LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Hoi Laura,
las net je verhaal. Ik hoop dat het nu steeds een beetje beter gaat met je moeder.
Liefs en heel veel sterkte
las net je verhaal. Ik hoop dat het nu steeds een beetje beter gaat met je moeder.
Liefs en heel veel sterkte
Nina
wat goed dat je vader dat opviel!! En wat dom dat de verleging dat vergeten was... en aan de ene kant zeg je misschien 'ja, maar dat zijn ook maar mensen', maar toch kun je het jezelf niet permiteren fouten te maken als je zo'n verantwoordelijk beroep hebt!
Zo te horen knapt je moeder weer wat op!! Wat goed!!
Zo te horen knapt je moeder weer wat op!! Wat goed!!
**Life is e@sier with your eyes closed**
LLaura, allemaal niet gemakkelijk nogmaals een enorme knuffel en sterkte
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Wat een knuffels!
Goed en minder goed nieuws vandaag.
Ze is vandaag opnieuw door de scan gehaald. Daaruit is gebleken dat het taalgedeelte in haar hersenen onherstelbaar beschadigd is. Dit zal dus blijvende gevolgen hebben voor haar spraak. De arts kon ons echter niet vertellen of haar spraakvermogen vanaf nu nog zal verbeteren.
Toch merkte ik dat ze vandaag duidelijker probeerde te articuleren en dat ze beter in staat was om aan te geven wat ze wilde. Meer dan een onduidelijk 'ja' komt er nog niet uit, maar af en toe dacht ik toch een paar letters in haar 'brouwsels' te herkennen.
Qua gedrag is ze weer helemaal de oude. Hoewel ze nog steeds niet kan praten, rust ze niet voordat ze kenbaar heeft gemaakt wat ze wil.
Ook haar geheugen heeft ze weer helemaal terug.
Het wordt dus waarschijnlijk een lang proces van revalideren, maar ik weet zeker dat ze er sterk uit zal komen. Ze is een vechter!
Goed en minder goed nieuws vandaag.
Ze is vandaag opnieuw door de scan gehaald. Daaruit is gebleken dat het taalgedeelte in haar hersenen onherstelbaar beschadigd is. Dit zal dus blijvende gevolgen hebben voor haar spraak. De arts kon ons echter niet vertellen of haar spraakvermogen vanaf nu nog zal verbeteren.
Toch merkte ik dat ze vandaag duidelijker probeerde te articuleren en dat ze beter in staat was om aan te geven wat ze wilde. Meer dan een onduidelijk 'ja' komt er nog niet uit, maar af en toe dacht ik toch een paar letters in haar 'brouwsels' te herkennen.
Qua gedrag is ze weer helemaal de oude. Hoewel ze nog steeds niet kan praten, rust ze niet voordat ze kenbaar heeft gemaakt wat ze wil.
Ook haar geheugen heeft ze weer helemaal terug.
Het wordt dus waarschijnlijk een lang proces van revalideren, maar ik weet zeker dat ze er sterk uit zal komen. Ze is een vechter!
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Fijn dat het toch met kleine stapjes in de goede richting lijkt te gaan
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
wat erg dat haar taalgedeelte zo beschadigd is
ik hoop voor haar dat haar spraakvermogen toch nog verbeterd.
ik hoop voor haar dat haar spraakvermogen toch nog verbeterd.
Een vechtersmentaliteit is idd van groot belang in deze situatie...
Heel veel succes en sterkte en hopen op een verder herstel!
Heel veel succes en sterkte en hopen op een verder herstel!
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
Laura, wat een verhaal. Wat fijn dat het nu weer wat beter lijkt te gaan. Heel veel sterkte gewenst de komende tijd!
Lekker douchen!
Thanks again!
Ik ben vandaag een dagje thuis gebleven. Naja, thuis... Ben een halve dag op school geweest en heb de rest van de dag benut om bij te slapen.
Een goede vriendin van me is bij haar langsgeweest. Zij was erg verbaasd over het optimisme van m'n moeder. Ze lacht, trekt gekke bekken, begrijpt alles wat je zegt en kan zelfs weer lezen. Ze 'praat' honderduit, maar er valt nauwelijks iets van te maken. Wel schijnt ze vandaag een paar woordjes meer te weten dan gisteren. Ze schijnt zelfs het begin van een zin gefabriceerd te hebben.
Gek eigenlijk, hoe je zo je grenzen gaat verleggen in zo'n situatie. Van een gezonde moeder ben ik opeens blij met een paar woordjes.
