Ik heb al sinds kindsaf oor problemen en heb meerdere operaties ondergaan. Meeste zonder succes. Mijn gehoor is, zeker rechts, matig. Ik heb af en toe een oorontsteking met soms permanente gevolgen: De laatste heeft een gaatje in het trommelvlies achtergelaten. Deze heelt niet meer.
De problemen zijn niet echt ernstig;, permanente onderdruk in middenoor, verz(w)akte trommelvlies, slecht aansluitende keten van gehoorbeentjes. Verder kan ik ab-so-luut niet onder water, zelfs geen 10cm, dan heb ik onmiddelijk problemen en vliegen was een drama met niet kunnen klaren. Doordat er nu een gaatje in zit is dat inmiddels geen probleem meer, naja, behalve het gaatje zelf dan.
Toen ik 12 was heb ik zo'n "gehoorverbeterende ingreep" gehad. Die heeft dus niet geholpen en de tweede die ik aan het andere oor zou ondergaan heb ik nooit meer gehad.
Mijn huidige arts raad mijn weer zo'n "gehoorverbeterende ingreep" aan. Maar ik weet het niet. Een jaar geleden riep ik al: ik doe het niet, maar het word best wel slechter. Mijn vriend is een engel, maar ik drijf 'm soms tot wanhoop met mijn oren. Anderen in mijn omgeving hebben er ook wel last van, maar ik zelf het meest.
Ook ben ik best bang voor de ingreep zelf, ik ben al eens wakker geworden uit een algehele narcose, ik ben een week verrot vanwege evenwichtsproblemen, misschien houd ik (weer) een slechter oor over dan voor de ingreep, maar ik ben ook best bang als de operatie slaagt. Misschien schrik ik me wezenloos van het geluid!
Nu is een slecht oor soms best handig: tikkende klok? slaap ik toch gewoon op mijn goede oor... zoiets bijv.
Maar veel geluid wordt ik ook niet blij van, nou denk ik dat volgende trouwens iets "psychologisch" kan zijn, want mijn moeder heeft het ook, en die heeft geen gehoorproblemen:
In drukke situaties ben ik, net als mijn moeder, de klos. Als er verschillende geluiden zijn, dan kan ik geen onderscheid meer maken: ik hoor een gesprek bijv. niet meer. Dus praat ik niet meer zo veel, gesprekken volgen gaat ook niet zo goed. Ik moet me er behoorlijk voor inspannen. Op een gegeven moment ervaar ik dan een soort overload: alles wordt een (geluids)waas en ik ben totaal "outgetuned". Koppijn en frustraties zijn dan het resultaat.
Nou kunnen er 2 situaties zijn:
ÓF het is idd iets tússen de oren en niets iets mét de oren: een ingreep zal dan het gehoor wel verbeteren, maar niet de psychologische beleving, in zo'n situatie. (verjaardag, visite, feestje) zal dus de overload alleen maar sneller komen.
ÓF het is wel iets mét de oren: de slechte oren zorgen voor gebrek aan onderscheid, waardoor de overload ontstaat. De ingreep zorgt voor beter onderscheidingsvermogen dus (hopelijk) geen overload.
Het klinkt misschien allemaal is gemeier, maar voor mij is het echt. Ik heb er met de arts over gesproken, maar hij vindt het "gewoon" een routine ingreep en niets bijzonders. En vindt het zonde als ik het niet doe. That's it.
Het zal ook best routine zijn, maar het is altijd iets minder gewoon als je zelf de patient bent.
1. Zijn er hier mensen die dergelijke ingreep gehad hebben, of juist niet, en wat is je ervaring er mee?
2. Ken je het "overload" probleem en hoe ga je er mee om?
Bedankt alvast voor je geduld.
had overigens een audio test cd in mijn handen vannochtend.. 13khz was nog te horen.. de 14e niet meer.. :|
quote:Die totaal niets met de werkelijkheid te maken heeft..Op maandag 4 september 2006 12:48 schreef Kogando het volgende:
Heb je de film It's all gone Pete Tong gezien? Niet echt een antwoord op je vraag, maar voor iemand die zelf gehoorproblemen heeft waarschijnlijk een boeiende film.
quote:Nou en..Op maandag 4 september 2006 12:55 schreef Omkron het volgende:
Die totaal niets met de werkelijkheid te maken heeft..
