur en om 21.00 uur.
later meer, nu ga ik mijn mandje opzoeken
Ben blij te zien hoe de meeste mensen couv kindjes hebben ervaren. Ik kan mezelf in heel wat belevingen vinden. Zoals mijn vriendin al schreef (en sommige hebben ervaren) is het soms heel moeilijk het ziekenhuis zonder je kindjes te verlaten. Als vader van de kindjes heb ik soms te maken met een machteloos gevoel als ik de ziekenhuis buitenstap. Ook is mijn behoefte daar lang te zien (denk aan langer dan een uur) erg laag. Ik vind ontzettend moeilijk mijn kindjes zo aan draadjes te zien hangen, en kan het ook niet lang aanzien. Daarom vond ik het fijn te lezen dat er meerdere zijn met het gevoel alleen een "knuffelouder" te zijn. Ik kan me daar absoluut in vinden!
Van mij mogen ze niet snel genoeg naar huis mogen, al ben ik natuurlijk realitisch genoeg te weten dat ze daar nog niet aan toe zijn. Hun gezondheid is immers het belangrijkst!
quote:Jij ook nog gefelicteerd en veel sterkte gewenst in deze toch wat lastige periode.Op woensdag 27 september 2006 01:36 schreef Eliminator20 het volgende:
Mooie topic lieverd!!
Ben blij te zien hoe de meeste mensen couv kindjes hebben ervaren. Ik kan mezelf in heel wat belevingen vinden. Zoals mijn vriendin al schreef (en sommige hebben ervaren) is het soms heel moeilijk het ziekenhuis zonder je kindjes te verlaten. Als vader van de kindjes heb ik soms te maken met een machteloos gevoel als ik de ziekenhuis buitenstap. Ook is mijn behoefte daar lang te zien (denk aan langer dan een uur) erg laag. Ik vind ontzettend moeilijk mijn kindjes zo aan draadjes te zien hangen, en kan het ook niet lang aanzien. Daarom vond ik het fijn te lezen dat er meerdere zijn met het gevoel alleen een "knuffelouder" te zijn. Ik kan me daar absoluut in vinden!
Van mij mogen ze niet snel genoeg naar huis mogen, al ben ik natuurlijk realitisch genoeg te weten dat ze daar nog niet aan toe zijn. Hun gezondheid is immers het belangrijkst!
Gratis tips van mij: De kinderen zijn in goede handen.
Ga nog eens lekker met z;n twee uit eten deze week, nu kan het nog.
quote:Jeetje! dat lijkt mee ook niets! meteen na 24 uur naar huis!Op dinsdag 26 september 2006 20:11 schreef Sjeen het volgende:
Geen couveusekindje hier, maar een week op Medium Care, vanwege vroeggeboorte (36 weken), blauw worden en evt. downsyndroom. Waarbij ik zelf vanwege plaatsgebrek na 24 uur naar huis moest...
Dat parttime mama gevoel, dat komt me inderdaad heel bekend voor. Zonder buik, maar ook zonder kindje naar huis, heel vreemd. Wij gingen ook twee keer per dag naar het ziekenhuis, om elf en om vijf. En papa ging rond elf uur 's avonds nog even de kolfopbrengst van die dag langsbrengen.
Wat ik het allervervelendst vond, de monitor met de piepjes en alarmpjes... Omdat Isa twee keer blauw is geworden en de alarmbellen begonnen te rinkelen, schrok ik bij elk alarm me wezenloos. Ook als het dus bij een ander kindje was...
Fijn dat het al zo goed gaat met je mooie tweeling!
Ik was al dolgelukkig dat ik 7 dagen in het ZH mocht blijven.
Ik mocht al meteen de eerste dag naar huis. Maar ik wilde zo dicht mogelijk bij ze blijven. Ik had het dan ook vrezelijk gevonden om na 24 uur naar huis te moeten!
In het begin schrok ik me ook dood als er een alampje af ging, ook bij een ander kind, want je denkt dat jou kindje dat doen. vooral de periode waarin ze nogal vaak vergaten te ademen. Dan schrik je, je dood.
Daarom was ik blij dat ze toen in het VU lagen, daar rende er meteen iemand op een piep af.
ookal was het niet erg. het stelt je gerust als de piep weg is.
hier in het ZH doen ze dat niet. dan laten ze alles piepen als het niet erg is.
Dan krijg ik meestal wel de zenuwe, vooral als ze in mijn ogen niet kijken.
quote:Ik weet ook nog wel het gevoel dat ik had toen mijn weeen begonnen! "Ohwjeej ze moeten in een couv, nu kan ik ze niet vasthouden!" maar gelukkig kreeg ik ze meteen op me voor eventjes. Dat moment vergeet ik nooit meer! Ook inderdaad hoe je aangesproken wordt op de afdeling vind ik prettig! Ook nu als ze zeggen. "Kijk eens! Daar is mama al!" Is goed om te horen!Op dinsdag 26 september 2006 22:00 schreef Saffier het volgende:
Hier ook een couv-moeder. Ik had met 33 weken al weeen en met 34,4 weken zwangerschap is Tobias geboren. Hij heeft een week in de couveuze gelegen en daarna nog een week op de couveuze-afdeling. Omdat ik vrij vlot al weeen had rekende ik al op de couveuze en had verwacht dat ik hem meteen na de bevalling niet eens vast mocht houden, gelukkig kon dat wel, al was dat maar een minuutje.
Wat me heel erg goed deed was toen ik voor het eerst naar de couveuze-afdeling gebracht werd ik meteen aangesproken werd door de verpleging met 'Ah, dáár hebben we de moeder van Tobias.' Heel fijn om te horen. En een grote verrassing dat ik hem wéér vast mocht houden.
Dat parttime mama gevoel is o, zo herkenbaar. Dan móet je naar huis en je kind(eren) blijft daar. Je hart schreeuwt dat je kind bij je hoort en je verstand weet dat het het verstandigst is om hem daar achter te laten, maar wat een verscheurend gevoel is dat.
Dan kom je thuis (in mijn geval na 3 weken) met een lege buik, lege armen en een leeg kamertje. Dat gevoel is heel erg.
Wij gingen ook 2 keer per dag naar het zh. Geestelijk was het te weinig voor me, maar lichamelijk eigenlijk te veel. Wij gingen om 15.00 uur en om 21.00 uur.
later meer, nu ga ik mijn mandje opzoeken
Het buidelen "Kangoeroën" vind ik ook heel erg prettig! Lekker dicht bij je. Ik voel me soms net een leeuwin die har kindjes beschermd! Heerlijk! Ik heb ook het gevoel of ik ze moet beschermen, tegen van alles omdat ze zo kwetsbaar zijn.
