Poes valt kater aan nadat hij max 1 uur weg is geweest

Onze kater is vrijdag even uit de tuin ontsnapt. Wij hebben vrij snel alweer teruggevonden. Hij was toen wel samen met 3 andere katten waar hij misschien mee gevochten heeft (hij had slechts een paar kleine wondjes).

Nu waren onze kater en poes altijd beste vriendjes, maar toen hij terug kwam viel de poes hem ineens aan.

Ze heeft kittens van nu 10 weken en dat ging gewoon goed samen met de kater.

Wij hebben de kater en de poes nu uit elkaar gezet. Nadat we ze 1 nacht uit elkaar hadden gezet hebben we 1 dag geprobeerd ze weer aan elkaar te laten wennen (of eigenlijk de poes aan de kater, want zij lijkt hem ineens als vreemde kat te zien), maar het blijt: ze blijft naar hem grommen en blazen en af en toe valt ze hem met luid gekrijs aan.

Ik had de dierenarts gebeld voor raad en zij had gezegd dat ik er het beste als scheidsrechter tussen kon zitten en lief moest praten als het goed ging en moest klappen in mijn handen oid als het fout ging (als ze dus ging vechten), dan hield ze ook wel op). De kater lijkt niet echt behoefte te hebben aan terugvechten??

We hebben besloten ze nu een week apart te zetten en het volgend weekeind nog maar eens te proberen.

Andere mensen ook zoiets dergelijks meegemaakt? Tips?

Ja, bij ons zijn het ook binnenkatten die wel de tuin inmogen (niet ontdekt dat ze over de schutting heen kunnen:-S ) Nu stond de pport per ongeluk open en is de kater dus weggelopen. Hij was ongeveer 45 minuten buiten toen we het ontdekten en na 1 kwartier zoeken hebben we hem gevonden.

Ik vind het echt vreemd dat door zoiets zo'n haat kan ontstaan vanuit de poes. Voorheen was ze altijd helemaal verliefd op hem. Heel af en toe wel een ruzietje, maar dat was dan echt meteen opgelost.

Lotje (poes) is zowiezo heel raar, als ze een andere kat op de schuuting ziet staan en ze kan er niet bij dan valt ze Sam (kater) aan. Zomaar uit een soort blinde woede. Maargoed, dat is dan meestal zo voorbij, maar nu blijft ze kwaad :-(

quote:

Op maandag 18 september 2006 10:47 schreef Lienekien het volgende:
Ik zou denken dat de kater een vreemde geur bij zich draagt en de poes zo fel reageert omdat ze kittens heeft. Het probleem zou zich wel eens kunnen oplossen als de kittens de deur uitgaan.

Het probleem is wel dat we er 1 willen houden.

Ik hoopte dat de geur wel zou vervliegen, maar nu associeert ze volgens mij zijn eigen geur met het onheil ofzo.

Wat denken jullie: de katten het gewoon uit laten vechten of bijvoorbeeld de poes heel lang in een vervoerskooitje in de kamer zetten bij de kater om haar weer te laten wennen? Of bijv. haar aan een tuigje als ik ze weer bij elkaar zet zodat ik haar nog kan remmen als ze niet meer te stoppen is?

quote:

Op maandag 18 september 2006 11:03 schreef Oksel het volgende:
Gewoon de natuur zijn gang laten gaan.

Dus: ze samenzetten en het uit laten vechten?

Wat ik een beetje vervelend vind aan de situatie is dat Lotje nogal zwart voor haar ogen kan zien, soort blinde woede. Dat terwijl Sam helemaal niet zo is. Ik weet niet echt of dit voortkomt uit haar moedergevoel om de kittens te verdedigen. Vorig jaar heeft zij 1 kitten opgevoed en toen heeft ze deze met 9,5 week verstoten ook door heel hard met het kitten te vechten. Dit was ook eenmaal helemaal mis nadat het 1x uit de hand was gelopen. Met Sam ging het wel altijd goed, maar dat is nu opeens ook over. Ik ben bang dat als ze eenmaal iets in haar hoofd heeft gehaald ze het er niet meer uitkrijgt en dat ze dus nu niet makkelijk tot inkeer zal komen.

Ik denk dat het voor haar beter was geweest om te wonen in een huis zonder andere katten. Tegen mensen is ze altijd heel lief.

quote:

Op maandag 18 september 2006 11:26 schreef seilram het volgende:
Als ik het zo lees denk ik ook dat het met geur te maken heeft. Wat je zou kunnen proberen is je kater te aaien, daarna naar de poes toe, haar aan je hand laten ruiken en haar aaiten. Zo wordt de geur weer een beetje vertrouwd. Ik weet niet of het bij alle katten zo werkt, maar het proberen waard denk ik.

