Hoe zeer ik de flora en fauna respecteer, heb ik een bloedhekel aan insecten. Vliegjes, muggen, spinnen, wespen, bijen...ga zo maar door. Als ik al een vlieg in mijn kamer zie, denk ik: vliegenmepper, pats, boem. Ze weten het elke keer weer voor elkaar te krijgen om mij te irriteren. Af en toe ben ik te laks om in te grijpen en beginnen ze me te treiteren door constant weer op mijn huid poepjes achter te laten. Of muggen dan, die rotbeesten houden me de hele nacht wakker met hun zoemgeluid. Verschrikkelijk. Recht op dierlijk leven? Nee, niet in dit geval. Het liefst (zonder) bloed aan de muur.
De natuur heeft vele mooie kanten, maar zodra er een insect in mijn huis is, is hij of zij de mijne. Hoe kijken jullie er tegenaan?
"Ik heb begrepen dat mijn DNA voor 99 procent overeenkomt met dat van Bokito. Maar voor die ene procent ben ik wel heel erg dankbaar" - Frans Timmermans, Staatssecretaris van Europese Zaken, 2007