Nederlanders zijn laf. Nederlanders zijn meelopers óf weglopers. Ergens voor staan doen we liever niet in dit land. Als we tegengas krijgen, zwichten we. De Nederlandse politiek doet dit naar de grotere machten en wij doen dit als volk vaak in de samenleving.
Nederland kan geen wereldkampioen voetbal worden, omdat we mentaal niet sterk genoeg zijn. We zijn niet in staat onder hoge druk te presteren. Wat we dan vaak doen is met de staart tussen de benen afhaken, en onder de indruk zijn van de vaderlandsliefde van buitenlanders. Wij adoreren niet ons eigen volkslied, wij adoreren dat van de Italianen. Ons volkslied is net zoals wij ons voelen- en profileren. Zwak en laf. Nederlanders zijn niet gewend ergens voor te knokken, en zij wel. Daarom winnen wij nooit.
Het verzet in de tweede wereldoorlog, wat wordt daar niet altijd over gesproken. Weet je wat de bittere realiteit was? Er was nauwelijks verzet. Slechts een enkeling was bereid zijn of haar leven te geven in ruil voor de vrijheid van zijn of haar kinderen. Vraag iemand in het Midden Oosten, een Noord-Ier, een Bask, een Partizaan, een Vietnamees, een Tsjetsjeen wat verzet is. De koningin stond in de Tweede Wereldoorlog symbool voor hoe wij zijn, laf en mentaal nauwelijks weerbaar. Wij kiezen graag het hazenpad.
Nu we steeds verwender raken, door hoogconjuctuur, worden we er alleen maar slechter op. Wij als Nederlanders zijn niet (meer) in staat tegenslagen te verwerken. We zijn ongelooflijk verwend met z'n allen, maar de doorsnee-Nederlander klaagt liever. Of knakt mentaal, omdat de augustus-maand rotweer heeft bezorgd dit jaar. Of dat de koopwoning niet doorgaat, het bier boven de 2 euro is of dat de CPU gecrashed is.
De beste manier om een Nederlander op z'n mentaliteit te toetsen, is hem of haar recht in de ogen kijken. Nederlanders houden hier niet van en wenden al snel hun blik af. Ze raken geïntimideerd, ook iets typisch' Nederlands. Slechts een énkeling is mentaal in staat de directe blik te kunnen weerstaan.
De grotere steden raken in de ban van andere etnische gemeenschappen. Nergens in dit land is de Nederlander in staat de massaal ontstane frictie in te dammen. We zijn in de overgrote meerderheid, maar mentaal in de zware minderheid. We durven nog maar net "boe" te zeggen, om vervolgens een knal voor onze kop te krijgen en hard weg te rennen. Omdat zij mentaal veel sterker zijn dan wij. Zij weten wat overleven is, wat broederliefde is, wat knokken is. Wij niet. Er bestaan heus Nederlandse helden, maar zij hoeven niet op steun te rekenen. En ze kunnen het nimmer alleen.
We zijn te redden, maar we hebben een nationale ramp nodig. Zo komen we weer tot elkaar en leren we wat de waarde van het leven inhoudt, wat geld is, vaderlandsliefde, maar bovenál wat knokken is. Iedereen zal wel denken dat ik onzin uitkraam, maar het is echt zo. We zijn een stel mietjes geworden met z'n allen.
Johnny_Footballhero.
[ Bericht 2% gewijzigd door Bombardier op 01-09-2006 22:19:42 ]