quote:
Op woensdag 13 september 2006 20:22 schreef Twisted_fok het volgende:[..]
Damn, wat herkenbaar.
Ik ben nu ruim 3 jaar ziek. Eind mei dit jaar was het dus 3 jaar.
Controlfreak, ik weet eerlijk gezegd niet precies wat ik me daarbij moet voorstellen.
Ik heb iig wel een hele erge prestatiedrang, vrijwel altijd het gevoel dat ik op elk gebied van m'n leven moet presteren, ook bij vriendschappen heb ik dat meestal. Mezelf bewijzen op school, aan vrienden, aan mn ouders, aan mezelf, faalangst. Dat soort dingen.
Mijn moeder zei vroeger al tegen mij "jij wilt op alle bruiloften dansen".
Ofwel, ik wilde overal bij zijn, niks missen. Dat heeft me genekt.
Tegenwoordig wil ik nergens meer naartoe
![]()
Dat je jezelf wilt bewijzen, daar moet je dus achterkomen, dat dat nergens voor nodig is. Dat het zonder jou ook allemaal wel doordraait. Ik ken je verder eigenlijk niet, ik gok ook maar wat, maar ik vertel gewoon hoe het in mijn situatie was, en ik heb het idee dat dat de clou is van ME.
quote:
Ik heb geen behandeling.
Wel veel dingen geprobeerd op homeopatisch gebied, maar wel altijd zelf. Ik heb het lef (nog) niet om naar een 'specialist' te stappen. Terwijl ik er in pricipe via via wel een aantal voor handen heb.
HPU zal ik even gaan googlen straks idd.
![]()
Ik ben zelf jarenlang onder behandeling geweest bij Dr. Van de Meerendonk in Utrecht. Authoriteit op ME-gebied. Eerlijk gezegd heeft het me achteraf klauwenvol geld gekost, en ben ik er niet zo heel veel mee opgeschoten. Veel ME-patiënten doen alles om maar beter te worden (waarmee ik niet wil beweren dat Dr. vd M. een oplichter is overigens). Ik was op een gegeven moment ook wel zo ver dat ik nog een teen af zou laten zagen om er maar vanaf te komen hoor.
Het enige waar ik echt heel veel mee opgeschoten ben is de HPU-behandeling (waar je dus nog op gaat googlen
![]()
), en suikerloos eten. Iets wat je redelijk makkelijk zelf kunt testen of het werkt. 3 of 4 weken compleet suikerloos eten (dus ook geen suiker in boterhamvlees, voorverpakte waren, je schrikt in hoeveel produkten suiker zit). Je gaat de eerste week door een hel, maar ik knapte er erg van op. Inmiddels ben ik veel minder strikt, maar als ik flink snaai word ik ziek.
quote:
Anderhalf jaar geleden ben ik een half jaar compleet uit de running geweest. Vandaar ook dat ik m'n 2e jaar over moest doen. De laatste weken van de vakantie kon ik alleen maar denken aan een tijdje stoppen. Een half jaar of zelfs een jaar iets anders gaan doen. Hersenloos werk zonder stress, niet fulltime, veel vrije tijd om aan mezelf te besteden. Zoiets. Weer even stoppen, maar nu uit vrije wil, dat van toen was verplicht. Ik kon niet eens de flat uitlopen zonder te kotsen van teveel lichamelijke inspanning.
Maar dan komen al die twijfels. Studiejaar alweer aangegaan, collegegeld, dat gezeik. Plus dat ik vanaf januari/februari stage moet lopen en dat wil ik echt graag achter de rug hebben.
Dan moet ik wel nog een jaar doorploeteren, maar misschien is het een goed idee om een jaar te kappen en dan alsnog mn afstudeerjaar te doen.
Maar dan wel 6 jaar over mn opleiding doen.
Ok, tranen komen bij mij niet zo snel. Maar ik word erg verdrietig als ik dit lees.
Omdat ik precies weet hoe het voelt. En het is ook niet erg dat ik er verdrietig van word. Blijkbaar wordt het muurtje om mij minder dik
Ik heb tijdens mijn opleiding gewoon open kaart gespeeld. En daardoor heb ik een aangepaste stage mogen doen (parttime), en was men erg coulant qua aanwezigheid. Ik had wel al jaren werkervaring, en was een stuk ouder dan de rest. Dus dat was daarin wel mijn voordeel. Gewoon goede afspraken maken, dan wil men wel meewerken hoor. Goed nadenken hoe het
voor jou het meest ideaal zou zijn, en dat proberen af te spreken.
quote:
Ik moet me niet zo druk maken daarom, maar dat doe ik wel.
Ik heb zo het idee dat je gevoel zegt waar de crux zit
![]()
quote:
Heb je nu nog veel last ervan dan, nu je zowat fulltime werkt? Of heb je het toch vooral ook met vlagen?
Toch stressige periodes, ingrijpende gebeurtenissen e.d.?
Ik werk parttime bij de overheid. En de overheid is erg flexibel qua indeling van uren (tenminste in mijn vak, ik heb geen functie die vervult moet worden binnen kantoortijden, en kan zelfs veel thuiswerken), daarnaast heb ik een eigen bedrijf. Waarvan ik dan weer niet hoef te leven, dus ik kan eigenlijk heel veel indelen zoals ik het zelf wil.
Na een stressige periode zak ik in. Dat weet ik van tevoren. Als ik naar een concert ga (zelden overigens), neem ik de volgende dag vrij. Ingecalculeerd bijkomen zeg maar.
so heej, ik flikker hier ook effe mijn hele ziel en zaligheid op het forum.
Maar boeie, 't is belangrijk...