Oeh! Kippenvel "Je hart schreeuwt dat je kind bij je hoort en je verstand weet dat het het verstandigst is om hem daar achter te laten, maar wat een verscheurend gevoel is dat." Zo voel ik het ook!
En dit "Wij gingen ook 2 keer per dag naar het zh. Geestelijk was het te weinig voor me, maar lichamelijk eigenlijk te veel." Ken ik ook, het liefst ben ik er de hele dag! maar dat trek ik niet. ik MOET echt slapen tussen de middag anders stort ik in!
Mooi beschreven allemaal! En alweer zo herkenbaar!
quote:Hallo lieve papa!Op woensdag 27 september 2006 01:36 schreef Eliminator20 het volgende:
Mooie topic lieverd!!
Ben blij te zien hoe de meeste mensen couv kindjes hebben ervaren. Ik kan mezelf in heel wat belevingen vinden. Zoals mijn vriendin al schreef (en sommige hebben ervaren) is het soms heel moeilijk het ziekenhuis zonder je kindjes te verlaten. Als vader van de kindjes heb ik soms te maken met een machteloos gevoel als ik de ziekenhuis buitenstap. Ook is mijn behoefte daar lang te zien (denk aan langer dan een uur) erg laag. Ik vind ontzettend moeilijk mijn kindjes zo aan draadjes te zien hangen, en kan het ook niet lang aanzien. Daarom vond ik het fijn te lezen dat er meerdere zijn met het gevoel alleen een "knuffelouder" te zijn. Ik kan me daar absoluut in vinden!
Van mij mogen ze niet snel genoeg naar huis mogen, al ben ik natuurlijk realitisch genoeg te weten dat ze daar nog niet aan toe zijn. Hun gezondheid is immers het belangrijkst!
weet nou niet wat ik moet antwoorden op jou, omdat we het er net over hebben gehad
Maar wilde even zeggen dat ik van je hou
En van Dylan en Sennah moest ik je een hele dikke kus geven!
Dus bij deze!
Kom net uit het ZH, heb gekeken hoe Dylan in bad ging.
Morgen ga ik Sennah zelf in bad doen!
En heb net Dylan nog een flesje gegeven! Hij had hem gewoon helemaal leeg!
En gister geprobeerd ze aan te leggen! Het ging hartstikke goed! Was zo trots!
Ze horen het nog niet te kunnen "aan de borst drinken" maar het lukte ze!
En nu elke dag nieuwe kleertjes aan is ook al heel anders!
Het worden nu echte babies! Echt onze Babies!
Super Trotse Mama!!!! Oehw wat veel smilies
quote:Ohw en ik ben blij met de gratis tip!Op woensdag 27 september 2006 07:18 schreef PPL het volgende:
[..]
Jij ook nog gefelicteerd en veel sterkte gewenst in deze toch wat lastige periode.
Gratis tips van mij: De kinderen zijn in goede handen.
Ga nog eens lekker met z;n twee uit eten deze week, nu kan het nog.
Ik vergeet ons twee af en toe...
Tis nu meer ons vier!
Maar ons twee is ook erg belangrijk nu!
Nu, vandaag precies 11 maanden verder, gaat het echt hartstikke lekker met ons. Tobias groeit als kool, eet werkelijk álles, is een echt boefje. Ik merk wel dat doordat we de eerste tijd zo geleefd zijn ik heel laat de bevalling (en voornamelijk alle toestanden eromheen) pas ben gaan verwerken. Daar had ik eerder geen 'tijd' voor en nu dus wel. Ik heb na de bevalling 7 dagen in het zh gelegen, dicht bij mijn mannetje.
Een kennisje van me is vlak na mij bevallen van een zoontje (met 42 weken zw) en heeft met haar kindje veel problemen, wij zijn nu zelfs zover dat we zeggen; 'Geef óns maar weer een prematuurtje en een week couveuze + week zh ipv zóveel problemen na een voldragen zwangerschap. Dan nemen we die spanningen er graag op de koop toe.' Zo lekker gaat het dus nu met Tobias.
Eén tip van ons; toen we Tobias na 2 weken (vergeleken met jullie dus nog vrij kort) mee naar huis mochten nemen hebben we familie/vrienden/kennissen een mailtje gestuurd dat we nu graag even met ons drietjes thuis wilden wennen aan en genieten van elkaar (gold niet voor de opa's en oma's). Dat is ons heel erg goed bevallen en daarop hebben we alleen maar positieve reacties gekregen. We kregen ook maar een paar uurtjes kraamhulp en die was er dus niet om visite op te vangen. achteraf hadden we beter een kraamfeest bij 6 á 8 weken kunnen geven
Nog een tip; vraag bij je verzekering na hoe het met couveuze-nazorg (zo heette de kraamhulp bij ons) geregeld moet worden. Wij moesten een verklaring van de KA hebben voordat we c-n kregen. Na een fax van haar was het onmiddellijk geregeld, dat moesten wij doen vóórdat hij mee naar huis mocht, als we het later hadden gevraagd hadden we geen hulp gekregen. En al was het dan maar een paar uurtjes, het was toch wel erg prettig om dat paar handen eventjes in de buurt te hebben.
quote:Dank je welOp woensdag 27 september 2006 20:45 schreef Saffier het volgende:
Baloetjuh en Eliminator ik ben jullie helemaal vergeten te feliciteren met jullie 2 kanjers, bij deze alsnog van harte!
Nu, vandaag precies 11 maanden verder, gaat het echt hartstikke lekker met ons. Tobias groeit als kool, eet werkelijk álles, is een echt boefje. Ik merk wel dat doordat we de eerste tijd zo geleefd zijn ik heel laat de bevalling (en voornamelijk alle toestanden eromheen) pas ben gaan verwerken. Daar had ik eerder geen 'tijd' voor en nu dus wel. Ik heb na de bevalling 7 dagen in het zh gelegen, dicht bij mijn mannetje.
Een kennisje van me is vlak na mij bevallen van een zoontje (met 42 weken zw) en heeft met haar kindje veel problemen, wij zijn nu zelfs zover dat we zeggen; 'Geef óns maar weer een prematuurtje en een week couveuze + week zh ipv zóveel problemen na een voldragen zwangerschap. Dan nemen we die spanningen er graag op de koop toe.' Zo lekker gaat het dus nu met Tobias.
