Ik zeg altijd gewoon 'kutvent' of 'kutwijf'. 't Is maar net welke van de twee ik aanspreek.
quote:Tuurlijk, jij welOp zondag 3 september 2006 16:38 schreef Kindervriend het volgende:
Zó lomp!
Ik zeg altijd gewoon 'kutvent' of 'kutwijf'. 't Is maar net welke van de twee ik aanspreek.
Jij zegt "U" tegen kinderen
.quote:
quote:Goed puntOp zondag 3 september 2006 16:39 schreef Allure_ het volgende:
.
quote:pubers
quote:En hoe noemen ze jou dan? Met aidsgeboren hoerenzoon?Op zondag 3 september 2006 16:40 schreef Chriz2k het volgende:
Ik noem mijn moeder altijd hoer en mijn vader pooier
quote:Twijfelen aan mijn stoerheid.
Wil je een buts op je dikke jodenneus ofzo?
quote:Jij ook!
Ik had je al qequote hihi.
quote:Nou ja, als ze dat gewend zijn. Ik ken genoeg mensen die altijd 'U' zeggen tegen hun ouders.Op zondag 3 september 2006 16:38 schreef Kindervriend het volgende:
Zó lomp!
Ik zeg altijd gewoon 'kutvent' of 'kutwijf'. 't Is maar net welke van de twee ik aanspreek.
Ik noem ze bij hun voornaam. Willen ze ook graag trouwens.
quote:Same here, alleen mij pa de hoerenloperOp zondag 3 september 2006 16:40 schreef Chriz2k het volgende:
Ik noem mijn moeder altijd hoer en mijn vader pooier
quote:Aan je wat?????Op zondag 3 september 2006 16:41 schreef Kindervriend het volgende:
[..]
Twijfelen aan mijn stoerheid.
quote:Op zondag 3 september 2006 16:41 schreef Allure_ het volgende:
[..]
Jij ook!
Ik had je al qequote hihi.
Tegen mijn moeder zeg ik altijd ´Ma, Moeders, Moedertje of Zuiplap´
quote:Ik hoop dat ze jou in het gesticht flikkerenOp zondag 3 september 2006 16:53 schreef Xenwolfie het volgende:
IK NOEM MIJN MOEDER KANKERHOER EN MIJN VADER KANKERMONGOOL
quote:Waarom praat jij tegen je ouders? Ik praat alleen tegen mijn vader als ik geld nodig heb en tegen mijn moeder als ik crack nodig heb.Op zondag 3 september 2006 16:53 schreef Xenwolfie het volgende:
IK NOEM MIJN MOEDER KANKERHOER EN MIJN VADER KANKERMONGOOL
quote:KANKER HEY, WAT 'N BAK!Op zondag 3 september 2006 16:53 schreef Xenwolfie het volgende:
IK NOEM MIJN MOEDER KANKERHOER EN MIJN VADER KANKERMONGOOL
quote:Ik moest lachen.Op zondag 3 september 2006 16:53 schreef Xenwolfie het volgende:
IK NOEM MIJN MOEDER KANKERHOER EN MIJN VADER KANKERMONGOOL
mam, mag ik van u een snoepje?ja hoor kereltje van me, pak jij maar lekker een lolly
wheheenoem mn ouders gewoon pa, ma, mam, dude, gast, what ever
quote:Dat ben ik ook, mijn ouders hebben mij vlak na mijn geboorte te vondeling gelegd en ik ben opgevoed door twee nonnetjes die mij toevallig vonden, waar ik Onze Lieve Heer nog steeds erg dankbaar voor ben.Op zondag 3 september 2006 17:05 schreef SHE het volgende:
heel naar vind ik dat; alsof je slechts vaag bekend met elkaar bent.
quote:Op zondag 3 september 2006 17:05 schreef Evertjan het volgende:
meneer en mevrouw Janssen zeg ikaltijd. Want ik geloof niet dat ik hun kind ben
quote:dan is het wel op zijn plaats natuurlijk. sowieso moet je U zeggen tegen vrouwen die in den Here zijn.Op zondag 3 september 2006 17:07 schreef Molluck het volgende:
[..]
