quote:
Bloed, zweet maar vooral tranen (ingezonden)
3-0, een galavoorstelling en goals van Huntelaar. Daar ben je toch
Ajacied voor geworden! En toch reed ik met pijn in mijn hart naar huis.
De oorzaak verscheen tijdens de wedstrijd plotseling op de tweede ring.
Een stukje huisvlijt van vak 410. Een oud laken met de tekst: Kluivert
NSBer. Net zo snel als het verschenen was, was het weer verdwenen.
Maar toch…
24 mei 1995, de 84e minuut. Op aangeven van zijn idool schenkt een
jonge sympathieke Amsterdammer uit Amsterdam Noord ons met een lullig
puntertje de Champions league. Na twintig jaar waren we terug aan de
top. Ik was erbij daar in Wenen, onvergetelijk!
Vanaf dat moment gaat het snel met Kluivert. Als piepjonge speler kan
hij de weelde echter niet dragen. Hij raakt betrokken bij een ongeluk
met fatale afloop. Het leidt niet alleen tot zijn onvermijdelijke
vertrek uit Nederland maar is ook het begin van een reeks incidenten
die zich met namen buiten het veld afspelen. Als Kluivert vervolgens
geblesseerd raakt begint ook binnen het veld zijn verval. De grote ster
uit 1995 is verworden tot een matige, ietwat te dikke, spits die
nergens meer echt voet aan de grond krijgt. Het brengt hem in 2006 in
een situatie waar hij blij moet zijn met elk aanbod dat hij krijgt.
Veel keuze heeft hij niet meer maar als liefhebber denkt hij nog niet
aan rentenieren. En dan komt er een aanbod van PSV. Het aannemen van
een oud Ajacied die in een diep dal zit maar nog één keer wil proberen
om te laten zien wat hij kan zegt meer over de huidige status van PSV
dan over Kluivert. De voorzitter van de voetbalclub van de plaatselijke
lampjes personeelsvereniging heeft inmiddels zijn vertrek aangekondigd.
Terug naar 1995. Dat ene doelpunt maakt van de jonge Kluivert een
wereldster. Tragisch genoeg is het tegelijk de start van zijn
ondergang. Wie kan er op die leeftijd met een dergelijke druk omgaan?
10 jaar na die winnende treffer zou Jari Litmanen verklaren dat het
leven van Kluivert er heel anders uit gezien zou hebben als Ajax een
tweede doelpunt had gescoord. Dat de ploeg verzuimde die treffer te
maken zag hij nog steeds al een blaam op die gouden jaren.
Natuurlijk is Patrick niet meer die jongen van toen. Hij heeft een
geschiedenis en dat is geen fraaie. Net als bij een aantal andere
jongens van zijn generatie komt zijn houding af en toe arrogant over
maar er blijft altijd die herinnering aan 24 mei in Wenen.
Daarom past hier het diepste respect, vanwege dat ene moment in 1995.
Net zoals we Louis, inmiddels toch coach van onze grootste concurrent,
en Danny, nou niet echt een lekker seizoen vorig jaar, respecteren,
verdient ook Patrick een groots eerbetoon.
Daarom bij deze een oproep om dat oude laken te verbranden en de
voorbereidingen te treffen voor 12 november. Want dan komt onze Patrick
terug in Amsterdam!!
Hier een eerste voorzet met wat creatieve ideen. Aan eenieder die dit
leest het verzoek om goede ideeen door te sturen richting sfeerteam,
vak410 en de f-side.
Mijn ideeen staan hieronder. Ik hoop dat ze een goede inspiratie zijn
voor een groots eerbetoon aan een groot Ajacied.
Start een collecte voor een vakvlag met de foto van Kluivert die de cup
met de grote oren vasthoudt. Ik zeg bij deze een storting van 10 euro
toe.
En een mooi spandoek op de balustrade van de tweede ring:
Ander rood, ander wit, je blijft Ajacied! Vak 410 neemt wat mij betreft
het voortouw, ik denk dat ze wel wat goed te maken hebben.
BV
Almere Vak 127
Wat simpel om heel 410 hier op aan te kijken, maar zou echt super zijn als er zo'n doek zou verschijnen...!
Bron:
http://fside.web-log.nl/fside/2006/09/bloed_zweet_maa.html
"Hier ligt mijn hart, mijn vreugde, mijn verdriet......"
Schitterend!