Eén tip van ons; toen we Tobias na 2 weken (vergeleken met jullie dus nog vrij kort) mee naar huis mochten nemen hebben we familie/vrienden/kennissen een mailtje gestuurd dat we nu graag even met ons drietjes thuis wilden wennen aan en genieten van elkaar (gold niet voor de opa's en oma's). Dat is ons heel erg goed bevallen en daarop hebben we alleen maar positieve reacties gekregen. We kregen ook maar een paar uurtjes kraamhulp en die was er dus niet om visite op te vangen. achteraf hadden we beter een kraamfeest bij 6 á 8 weken kunnen geven
Nog een tip; vraag bij je verzekering na hoe het met couveuze-nazorg (zo heette de kraamhulp bij ons) geregeld moet worden. Wij moesten een verklaring van de KA hebben voordat we c-n kregen. Na een fax van haar was het onmiddellijk geregeld, dat moesten wij doen vóórdat hij mee naar huis mocht, als we het later hadden gevraagd hadden we geen hulp gekregen. En al was het dan maar een paar uurtjes, het was toch wel erg prettig om dat paar handen eventjes in de buurt te hebben.
! En opzich kan ik me wel hierin vinden!
'Geef óns maar weer een prematuurtje en een week couveuze + week zh ipv zóveel problemen na een voldragen zwangerschap. Dan nemen we die spanningen er graag op de koop toe.'
T ligt er ook maar aan hoe je het bekijkt allemaal. je kan van een mug een olifant maken, maar zolang je het positive van iets inziet. kom je er altijd beter uit!
Wij hebben ook al verzonnen dat we graag met zn viertjes (bij ons dan) willen zijn. En een kraamfeest zijn we over aan het nadenken (athans ik
) maar iig goeie tip!!! En helaas krijg ik geen couv-nazorg van mij verzekering! alleen basis verzekerd
heb ze laatst nog gebelt. Maar iig heel erg bedankt voor je tips!!!
ik ga even naar mn twee lievies!!!!
quote:Echt doen hoor! Goed nadenken over hoe je de verlaatte-kraamtijd-thuis in wilt vullen. Je wordt nu al zo geleefd, het is zó lekker als je daar zometeen vanaf bent en niet wéér geleefd wordt door iedereen die je kinderen wil komen bewonderen.Op donderdag 28 september 2006 08:59 schreef Baloetjuh het volgende:
[...]
Wij hebben ook al verzonnen dat we graag met zn viertjes (bij ons dan) willen zijn. En een kraamfeest zijn we over aan het nadenken (athans ik
En helaas krijg ik geen couv-nazorg van mij verzekering! alleen basis verzekerd
Maar iig heel erg bedankt voor je tips!!!
ik ga even naar mn twee lievies!!!!
Vraag of je KA het niet toch noodzakelijk vind om je een paar uur couveuze-nazorg te adviseren. Je weet nooit of hij/zij daar een briefje voor wil schrijven en wat je verzekering daarvan vind, kaart het iig even bij je KA aan.
Knuffel ze!
Btw, wij werden geadviseerd in het zh om de 'juiste' flessen en dergelijke aan te schaffen, iig dezelfde of zoveel mogelijk dezelfde als het zh gebruikte, dan hoeven ze thuis niet daar weer aan te wennen. Net zoals een dekentje, mochten wij al van thuis meenemen naar het zh zodat het naar Tobias rook als hij naar huis ging, had hij iets vertrouwds.
[ Bericht 11% gewijzigd door Saffier op 28-09-2006 14:54:20 ]
en je klinkt ook al echt als een "mama" quote:Dat kan overigens ook omgekeerd.Op donderdag 28 september 2006 14:48 schreef Saffier het volgende:
[..]
Net zoals een dekentje, mochten wij al van thuis meenemen naar het zh zodat het naar Tobias rook als hij naar huis ging, had hij iets vertrouwds.
Ik heb bijvoorbeeld op een moment weer een nacht met een knuffelbeest in bed gelegen om die de volgende dag achter te laten.
Dan kon Tristan een beetje aan mijn geur wennen.
quote:Ik kan het proberen, maar ik weet niet of ik wel zin heb in wéér iemand bij mijn kindjes. Ik denk dat ik straks al die bemoeienis zat ben en lekker met z'n viertjes wil aankloten.Op donderdag 28 september 2006 14:48 schreef Saffier het volgende:
[..]
Echt doen hoor! Goed nadenken over hoe je de verlaatte-kraamtijd-thuis in wilt vullen. Je wordt nu al zo geleefd, het is zó lekker als je daar zometeen vanaf bent en niet wéér geleefd wordt door iedereen die je kinderen wil komen bewonderen.
Vraag of je KA het niet toch noodzakelijk vind om je een paar uur couveuze-nazorg te adviseren. Je weet nooit of hij/zij daar een briefje voor wil schrijven en wat je verzekering daarvan vind, kaart het iig even bij je KA aan.
Knuffel ze!
Btw, wij werden geadviseerd in het zh om de 'juiste' flessen en dergelijke aan te schaffen, iig dezelfde of zoveel mogelijk dezelfde als het zh gebruikte, dan hoeven ze thuis niet daar weer aan te wennen. Net zoals een dekentje, mochten wij al van thuis meenemen naar het zh zodat het naar Tobias rook als hij naar huis ging, had hij iets vertrouwds.
Pap's is dan 4 weekjes vrij. En oma kan ook altijd bijschieten als het nodig is, want die gaat een jaar lang 2 dagen minder werken. Andere oma werkt al 2 daagjes minder, dus die kunnen we ook nog inschakelen! Ik denk dat we genoeg hulp hebben, en dat ik niet veel zin heb in weer hulp van buitenaf....
Maar misschien is het ook wel heel erg prettig hoor. maar zo voelt het nu.
Goeie tip van de flessen en andere dingen. En wij moeten nu ook steeds een doekje/ knuffeltje mee nemen met onze geur er aan zodat ze aan ons gaan wennen. Maar misschien is het inderdaad ook een goed idee de geur van daar mee naar huis te nemen, wennen ze een beetje aan alles.
Goeie tips weer!!!
quote:Op donderdag 28 september 2006 14:54 schreef Martineke het volgende:
fijn om te lezen dat het goed gaat Baloetjuh
dank je, voel me helemaal rood worden
quote:Op donderdag 28 september 2006 15:21 schreef PPL het volgende:
[..]
Dat kan overigens ook omgekeerd.
Ik heb bijvoorbeeld op een moment weer een nacht met een knuffelbeest in bed gelegen om die de volgende dag achter te laten.
Dan kon Tristan een beetje aan mijn geur wennen.
Zelfde als wij nu doen dus "hebben we stiekem een goeie reden om met een knuffelbeest in bed te liggen" 
De beer van Dylan aangekleed en wel, anders krijgt ie het misschien wel koud he!
Dylan en knijn, Sennah heeft de zelfde met roze armpjes!
En deze moet er meer bij voor de lol! ik heb me rot gelachen
Leuk!!