Dat ben ik ook, mijn ouders hebben mij vlak na mijn geboorte te vondeling gelegd en ik ben opgevoed door twee nonnetjes die mij toevallig vonden, waar ik Onze Lieve Heer nog steeds erg dankbaar voor ben.
U is sowieso een dom woord.. waarom zou je een ander woord gebruiken voor een onbekende? In het engels gebruiken ze toch ook gewoon you? Als je dan netjes wilt zijn zeg je sir.
Hier ook.. meneer... kunt u.. nee kun JE.
Ik vind het een misplaatst soort machtsvertoon als op zo'n achterhaalde manier respect afgedwongen moet worden.
Ik mag hopen dat mijn kinderen mij respecteren om wie ik ben en het feit dat ik ze geworpen heb. Die U mogen ze bewaren voor onbekenden, zoals het hoort bij een beleefdheidsvorm.
Die mensen heb je reet geveegd; en die noem je U ?
Net of dat de manier moet zijn waarop je ze respect toont
edit: ow zoiets werd hierboven ook al gezegd. nouja eensch dus
quote:Wees blij.Op zondag 3 september 2006 16:38 schreef Kindervriend het volgende:
Ik zeg altijd gewoon 'kutvent' of 'kutwijf'. 't Is maar net welke van de twee ik aanspreek.
Sommige mensen kunnen maar één van beide woorden tegen allebei zeggen.
quote:Op zondag 3 september 2006 16:53 schreef Xenwolfie het volgende:
IK NOEM MIJN MOEDER KANKERHOER EN MIJN VADER KANKERMONGOOL
quote:Ik sprak als kind al m'n kennissen van ouders aan met oom of tante en u. Alleen buren waren buurvrouw a en buurman b en werden verder ook met u aangesproken. Opa's en Oma's moeten ook gewoon met uOp zondag 3 september 2006 17:29 schreef dady het volgende:
Je hebt ook nog verschillende culturen, bijvoorbeeld als iemand jouw oom of tante noemt, ook al ben je geen familie, wordt er tegen je opgekeken en heb je veel invloed op deze persoon het is dan ook logisch dat je deze met u worden aangesproken. Overigens spreek ik niemand met u aan, maar het gevoel kan ik zeker plaatsen.
maar je ouders dat vind ik onzin.
quote:Juist omdat je een "product" van je ouders bent, ben je geen gelijke aan hen. Als zij geen zin in jou hadden gehad had je niet eens bestaan. Zij zijn degene die over jouw bestaan hebben besloten, en daarom zijn zij geen gelijke aan je.Op zondag 3 september 2006 17:15 schreef SHE het volgende:
Je bent een product van beiden...waarom zou je in vredesnaam niet gelijk zijn?
quote:Ik zal het niet in mijn hoofd halen om "je" en "jij" te zeggen, evenals het (in mijn ogen) onbeleefde mama. Moeder en U, omdat een moeder dat verdiend (of een vader dat verdiend is in mijn ogen de vraag, maar goed).Ik vind het een misplaatst soort machtsvertoon als op zo'n achterhaalde manier respect afgedwongen moet worden.
Ik mag hopen dat mijn kinderen mij respecteren om wie ik ben en het feit dat ik ze geworpen heb. Die U mogen ze bewaren voor onbekenden, zoals het hoort bij een beleefdheidsvorm.
Die mensen heb je reet geveegd; en die noem je U ?
"Blieft U nog een biertje zoon.?" Ja schiet toch eens op.
quote:Mijn ooms en tantes spreek ik ook aan met 'je', 'jij' en hun voornaam.Op zondag 3 september 2006 17:33 schreef PLAE@ het volgende:
[..]
Ik sprak als kind al m'n kennissen van ouders aan met oom of tante en u. Alleen buren waren buurvrouw a en buurman b en werden verder ook met u aangesproken. Opa's en Oma's moeten ook gewoon met u
maar je ouders dat vind ik onzin.