Ik heb al geprobeerd om haar geurtje over te brengen op Sam door achter haar oortjes te vrijven met een doek en daarna over zijn lichaam heen te wrijven. Ook heb ik een bepaald spuitbusje geprobeerd die voor katten een herkenbaar en prettig geurtje zou zijn (ook weer via een doek over sam gesmeerd). Maar dat leek allemaal niet zo te helpen.

Hoe lang duurt het ongeveer als katten bij elkaar gezet worden om zoiets uit te vechten?

quote:

Op maandag 18 september 2006 11:55 schreef seilram het volgende:
Ppfff hoe lang dat duurt... ik heb er werkelijk geen idee van. Volgens mij is dat bij iedere kat anders.
Wij hebben er 3. Een hiervan is een dame, toen we de jongste kater kregen nam zij echt een soort moeder rol op zich. Ze speelde met hem, knuffelde hem, wastte hem en ineens was dat over toen hij begon te puberen en dat is nooit meer goed gekomen. Zij is echt een mensen kat, terwijl de 2 jongens heerlijk bij elkaar kunnen liggen (of bij de hond), maar zij doet dat gewoon niet. Gelukkig is ze zelf niet echt aanvallend, maar als ze ergens lekker ligt en 1 van de jongens komt aan haar snuffelen, tja, dan krijgen ze een optater, maar daar bemoei ik me verder niet mee.

Maar wat versta je precies onder aanvallen? Loopt de kater langs en zij mept en snauwt een keer of gaat ze er echt achter aan om hem een flinke opdonder te geven? In dat eerste geval bijv. zou ik ze gewoon bij elkaar laten, dat gebeurd hier namelijk met regelmaat. Zolang de kittens geen gevaar lopen...

Aanvallen: ze begint luid te krijsen en rent naar hem toe en begint flink te rammen/krabben (gelukkig heeft hij een dikke vacht want het is een wonder dat ie geen kale plekken heeft na alle dotten haar die ze uit hem heeft geplukt). Als ik dan in mijn handen klap gaan ze wel weer uit elkaar en dan gaat ze op een afstandje naar hem lopen blazen en grommen.

Bedankt alvast voor de reacties.

Vanmiddag heb ik een telefonische afspraak met een dierentherapeut en dan vraag ik wat ik het beste kan doen. Ik zal zeker even vragen of andere geurtjes zullen helpen.

Ik laat jullie wel weten wat zij tegen mij heeft gezegd.

Ik heb vandaag de dierentherapeute gesproken en zij vertelde mij dat het juist niet goed is om die katten agressie op elkaar uit te laten oefenen. Ik moet het contact langzaam opbouwen door ze bij elkaar te zetten en ze dat dan met iets leuks te laten associeren, bijvoorbeeld eten en snoepjes. Aangezien Lotje de hele tijd meteen gaat aanvallen als ze Sam ziet is het beter om haar idd in een reismandje te zetten. Als ze alsnog agressie toont (blazen of grommen), dan mislukt het omdat ze dan toch agressief gedrag naar hem vertoont. Als het goed gaat dan zou ik na een paar dagen het herhaald te hebben rond alle etenstijden haar wel uit zonder mandje kunnen laten komen en naast hem laten eten. Daarna gaat ze dan gewoon weer naar boven. Steeds langere momenten en als de spanning uit de lucht is kunnen ze weer bij elkaar.

We houden ze eerst nog een paar dagen geheel uit elkaar en beginnen in het weekeind met deze therapie:-S

quote:

Op woensdag 20 september 2006 13:48 schreef SlaggY het volgende:
Wij hebben hetzelfde gehad. Niet met kittens, maar onze poezen konden 't ook van de één op de andere dag niet meer met elkaar vinden. Dit heeft heel lang geduurd en uiteindelijk is er eentje weggelopen.

Een paar dagen later kwam er iemand langs om te vragen of wij een poes misten. Ze is dus bij hun ´ingetrokken´. Wij hebben hun dan ook alle papieren van haar gegeven, dus we weten wel dat alles okay is. En af en toe komt ze nog even langs achter in de tuin.

T zou echt te jammer zijn als het allemaal zo zou moeten lopen met onze katten (dus als ze ruzie blijven houden). Het was altijd net een echtpaar... veel bij elkaar, en zij was altijd helemaal verliefd op hem en hij probeerde haar altijd te versieren...