Met de moeder waarmee ik op de kamer lag had ik dan automatisch op de couve-kamer wél contact mee. En je bent maar zo weinig bij je kindje dat je die tijd dat je er wél bent niet gaat 'verdoen' met kletsen met andere ouders. Zo heb ik het iig ervaren.
Wij hebben ook met een knuffeltje geslapen en dat daarna aan Tobias gegeven
Dylan, je bent nu al een pretletter! Wat een geweldige foto!
quote:Dat is het vooral denk ik! Dat je niet bij ander kindjes mag "apies" kijken. Maar ik had ook idd een moeder op de kamer waar ik ook contact mee had in de couv-kamer. Maar ook niet zo veel want je praat liever op je kamer dan op de couv afdeling.Op donderdag 28 september 2006 21:27 schreef Saffier het volgende:
Wij mochten ook niet gaan kijken bij de andere kindjes als de ouders er niet waren om de privacy te waarborgen. Dan heb je meteen toch meer een soort drempel om op andere ouders af te stappen.
Met de moeder waarmee ik op de kamer lag had ik dan automatisch op de couve-kamer wél contact mee. En je bent maar zo weinig bij je kindje dat je die tijd dat je er wél bent niet gaat 'verdoen' met kletsen met andere ouders. Zo heb ik het iig ervaren.
Wij hebben ook met een knuffeltje geslapen en dat daarna aan Tobias gegeven
Dylan, je bent nu al een pretletter! Wat een geweldige foto!
Daarom miste ik dit topic zo erg op FOK! want hier kan je wel lekker praten.
En wat een leuke reacties op Dylan zijn foto...
Elke keer als ik hem zie lig ik helemaal dubbel,
vandaar dat ik hem hier bij moest zetten. hahaha
truste
Heb je ook een foto van Sennah? Noah heeft ook een week op de afdeling Medium Care gelegen waarvan een dag of 5 in een couveuse (laatste 2 dagen open couveuse). Geen vroeggeboorte, maar tijdens de bevalling daalde zijn hartslag en had ie wat last van ademhalingsproblemen. Allemaal helemaal goed gekomen gelukkig!
Ik ben op vrijdagavondbevallen en zondagochtend werd ik ontslagen uit het ziekenhuis.
Ik vond het een behoorlijk hectische week en heb alles maar zo'n beetje over me heen laten komen toen. Het is heel raar idd, thuiskomen znder buik en zonder kindje, een leeg wiegje... Wennen aan het moederschap, zonder dat je je kindje 24/7 bij je hebt. Wij gingen zo'n 3 keer per dag naar het ziekenhuis, ik wilde Noah zoveel mogelijk kunnen aanleggen want de borstvoeding liep ook niet op rolletjes. Althans met de productie was niks mis (met behulp van kolven) maar Noah wilde de borst niet..
Ik vind het echt knap dat je er zo positief mee om kan gaan Baloetjuh! Aan e ene kant heb je geen keus natuurlijk, maar toch, na die ene week was ik echt kapot. Zal deels ook komen omdat ik alles gewoon deed zonder erbij na te denken, achteraf gezien was iets teveel allemaal. Maar toch, petje af hoor!
Mooi om te zien dat het goed gaat met je kleintjes! Wel raar dat die van mij nog een 5 wk in de buik moet zitten en dat die van jou al bijna rondhuppelen!!! En wat zijn het bjoeties! quote:Aaaahh!Op donderdag 28 september 2006 22:47 schreef Baloetjuh het volgende:
En wat een leuke reacties op Dylan zijn foto...
Elke keer als ik hem zie lig ik helemaal dubbel,
vandaar dat ik hem hier bij moest zetten. hahaha
Daar staat je manneke ook echt übercute op zeg....
Prachtig!
Ook hier een couvmams. Kady is met 31 weken zwangerschap geboren. Mijn vliezen waren bij 28 weken gebroken, dus het is 3 weken ook heel spannend geweest. Kady heeft de eerste 3 dagen na haar geboorte in een couveuse gelegen, maar omdat ze het zo fantastisch deed en omdat ze enorm onrustig werd in de couveuse (schijnt supergehorig te zijn en Kady heeft 1 week op de IC gelegen waar heel veel piepjes en geluidjes van de monitoren te horen waren) is ze in een warmtebedje (open couveuse) geplaats. Alleen toen ze van het Sophiaziekenhuis naar het ziekenhuis in Gorinchem is verhuisd heeft ze nog een paar daagjes op de nieuwe afdeling moeten 'bijkomen' van de ambulancerit en de verhuizing en moest ze weer een paar dagen in een couveuse.
Ze heeft totaal 5 weken in het ziekenhuis gelegen en inderdaad het thuiskomen zonder je kindje vond ik verschrikkelijk. Ik was in totaal 4 weken van huis geweest en wilde dolgraag naar mijn oudste (toen ook pas 15 maanden oud) maar ik wilde ook dolgraag bij mijn meissie blijven die helemaal in Rotterdam aan allerlei toeters en bellen hing. Ik vond het echt heel moeilijk.
Toen we Kady uiteindelijk mee naar huis namen heeft ze het een tijdje heel moeilijk gehad met de het dag/nacht ritme. Iets waar veel kindjes die na de geboorte een tijdje in het ziekenhuis liggen last van schijnen te krijgen. Het is daar natuurlijk nooit helemaal donker en nooit helemaal stil en thuis natuurlijk wel. Heb toentertijd heel veel wassen 's nachts gedraaid
Ik vond het een heel moeilijke tijd, heeft heel veel indruk op mij gemaakt (natuurlijk ook doordat bij Kady een vernauwd klepje van haar longslagader is geconstateerd) en kan eigenlijk pas sinds een paar weken zeggen dat het allemaal wel weer oke gaat met mij. Kady wordt over een kleine 2 weken 1 jaar.
quote:Ben zo benieuwd wanneer die van jouw komtOp maandag 2 oktober 2006 06:40 schreef Neuk het volgende:
Het is inderdaad wel raar dat ik die van mij al kan aanraken, vertroetelen en bekijken,
en die van jou zitten nog in je buik!
Heel vreemd!
Mis mn buikje ook wel hoor
Dus pronk nog maar goed met je buik!
Voor je het weet is ie weg!
Geniet er van!!!
Doe ik ook
quote:Wat een gedoe met Kady ( en wat een prachtige naam!!!Op maandag 2 oktober 2006 11:19 schreef Elegantly Wasted het volgende:
Allereerst Baloetjuh gefeliciteerd met jullie 2 prachtkinders!