We zijn niet zo van titels bij ons in de familie.
Alleen mijn grootouders spreek ik aan met 'U' en Opa/Oma, uit respect en vanwege hun hoge leeftijd. Al denk ik niet dat ze er ook maar 1 tel een probleem mee zouden hebben als ik 'je' of 'jij' zou zeggen.
quote:Op zondag 3 september 2006 17:35 schreef Natalie het volgende:
Als ik mijn ouders met 'U' aanspreek, dan voelen ze zich zwaar beledigd.
En het klinkt ook zo onpersoonlijk. hoe bedenk je het...quote:dit is niet oneerbiedig bedoeld hoor, maar ben jij gelovig?Op zondag 3 september 2006 17:34 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Juist omdat je een "product" van je ouders bent, ben je geen gelijke aan hen. Als zij geen zin in jou hadden gehad had je niet eens bestaan. Zij zijn degene die over jouw bestaan hebben besloten, en daarom zijn zij geen gelijke aan je.
[..]
Ik zal het niet in mijn hoofd halen om "je" en "jij" te zeggen, evenals het (in mijn ogen) onbeleefde mama. Moeder en U, omdat een moeder dat verdiend (of een vader dat verdiend is in mijn ogen de vraag, maar goed).
Zoiets als: respect voor je ouders tot uiting brengen door 'U' te zeggen, ofzo?
Snap zoiets best. Zeker als het in jullie familie heel normaal is dat je zoiets doet.
Maar heb je je moeder nooit mama genoemd? Ook niet toen je nog klein was?
Ik spreek m'n ouders altijd met je of jij aan en zo hoort het ook.
quote:Omdat jij het zegt ja...Op zondag 3 september 2006 17:55 schreef Urvin het volgende:
'U'
Ik spreek m'n ouders altijd met je of jij aan en zo hoort het ook.
quote:Nee, altijd moeder. Ik heb het als klein kind een keer gedaan, en dat werd niet bepaald gewaardeerd. Afstand is nodig in de opvoeding, want met opvoeden moet je soms hard zijn.Op zondag 3 september 2006 17:53 schreef Natalie het volgende:
Boekenworm:
Zoiets als: respect voor je ouders tot uiting brengen door 'U' te zeggen, ofzo?
Snap zoiets best. Zeker als het in jullie familie heel normaal is dat je zoiets doet.
Maar heb je je moeder nooit mama genoemd? Ook niet toen je nog klein was?
quote:Absoluut niet. Het enige aan geloof dat ik heb mee gekregen is dat mijn broer en ik naar zoveel mogelijk kerkgemeenschappen zijn meegenomen (toen we oud genoeg waren) om in te zien dat er ook mensen zijn met een ander moraal dan dat we zelf hebben. En om inzicht te krijgen in dat moraal. Maar voor mij is er geen god.Op zondag 3 september 2006 17:49 schreef SHE het volgende:
[..]
dit is niet oneerbiedig bedoeld hoor, maar ben jij gelovig?
quote:Het is dus heel normaal bij jullie in het gezin.Op zondag 3 september 2006 17:59 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Nee, altijd moeder. Ik heb het als klein kind een keer gedaan, en dat werd niet bepaald gewaardeerd. Afstand is nodig in de opvoeding, want met opvoeden moet je soms hard zijn.
Maar krijg je dan wel eens spontaan een knuffel ofzo? Misschien een rare vraag, maar je spreekt over afstand in de opvoeding en dat opvoeden soms hard is.
quote:Nee, en ik zou dat absoluut niet willen ook! En ik moet zelf ook niet met knuffelen aan komen zetten. Nu zijn mijn moeder en ik behoorlijk afstandelijk (wonen in een huis, maar daar is alles mee gezegt), maar dat was als kind ook niet zo. Maar destijds knuffelde mijn broer en ik elkaar ook nooit. Lichamelijk gezien ben ik behoorlijk afstandelijk.Op zondag 3 september 2006 18:59 schreef Natalie het volgende:
[..]