Hij is tof. quote:Zit je ook te dubben of je wel of niet onder het mes wil?Op maandag 4 september 2006 12:52 schreef Omkron het volgende:
tvp.. same same hier..
had overigens een audio test cd in mijn handen vannochtend.. 13khz was nog te horen.. de 14e niet meer.. :|
Ik weet overigens niet precies wat mijn waarden zijn, maakt ook niet uit is nogal subjectief denk ik.
Overigens kan ik met een gebrekkig gehoor over het algemeen toch aardige zinnen maken (gaat heel snel en onbewust) alleen af en toe brouw ik er iets enorm vreemds van.... overigens tot aller vermaak. Ben af en toe net B2 van Bassie en Adriaan
Moet ik mijn hooffie keren? (hoofd draaien ivm met roken sigaret)
Moet ik ... ko.. fv..eren? -> Moet ik mijn koffie asfalteren?
Ik kijk even naar die film, al is het ws iets heel anders...
quote:Alleen als je chirurg bentOp maandag 4 september 2006 13:00 schreef mcDavid het volgende:
Ik heb wel een keer met een wattenstaafje wat oorsmeer verwijderd. Telt dat ook?
Ik heb ook kut oren dus ik leef met je mee, mijn gehoorverlies is niet zo heel erg (10dB overall, een 'hap' van 40dB in de hoge frequenties) maar ik heb veel oorsuizen.
Ik ken wel enigszins het overload-gevoel in rumoerige ruimten. Ik verdraag het sowieso niet goed vanwege mijn oorsuizen, dat kan dan nog dagen verhoogd zijn dus ik vermijd 't meestal, wel jammer met uitgaan maar ja ik heb genoeg drank drugs en seks gehad in m'n jongere jaren dus ik neem liever geen risico meer. Ik heb wel eens gelezen dat in complexe rumoerige geluidssituaties hoge frequenties erg belangrijk zijn. Heb je gehoorverlies in dat frequentiegebied? Het beeld wat je schetst komt heel erg overeen met wat veel slechthorenden zeggen.
De psychologische beleving is inderdaad ook een belangrijke component. Je hebt zoiets als hyperacusis, je kent de term waarschijnlijk wel. Dit komt redelijk vaak voor bij gehoorschade. Ik heb het in lichte vorm. Dit kan pijnlijk en vervelend zijn bij hoge geluidsterkte. Daarnaast heb je het fenomeen "phonophobia" wat ook een rol kan spelen. Een slechte ervaring met hard geluid, negatieve denkbeelden erover, de angst dat je weer last krijgt, etc. kan een soort syndroom worden en steeds meer aandacht richten naar de gehoorproblemen. Er zijn audiologisch psychologen die zich hiermee bezighouden. Misschien kan het geen kwaad om daar eens naar te kijken.
Gehoorverbeterende ingrepen zeggen me helemaal niets: ik ben best benieuwd wat ze hiermee bedoelen. Ik neem aan dat je dan een geleidings-gehoorverlies hebt en dat ze op chirurgische wijze iets doen aan het oorkanaal om de geleiding te verbeteren? Heb je een zoekterm?
groets,
soylent
quote:Ik heb geen suizen gelukkig, ik hoor alleen af en toe mijn hartslagOp maandag 4 september 2006 13:06 schreef soylent het volgende:
Hoi!
Ik heb ook kut oren dus ik leef met je mee, mijn gehoorverlies is niet zo heel erg (10dB overall, een 'hap' van 40dB in de hoge frequenties) maar ik heb veel oorsuizen.
quote:Het is al weer meer dan een jaar geleden dat ik een test had, het was niet zo heel slecht, maar wel duidelijk verminderd. Ik had de indruk dat het gelijkmatig en all-over minder dan "normaal" was.Ik ken wel enigszins het overload-gevoel in rumoerige ruimten. Ik verdraag het sowieso niet goed vanwege mijn oorsuizen, dat kan dan nog dagen verhoogd zijn dus ik vermijd 't meestal, wel jammer met uitgaan maar ja ik heb genoeg drank drugs en seks gehad in m'n jongere jaren dus ik neem liever geen risico meer. Ik heb wel eens gelezen dat in complexe rumoerige geluidssituaties hoge frequenties erg belangrijk zijn. Heb je gehoorverlies in dat frequentiegebied? Het beeld wat je schetst komt heel erg overeen met wat veel slechthorenden zeggen.