Ook hier een couvmams. Kady is met 31 weken zwangerschap geboren. Mijn vliezen waren bij 28 weken gebroken, dus het is 3 weken ook heel spannend geweest. Kady heeft de eerste 3 dagen na haar geboorte in een couveuse gelegen, maar omdat ze het zo fantastisch deed en omdat ze enorm onrustig werd in de couveuse (schijnt supergehorig te zijn en Kady heeft 1 week op de IC gelegen waar heel veel piepjes en geluidjes van de monitoren te horen waren) is ze in een warmtebedje (open couveuse) geplaats. Alleen toen ze van het Sophiaziekenhuis naar het ziekenhuis in Gorinchem is verhuisd heeft ze nog een paar daagjes op de nieuwe afdeling moeten 'bijkomen' van de ambulancerit en de verhuizing en moest ze weer een paar dagen in een couveuse.
Ze heeft totaal 5 weken in het ziekenhuis gelegen en inderdaad het thuiskomen zonder je kindje vond ik verschrikkelijk. Ik was in totaal 4 weken van huis geweest en wilde dolgraag naar mijn oudste (toen ook pas 15 maanden oud) maar ik wilde ook dolgraag bij mijn meissie blijven die helemaal in Rotterdam aan allerlei toeters en bellen hing. Ik vond het echt heel moeilijk.
Toen we Kady uiteindelijk mee naar huis namen heeft ze het een tijdje heel moeilijk gehad met de het dag/nacht ritme. Iets waar veel kindjes die na de geboorte een tijdje in het ziekenhuis liggen last van schijnen te krijgen. Het is daar natuurlijk nooit helemaal donker en nooit helemaal stil en thuis natuurlijk wel. Heb toentertijd heel veel wassen 's nachts gedraaid
Ik vond het een heel moeilijke tijd, heeft heel veel indruk op mij gemaakt (natuurlijk ook doordat bij Kady een vernauwd klepje van haar longslagader is geconstateerd) en kan eigenlijk pas sinds een paar weken zeggen dat het allemaal wel weer oke gaat met mij. Kady wordt over een kleine 2 weken 1 jaar.
) Het lijkt mij helemaal vreemd/ moeilijk als je ook nog een lieverd thuis hebt liggen van 15 maandjes.
Pffff.... Dan ren je helemaal achter je zelf aan!
Bij ons op de couv kamer is het wel "dag en nacht" ze proberen het echt zo donker mogelijk te maken als het avond wordt.
Alleen die geluidjes houden wij ook nog wel ja. ( moeten ze opzich wel aan wennen)
Ze liggen nu met 3 andere kindjes op de afdeling, dus lekker rustig!
Alle aandacht.
Ik ben tevree
En moe
Tis wel erg vermoeiend, maar ik heb er niet zo heel erg veel moeite mee.
Wen gelukkig heel snel aan een situatie.
Ik kan me voorstellen dat je, je nu "pas" weer helemaal oke voelt! het is echt een zware tijd!
Maar gelukkig krijg je er heeeeeeel wat voor terug
Ik kan niet wachten tot ze thuis zijn!
Ohw en het gaat heel erg goed met ze vandaag!!!! ze mogen deze week ook al in een open couv liggen, en met 2,5 a 3 weken naar huis
kan niet wachten!!! En ze groeien!!!!
quote:Dank je!!Op maandag 2 oktober 2006 12:52 schreef Mibos het volgende:
Baloe je klinkt helemaal als een nieuwe mama... Je schrijft zo lief over ze en wat een lekker vrolijk manneke heb je!
Ik ben ook zo trots op ze!!!
En helemaal verliefd!!!!
quote:Das inderdaad wel prettig.Op maandag 2 oktober 2006 12:46 schreef Baloetjuh het volgende:
Ze liggen nu met 3 andere kindjes op de afdeling, dus lekker rustig!
Alle aandacht.
Toen Kady in Gorinchem lag, lagen er ook max. 3 kindjes op haar afdeling. Met 2 meisjes heeft ze het langst op de afdeling gelegen. We komen ze nu bijna altijd tegen als we naar de prematurenpoli gaan. Heel leuk om te blijven volgen hoe het met Kady haar eerste slaapvriendinnetjes gaat.
En jah, gelukkig groeien ze ja
quote:Vorige week lagen er 11 kindjes :S dat was echt te druk, vooral voor de kleintjes....Op maandag 2 oktober 2006 13:29 schreef Elegantly Wasted het volgende:
[..]
Das inderdaad wel prettig.
Toen Kady in Gorinchem lag, lagen er ook max. 3 kindjes op haar afdeling. Met 2 meisjes heeft ze het langst op de afdeling gelegen. We komen ze nu bijna altijd tegen als we naar de prematurenpoli gaan. Heel leuk om te blijven volgen hoe het met Kady haar eerste slaapvriendinnetjes gaat.
En jah, gelukkig groeien ze ja
Nu zijn ze nog maar met zn 2 tjes... twee tweelingen. heel leuk!
Hopen dat we ze later ook weer tegen komen, hun eerste slaapvriendjes! 2 jongens!
beetje lang niet meer op de pc gezeten! dus hier even een update!
Sennah en Dylan liggen alle 2 in een open couv... aka "een bakkie
"Wat een verschil is dat zeg vergeleken met een couv...
Nu kan je ze meteen pakken, knuffelen, kussen...
Hoewel het misschien minder leuk is al mama en papa steeds in de bak hangen...
Maar voor papa en mama wel!
Ze houden zich goed op temp, en liggen lekker met de buurjongens te schreeuwen... het schreeuwhoekje....
Als de een begint, gaat de ander, en de volgende en voor je t weet zijn ze allemaal bezig...
GEWELDIG!
Ze drinken perfect!!! niet meet door de sonde... die hebben ze er ook zelf uitgetrokken van "ik kan heus wel zonder hoor! " zelfs aan de borst gaat t al goed!
Dus voor we het weten mogen ze al naar huis (de zusters spraken "stiekem" al over volgende week) dus alles ligt al klaar!!!! ze kunnen zo mee!
Ook willen we gaan "in-roomen" dan mogen we een nachtje met de kids in t ZH blijven slapen voor ze naar huis gaan, kijken of alles goed gaat. of je nog vragen hebt. en alvast even wennen.
We kunnen niet wachten, t komt steeds dichter bij!
En voor je het weet schrijf ik dat ze er al zijn....
Mijn belofte dat ik "maar" 2 keer per dag zou komen is al lang verbroken. het is nu 3 a 4 keer geworden... als ik even niets te doen heb ga ik. als ik iemand kan vinden die wil kijken ga ik ( en zo moeilijk is dat niet) ik heb elke keer wel een smoes....
Ik voel me steeds meer een echte echte mama worden. en het verliefde gevoel wordt steeds heftiger! zo heb ik me serieus nog nooit gevoeld!!!!! ik wordt er ziels gelukkig van!!!!
als ik daar ben vergeet ik alles!!!! Ze zijn zo mooi en lief!!!!