Ze hadden natuurlijk best de nodige irritaties en ruzietjes (met name als Sam haar van haar plekje op de krabpaal ging peste omdat hij zin had om te spelen, maar zij daar chaggie van werd)... maar dat was even en daarna was het dan weer helemaal goed. Het is duidelijk dat dit heel diep geworsteld zit en ik ben er echt bang voor dat het blijft. We gaan natuurlijk onze uiterste best doen om ze weer vriendjes te laten worden, maar ik denk dat dat wel wat tijd zal kosten:(

De dagen na mijn laatste post heb ik telkens in de ochtend en in de avond snoepjes gegeven bij de tussendeur en dan de deur op een kiertje open gezet zodat ze elkaar konden ruiken. Dit leek niet helemaal goed te gaan aangezien de poes toch ging blazen als ze vond dat de kater te dichtbij was. zaterdag zijn we echt begonnen met een wat grotere aanpak: Lotje in een reismandje op de krabpaal en Sam ertegenover (2x 1 uur). Ze leek wat rustiger geworden te zijn en op een gegeven moment hadden we besloten te bekijken wat er zou gebeuren als we haar zouden bevrijden. Helaas begon ze meteen weer te blazen en hebben we haar weer teruggezet in het reismandje.

Zaterdagavond hebben we dan toch gekozen voor het tuigje. Zaterdagavond was ze een beetje bang zo met het tuigje om en Sam in de buurt, dus we hebben ze niet lang bij elkaar gelaten. We hebben het tuigje in de nacht bij haar omgelaten (zonder lijntje) zodat ze er een beetje aan kon wennen. Zondagochtend meteen weer geprobeerd ze bij elkaar te laten met snoepjes. Lotje vluchtte meteen de tunnel in (holletje) van waaruit ze de snoepjes opat. Sam stond buiten de tunnel bij de ingang. Ze hebben heel lang zo gelegen. Ik had ook wat eten neergezet en het ging goed als ze beiden aan het eten waren (hoofden vrij dicht tegen elkaar).

Op een gegeven moment ging Lotje weer wat rondlopen. En ze vond het prima dat Sam meeliep als hij maar niet te dichtbij kwam want dan ging ze nog wel even blazen. We hebben ze weer even uit elkaar gezet toen we weggingen en in de avond weer bij elkaar gezet. Dit keer zaten ze op de krabpaal en heeft de hele kattenfamilie een tijd lang samen op de krabpaal geslapen. Sam had al even uitgetest wat Lotje zou doen als hij haar een lik op haar poot zou geven: ze deed niks... ging gapen en weer verder slapen. Een tijd later nadat ze nog wat hadden geslapen had Sam besloten dat hij het zat was en is met luid katergemiauw (zat trouwens al de hele dag flink tegen haar te miauwen) naar haar tegekomen en heeft haar toen gedomineerd. Sindsdien lijkt het weer helemaal goed te gaan tussen die twee

We hebben Lotje weer helemaal losgelaten in de kamer, en ze heeft hem zelfs een likje op zijn hoofd gegeven toen hij aan het eten was.

Het lijkt dus allemaal weer beter te gaan. We houden ze nog wel even uit elkaar als we er niet bij zijn, en als het goed gaat dan mogen ze over een paar dagen ook overdag weer bij elkaar.

Het gaat nog steeds goed. Dat verbaast me wel een beetje, want de kater is krols en valt haar dus de hele tijd lastig en loopt luid naar d'r te miauwen enzo. Ze heeft gisteren 1x naar hem geblazen, maar dat was wel terecht... dat was helemaal niet uit blinde woede, maar echt om hem even van haar af te slaan zegmaar. Ik heb het gevoel dat ze zich alweer een beetje vertrouwd voelt met hem. Wel is ze nog steeds bang voor harde geluiden of snelle bewegingen, dus helemaal op haar gemak voelt ze zich nog niet. Zo had ze wel een raar moment toen mijn vriend 1 van de kittens corrigeerde door even EHEH te roepen en er snel naar toe te lopen: Lotje zat ook in de richting en dacht dat het tegen haar was dus begon tegen hem te blazen. Overigens had ze dat in het weekeind wel vaker gedaan tegen hem omdat hij haar een paar x heeft gecorrigeerd toen ze Sam aan wilde vallen. Volgens de dierenarts vergeven katten je dat wel weer.

Ik verwacht niet dat ze de kater nu nog lukraak aan zal gaan vallen

Wel een aanrader dus voor mensen die te kampen heben met katten die normaalgesproken heel goed met elkaar op kunnen schieten en ineens ruzie hebben: even uit elkaar zetten en langzaam weer aan elkaar laten wennen als je erbij bent en coorigeren als het mis gaat. Ik had ook altijd gehoord dat je het ze gewoon uit moest laten vechten, maar het leek me in deze situatie toch niet goed.