Maar goed. Ik ben natuurlijk erg blij dat ze zo optimistisch is. Maar ik begin me nu wel af te vragen of ze eigenlijk wel in de gaten heeft dat ze niet kan praten. Ze slaakt af en toe wel een diepe zucht als het naar haar zin te lang duurt, maar verder lijkt ze er weinig last of frustratie van te ondervinden. Vanochtend belde ze m'n vader zelfs! Er was natuurlijk geen touw aan vast te knopen, (er kwam niet meer uit dan 'maar') maar ze wilde niet ophangen voordat ze duidelijkhad gemaakt had wat ze wilde. Op een gegeven moment moest m'n vader toch ophangen.
Hij is toen meteen naar haar toegereden en mbv een plattegrond van haar huis, wist ze kenbaar te maken dat ze haar slaappilletjes wilde.
Gek mens! Ze ligt nog steeds op de IC en krijgt notabene elke avond een slaapmiddel!
M'n vader is vandaag langs een revalidatiekliniek in Rotterdanm gereden en daar kan ie morgen wat hulpmiddelen ophalen zodat ze beter met ons kan communiceren. Ben benieuwd.
Ik ben vandaag een dagje thuis gebleven. Naja, thuis... Ben een halve dag op school geweest en heb de rest van de dag benut om bij te slapen.
Een goede vriendin van me is bij haar langsgeweest. Zij was erg verbaasd over het optimisme van m'n moeder. Ze lacht, trekt gekke bekken, begrijpt alles wat je zegt en kan zelfs weer lezen. Ze 'praat' honderduit, maar er valt nauwelijks iets van te maken. Wel schijnt ze vandaag een paar woordjes meer te weten dan gisteren. Ze schijnt zelfs het begin van een zin gefabriceerd te hebben.
Gek eigenlijk, hoe je zo je grenzen gaat verleggen in zo'n situatie. Van een gezonde moeder ben ik opeens blij met een paar woordjes.
Maar goed. Ik ben natuurlijk erg blij dat ze zo optimistisch is. Maar ik begin me nu wel af te vragen of ze eigenlijk wel in de gaten heeft dat ze niet kan praten. Ze slaakt af en toe wel een diepe zucht als het naar haar zin te lang duurt, maar verder lijkt ze er weinig last of frustratie van te ondervinden. Vanochtend belde ze m'n vader zelfs! Er was natuurlijk geen touw aan vast te knopen, (er kwam niet meer uit dan 'maar') maar ze wilde niet ophangen voordat ze duidelijkhad gemaakt had wat ze wilde. Op een gegeven moment moest m'n vader toch ophangen.
Hij is toen meteen naar haar toegereden en mbv een plattegrond van haar huis, wist ze kenbaar te maken dat ze haar slaappilletjes wilde.
Gek mens! Ze ligt nog steeds op de IC en krijgt notabene elke avond een slaapmiddel!
M'n vader is vandaag langs een revalidatiekliniek in Rotterdanm gereden en daar kan ie morgen wat hulpmiddelen ophalen zodat ze beter met ons kan communiceren. Ben benieuwd.
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Laura, er zijn twee soorten afasie (taalstoornissen) en zo te lezen heeft je moeder een Wernicke afasie (ook wel een receptieve of sensorische afasie genoemd). Iemand met z'n type afasie babbelt honderduit, maar doordat er een ernstge stoornis is in het benoemen en formuleren van woorden en zinnen is wordt het geheel uiteindelijk grote onzin. Ook gesproken en geschreven taal wordt slecht begrepen. Schrijven is motorisch geen probleem, maar ook dit zal weinig samenhangend zijn. Het erge is dan ook nog dat mensen met een Wernicke afasie zich nauwelijks bewust zijn van het defect. (het andere type afasie is een Broca afasie en daarbij is de patiënt zich heel erg bewust van het probleem en is het taalprobleem ook anders)
Ik blijf gewoon hopen dat het steeds meer opknapt en die communicatie hulpmiddelen klinken goed.
Ik blijf gewoon hopen dat het steeds meer opknapt en die communicatie hulpmiddelen klinken goed.