Ook geven papa en ik bijna alle voedingen zelf nu, behalve die in de nacht gebeuren die kunnen we niet geven, en ik moet zeggen dat bevalt me prima!!!! hoe meer ik er bij betrokken raak hoe meer ik me mama voel!
In bad doen! geweldig!!! wat een pret hebben we dan met zn viertjes!!!!
(dylan niet altijd als hij er uit gaat) maar wat een lol hebben we!
Ze vinden het heerlijk, en het kan niet vaak genoeg!
En nu met al die kleertjes wordt het ook steeds echter! lekker tuttelen....
ohw en ik had iets opgevangen over een avond over prematuurtjes in t AMC ???
weet niet meer precies wat... maar heeft iemand dat al eens gehad, of gaat er iemand ook heen aankomende keer?
Oke nu ga ik echt kolven en slapen!!!!
morgen weer vroeg op naar mn schatjes! truste!!!!
Wat een gelul weer
quote:Ja, met zo'n jubelpost krijg je vanzelf wel een toeschietreflex!Op zondag 8 oktober 2006 23:28 schreef Baloetjuh het volgende:
Oke nu ga ik echt kolven
Baloe, ik zit echt te smullen van je enthousiasme! Geweldig!
moest toch nog even op fok! verder blijven kijken Maar ga zo echt echt echt kolven (anders plof ik)
Maar ik kan er niets aan doen dat ik zo enthousiast ben..
Mama zijn is GEWELDIG!!! (had ik al veel eerder moeten zijn
)En dan krijg ik er nog twee ook!!!
En idd... dat toeschietreflex!!! ben blij dat er zoogcompressen bestaan
hoef alleen maar aan ze te denken...
Maar ik vind het leuk dat je er zo van kan smullen, ik krijg een nog grotere glimlach nu ik dit hoor
Heerlijk!
Truste ( nu echt hoor)
Zo'n trots en liefde spreekt er uit je posts!Echt super!
Ik duim dat ze snel mee mogen naar huis!
Ik wens jullie het allerbeste met z'n viertjes!
Maar als je het hoort is het wel een enorme flashback van vppr mij de meest emotionele tijd van m'n leven.
Het resultaat telt uiteindelijk, Kady loopt rondjes om de tafel en is bijna 1
(Wat ik trouwens erg prettig vond was dat m'n schoonouders niet al te lang na thuiskomst van Kady aanboden een weekend alle zorg over te nemen mbt de kids zodat we een weekendje weg konden, zodat je even een moment had aan wat anders te denken, bij te komen en die periode wat van je af te laten zakken. Want vergis je niet hoe ongelooflijk zwaar het is (Als man zijnde verwacht je werkgever niet anders dan dat je 'gewoon' doorwerkt, en je mag je aandacht verdelen over thuis en ziekenhuis en bent dus van 's morgens vroeg tot 's avonds laat louter aan het jakkeren en dat gaat je niet in de koude kleren zitten).
Misschien is dat dus een aardige tip, maar het is sowieso wel handig om na zo'n periode even een moment van 'bijkomen' te hebben.
Die piepjes zullen mij ook altijd bij blijven denk ik....
En het resultaat is prachtig!!!!
Ik kan me nu nog niet voorstellen om een weekend van mn kindjes te zijn.
maar ik denk wel dat het prettig is, zodat papa en mama ook even rust hebben.
En aangezien oma straks een week vrij heeft als ze thuis komen is dat helemaal prettig!
En jah je las het goed!!!!
Ze komen als alles goed gaat WOENSDAG thuis!!!!!!!!!!!
Dinsdag moet mama voor controle even naar het VU...
Misschien dat we ze daarna al mee naar huis mogen nemen!
En ik heb vandaag voor het eerst met een andere couv mama gesproken!
meestal is het hoi en doei, maar nu eindelijk een beetje gesproken over hoe het is, en wat er door je heen gaat.
En net heeft Dylan 72 Ml aan de borst gedronken, en Sennah 34 Ml
(meestal drinkt Sennah meer maar hij had kennelijk heel veel dorst, normaal krijgt hij maar 50 Ml.) zo trots ben ik nu op ze Maar ik ga nu even mn beestjes hun kooi verschonen, anders komt daar helemaal niets meer van
nu gaat het echte gezinsleven beginnen
Sennah en Dylan bijna naar huis quote:Jah eindelijk!!!!Op donderdag 12 oktober 2006 11:44 schreef lady-wrb het volgende:
wat fijn
nu gaat het echte gezinsleven beginnen
hoewel een huisje voor ons zelf zou nog beter zijn!!! We moeten nu nog even bij opa en oma wonen....
Want god wat duurt het lang een huis vinden.....
Maar jah ik ben al lang blij dat ze naar huis mogen!!!
quote:Op donderdag 12 oktober 2006 11:46 schreef Githa het volgende:
Wat goed
Word helemaal vrolijk van je post
quote:Jah... ik doe ook nog even met jou mee en dan ga ik echt mn beestjes doen!
Ik ben soooooo HAPPY!!!
Superkeigaaf dat ze naar huis mogen.
We mogen mee naar huihuissssssss!!!!!! Geniet van ze Baloetjuh!
Ik wil ook een kindje in mijn huis!!!
Bijna naar huis Wat geweldig! quote:Ik vind het zo lief, ik zou je bijna mijn (ons) huisje aanbieden.Op donderdag 12 oktober 2006 11:57 schreef Baloetjuh het volgende:
[..]
Jah eindelijk!!!!
We moeten nu nog even bij opa en oma wonen....
Want god wat duurt het lang een huis vinden.....
Maar jah ik ben al lang blij dat ze naar huis mogen!!!
Alleen dan ben ik zelf dakloos
Hoe bevalt het, thuis met de kleintjes?
quote:lief van jeOp donderdag 12 oktober 2006 21:09 schreef Wolkje het volgende:
[..]
Ik vind het zo lief, ik zou je bijna mijn (ons) huisje aanbieden.
Alleen dan ben ik zelf dakloos
Hoe bevalt het, thuis met de kleintjes?
als je niet aan de andere kant van de pc zat had ik je dood geknuffeld!
de kleintjes komen woensdag pas thuis...
En speciaal voor Neuk!!!!!
komen er zo wat foto's!
als alles lukt dan he!!!!
maar Mama baloe moet eerst even kolven
Hoe is het trouwens met je buik? Beetje terug geslonken? Die van mij is HUGE!!! Kan niet groter denk ik elke week... en elke dag groeit ie
Hoe groot zijn je kleintjes nu qua lengte?