Het is dus heel normaal bij jullie in het gezin.
Maar krijg je dan wel eens spontaan een knuffel ofzo? Misschien een rare vraag, maar je spreekt over afstand in de opvoeding en dat opvoeden soms hard is.
quote:Op zondag 3 september 2006 18:02 schreef aaipod het volgende:
Das idd wel het domste wat er is. Alsof je tegen een vreemde praat of een vage kennis ofzo. Mijn vriendin zegt ook u tegen haar moeder maar ik spreek het mens gewoon aan met je en jij. Ze zegt toch ook geen u tegen mij.
quote:Ik respecteer absolouut dat je er vrede mee hebt, maar ik vind het een behoorlijk koude bedoeling. Ik mis liefde, in elk opzicht.Op zondag 3 september 2006 19:09 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Nee, en ik zou dat absoluut niet willen ook! En ik moet zelf ook niet met knuffelen aan komen zetten. Nu zijn mijn moeder en ik behoorlijk afstandelijk (wonen in een huis, maar daar is alles mee gezegt), maar dat was als kind ook niet zo. Maar destijds knuffelde mijn broer en ik elkaar ook nooit. Lichamelijk gezien ben ik behoorlijk afstandelijk.
Grappig, en eigenlijk tamelijk hypocriet, is wel dat ik altijd, sinds ik me er bewust van ben, 'U' heb gezegd tegen mijn beide opa's en oma's. En ook tegen mijn oom en tante, die zich door hun eigen kinderen (mijn volbloed nichten) consequent hebben laten tutoyeren.
Familiemores, ze zitten vreemd in elkaar. Zo kus ik mijn vader altijd, bij welkom en bij afscheid, maar er is verder, op één goeie vriend na, geen enkele man bij wie ik dat in mijn hoofd haal.
Mijn moeder geeft me altijd een moederknuffel maar ik moet mijn uiterste best doen, me daar niet ongemakkelijk bij te voelen.
quote:Lol wat jouw familie zitten allemaal bij de gestappo? lijkt wel of je bent opgevoed in een strafkamp. Er is een verschil tussen afstand houden en je kinderen als minderwaardig behandelen (wat imo bij jouw het geval is).Op zondag 3 september 2006 17:59 schreef boekenworm het volgende:
[..]
Nee, altijd moeder. Ik heb het als klein kind een keer gedaan, en dat werd niet bepaald gewaardeerd. Afstand is nodig in de opvoeding, want met opvoeden moet je soms hard zijn.
quote:Dus jij bent liever een robot? kut voor je dat je zo'n fucked up opvoeding heb gehad zonder liefde.Op zondag 3 september 2006 19:23 schreef boekenworm het volgende:
Liefde is toch maar een vage hormonale emotie, die ik persoonlijk niet mis. Het zal wel verschil zijn in opvattingen en opvoeding.
quote:Oh, maar wat je niet kent mis je niet.Op zondag 3 september 2006 19:23 schreef boekenworm het volgende:
Liefde is toch maar een vage hormonale emotie, die ik persoonlijk niet mis. Het zal wel verschil zijn in opvattingen en opvoeding.
Toch hoop ik dat je ooit, via een wederhelft wellicht, zult voelen wat liefde is. Het is denk ik s'werelds mooiste verschijnsel. Ook de oorzaak van je geboorte ( als het goed is )
Ik zeg altijd je en jij, wel eens gevraagd of ze wilden dat ik u zou zeggen, niet dus. Ik noem ze verder altijd pa en mama, en m'n pa noem ik ook regelmatig liefkozend bolle, m'n ma ook wel een kreng
maar als ik kankerhoer tegen d'r zou zeggen, dan was ik nog niet jarig. Of Wallie ( naar Wallie de Walrus )
mijn moeder noemen we best vaak mitsy (die uit de tekenfilm chin chan).quote:Misschien gaat deze vraag te ver, dan spijt het me, maar ik dacht me te herinneren dat jij ooit gepost had dat je (een milde vorm van) het Asperger syndroom hebt. Maar misschien herinner ik het me verkeerd hoor.Op zondag 3 september 2006 19:23 schreef boekenworm het volgende:
Liefde is toch maar een vage hormonale emotie, die ik persoonlijk niet mis. Het zal wel verschil zijn in opvattingen en opvoeding.
