Ouders van Prachtige Engeltjes (2)

het leven is zo oneerlijk verdeelt.
Al die oneerlijkheden, al dat gemis.

Hoe kun je dan nog iets moois van het leven maken, als je het mooiste moet missen.

Ik ben nog jong en onervaren. Maar dit alles houdt mij heel erg bezig. Ik leef daarom ook heel erg met jullie mee.

Sterkte, de pijn zal nooit verdwijnen, maar je zult er ooit vrede mee hebben.
Life goes on... (ookal is dit soms erg moeilijk)

Als eens verdrietig bent,
kijk dan naar de hemel, naar die fonkelende ster
Hij lacht je stralend tegemoe en leid je de weg
Die ster staat er elke dag weer
Wat je ook doet, waar je ook zult gaan
Hij vraagt je keer op keer
Om een lach, niet om een traan
En als die traan dan toch gaat rollen
Geeft hij je troost en nieuwe kracht
Zodat de nieuwe dag
aanbreekt
Zonder traan maar met een lach

Christan steekt de kaarsjes aan


Kaarsjes voor Thijs, voor Max, voor Mink, voor Danyel en voor mijn broertjes Peter en René


Er waren heel veel lichtjes op het kerkhof en overal waren grote witte bolchrysanten neergezet. Het zag er heel vredig uit...

Hebben jullie dat ook, je kan er zelf heel normaal en rustig over praten of mee omgaan, maar als dan een buitenstaander met je meeleeft dat je dan knakt? Als ik dan kijk naar bovenstaande foto's, van Cristan die kaarsjes aan staat te steken voor je kind dan komen de waterlanders.

Net als knorretje eens een vissenkom had gekocht met Alicia en 1 visje Mink had genoemd, of zoals de man van Icaä...

Dat wij in het vliegtuig zaten onderweg naar Kreta had René iets met mn moeder waar ze naast zat. "Oma, nu we zo hoog in de lucht zijn, zijn we toch ook dicht bij de hemel? Zal ik dan eindelijk Mink weer eens zien?" Dat doet je dan best wel wat

Moussy, ik zag af en toe de naam Mink voorbij komen en heb daarom in de geschiedenis van OUD het verhaal toevallig vandaag opgezocht. Daar las ik dat René pas 3 was destijds en dat je je afvroeg wat ze er van zou onthouden. Wat mooi maar ook enorm heftig dat ze er nu naar vroeg.

voor jou en alle anderen in dit topic die het zo moeilijk hebben.

Och René

Toen we wegliepen zei Christan: Ik vind het heel ontroerend, mama Zo lief!

Ik herken het wel, Moussy. Normaal gaat het best goed, maar als iemand iets liefs zegt uit medeleven komen ineens de tranen opzetten

Ik ben ook erg ontroerd als ik Christan's foto zie. Ik begrijp wat je bedoelt Moussy. Een totale vreemde, die de naam van mijn kind kent, hem herdenkt en een kaarsje brandt. "Zomaar" mensen, die echt bestaan, want ze hebben kaarsjes en een fototoestel. Echte mensen dus. Die met ons meeleven en de moeite nemen een kaarsje aan te steken. Daar word ik warm door van binnen.

Ik ben niet gelovig, maar vind het wel heel mooi om een 'speciale' dag te hebben om mensen die er niet meer zijn te gedenken.
Op de kast staan hier nu 8 waxinelichtjes te branden. Voor mijn oma's en mijn opa én voor Danyel, Thijs, Mink, Max en de man van Icaa.

voor ieder die het nodig heeft

We liepen in Parijs kozakkenman en ik. Hand in hand de Sacre Qoeur binnen. En opeens was het wel druk, maar rustig en bedachtzaam. En ik moest zo aan al 'onze' kleine sterretjes denken. Dus samen met roelof hebben we een mooi plekje uitgezocht om een kaarsje aan te steken. Zo raar dat dat gevoel opeens zo sterk naar voren kwam. Roelof vond het mooi, maar wel raar dat we blijkbaar zo kunnen meeleven met elkaar.
voor onze sterretjes-papa's en mama's en de grote sterren die ze boven hebben opgevangen zoals de man van Icaa.
(en ook voor het sterretje dat de mama van Isa nu is voor Clauwhee)

Christan wat mooi

Hier net weer terug van de kerkdienst, zoiets raakt je dan ook echt, zeker als de namen van de overleden mensen opgenoemd worden en hun leeftijd....
Ergens halverwege kwam Thijs 21 maand, en even waren er veel mensen heel stil....