quote:Mmmm.. zo sterk is het niet geloof ik, ik kan het alleen niet langdurig filteren. Het is niet zo dat geluid pijnlijk is of dat ik negatieve asociaties met (hard) geluid heb. Ik heb alleen moeite met "volle" (complexe?) geluiden, het lukt op een bepaald moment niet meer... gewoon een vorm van "geluids"vermoeidheid denk ik.De psychologische beleving is inderdaad ook een belangrijke component. Je hebt zoiets als hyperacusis, je kent de term waarschijnlijk wel. Dit komt redelijk vaak voor bij gehoorschade. Ik heb het in lichte vorm. Dit kan pijnlijk en vervelend zijn bij hoge geluidsterkte. Daarnaast heb je het fenomeen "phonophobia" wat ook een rol kan spelen. Een slechte ervaring met hard geluid, negatieve denkbeelden erover, de angst dat je weer last krijgt, etc. kan een soort syndroom worden en steeds meer aandacht richten naar de gehoorproblemen. Er zijn audiologisch psychologen die zich hiermee bezighouden. Misschien kan het geen kwaad om daar eens naar te kijken.
Ik kan ook absoluut niet lezen en luisteren te gelijk, want luisteren vergt echt wat concentratie, teveel om daarnaast te kunnen lezen. Mooi voorbeeld: teletekst lezen met tv audio = onmogelijk voor me.
Overigens ga ik ook niet zo bewust om met geluid hoor, alleen met verjaardagen, tja,... ik plan liever een ander moment, vind ik ook vaak gezelliger dan en masse om de jarige zitten. Dus ik kom toch al niet zo vaak in dergelijke situaties... Met concerten: vrienden staan dan te klapperen met de oren, zelfs de dag er na nog, terwijl ik niks merk
Soms is het wel makkelijk, hahahaa.quote:Het is idd geleidings-gehoorverlies; ik heb een naar binnen verzakt (hol ipv bol dus) trommelvlies wat te dun is en poreus, verder is de keten van beentjes niet goed. Trillingen komen dus al slecht aan bij het slakkenhuis. Slakkenhuis zelf is wel in orde.Gehoorverbeterende ingrepen zeggen me helemaal niets: ik ben best benieuwd wat ze hiermee bedoelen. Ik neem aan dat je dan een geleidings-gehoorverlies hebt en dat ze op chirurgische wijze iets doen aan het oorkanaal om de geleiding te verbeteren? Heb je een zoekterm?
groets,
soylent
Gehoorverbeterend tja... Ik denk dus dezelfde (mislukte) ingreep als vorige keer: het ondersteunen van het trommelvlies dmv een stukje kraakbeen, hij zal het nu ook het gaatje willen dichten, en het uitnemen van de stijgbeugel en deze schrapen/vormen zodat er een betere keten ontstaat.
Vorige keer ginf dat via de achterkant van mijn oorschelp.
ik ben stoom af en toe, en gebruik neusdruppels (verstuift, met een soort systeempje), en ik heb druppels.
en, is zwemmen echt not done?
quote:niet leuk, niet klikken.Op maandag 4 september 2006 14:23 schreef grindtegel het volgende:
http://www.liquidgeneration.com/sabotage/hearing_sabotage.asp
op het eind een standaart eng gezicht met WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH geluid.
quote:sjah, dat ligt er nauurlijk aan wat je zelf wilt. Maar kan "mijn" operatie bij "jou" dan?Op vrijdag 29 september 2006 12:16 schreef Koewam het volgende:
Hey, vanaf hoeveel manco is zo'n operatie aan te raden? Want meestal moet ik 3 keer vragen wat iemand zegt en dan versta ik het nog niet... (ook gehoorapparaat gehad)
quote:Dat ligt er een beetje aan, in de sloot zwemmen zou ik niet doen, maar douchewater geeft niet.Op vrijdag 29 september 2006 12:16 schreef kanovinnie het volgende:
ik heb nu ook een oorontsteking (anders nooit)
ik ben stoom af en toe, en gebruik neusdruppels (verstuift, met een soort systeempje), en ik heb druppels.
en, is zwemmen echt not done?
Verder als je trommelvlies geperforeerd is, lijkt het me geen aanrader, maar "not done" ik weet niet.
Zelf peins ik er niet over om koppie onder te gaan, ik ga wel gewoon zwemmen, maar ga absoluut niet onder water. Ik kan er qua druk al niet tegen, maar vind het ook een rotgevoel als ik water in mijn oor krijg.... word ik erg iebelig van.
Is zwemmen nu een must? Dan zou ik gewoon gaan, maar duiken oid is een big no-no!
quote:Vraag het dan even aan je huisarts. Die kan je misschien een zinniger antwoord geven.Op vrijdag 29 september 2006 15:08 schreef kanovinnie het volgende:
ik ga dus "kanopoloen", daarbij mag je omgeduwd worden, en dit gebeurd (uiteraard) in de sloot. ik ga al alleen mee voor de belangrijke wedstrijden.
