Bron Talpa:
(Onder nieuwsberichten)
Verbijstering en verdrietsAls Monique uit de Dagboekkamer komt, overlegt ze uitgebreid met Sabrina. Ook praat ze lang met Tijn. Het is mooi om te zien dat ze ondanks allesTijn niet direct ontwijkt. Ze ziet hem als een goede vriend, waaraan ze veel heeft in het Huis. Ook nu luistert hij naar haar. Maar natuurlijk is hij ook ontzettend verdrietig. Tijn voelt zich schuldig: "Ik heb je huwelijk naar de klote geholpen." Maar Monique verwacht dat alles wel goed komt. Maar: "Als het zo had moeten zijn, dan had het zo moeten zijn."
Na een lang gesprek en veel tranen, gaat Monique naar de Keuken om alles aan haar Medebewoners uit te leggen. "Zal ik de vergadering openen", grapt ze nog door haar tranen heen. De andere Bewoners hadden al wat van de situatie begrepen, maar krijgen nu het hele verhaal te horen. Iedereen is geschokt en verdrietig. Maar ook zij zijn begripvol: als Monique naar huis moet dan moet dat. Maar Monique is in tweestrijd.
Als ze wil bewijzen dat er niets aan de hand is tussen haar en Tijn, dan kan ze dat het beste in het Huis doen. Maar haar hart gaat natuurlijk vooral uit naar haar gezin: "Ik wil ze vasthouden en knuffelen en alles uitleggen." Het doet haar zichtbaar pijn om te weten dat haar gezin zo verdrietig is.
Maar op een gegeven moment is het Hilde die voorzichtig aangeeft dat Monique misschien iets te flierefuiterig is. Ze toch al 35 jaar, getrouwd en heeft twee kinderen...Rik reageert daar boos op: "Misschien kun je dat beter voor je houden!" "Laten we geen discussie voeren op wat ze wel of niet had moeten doen", vindt ook Etiënne. Monique vindt de opmerkingen van Hilde een aanval op haar persoonlijkheid. "Voor mij is dit mijn gedrag. Ik ben er altijd voor mijn kinderen, ik denk dat door jullie onderschat wordt, omdat ik naar jullie toe heel vrij ben. Ik wil niet zwaar op de hand leven." Ze heeft ook nog een reactie speciaal voor Hilde bedoeld: "Ik laat wel het achterste van mijn tong aan mensen zien."
Milica vindt iedereen schijnheilig, vertelt ze even later aan Etiënne en Jeroen: "Iedereen zegt 'Is toch logisch, had je kunnen verwachten', daar kan ik niet tegen." Tegen haar moeder vertelt ze: "Je kan soms dingen verkeerd zeggen, maar zo bedoelde je het niet." Hilde vindt: "Ik begrijp haar meer dan wie dan ook, ik ben ook moeder."
De hele avond staat in teken van de tweestrijd van Monique. Massaal wordt er naar drank, snoep en sigaretten gegrepen. Tijn is stopt met stoppen met roken en krijgt van Janine sigaretten. Sabrina is uiteraard ook van de kaart en twijfelt wat ze gaat doen als haar zus besluit te vertrekken. Met Etiënne praat ze erover: "Als Monique eruit oet, misschien moet ik dan mee om haar te steunen." Nu staan lopen de Bewoners het risico om allebei de zonnige zusjes te verliezen. Zullen ze dat aankunnen?