Uniek
Uniek is jou oogopslag
Uniek jou stem
de mannier waarop jij de woorden woog;
uniek jou gebaren
bewegingen
zoals jij liep, stond en zat.
Uniek jij
Hoe kun je dan weg zijn
voorgoed onvindbaar ?!

We begrijpen het niet
neen
we willen er niet aan
uniek jij
enig onvervangbaar.
Daarom blijft altijd iets van jou
ons bij
en ben je niet weg jij,
want: uniek jij , enig mens.

Uniek ja, dat zijn ze allemaal, jullie kindjes. En stuk voor stuk hebben ze harten bewogen En nog steeds

ik heb ook een paar kaarsjes aan gehad vanavond. en veel aan jullie en jullie kinderen gedacht.

pffff daar krijg ik een dikke keel van en moet ik even een paar keer met mn ogen knipperen.
Wat een mooi gebaar!!
Zo`n vreemd en ook zo`n mooi idee, dat er mensen zijn die ons en Max helemaal niet eens echt kennen en dan toch voor onze Max en de andere engeltjes (klein en groot) een kaarsje branden. Heel indrukwekkend om te zien ook hoe Christan daar die kaarsjes aansteekt.
Ik was nog niet op het forum geweest maar kreeg een seintje van mn zus via een mailtje.
Ook zij was er helemaal ontroert van! Echt heel lief, dank jullie wel!

Ondanks dat dit eigenlijk een heel droevig topic is, is het tegelijkertijd ook zo heel prachtig.
Ik hoop dat er nog vele delen zullen volgen en nee dan bedoel ik niet met engeltjes aanvulling!! Ik bedoel alleen, dat we ervaringen kunnen blijven delen en elkaar laten merken dat we aan elkaar denken en ook troost kunnen halen uit die mooie gedichten en lieve reactie`s die geplaatst worden.

Wat een mooi gedicht Bar.. zo heel erg waar!

@ moussy; Dat heb ik dus inderdaad ook wat jij zegt.
Als ik er over vertel denk ik wel eens; "zo rustig en relaxt als ik er nu over praat, ze zullen me wel kil vinden of zo."
Het voelt dan ook net of je niet jouw verhaal staat te vertellen, maar dat van een ander of dat je een slecht sprookje aan het vertellen bent. (als het dan gaat over hoe het gebeurde)
En dan ineens lees/zie of hoor je wat, of je kijkt dan naar die foto`s van Christan die een kaarsje brand voor "onze" engeltjes en BAM dan barst, lijkt wel, even je gevoel open.

Dan maakt het denk ik ook niet uit hoe lang of hoe kort geleden je je grootste schat verloor, het is dan voor iedereen denk ik weer even vers.

Pepper, ik zou het fijn vinden om een foto van Max te zien, als je dat wilt natuurlijk Als ik aan Mink denk, zie ik de foto van René met Mink op schoot voor me, van Thijs is me de foto als modderkruiper het meest bijgebleven, van Danyel herinner ik me zo'n hele lieve ontspannen foto (in een schommel?) en ik zou het fijn vinden om ook zo'n 'beeld' van Max te vormen. Nogmaals, alleen als jij het wilt.

quote:

Op vrijdag 3 november 2006 10:44 schreef Rewimo het volgende:
Pepper, ik zou het fijn vinden om een foto van Max te zien, als je dat wilt natuurlijk Als ik aan Mink denk, zie ik de foto van René met Mink op schoot voor me, van Thijs is me de foto als modderkruiper het meest bijgebleven, van Danyel herinner ik me zo'n hele lieve ontspannen foto (in een schommel?) en ik zou het fijn vinden om ook zo'n 'beeld' van Max te vormen. Nogmaals, alleen als jij het wilt.

Ja tuurlijk mag dat! alleen weet ik niet goed hoe dat moet!!

Je kunt je foto uploaden naar www.photobucket.com (aanmelden is gratis). Dan krijg je een stukje tekst tussen [img] en [/img], dat kopieer je en plak je hier.

Als het goed is zien jullie nu mijn engeltje??
Hoop dat het gelukt is.

Ik zie 'm hoor, wat een lekker mannetje!