Persoonlijk? Echt niet -> een oor zou ik nooit (mogelijk) riskeren voor een wedstrijd.
ik was de coach
quote:Op zondag 1 oktober 2006 20:31 schreef kanovinnie het volgende:
ik heb het niet gedaan, lekker op de kant gezeten in het zonnetje met een pilsje, en onder de plu in de regen, ook gezellig!
ik was de coach
Goeie zet!Inmiddels druppel ik sinds vrijdagmorgen, maar ipv van beter wordt het erger!! (Er zou na een paar dagen toch ech verbetering moeten zijn, eigenlijk al na een dag.) Dus morgen ga ik terug.
ik heb trouwens vandaag helemaal niet gedruppelt. en gister maar 1 keer, maar toen lag ik wel opeens met twee meiden in 1 tent, omdat ik zielig was, en verzorging nodig had.
toen moesten ze weer varen
noujah balen dus maargoed, enige "problemen" die ik ermee ondervind zijn eik niet onderwater kunnen zonder oordoppen (zwemmen boeit me eik niet zo
) en dat ik met mn rechteroor dus wat minder dB's en khz'en opvang (maar dat kan ook wel eens een voordeel zijn idd )ik heb het met KNO-arts over zo'n gehoorverbeterende ingreep (trommelvlies trachten te dichten dus) gehad, maar hetgene wat ik eruit opmerkte is dat er wel heeeel veel maar's aan kleefden, en dat verbetering dus absoluut niet gegarandeerd was. Aangezien ik er verder prima mee kan leven, en ik toch niet zo'n fan ben van operaties enzo
heb ik het maar afgewezen :pMoet eik nog wel eens een gehoortest laten doen in ziekenhuis ofzo, maarja ben beetje te lui met afspreken daarvoor
volgens al die gehoorschade tests op internet werkt alles "prima" iig 
Er zit een plekje op het trommelvlies wat er niet hoort. Inmiddels hoor ik best minder (nog minder dan eerst) en voel druk. Verder tintelt mijn kaak rechts geloof ik, maar misschien is dat mijn verbeelding?? Want dat kan volgens mij helemaal niet?
Ik heb een verwijskaart voor de KNO... Maar ik moet vier weken wachten voor ik bij de KNO terecht kan!
Ondertussen ben ik best bang dat er in de tussen tijd mogelijk meer schade ontstaat.
[ Bericht 4% gewijzigd door jack4ya op 03-10-2006 17:58:51 ]
Echte ingrepen heb ik niet gehad.
quote:Oeh, da's best apart. Sindsdien nooit meer problemen gehad?Op dinsdag 3 oktober 2006 20:08 schreef Renesite het volgende:
Ik was vanaf mijn geboorte tot mijn 3e doof. Na testen in het ziekenhuis konden ze niets vinden en na een aantal buisjes in mijn gehoorkanaal kon ik weer horen en reageerde ik op de testen. na logopedie kon ik ook praten.
Echte ingrepen heb ik niet gehad.
quote:Wie stelde de operatie voor? Jij of de KNO-arts? En kan je de "heeeel veel maar's" toelichten, ik bedoel zijn ze specifiek voor jou, of is het algemener? Als het in het algemeen er "veel maar's" aan hangen, waarom houden onze artsen dan zo een verschillende mening erop na?Op maandag 2 oktober 2006 08:07 schreef _Alain_ het volgende:
ik heb het met KNO-arts over zo'n gehoorverbeterende ingreep (trommelvlies trachten te dichten dus) gehad, maar hetgene wat ik eruit opmerkte is dat er wel heeeel veel maar's aan kleefden, en dat verbetering dus absoluut niet gegarandeerd was. Aangezien ik er verder prima mee kan leven, en ik toch niet zo'n fan ben van operaties enzo
quote:Nope, ik ben alleen teveel gaan praten volgens mijn oudersOp dinsdag 3 oktober 2006 20:18 schreef jack4ya het volgende:
[..]
Oeh, da's best apart. Sindsdien nooit meer problemen gehad?
quote:dat doe ik ook al jarenOp dinsdag 3 oktober 2006 21:02 schreef Renesite het volgende:
[..]