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Tja, ik aan die Wernicke afasie heb ik ook gedacht. Dat ze gewoon belt, wijst daar toch wel op. Maar toch slaat ze af en toe quasi theatraal haar ogen op als ze merkt dat het gesprek toch wel wat moeizaam verloopt. En dat wijst er dan weer op dat ze zich wel bewust is van haar spraakstoornis.quote:Op woensdag 6 september 2006 21:30 schreef Isabeau het volgende:
Laura, er zijn twee soorten afasie (taalstoornissen) en zo te lezen heeft je moeder een Wernicke afasie (ook wel een receptieve of sensorische afasie genoemd). Iemand met z'n type afasie babbelt honderduit, maar doordat er een ernstge stoornis is in het benoemen en formuleren van woorden en zinnen is wordt het geheel uiteindelijk grote onzin. Ook gesproken en geschreven taal wordt slecht begrepen. Schrijven is motorisch geen probleem, maar ook dit zal weinig samenhangend zijn. Het erge is dan ook nog dat mensen met een Wernicke afasie zich nauwelijks bewust zijn van het defect. (het andere type afasie is een Broca afasie en daarbij is de patiënt zich heel erg bewust van het probleem en is het taalprobleem ook anders)
Ik blijf gewoon hopen dat het steeds meer opknapt en die communicatie hulpmiddelen klinken goed.
Ik ben er nog niet helemaal over uit...
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Het wijst er op dat ze zich bewust is dat er een communicatieprobleem is. Of ze zich ook bewust is dat dit te wijten is aan een spraakstoornis is denk ik de vraag..quote:Op woensdag 6 september 2006 21:42 schreef Lllaura het volgende:
[..]
Tja, ik aan die Wernicke afasie heb ik ook gedacht. Dat ze gewoon belt, wijst daar toch wel op. Maar toch slaat ze af en toe quasi theatraal haar ogen op als ze merkt dat het gesprek toch wel wat moeizaam verloopt. En dat wijst er dan weer op dat ze zich wel bewust is van haar spraakstoornis.
Toch doet ze dit echt op de momenten waarop ze heel hard aan het proberen is om op een woord te komen.
Maar goed, de tijd zal het leren...
Maar goed, de tijd zal het leren...
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Ook wuift ze af en toe een zin weg als ik haar echt niet begrijp, onder het mom van 'laat maar, het is niet belangrijk, het lukt toch niet...' En het lijkt er toch op dat ze dit op zo'n moment wijt aan haar eigen spraakstoornis.
Ik durf beide vormen eigenlijk nog steeds niet te sluiten, maar daarvoor weet ik er ook te weinig van...
Ik durf beide vormen eigenlijk nog steeds niet te sluiten, maar daarvoor weet ik er ook te weinig van...
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Lllaura het lijkt me allemaal niet makkelijk ik weet niet meer uit te brengen dan nogmaals een knuffel en sterkte
ook hoop ik dat je toch een beetje bij hebt kunnen slapen vandaag
ook hoop ik dat je toch een beetje bij hebt kunnen slapen vandaag
We hopen dat ze je vleugels geven, zodat je overal kunt komen, dat je terugkomt in onze dromen, en met ons meevliegt in ons leven
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Blonde haren,blauwogen zomaar uit een sprookjesboek gevlogen...
Hoe gaat het Lllaura?
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ja, hoe gaat het met je moeder Laura?quote:Op vrijdag 8 september 2006 22:50 schreef Leah het volgende:
Hoe gaat het Lllaura?
Edit: en uiteraard ook met jou?
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
Ben gisteren bij haar geweest.
Ze is van de IC af. Praten lukt nog steeds niet. Bij elk woord dat ik haar vraag na te zeggen, komt er een soort kreun van twee of drie lettergrepen uit. Ook letters nazeggen lukt haar niet.
Wel kan ze lezen. Van voor naar achter en andersom en ze begrijpt je volkomen.
Er is een revalidatietraject in gang gezet. Volgens een logopediste is er gelukkig geen sprake van afasie van Wernicke. Wel zit ze duidelijk in de ontkenningsfase. Ze ontkent eigenlijk dat ze ziek is en denkt dat alles weer goed zal komen. Dat is ook de reden dat ze blijft proberen te praten en mij of m'n vader regelmatig belt om iets duidelijk te maken. Het is vreselijk om dan op een gegeven moment tegen haar te moeten zeggen dat je er echt niks van begrijpt en op moet hangen. Ze zit echt gevangen in zichzelf.