Ik wil alles weten dus schiet es op met dat gekolf! 
hihi
foto's quote:Ohh, ik dacht dat de afgelopen woensdag thuis zouden komen..Op vrijdag 13 oktober 2006 13:03 schreef Baloetjuh het volgende:
[..]
lief van je
als je niet aan de andere kant van de pc zat had ik je dood geknuffeld!
de kleintjes komen woensdag pas thuis...
Nouja, dan kan je in ieder geval nog een heel klein beetje uitrusten.
Wonen jullie nu samen bij jouw ouders?
quote:Ik heb helemaal geen buik meer, alles is weg en ben weer terug op mn oude gewicht....Op vrijdag 13 oktober 2006 13:10 schreef Neuk het volgende:
Ik wacht in spanning af!
Hoe is het trouwens met je buik? Beetje terug geslonken? Die van mij is HUGE!!! Kan niet groter denk ik elke week... en elke dag groeit ie
Hoe groot zijn je kleintjes nu qua lengte?
hihi
En ik vind dat als een van de weinige niet leuk! want ik was al blij dat ik dikker was geworden...
Maar jou buik wordt vast nog veel groter!!! nog maar 4 weekjes spannend hoor!!!!
ze zijn nu ongeveer 46 cm, kunnen ze niet goed meten omdat we ze niet mogen uitrekken
(vorige week gemeten
dus zullen nu wel weer gegroeid zijn, ga vanavond weer klooien ) quote:En nee helaas zijn ze er nog niet...Op vrijdag 13 oktober 2006 13:25 schreef Wolkje het volgende:
[..]
Ohh, ik dacht dat de afgelopen woensdag thuis zouden komen..
Nouja, dan kan je in ieder geval nog een heel klein beetje uitrusten.
Wonen jullie nu samen bij jouw ouders?
Maar ik kan nog wel rusten inderdaad....
(voor zover ik zelf de rust neem dan he hahaha)
En ik woon wel bij mijn ouders, maar Papa niet... dat gaat niet omdat ze niet zo lief tegen elkaar doen mijn ouders en hij. maar hij mag wel gewoon hier komen en zn kindjes verzorgen...
Maar we zijn druk opzoek naar een mooi huisje voor ons 4tjes...
Maar goed hier dan de foto's
Dylan en Sennah samen, niet van harte maar ze hadden nogal honger!!!!
Dylan heel tevree na de voeding....
Sennah heel tevree na de voeding....
Dylan probeert te ontsnappen uit zn wiegje...
Sennah laat even zien wat ze in huis heeft voor de foto!
[ Bericht 2% gewijzigd door Baloetjuh op 13-10-2006 13:55:27 ]
gefixt
[ Bericht 23% gewijzigd door Baloetjuh op 13-10-2006 13:56:14 ]
ga t even goed maken hoor
goed gemaakt, weer groter gezet!
Wat een snoepjes Jij woonde ook in Amstelveen toch, of was jij dat niet?
quote:Op vrijdag 13 oktober 2006 13:52 schreef Wolkje het volgende:
Jij woonde ook in Amstelveen toch, of was jij dat niet?
dat ben ik quote:hi plaatsgenootje
Het is hier echt een ramp om een woning te vinden idd.
quote:Jij woon toch bij bankras dacht ik hoorOp vrijdag 13 oktober 2006 13:54 schreef Wolkje het volgende:
[..]
hi plaatsgenootje
Het is hier echt een ramp om een woning te vinden idd.
En ja, het duurt veel te lang, ben al aan het reageren in Uithoorn.
Gaat veel sneller!!! Stonden laatst 2e en 3e net voor onze neus weg gepikt!
quote:Nee, ik woon bij MiddenhoveOp vrijdag 13 oktober 2006 13:58 schreef Baloetjuh het volgende:
[..]
Jij woon toch bij bankras dacht ik hoor
En ja, het duurt veel te lang, ben al aan het reageren in Uithoorn.
Gaat veel sneller!!! Stonden laatst 2e en 3e net voor onze neus weg gepikt!
(en mn ouders bij kostverlorenhof)
Waar woon jij nu dan in Amstelveen?
Ik ken idd nog een stelletje dat zwanger werd (en nog bij de ouders woonden), die hebben ook eerst een huisje in Uithoorn gehad. Wonen nu weer in Amstelveen. Krijgen jullie geen urgentie, omdat jullie
kindjes hebben?Ik heb zo'n zwak voor jonge ouders, weet ook niet waarom
quote:Ik bedoelde idd kostverlorenhof... (haal ze altijd door elkaarOp vrijdag 13 oktober 2006 14:02 schreef Wolkje het volgende:
[..]
Nee, ik woon bij Middenhoven
(en mn ouders bij kostverlorenhof)
Ik ken idd nog een stelletje dat zwanger werd (en nog bij de ouders woonden), die hebben ook eerst een huisje in Uithoorn gehad. Wonen nu weer in Amstelveen. Krijgen jullie geen urgentie, omdat jullie
Ik heb zo'n zwak voor jonge ouders, weet ook niet waarom
)En had niet door dat je ouders daar woonde...
woon je nog dichter bij mij in de buurt!
ik woon bij groenhof
We hebben wel kans op urgentie maar die vrouw (van de gemeente) zei dat we dan 15 jaar aan een huis vast zitten. Ik geloof het alleen niet, dus ben het aan het "laten" uitzoeken.
dat hoor ik hopelijk dinsdag
Maar 15 jaar vind ik een beetje te veel van het goeie, vooral als je dan verschrikkelijke buren hebt ofzo.... quote:Krijg t er warm van
quote:Op vrijdag 13 oktober 2006 14:08 schreef Wolkje het volgende:
Die 'na de voeding' fotootjes van allebei zijn vooral heel erg snoepig
dank jequote:
dank je quote:Op vrijdag 13 oktober 2006 14:14 schreef Neuk het volgende:
Mag ik er niet eentje lenen? Dat lege bedje is zo saai aan het worden
quote:Op vrijdag 13 oktober 2006 14:14 schreef Neuk het volgende:
Mag ik er niet eentje lenen? Dat lege bedje is zo saai aan het worden
Je mag wel komen oefenen... maar meenemen mag niet
Anders ga ik er een missen...
En mijn bedjes zijn ook nog zo saai.......
Dus heb gedult
Was al om 7 uur op, en heb de hele morgen van hot naar her gefietst...
truste met een kindje op de couv afdeling?
En wat spannund!!!!!!!
Nog maar 1 nachtje!!!!!
Vandaag ga ik inroomen!
Dat betekend dat ik de hele dag zelf de verzorging op me neem,
en ook blijf slapen, zodat de overgang van ZH naar huis niet al te groot is.
Net nu ik goed contact had met een vrouwtje, gaan wij alle twee naar huis..
wel gelukkig hoor, maar ook wel een beetje jammer.