Dag lieve Max

Ik vind het ook fijn om een beeld te hebben... Rewimo's beschrijvingen van Mink, Danyel en Thijs, die zitten ook zo in mijn hoofd. Als ik een kaarsje ga branden, schiet dat altijd even voorbij...

Jorden (5) riep gisteren heel hard "Papa, luister eens, ik moet je wat vertellen!" naar de maan.
Ik zei dat papa hem vast wel kon horen.
Daarop riep hij: "Papa, ik wil dat je terugkomt!".

Dat vond ik wel hartverscheurend.

En nu scheer ik mij weer weg uit dit topic, dat niet bedoeld is voor het verwerken van verlies van volwassenen.
(Wel heel lief van die kaarsjes trouwens Yoni).

Och Icaa, nu moet ik toch even diep ademen om niet in huilen uit te barsten.

Heel veel sterkte.. dikke knuffel voor jou en de jongens

Agos Icaä, dat moet erg moeilijk zijn voor je, als je je kind zo verdrietig ziet

Een Liedje van Topstars:

Regenboog

Ik hoor jou altijd praten
soms ook lachen in mijn hoofd
maar je wilde ons verlaten
je was moe en uitgedoofd

Ik kon jou niet tegenhouden
want je strijd was lang en hard
alle dromen die we bouwden
draag ik verder in mijn hart

Alles lijkt zo leeg en zinloos
nu je weg bent voor altijd
ik begrijp het wel
maar ben mijn beste maatje kwijt

REFREIN
Ja, de zon die blijft nog stralen
en de regen valt nog neer
ik vertel je mijn verhalen
maar jij hoort ze nu niet meer
weet dat ik je niet, ja nooit vergeet
en dat ik heel zeker weet
ik zie jou wel weer terug
hemelhoog, achter de regenboog

In die laatste lange uren
troostte ik jou en jij mij
jij stond vaak voor hete vuren
dus dit kon er nog wel bij

Dikke tranen op mijn wangen
jij die naar je woorden zocht
ik die jou zo zag verlangen
naar het einde van de tocht

Ja, de zon die blijft nog stralen (ja, de zon die blijft nog stralen)
en de regen valt nog neer
ik vertel je mijn verhalen (ik vertel je mijn verhalen)
maar jij hoort ze nu niet meer
weet dat ik je niet, ja nooit vergeet (weet dat ik je niet, ja nooit vergeet)
en dat ik heel zeker weet
ik zie jou wel weer terug
hemelhoog, achter de regenboog

weet dat ik je niet, ja nooit vergeet
en dat ik heel zeker weet
ik zie jou wel weer terug
hemelhoog, achter de regenboog
achter de regenboog


Pepper wat is Max een pracht kereltje

[ Bericht 4% gewijzigd door Bar_en_Mar op 04-11-2006 14:18:27 ]

wat een mooi engeltje is Max

Bar, dát liedje hebben we bij de crematie van Marco laten horen toen de klasgenootjes en andere kinderen weer de plechtigheid binnenkwamen om hun geknutselde vlinders bij de kist neer te leggen.
Topstars zegt me trouwens niks; bij ons was het van de Belgische band Spring.

An Mehlgarten is een oma die een boek heeft geschreven over het korte leven van haar
kleinkind Rose. Het boek heet: 'de hemelpoort op een kier'.
Tevens heeft An Mehlgarten een website www.dehemelpoort.nl. Ze wil ook
ontmoetingsdagen en lotgenotencontacten organiseren. Het is de bedoeling dat er zo
een mogelijkheid komt voor grootouders voor (h)erkenning van hun verdriet.


Even snel een linkje

www.dehemelpoort.nl

Is een website voor niet de ouders, maar voor de grootouders, op wie zoiets ook een grote impackt heeft.

Wat een prachtig engeltje pepper!

[ Bericht 27% gewijzigd door renzell op 05-11-2006 19:45:10 ]

Soms heb ik z’n bui, dat het even niet meer gaat.
Dat ik ‘s nachts probeer te lezen, wat er in de sterren staat.
En ik weet wel dat het overgaat, want het hoort niet echt bij mij.
Dus laat me maar, het komt wel weer,

Zeg maar even niets en kom alleen maar dichterbij.

Hou me gewoon maar even vast,

Jouw warmte is genoeg.
Dat ik door jouw lichaam voel,
Waar ik het allemaal voor doe.
Hou me gewoon maar even vast,
Verder ben ik je niet tot last.
Hou me gewoon (aha) maar even vast.