Nope, ik ben alleen teveel gaan praten volgens mijn ouders
dus dat valt wel mee Ik heb mijn huisarts laten informeren naar de noodzaak en wat het me zou opleveren qua gehoorsverbetering. Het zou objectief gezien een verbetering opleveren van 10%. Dat betekent dat je er subjectief niks van merkt. Verder maakte het niks uit of ik me wel of niet liet opereren. Ik heb het niet laten doen. Als hij mij had willen gebruiken om te oefenen had hij een kans gehad als hij het netjes gevraagd had. Maar zo niet.
Dit verhaal is wel specifiek voor mij, maar wat ik TS zou willen aanraden om te vragen wat ze garanderen qua gehoorsverbetering en dan de objectieve procenten. Kun je het altijd nog afwegen. Buiten dat wat nu speelt met je trommelvlies en afwijking. Waar ik je veel sterkte mee wens.
Wat je omgeving betreft het went wel. Ik weet niet beter dus als ik wat tegen mijn vriend zeg in een drukke omgeving zorg ik dat ik bij zijn rechteroor sta omdat hij anders niks hoort.
En ja ik vind dat niet meer als normaal. De (aangetrouwde) tante van mijn vriend heeft dezelfde afwijking aan haar rechteroor en daar doe ik hetzelfde bij.
Verder wens ik je inderdaad veel sterkte
quote:tjah is alweer bijna een jaar geleden maargoed, ik kwam daar dus bij die chick uit nadat mn huisarts me had doorverwezen, omdat hij zelf constateerde dat die trommelvliesperforatie niet dichtgroeide (dat was zegmaar 6 weken na mn laatste oorontsteking, waarbij die perforatie duidelijk werd)Op dinsdag 3 oktober 2006 20:25 schreef jack4ya het volgende:
[..]
Wie stelde de operatie voor? Jij of de KNO-arts? En kan je de "heeeel veel maar's" toelichten, ik bedoel zijn ze specifiek voor jou, of is het algemener? Als het in het algemeen er "veel maar's" aan hangen, waarom houden onze artsen dan zo een verschillende mening erop na?
Eerst hoorde ze mn "klachten" aan (onder water = pijnpijnpijn, ontstekingsgevoelig als er water in komt, iets minder gehoorvermogen aan dat oor), en keek toen zelf met zo'n huge apparaat aan beiden kanten. Ze kwam idd tot de conclusie dat er een trommelvlies-perforatie aanwezig was in mn rechteroor, daar waar het trommelvlies aan de gehoorgang hecht of iets dergelijks(gat zit dus aan de rand van het trommelvlies, niet in het midden ofzo begreep ik).
Goed dus na die uitleg vraag ik wat de gevolgen zijn van mijn probleem, en of het verholpen kan of moet worden. Daarop zegt ze dus dat er geen andere dingen zijn naast de klachten die ik al ondervonden had, en dat het eventueel mogelijk zou zijn om een operatie uit te voeren.
Ze vertelt me dat ze dan mn oorschelp er ff afsnijden en dan een stukje huid ofzo op mn trommelvlies leggen/bevestigen, waarna ze hopen dat het weer dichtgroeid. Oor wordt uiteraard weer aangenaaid. Dit dichtgroeien is echter niet gegarandeerd. Wat echter ook niet gegarandeerd is, is dat indien mn trommelvlies wel dicht zou groeien, de klachten dan ook zouden verdwijnen. Zowel wat betreft gehoor als watergevoeligheid was er dus kans dat ik er niets mee zou opschieten.
Mwah aangezien ik zowieso niet zo van ziekenhuizen hou, laat staan dat ik me graag ff een oor laat afsnijden en aannaaien
vraag ik dus nog van "En als ik daar dus geen zin in heb, dan kan ik gewoon prima verder zonder operatie, behoudens die paar "klachten" dus ?"En dat was geen probleem volgens haar, ze waarschuwde me alleen om geen gegoten oordoppen te laten aanmeten (voor zwemmen ofzo) , omdat ze al eens een perforatie-patient hadden gehad bij wie d'r hele gehoorstelsel door die wax of whatever eruit werd getrokken
:/Maargoed mn klachten zijn duidelijk veel minder als sommige anderen hier in dit topic
heb slechts 2 keer een oorontsteking gehad (met 7 jaar ertussen) en volgens mij sinds die 1e ontsteking dus die perforatie, that's it eik. Herrie totaal geen last van, of het nou op verjaardagen is of op massale feesten ofzo. Wil eik nog wel eens zo'n gehoortest in het ziekenhuis laten doen, just to be sure.Daarna heb ik nooit meer last van mn oren gehad. Eerlijk gezegd weet ik niet eens waar buisjes voor zijn.