Maar goed miss dat we elkaar nog eens tegenkomen.
Zou ik erg leuk vinden.
Maar mn moppies mogen bijna mee naar huis!!!!
nog 1 nachtje maar, en die nacht ben ik nog bij ze ook
ooohwwwww ik kan nu echt niet meer wachten!!!!!
Ik kan niet meer wachten!!!!! om 12 uur gaan we er heen!!!!!!!!
nog minder dan 2 uurtjes en dan mag je naar ze toe!Alles staat al klaar
Eindelijk!!!!
Mag ik lekker bij hun logeren!
[ Bericht 77% gewijzigd door chacama op 17-10-2006 11:37:44 (foutje) ]
Morgen pas...
vandaag gaat mama logeren bij ze.
En dan mogen ze morgen mee!!!!
Maar je bent iig de 1e!!!!!
wat fijn dat je moppies mee naar huis mogen Geniet ervan!!
[ Bericht 22% gewijzigd door Vicky op 17-10-2006 11:43:04 (of je leest even verder.. :D) ]
Onze eerste zoon vanwege uitdroging
en de tweede vanwegen een nierbekkeninfectie...
Ook geen pretje dat je dan ineens je kind achter moet laten.
Zef twee keer een KS gehad, dus was nog druk herstellende.....
Maar ja, binnen een week waren ze weer thuis.
Dat is voor de couveusemama's wel anders.
Veel succes en sterkte voor iedereen die dit doormaakt
quote:Ja, was iets te snel, maar goed... heb het ff snel aangepast. Hoe dan ook.... lekker genieten. Daar gaat het omOp dinsdag 17 oktober 2006 11:38 schreef Baloetjuh het volgende:
Morgen pas...
vandaag gaat mama logeren bij ze.
En dan mogen ze morgen mee!!!!
Maar je bent iig de 1e!!!!!
Het is bijna woensdag! Alvast welkom thuis Sennah en Dylan!
*meehuppelt*
Kan A'veen hier uit het raam bijna zien, dat maakt het 'n beetje specialer.
Fantastisch hoe jullie ermee omgaan al zijn jullie nog niet samen in 1 huisje. Maar als ik je berichtjes zo lees Baloetjuh dan geloof ik dat het allemaal goed gaat komen
(en veel plezier natuurlijk ook!) Welkom thuis voor Sennah en Dylan
Ja, vandaag mogen ze mee naar huis! quote:
Welkom thuis Sennah en Dylan quote:Paps zal wel even reageren want mams ik bekafOp woensdag 18 oktober 2006 14:57 schreef Vicky het volgende:
en en en Baloetjuh, zijn jullie weer lekker thuis??
Ze zijn inmiddels thuis!
vanacht voor het eerst lekker dicht bij ze geslapenin het ziekenhuis. Het was eigenlijk niet de bedoeling dat ik er ook bleef slapen, maar er werd een uitzondering gemaakt omdat we een tweeling hebben We mochter er direct aan geloven. Ze waren vanacht erg onrustig en zijn aardig tekeer gegaan. Maar het geweldig gevoel dat we eindelijk een nachtje mochten blijven, maakte alle slaap tekorten goed
Wat heerlijk om s'ochtends wakker te worden om je kindjes direct te begroeten Om 11:00 zijn we dan in gezelschap van opa en oma met de kinderwagen naar huis gelopen. Het regende een beetje, maar we wonen maar 5 minuten van het ZH af
Bij thuiskomt lekker in hun bedje gelegd, en even kort bijkomen van de verhuizing. Kort, want 2 uur later moesten ze alweer aan de fles.
Al met al is heerlijk dat ze nu eindelijk thuis zijn
Hier hadden we 6 weken lang naar uitgekeken!! Het is echt een fantastische gevoel dat we nu eindelijk écht mogen beginnen. Ben zelf ook helemaal bekaf en ga nu ook lekker mijn mandje in! morgen zal mijn vriendin vast nog wel even reageren. Bedankt voor alle steun!! Het heeft ons echt geweldig geholpen!!
Wat fijn dat ze thuis zijn zeg! En wat een heerlijk gezicht zo
Sennah en Dylan welkom thuis Oh moet je dat nou zien liggen in dat grote bed, 2 van die kleine hummeltjes
Baloetjuh en Eliminator, geniet maar lekker van die mooie moppies!
Jippieeeeeeeeee en wat een geweldige foto zo samen in bed Wat een moppies
Wat zullen jullie trots naar huis gelopen zijn!
Lekker genieten met zijn viertjes nu!!
Heerlijk zoals ze in dat bed liggen samen, wat zijn ze mooi en klein.
Wat snoepig, in dat bedje Wat is dit geweldig zeg!
Mama zijn!!!
Ik voel me helemaal warm van binnen hoe jullie mee leven
Wat een reacties!!!
Het logeren wasl helemaal geweldig!
Voor het eerst in mn leven vond ik het dus niet erg om uit mn bed te gaan midden in de nacht!
We hebben echt genoten met volle teugen!!!
Amper geslapen, maar wel tevreden, dus dat scheelt...
Ik bruis van de energie, en ben de hele dag met ze bezig...
Eindelijk thuis
Wouw, het was even wachten!
Maar het was het dubbel en dwars waard!
Wat een poppetjes!!!!
Ze gedragen zich nog goed!
Alleen s'nachts dat ze een uur eerder wakker werden,
Maar dat heb je als je de hele dag om de 3 uur eten krijgt,
en s'nachts ineens om de 4 uur, dan zou ik ook honger krijgen.
Het is zo mooi om voor twee van die hummeltjes te zorgen!
Ik voel me nu echt echt echt MAMA
En ik ben nog verliefder geworden op ze!!!!
Geen zusters... Geen toeters en bellen
HEERLIJK!!!!
Ik ga nu weer even genieten van ze!!!
En dan lekker mn bedje in...
Wachten op de volgende voeding....
Want stiekem ben ik wel een beetje
Maar dat mag!!!!!
Truste voor zo!!!!
En ik vind het zooooo lief dat jullie helemaal meeleven
Vooral vanacht!
Ze huilden alleen als honger hadden,
Dan aten ze, en sliepen ze meteen weer verder!
Ik heb geslapen als een os
Ik ga nu even de was doen, want tjonge wat verbruiken die kleintjes veel!!!
Hahahahahaha
Lekker genieten hoor
Welkom thuis Dylan en Sennah.
En wat lief! Samen in dat bedje
Veel geluk samen ! quote:Thnx!
En wouw!!! heb je die zelf gemaakt?
prachtig!
Moest ff kijken hier, ga nu lekker slapen
Heel veel geluk
dylan en sennah hoe lief zeg