De eerste twee maanden na een hersenbloeding zijn cruciaal als het gaat om 'herwinning' van het spraakvermogen. Wat ze na die twee maanden niet kan, leert ze waarschijnlijk nooit meer. Ze ligt nu al bijna drie weken in het ziekenhuis en waarschijnlijk moet ze er nog een week liggen, voordat ze bij revalidatiekliniek Rijndam intern terecht kan en er intensief met haar geoefend wordt. De logepediste schatte in dat haar spraak straks 50% zal zijn van wat ie ooit geweest is.
Haar rechterarm kan ze inmiddels weer gebruiken, maar ze heeft er wel minder kracht in. Ook in haar benen heeft ze minder kracht, maar de kracht die ze in beide benen heeft is wel gelijk. En dat is het belangrijkst.
Er wordt nu onder narcose een interne drain geplaatst waardoor het hersenvocht naar de buikholte loopt.
Ze is van de IC af. Praten lukt nog steeds niet. Bij elk woord dat ik haar vraag na te zeggen, komt er een soort kreun van twee of drie lettergrepen uit. Ook letters nazeggen lukt haar niet.
Wel kan ze lezen. Van voor naar achter en andersom en ze begrijpt je volkomen.
Er is een revalidatietraject in gang gezet. Volgens een logopediste is er gelukkig geen sprake van afasie van Wernicke. Wel zit ze duidelijk in de ontkenningsfase. Ze ontkent eigenlijk dat ze ziek is en denkt dat alles weer goed zal komen. Dat is ook de reden dat ze blijft proberen te praten en mij of m'n vader regelmatig belt om iets duidelijk te maken. Het is vreselijk om dan op een gegeven moment tegen haar te moeten zeggen dat je er echt niks van begrijpt en op moet hangen. Ze zit echt gevangen in zichzelf.
De eerste twee maanden na een hersenbloeding zijn cruciaal als het gaat om 'herwinning' van het spraakvermogen. Wat ze na die twee maanden niet kan, leert ze waarschijnlijk nooit meer. Ze ligt nu al bijna drie weken in het ziekenhuis en waarschijnlijk moet ze er nog een week liggen, voordat ze bij revalidatiekliniek Rijndam intern terecht kan en er intensief met haar geoefend wordt. De logepediste schatte in dat haar spraak straks 50% zal zijn van wat ie ooit geweest is.
Haar rechterarm kan ze inmiddels weer gebruiken, maar ze heeft er wel minder kracht in. Ook in haar benen heeft ze minder kracht, maar de kracht die ze in beide benen heeft is wel gelijk. En dat is het belangrijkst.
Er wordt nu onder narcose een interne drain geplaatst waardoor het hersenvocht naar de buikholte loopt.
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Bedankt voor de update en tja...sterkte!
If you have a problem, if no-one else can help, and if you can find them, maybe you can hire the A-Team
Dankjewel!
De operatie is geslaagd. De drain blijft ze haar hele leven houden, tenzij haar lichaam 'm afstoot.
Ze geeft aan dat ze hoofdpijn heeft.
Morgen gaan we Compro 2000 op haar laptop installeren. Dit is een oefenprogramma voor afasiepatienten.
De operatie is geslaagd. De drain blijft ze haar hele leven houden, tenzij haar lichaam 'm afstoot.
Ze geeft aan dat ze hoofdpijn heeft.
Morgen gaan we Compro 2000 op haar laptop installeren. Dit is een oefenprogramma voor afasiepatienten.
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
hey...
Echt super veel sterkte gewenst.. voor jou en je familie.
En het herstel kan superlang duren, maanden tot jaren. Maar het is mogelijk
Mn oma heeft ongeveer 1,5 half jaar geleden ook een hersenbloeding/infart gehad. Ze is er aardig bovenop gekomen. Ze was na de herseninfart links totaal verlamd, en nu kan ze lopen met krukken. Ze wordt wel snel moe, en heeft altijd een rolstoel(ze gaat niet meer alleen naar buiten) bij zich. Nu kan ze haar linkerarm een beetje gebruiken. Alleen het is psychisch heel zwaar, ze heeft goede en slechte momenten(zeer slechte momenten). En ze heeft momenten waarop iedereen haar vermijd, omdat ze is veranderd en zeer zuur is geworden.