Ach weetje, er gebeurt zoveel en niet alles even goed,
En dan weet ik niet precies waar ik het leuke plaatsen moet.
Lief ik hou van jou, dat is het niet,
Want je hoort gewoon bij mij.
Dus laat me maar, het komt eraan,

Zeg maar even niets en kom alleen maar dichterbij.

Hou me gewoon maar even vast,
Jouw warmte is genoeg.
Dat ik door jouw lichaam voel,
Waar ik het allemaal voor doe.
Hou me gewoon maar even vast,
Verder ben ik je niet tot last.
Hou me gewoon (aha) maar even vast.

Het is ook zo begrijpbaar, als een sportman en zijn vorm.
Ik hou mezelf voor.
Het is de stilte voor de storm.

Hou me gewoon maar even vast,
Jouw warmte is genoeg.
Dat ik door jouw lichaam voel,
Waar ik het allemaal voor doe.
Hou me gewoon maar even vast,
Verder ben ik je niet tot last.
Hou me gewoon (aha) maar even vast.

Hou me gewoon maar even vast,
Jouw warmte is genoeg.
Dat ik door jouw lichaam voel,
Waar ik het allemaal voor doe.
Hou me gewoon maar even vast,
Verder ben ik je niet tot last.
Hou me gewoon (aha) maar even vast.

Hou me gewoon maar even vast!

Och Bar

bar heel veel sterkte meis, ik zit hier helemaal met kippevel en tranen. ik ken je niet (lees al wel een poosje mee, en post sinds gister), maar zou je zo graag een hele dikke knuffel willen geven. laten weten dat ook ik aan jullie en aan thijs denk!

Thijs
't blijft zo onvoorstelbaar...

Bar Dikke knuf

Bar Het gemis moet alleen maar groter worden... wat een prachtig kereltje was Thijs toch

Och gos Bar!

Zo vreemd en onwerkelijk nog he? Al die lieve fotootjes, dat lekkere koppie van Thijs.....
zo raar en zo wreed dat zoiets moois toch weggepikt kan worden.

Ik had dat met Max ook zo erg en nog wel eigenlijk. Als ik dan naar dat lekkere bekkie op de foto kijk dan nog denk ik; 'er is ergens een enorme fout gemaakt, dit had nooit mogen gebeuren!' Toen hij nog leefde dacht ik er wel eens een split second aan zo van; "wat als..., stel dat....", maar dan dacht ik gauw; ' nee onmogelijk niet mijn kleine apie, hij never nooit niet!' En dan gebeurt het wel!

Als ik dan naar Thijs z`n lekkere koppie kijk kan ik me ook gewoon niet voorstellen dat hij er niet meer is.
Ik heb hem niet eens gekent/live gezien, ken hem alleen van foto`s en voor mij is het al niet eens te bevatten.
Voor jullie dus helemaal èèn grote onwerkelijke nachtmerrie.

Sterkte meissie

ik snap het ook echt niet hoor, heb nog regelmatig het idee dat ik droom, dat als ik thuis kom Thijs gewoon in de rondte kruipt, maar nee hij kruipt niet meer in de rondte, niet thuis....

Bar

Icaä, Topstars en Spring is een beetje hetzelfde dacht ik, het ene voor Nederland, en het andere voor België, ik heb wel eens stukjes van beide programma's voorbij zien komen.

Barbara wat een lieve foto's en gedichtjes plaats jij hier.

Ach Bar

Onderstaand stukje stuurde iemand ons toe op 2 november. Ik vond het erg mooi.
Hopelijk vind jij er ook troost in.


De vlinder

Zo te sterven op het water met je vleugels van papier
Zomaar drijven na 't vliegen in de wolken drijf je hier
Met je kleuren die vervagen zonder zoeken zonder vragen
Eindelijk voor altijd rusten en de bloemen die je kuste
Geuren die je hebt geweten
Alles kan je nu vergeten
Op het water wieg je heen en weer
Zo te sterven op het water met je vleugels van papier

Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht
Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht
Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later
Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenblaadren wiegen
Maar zo hoog kan ik niet komen
Dus ik vlieg maar in mijn dromen
Altijd ben ik voor het leven op de vlucht
Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht

Om te leven dacht ik je zou een vlinder moeten zijn
Om te vliegen heel ver weg van alle leven alle pijn
Maar ik heb niet langer hinder van jaloersheid op een vlinder
Want zelfs vlinders moeten sterven laat ik niet mijn vreugd bederven
Ik kan zonder vliegen leven
Wat zal ik nog langer geven
Om een vlinder die verdronken is in mij
Om te leven hoef ik echt geen vlinder meer te zijn

(Lied van Boudewijn de Groot, gebruikt in een dienst ter ere van Allerzielen)

"Waarom wierp ik een bloem op het water?
In het lied van de vlinder gaat het ook over een vlinder die gestorven is. Maar door de herinnering aan wat de vlinder tijdens zijn leven heeft betekend, konden we zien wat die vlinder toch aan mooie dingen heeft gekund. En als wij een vlinder zien die gestorven is, dan kunnen wij dromen om zelf een vlinder te zijn, vrij van pijn en verdriet. Zo zijn alle mensen die wij missen, en die niet meer bij ons zijn. Voor alle gestorven mensen bidden wij dat ze geen pijn en verdriet meer hebben. En alle andere mensen, daar dromen wij een mooi leven voor."

@ Pluphy deze tekst ken ik zeer zeker, hier zit dan ook een grote Boudewijn de Groot fan

Ach meiske toch... Wat een verschrikkelijk drama moet jij toch meemaken, elke dag weer.

wat dacht je van jezelf icaä ? vlak dat ook niet uit. jouw eigen verdriet en dan ook nog eens dat van je kinderen erbij.

Bar, wat een mooi gedichtje en wat een lieve foto's

Dikke

Vandaag een hele dikke knuffel voor Bar

quote:

Op donderdag 9 november 2006 10:01 schreef lady-wrb het volgende:
wat dacht je van jezelf icaä ? vlak dat ook niet uit. jouw eigen verdriet en dan ook nog eens dat van je kinderen erbij.

Dat is lief van je. Ik vlak mijn eigen verdriet niet uit, maar ben er van overtuigd dat wat Bar bijvoorbeeld moet meemaken, van een totaal andere orde is. Je volwassen man verliezen, of je zeer jonge kind, dat is echt een wereld van verschil.

Het verlies is even groot denk ik, maar wel anders...

Icaa je volwassen man was ook te jong om te gaan. Zoals Rewimo zegt het is anders, maar allebei net zo heftig! Je had allebei een toekomst voor ogen die niet uit is gekomen en dat doet zeer.

Lieve Thijs

Vandaag was mama druk aan het werk, en had eigenlijk totaal niet zo zeer in de gaten dat het vandaag 5 maanden geleden was dat jij een Engeltje geworden bent.
5 maandjes alweer, sjonge waar blijft de tijd.
In de afgelopen 5 maanden is er veel gebeurd, veel veranderd, veel emoties, ontzettend veel herrineringen, gedachtjes, met mezelf in de knoop zitten, er helemaal doorheen zitten, en jou elke dag om me heen moeten missen.

En toch vraag ik me nu af hoe het met je gaat, of je genoeg speelvriendjes hebt, of je voor oma wel heel lief bent.
Kleine dingetjes zoals samen Teletubbies kijken,samen indiaantjes spelen, achter elkaar aankruipen, handjes klappen, knuffelen, kroelen, samen fietsen.
Ik doe het allemaal nog maar in gedachten, en dan zie ik je vrolijke koppie weer voor me, die glunderlach, het genietende Thijsje vol trots, en dan voel ik me "gelukkig"gelukkig omdat je dan weer even dicht bij me bent.

Mama heeft een engelenkadootje voor je meegenomen, helaas ze hadden geen teletubbies ballon meer, dus nu heb ik een Tweenies ballon meegenomen, hopelijk vind je hem mooi, heb wel afgesproken dat zodra er een teletubbieballon komt, ze mij even bellen en dan kan ik die meenemen speciaal voor jou

Lieve Thijs geniet maar fijn samen met oma en kijk zo nu en dan even naar beneden en zwaai dan even, dan zwaait mama terug en dan weet ik hoe het met je gaat, kleine grote man.
Mama houd van je ontzettend veel

Dag lieve knuffel

Oh Bar, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen... maar hoe je het opgeschreven hebt, de tranen rollen over mijn wangen..

Och Bar... 5 maanden alweer De liefde die uit je stukje spreekt Gelukkig kun je gewoon doorgaan met van Thijs te houden