Maar zo ja, zou dat er ook iets mee te maken kunnen hebben? Dat je intimiteit niet zo nodig hebt/niet mist, en je daarom prettiger voelt bij wat meer afstand?
Terwijl hij niet overdreven veel respect voor ze heeft, iig niet meer als het gemiddelde kind.
quote:Wat weet jij nou van mijn opvoeding af? Ik bedoel, mijn moeder geeft vast wel om me, alleen dan op haar manier. Mijn prestatie-niveau ligt al een stuk hoger dan de verwachting, en daar is ze heus wel blij mee.Op zondag 3 september 2006 19:35 schreef Kill_em_all het volgende:
[..]
Lol wat jouw familie zitten allemaal bij de gestappo? lijkt wel of je bent opgevoed in een strafkamp. Er is een verschil tussen afstand houden en je kinderen als minderwaardig behandelen (wat imo bij jouw het geval is).
[..]
Dus jij bent liever een robot? kut voor je dat je zo'n fucked up opvoeding heb gehad zonder liefde.
En ik ben geen robot. Ik laat me enkel niet leiden door emoties, zeker geen zwakkere als liefde. Dat duurt toch nooit langer dan enkele weken.
quote:Ik ben een klassiek autistje inderdaad. Alleen autisten hebben dezelfde gevoelens en behoeftes als elk ander mens.Op zondag 3 september 2006 20:15 schreef Adurothiel het volgende:
[..]
Misschien gaat deze vraag te ver, dan spijt het me, maar ik dacht me te herinneren dat jij ooit gepost had dat je (een milde vorm van) het Asperger syndroom hebt. Maar misschien herinner ik het me verkeerd hoor.
Maar zo ja, zou dat er ook iets mee te maken kunnen hebben? Dat je intimiteit niet zo nodig hebt/niet mist, en je daarom prettiger voelt bij wat meer afstand?
DAJDASDjaSKdk m,-129 e1-2
quote:Eh, sorry?Op maandag 4 september 2006 19:09 schreef boekenworm het volgende:
zeker geen zwakkere als liefde. Dat duurt toch nooit langer dan enkele weken.
Haal je misschien 'verliefdheid' en 'liefde' doorelkaar...? En dan nog, mijn ouders zijn al meer dan dertig jaar samen en hebben nog altijd smoorverliefde buien die door elke buitenstaander gedetecteerd kunnen worden. Prachtig. Maar dat zal wel niet kunnen.quote:Dus je ma houd van je op haar manier alleen omdat je meer presteert dan verwacht? ik weet het niet hoor, maar mocht ik ooit nog kinderen krijgen dan mag ik toch hopen dat ik ook van ze hou zelfs al presteren ze niet wat ik van ze verwacht. Hoe kan je houden van nou laten afhangen van de prestaties van je eigen vlees en bloed?Mijn prestatie-niveau ligt al een stuk hoger dan de verwachting, en daar is ze heus wel blij mee.
@Kill_em_all: Is het erg soms dat een kind boven de verwachtingen presteert? Zoveel meer om liefde te ontvangen doe ik ook niet.
quote:Het mooie van echte liefde is dat het onvoorwaardelijk is. De liefde van je ouders zou je niet moeten verdienen, die zou vanzelfsprekend moeten zijn. Anders hadden je ouders geen ouders mogen worden, imo.Op maandag 4 september 2006 20:03 schreef boekenworm het volgende:
@Kill_em_all: Is het erg soms dat een kind boven de verwachtingen presteert? Zoveel meer om liefde te ontvangen doe ik ook niet.