En als je moeder probeert te praten, kan het heel zwaar zijn omdat het niet lukt. Maar als ze het niet oefend, zal het ook nooit lukken. Dus is het toch positief wanneer ze het probeerd. En er kunnen momenten en dagen zijn dat ze het niet probeerd omdat het zwaar moet zijn, en ze zal ook wel sneller moe worden Maar het is nooit zeker. Bij sommige dingen, moeten de mensen na een infart het "weer opnieuw leren", maar niet altijd lukt dit,soms wel
Maar zoals Leah zegt, neem ook de tijd voor jezelf, want het is zwaar!!En het kan nog zwaarder worden. Probeer leuke dingen te doen, jezelf te ontspannen.
sterkte!!
Echt super veel sterkte gewenst.. voor jou en je familie.
En het herstel kan superlang duren, maanden tot jaren. Maar het is mogelijk
Mn oma heeft ongeveer 1,5 half jaar geleden ook een hersenbloeding/infart gehad. Ze is er aardig bovenop gekomen. Ze was na de herseninfart links totaal verlamd, en nu kan ze lopen met krukken. Ze wordt wel snel moe, en heeft altijd een rolstoel(ze gaat niet meer alleen naar buiten) bij zich. Nu kan ze haar linkerarm een beetje gebruiken. Alleen het is psychisch heel zwaar, ze heeft goede en slechte momenten(zeer slechte momenten). En ze heeft momenten waarop iedereen haar vermijd, omdat ze is veranderd en zeer zuur is geworden.
En als je moeder probeert te praten, kan het heel zwaar zijn omdat het niet lukt. Maar als ze het niet oefend, zal het ook nooit lukken. Dus is het toch positief wanneer ze het probeerd. En er kunnen momenten en dagen zijn dat ze het niet probeerd omdat het zwaar moet zijn, en ze zal ook wel sneller moe worden Maar het is nooit zeker. Bij sommige dingen, moeten de mensen na een infart het "weer opnieuw leren", maar niet altijd lukt dit,soms wel
Maar zoals Leah zegt, neem ook de tijd voor jezelf, want het is zwaar!!En het kan nog zwaarder worden. Probeer leuke dingen te doen, jezelf te ontspannen.
sterkte!!
Vandaag is er een revalidatie-arts van het ziekenhuis langsgeweest die een revalidatieplan heeft opgesteld.
Zij heeft besloten dat m'n moeder 4 keer per week een half(!) uurtje per dag spraakoefeningen krijgt! Veel te weinig als je het mij vraagt. Temeer omdat de Nederlandse Afasie Vereniging heeft bevestigd dat de eerste twee maanden na een hersenbloeding essentieel zijn als het gaart om gedeeltelijke herwinning van de spraak.
Maar de arts stelt dat m'n moeder lichamelijk in staat is om zich te redden in de maatschappij en dat een interne opname daarom niet noodzakelijk is...
Ga morgen de Afasie Vereniging bellen en vragen of zij vinden dat dit volstaat.
Zij heeft besloten dat m'n moeder 4 keer per week een half(!) uurtje per dag spraakoefeningen krijgt! Veel te weinig als je het mij vraagt. Temeer omdat de Nederlandse Afasie Vereniging heeft bevestigd dat de eerste twee maanden na een hersenbloeding essentieel zijn als het gaart om gedeeltelijke herwinning van de spraak.
Maar de arts stelt dat m'n moeder lichamelijk in staat is om zich te redden in de maatschappij en dat een interne opname daarom niet noodzakelijk is...
Ga morgen de Afasie Vereniging bellen en vragen of zij vinden dat dit volstaat.
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Gaat ze nu helemaal niet meer intern in een rev.kliniek dan?
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
Nope, dat had ik begrepen, maar het was blijkbaar erg naief van mij om dat te denken...
Dat is alleen 'noodzakelijk' als je lichamelijk moet revalideren. Dat je je in de supermarkt niet verstaanbaar kan maken is van minder belang...
Het is waarschijnlijk gewoon te duur...
Sorry, maar ik ben boos.
Dat is alleen 'noodzakelijk' als je lichamelijk moet revalideren. Dat je je in de supermarkt niet verstaanbaar kan maken is van minder belang...
Het is waarschijnlijk gewoon te duur...
Sorry, maar ik ben boos.
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
* Bluezz kruipt uit lurkstand,
wat verschrikkelijk Laura
Om je moeder zo te zien, je zo machteloos staat, echt vreselijk, ik wens jullie heel veel geduld, begrip en sterkte toe
Ze is nog jong, dat is haar voordeel, er kan nog veel herstellen in de loop van de tijd!
En blijf dit topic volgen.
Ik ben nu 47 en ik moet er niet aan denken dat mij dat overkomt.