. ) buisjes gehad (werd ook eens wakker tijdens de ingreep, brrrr!) en die vielen allemaal uit.Buisjes dienen als een soort luchtsluis om het drukverschil tussen midden- en buitenoor te normaliseren.
Ik heb een continue onderdruk in het midden oor, waardoor de trommelvliezen continue naar binnen gezogen zijn, zelfs zo ver dat de tegen de gehoorbeentjes hangen/drukken.
Door de perforatie heb ik nu geen drukverschil meer, maar door jarenlangen onderdruk is de stand nu wel permanent zo
Ik heb de verhalen hierboven eens goed gelezen en de weegschaal slaat best wel door naar "niet", voornamelijk omdat het misschien niets oplevert.
Maar als ik onder een herstellende/sanerende operatie (ontsteking en woekeringen weghalen) niet uitkom, dan kan ik misschien beter alles in 1 keer laten doen... als ze er toch al bezig zijn... sjah.
Ik denk er over na, ondertussen kijk ik of de problemen nu niet nog meer schade aanrichten doordat ik een maand moet wachten, en evt. operatie is weer 6 wkm. Dus dan zijn we 10 wkn verder!
Is het voor jou geen idee om hoorapparaten (in je oor?) te nemen, dan heb je toch ook geen last meer van neer binnen zuigend trommelvlies, het zal wel niet kunnen want dan had je arts het wel voorgesteld
ik zou toch voor die operatie gaan...10 jaar geleden hebben ze het bot achter mijn oor schoongemaakt omdat ik al 5 jaar ofzo aan 1 stuk een oorontsteking had, werkte wel maar liet een groot gat achter in mijn trommelvlies.
8 jaar geleden hebben ze dat gat dicht gemaakt met een stukkje (donor?) huid. Er werd toen gezegt dat mijn gehoor na een paar maanden weer goed moest zijn maar dat gebeurde niet. Ik heb te veel lidtekenweefsel op mijn trommelvlies. Ik heb niet veel last gehad van de operatie zelf, ik moest een week thuis blijven maar liep na 2 dagen al weer over straat.
Tot 1,5 jaar geleden nooit meer een oor ontsteking meer gehad, daar na wel weer 2 keer. Ik gebruik dan sofadex druppels, dan is het in 2 dagen weer over.
Iets minder medisch misschien maar wel iets wat met mijn oren te maken heeft:
Wat wel bijzonder is dat ik sinds een gebeds genezings kerkdienst met pinksteren weer beter ga horen met mijn 'slechte' oor. Ik hoorde toen in eens weer alles maar later zat mijn oor weer dicht. Nu gaat mijn oor wel vaker een uurtje ofzo open en als hij weer 'dicht' zit is dat minder 'dicht' dan voor pinksteren. Ik hoop dus dat ik over een tijdje weer normaal kan horen.
quote:Dat is dus ook mijn mislukte ingreep geweest. Ze pakken schijnbaar een vliesje van spierweefsel en plaatsen die over/tegen het trommelvlies.Op donderdag 5 oktober 2006 16:46 schreef maok het volgende:
8 jaar geleden hebben ze dat gat dicht gemaakt met een stukkje (donor?) huid. Er werd toen gezegt dat mijn gehoor na een paar maanden weer goed moest zijn maar dat gebeurde niet. Ik heb te veel lidtekenweefsel op mijn trommelvlies. Ik heb niet veel last gehad van de operatie zelf, ik moest een week thuis blijven maar liep na 2 dagen al weer over straat.
Bij mij heeft het dus ook niet geholpen. Vandaar mijn aarzeling toen ze deze operatie voorstelden.
Ik herken heel erg het 'overload'gevoel van TS (jammer genoeg). Als ik rustig in een hoekje zit bij bijvoorbeeld een feestje, moet ik me inspannen om een gesprek te volgen, maar zodra ik ergens in het midden zit en er van alle kanten geluid komt heb ik het gevoel dat mijn oren 'dichtklappen' en ik alleen maar een harde 'ruis' hoor
.Eigenlijk vermijd ik daardoor dingen waarvan ik weet dat het er erg druk is
, en als ik er echt niet onderuit kan probeer ik een betrekkelijk rustig hoekje op te zoeken...Mijn zwager hoort aan 1 oor nog maar een paar procent, en daar zijn ze op dit moment in het AMC vrij rigoreus een chronische oorontsteking aan het bestrijden. Einddoel is een rustig oor en een nieuw trommelvlies (hetgeen hij heeft is 'weggerot' door de ontsteking). Hij heeft daar best lang over nagedacht of hij dat traject inwilde, hij heeft in zijn jeugd ook wat nare ervaringen opgedaan met operaties aan zijn oor. Het idee dat het vrijwel niet slechter, en naar alle waarschijnlijkheid wél beter kan heeft hem over de streep getrokken
.quote:Dat herken ik en het is erg frustrerend.n drukke situaties ben ik, net als mijn moeder, de klos. Als er verschillende geluiden zijn, dan kan ik geen onderscheid meer maken: ik hoor een gesprek bijv. niet meer.
Voor mij was het nooit zo'n probleem, behalve de laatste jaren.
Mijn huidige vriend wordt er namelijk knettergek van en hij wil dat ik een gehoortest laat doen.
Het kan geen kwaad om dat te doen vind ik zelf ook, maar alsnog zie ik zelf het probleem niet zo in, volgens mij heeft namelijk iedereen dit wel?
quote:Als je een hoorapparaat moet dragen heb je volgens mij precies hetzelfde probleem, dus een gehoortest is nutteloos. Mijn moeder doet in drukke situaties zelfs haar hoorapparaten uit, omdat die haar op zo'n moment alleen maar tegenwerken. Een cursus spraak-afzien(liplezen) is in zo'n geval misschien nuttiger.Op donderdag 5 oktober 2006 23:30 schreef DFDuo het volgende:
[..]
Dat herken ik en het is erg frustrerend.
Voor mij was het nooit zo'n probleem, behalve de laatste jaren.
Mijn huidige vriend wordt er namelijk knettergek van en hij wil dat ik een gehoortest laat doen.
Het kan geen kwaad om dat te doen vind ik zelf ook, maar alsnog zie ik zelf het probleem niet zo in, volgens mij heeft namelijk iedereen dit wel?
quote:Ik betrapte mij zelf er laatst op dat ik ook een beetje liplees. Ik sliep met iemand op een kamer en ik had mijn bril al af gedaan. Toen zei ze wat tegen me en toen zette ik m'n bril weer op om haar te kunnen verstaanOp vrijdag 6 oktober 2006 13:44 schreef GreatWhiteSilence het volgende:
[..]
Als je een hoorapparaat moet dragen heb je volgens mij precies hetzelfde probleem, dus een gehoortest is nutteloos. Mijn moeder doet in drukke situaties zelfs haar hoorapparaten uit, omdat die haar op zo'n moment alleen maar tegenwerken. Een cursus spraak-afzien(liplezen) is in zo'n geval misschien nuttiger.
quote:Dat doe ik elk half jaar...Op vrijdag 6 oktober 2006 14:39 schreef roosjeroosje1988 het volgende:
Ik heb al wat keren m'n oren laten uitspuiten.
Als ik "gesaneerd"
moet worden, dan ben ik de klos. 
quote:Wat zeggie?Op maandag 4 september 2006 12:27 schreef jack4ya het volgende:
Succes met de lange OP
Ik heb al sinds kindsaf oor problemen en heb meerdere operaties ondergaan. Meeste zonder succes. Mijn gehoor is, zeker rechts, matig. Ik heb af en toe een oorontsteking met soms permanente gevolgen: De laatste heeft een gaatje in het trommelvlies achtergelaten. Deze heelt niet meer.
De problemen zijn niet echt ernstig;, permanente onderdruk in middenoor, verz(w)akte trommelvlies, slecht aansluitende keten van gehoorbeentjes. Verder kan ik ab-so-luut niet onder water, zelfs geen 10cm, dan heb ik onmiddelijk problemen en vliegen was een drama met niet kunnen klaren. Doordat er nu een gaatje in zit is dat inmiddels geen probleem meer, naja, behalve het gaatje zelf dan.
Toen ik 12 was heb ik zo'n "gehoorverbeterende ingreep" gehad. Die heeft dus niet geholpen en de tweede die ik aan het andere oor zou ondergaan heb ik nooit meer gehad.
Mijn huidige arts raad mijn weer zo'n "gehoorverbeterende ingreep" aan. Maar ik weet het niet. Een jaar geleden riep ik al: ik doe het niet, maar het word best wel slechter. Mijn vriend is een engel, maar ik drijf 'm soms tot wanhoop met mijn oren. Anderen in mijn omgeving hebben er ook wel last van, maar ik zelf het meest.
Ook ben ik best bang voor de ingreep zelf, ik ben al eens wakker geworden uit een algehele narcose, ik ben een week verrot vanwege evenwichtsproblemen, misschien houd ik (weer) een slechter oor over dan voor de ingreep, maar ik ben ook best bang als de operatie slaagt. Misschien schrik ik me wezenloos van het geluid!