Door mijn heftige migraine-aanvallen ( de verschijnselen lijken op een CVA ) ben ik er altijd bang voor.
wat verschrikkelijk Laura
Om je moeder zo te zien, je zo machteloos staat, echt vreselijk, ik wens jullie heel veel geduld, begrip en sterkte toe
Ze is nog jong, dat is haar voordeel, er kan nog veel herstellen in de loop van de tijd!
En blijf dit topic volgen.
Ik ben nu 47 en ik moet er niet aan denken dat mij dat overkomt.
Door mijn heftige migraine-aanvallen ( de verschijnselen lijken op een CVA ) ben ik er altijd bang voor.
Hoor net dat de assistent-revalidatiearts die net heeft besloten dat m'n moeder maar vier keer per week revalidatie nodig heeft, dit alleen maar heeft gedaan op basis van een korte kennismaking met m'n moeder. Ze heeft niet eens haar medisch dossier bekeken en heeft ook geen contact gehad met de linguiste van het EMC die eerder deze week een hoop logopedische testen met haar heeft gedaan!
"Goedemiddag mevrouw! Wat zegt u? O, u kunt niet praten? Vier keer per week een half uurtje lijkt me voldoende.
Dag mevrouw!"
"Goedemiddag mevrouw! Wat zegt u? O, u kunt niet praten? Vier keer per week een half uurtje lijkt me voldoende.
Dag mevrouw!"
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Pfff
Als familie mag je best lastig zijn he, aan de bel trekken als er iets niet bevalt, je moeder kan het nu niet!!
Als familie mag je best lastig zijn he, aan de bel trekken als er iets niet bevalt, je moeder kan het nu niet!!
Go girl! Hoewel veel artsen het je willen doen geloven, is het niet per se zo dat je je hoeft neer te leggen bij de beslissing van de arts. Als de Afasievereniging 4x een half uur te weinig vindt: gewoon aandringen om meer! Dreig desnoods met de tuchtcommissie als het niet anders kan.quote:Op maandag 11 september 2006 17:15 schreef Lllaura het volgende:
Ga morgen de Afasie Vereniging bellen en vragen of zij vinden dat dit volstaat.
Beter in de clinch met het ziekenhuis dan een moeder die nooit meer kan praten zou ik zeggen!
Heeft Fok! verlaten, jeweetoch.
En terecht zeg! Revalidatie, zowel lichamelijk als m.b.t. spraakvermogen, is echt van cruciaal belang in de eerste periode!quote:Op maandag 11 september 2006 17:27 schreef Lllaura het volgende:
Nope, dat had ik begrepen, maar het was blijkbaar erg naief van mij om dat te denken...
Dat is alleen 'noodzakelijk' als je lichamelijk moet revalideren. Dat je je in de supermarkt niet verstaanbaar kan maken is van minder belang...
Het is waarschijnlijk gewoon te duur...
Sorry, maar ik ben boos.
Ik zou er idd achteraan gaan hoor, laat je vooral niet afschepen.
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
Ze is vandaag voor het eerst uit bed geweest, heeft d'r infuus gepakt en is zelfstandig naar de wc gegaan! Dit betekent dus dat ze geen last heeft van coordinatieproblemen!
Heb 'r net even gebeld en ze wist me duidelijk te maken dat ze een mooie bos rozen heeft gekregen, in allerlei kleuren.
Opvallend is dat ze als ze gefrustreerd is omdat het praten haar niet lukt, ze er af en toe opeens een paar goede woorden achter elkaar uitfloept. "Laat maar zitten", bijvoorbeeld. Als ze er niet over nadenkt, lijkt het dus beter te gaan.
Heb 'r net even gebeld en ze wist me duidelijk te maken dat ze een mooie bos rozen heeft gekregen, in allerlei kleuren.
Opvallend is dat ze als ze gefrustreerd is omdat het praten haar niet lukt, ze er af en toe opeens een paar goede woorden achter elkaar uitfloept. "Laat maar zitten", bijvoorbeeld. Als ze er niet over nadenkt, lijkt het dus beter te gaan.
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Dat herken ik wel. Ik heb een patiente behandeld die ook een afasie had. Zij had woordvindingsproblemen. Als je haar vroeg wat de naam van haar zoon was, dan kon ze daar niet op komen. Als ze hem echter tegen kwam in de gang riep ze wel gewoon zijn naam.quote:Op maandag 11 september 2006 20:10 schreef Lllaura het volgende:
Ze is vandaag voor het eerst uit bed geweest, heeft d'r infuus gepakt en is zelfstandig naar de wc gegaan! Dit betekent dus dat ze geen last heeft van coordinatieproblemen!
Heb 'r net even gebeld en ze wist me duidelijk te maken dat ze een mooie bos rozen heeft gekregen, in allerlei kleuren.
Opvallend is dat ze als ze gefrustreerd is omdat het praten haar niet lukt, ze er af en toe opeens een paar goede woorden achter elkaar uitfloept. "Laat maar zitten", bijvoorbeeld. Als ze er niet over nadenkt, lijkt het dus beter te gaan.
Voor zover ik weet heeft dat ermee te maken dat de 'spontane' spraak vaak niet aangedaan is, maar zodra je er over na moet denken, wordt het wel moeilijker. Maar goed, ik ben geen logopediste
Wel goed dat het wel steeds beter lukt!
Ik bevestig het vooroordeel dat vrouwen geen kaart kunnen lezen.
*spiekt*
*spiekt*
Dat heb ik ook gehoord. Zo zijn er zelfs afasiepatienten die hele liederen kunnen zingen. Die zijn dan niet opgeslagen in het spraakgedeelte.quote:Op maandag 11 september 2006 20:21 schreef meami het volgende:
[..]
Dat herken ik wel. Ik heb een patiente behandeld die ook een afasie had. Zij had woordvindingsproblemen. Als je haar vroeg wat de naam van haar zoon was, dan kon ze daar niet op komen. Als ze hem echter tegen kwam in de gang riep ze wel gewoon zijn naam.
Voor zover ik weet heeft dat ermee te maken dat de 'spontane' spraak vaak niet aangedaan is, maar zodra je er over na moet denken, wordt het wel moeilijker. Maar goed, ik ben geen logopediste
Wel goed dat het wel steeds beter lukt!
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Hallo,
Weer een update:
We hebben het voor elkaar gekregen dat ze toch intern behandeld wordt! Helaas is er een wachttijd van twee weken voor de kliniek. Tot die tijd zou ze elke dag een half uur in het ziekenhuis logopedie krijgen. Leek een mooie consensus, tot we gisteren te horen kregen dat de logopedist maar twee keer een half uur per week beschikbaar is... We zijn dus nu driftig op zoek naar een logopediste die in zijn of haar vrije tijd wat bij wil verdienen.
Maar, ze mag dit weekend naar huis! D'r vriend heeft 'r net opgehaald. (M'n ouders zijn sinds twee jaar gescheiden, maar hebben nog heel goed contact. En op het moment dat m'n moeder d'r bloeding kreeg zat d'r vriend in Zuid-Afrika. Hij is natuurlijk meteen teruggekomen.)
D'r spraak verbetert ook met de dag. Het lukt af en toe zelfs al om d'r aan de telefoon te begrijpen!
[ Bericht 1% gewijzigd door Lllaura op 15-09-2006 18:47:27 ]
Weer een update:
We hebben het voor elkaar gekregen dat ze toch intern behandeld wordt! Helaas is er een wachttijd van twee weken voor de kliniek. Tot die tijd zou ze elke dag een half uur in het ziekenhuis logopedie krijgen. Leek een mooie consensus, tot we gisteren te horen kregen dat de logopedist maar twee keer een half uur per week beschikbaar is... We zijn dus nu driftig op zoek naar een logopediste die in zijn of haar vrije tijd wat bij wil verdienen.
We zijn dus nu driftig op zoek naar een logopediste die in zijn of haar vrije tijd wat bij wil verdienen.Maar, ze mag dit weekend naar huis! D'r vriend heeft 'r net opgehaald. (M'n ouders zijn sinds twee jaar gescheiden, maar hebben nog heel goed contact. En op het moment dat m'n moeder d'r bloeding kreeg zat d'r vriend in Zuid-Afrika. Hij is natuurlijk meteen teruggekomen.)
D'r spraak verbetert ook met de dag. Het lukt af en toe zelfs al om d'r aan de telefoon te begrijpen!
[ Bericht 1% gewijzigd door Lllaura op 15-09-2006 18:47:27 ]
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
goednieuws hopen dat ze redelijk volledig hersteld
Find your guiding inspiration. In a place where dreams are made
With a lifetime's preparation. It’s no time to be afraid
Put our differences behind us. While we shine like the sun
See what we've all become. Together we are one
With a lifetime's preparation. It’s no time to be afraid
Put our differences behind us. While we shine like the sun
See what we've all become. Together we are one
Weer een stap in de goede richting
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
Ze is naar huis!