Nu is een slecht oor soms best handig: tikkende klok? slaap ik toch gewoon op mijn goede oor... zoiets bijv.
Maar veel geluid wordt ik ook niet blij van, nou denk ik dat volgende trouwens iets "psychologisch" kan zijn, want mijn moeder heeft het ook, en die heeft geen gehoorproblemen:
In drukke situaties ben ik, net als mijn moeder, de klos. Als er verschillende geluiden zijn, dan kan ik geen onderscheid meer maken: ik hoor een gesprek bijv. niet meer. Dus praat ik niet meer zo veel, gesprekken volgen gaat ook niet zo goed. Ik moet me er behoorlijk voor inspannen. Op een gegeven moment ervaar ik dan een soort overload: alles wordt een (geluids)waas en ik ben totaal "outgetuned". Koppijn en frustraties zijn dan het resultaat.
Nou kunnen er 2 situaties zijn:
ÓF het is idd iets tússen de oren en niets iets mét de oren: een ingreep zal dan het gehoor wel verbeteren, maar niet de psychologische beleving, in zo'n situatie. (verjaardag, visite, feestje) zal dus de overload alleen maar sneller komen.
ÓF het is wel iets mét de oren: de slechte oren zorgen voor gebrek aan onderscheid, waardoor de overload ontstaat. De ingreep zorgt voor beter onderscheidingsvermogen dus (hopelijk) geen overload.
Het klinkt misschien allemaal is gemeier, maar voor mij is het echt. Ik heb er met de arts over gesproken, maar hij vindt het "gewoon" een routine ingreep en niets bijzonders. En vindt het zonde als ik het niet doe. That's it.
Het zal ook best routine zijn, maar het is altijd iets minder gewoon als je zelf de patient bent.
1. Zijn er hier mensen die dergelijke ingreep gehad hebben, of juist niet, en wat is je ervaring er mee?
2. Ken je het "overload" probleem en hoe ga je er mee om?
Bedankt alvast voor je geduld.
quote:Cochleaire ImplantatieOp donderdag 5 oktober 2006 16:19 schreef -jos- het volgende:
Ik heb zelf al vanaf mijn geboorte ongeveer 60dB verlies aan beide oren en draag dan ook hoorapparten, ik heb eigenlijk nog nooit van een 'gehoorverbeterende ingreep' gehoord, volgens mij kan dat bij mij ook niet want bij mij zit de oorzaak in mijn slakkenhuis.
Is het voor jou geen idee om hoorapparaten (in je oor?) te nemen, dan heb je toch ook geen last meer van neer binnen zuigend trommelvlies, het zal wel niet kunnen want dan had je arts het wel voorgesteld
Hier staan diverse berichten over de "Cochleaire Implantatie" een "gehoor verbeteringsoperatie" als je het al zo mag noemen.
Mijn vader (hij is slechthorend) komt in aanmerking voor deze operatie, maar dat gaat een hele zware tijd worden omdat hij weer "opnieuw" moet leren horen en het een lange tijd duurt voordat hij er aan gewend zal zijn.
Het zou eventueel ook kunnen helpen bij evenwichtsstoornissen (heeft mijn vader ook last van) waar wel meer mensen die gehoorproblemen hebben last van hebben.
quote:Gehoorapparaat vaak nog taboeOp vrijdag 6 oktober 2006 07:19 schreef -jos- het volgende:
Mensen, echt, neem een gehoorapparaat, tegenwoordig is dit niet meer dan normaal, het is gewoon hetzelfde als een bril...
Waarom uitgerekend deze dagen zo'n krantje, nogal ironisch... slecht karma ofzo.
Ik zie daar bergen apparaatjes voorbij komen, en ik moet ook zeggen, ik zou 't verschrikkelijk vinden om zo'n ding te moeten (buiten het feit dat het dan al nodig zou zijn)
Ik associoceer die krengen toch echt met ouderen, of doofstommen. En dat ben ik niet!
(jaja, nogal ongenuanceerd, maar dat boeit me nu even niet) Ik word best verdrietig van het idee, dat ik vroegtijdig doof zal worden.
Nouja, hopen dat er niets nodig is...nav vanmiddag. Zucht.
Bij mijn moeder (die heeft al sinds haar 40ste hoor apparaaten) steken ze ook een beetje uit, wel jammer, anders zie je nouwelijks dat ze ze heeft.