Gisteren ben ik samen met haar het ziekenhuis uitgelopen. Wat een gek moment was dat, zeg. Terwijl ik het ziekenhuis twee dikke middelvingers gaf en de belofte deed om nooit meer terug te komen, voelde het tegelijkertijd ook heel onwerkelijk. Nu moet ze het zelf doen.
Nou ja, even. Over anderhalve week wordt ze opgenomen in Rijndam om te revalideren. Drie a vier weken krijgt ze daar intensieve logopedie. Lichamelijk is ze helemaal hersteld en d'r spraak lijkt langzaamaan steeds een beetje beter te worden. Soms zegt ze zomaar opeens een halve zin. Maar de ene dag gaat het beter dan de andere.
Gek om nu het topic terug te lezen. De werkelijkheid van toen is nu nog maar een herinnering. En vanaf nu kan het alleen nog maar beter gaan!
[ Bericht 2% gewijzigd door Lllaura op 20-09-2006 22:26:53 ]
Gisteren ben ik samen met haar het ziekenhuis uitgelopen. Wat een gek moment was dat, zeg. Terwijl ik het ziekenhuis twee dikke middelvingers gaf en de belofte deed om nooit meer terug te komen, voelde het tegelijkertijd ook heel onwerkelijk. Nu moet ze het zelf doen.
Nou ja, even. Over anderhalve week wordt ze opgenomen in Rijndam om te revalideren. Drie a vier weken krijgt ze daar intensieve logopedie. Lichamelijk is ze helemaal hersteld en d'r spraak lijkt langzaamaan steeds een beetje beter te worden. Soms zegt ze zomaar opeens een halve zin. Maar de ene dag gaat het beter dan de andere.
Gek om nu het topic terug te lezen. De werkelijkheid van toen is nu nog maar een herinnering. En vanaf nu kan het alleen nog maar beter gaan!
[ Bericht 2% gewijzigd door Lllaura op 20-09-2006 22:26:53 ]
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Mooi dat het zo goed gaat!!!
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
Jeetje Llaura, wat een impact heeft het gehad he, zon hersenbloeding. Ik wens jullie een voorspoedig herstel toe, het ziekenhuis gelukkig achter je, een lange weg nog voor je. Het is zo lastig dat haar sterkte kracht, het communiceren zo'n opdonder heeft gehad. Dezelfde zal ze nooit meer worden, en dat is knap lastig om te verwerken voor jullie allemaal. Sterkte de komende tijd!
Het voelt goed hè?
A je to!
A je to!
Hee Llaura, wat fijn dat je moeder zulke vooruitgang boekt. Ik werd echt pissig toen ik las dat die ziekenhuisarts het niet nodig vond om je moeder op te laten nemen in een revalidatiecentrum.
Toen mijn moeder een herseninfarct kreeg lag ze op een kamer met een vrouw die een hersenbloeding had gehad. Terwijl mijn moeder verlamd was, was deze vrouw lichamelijk helemaal in orde maar geestelijk helemaal de weg kwijt. Ook had ze behoorlijke afasie. Ze zijn tegelijkertijd naar hetzelfde revalidatiecentrum gegaan en er ook ongeveer evenlang gebleven! Uiteraard kregen ze hele andere therapieën, want een revalidatiecentrum voor mensen met een hersenbeschadiging is er niet alleen voor lichamelijk herstel.
Belachelijk gewoon. Gelukkig dat jullie toch nog iets hebben kunnen regelen. Het is echt ontzettend klote dat je - terwijl je al veel stress en verdriet hebt om de ziekte van je moeder - ruzie moet maken met doktoren en instellingen. Nogmaals heel veel sterkte en ik weet zeker dat je nog heel veel verbeteringen zult zien bij je moeder.
Toen mijn moeder een herseninfarct kreeg lag ze op een kamer met een vrouw die een hersenbloeding had gehad. Terwijl mijn moeder verlamd was, was deze vrouw lichamelijk helemaal in orde maar geestelijk helemaal de weg kwijt. Ook had ze behoorlijke afasie. Ze zijn tegelijkertijd naar hetzelfde revalidatiecentrum gegaan en er ook ongeveer evenlang gebleven! Uiteraard kregen ze hele andere therapieën, want een revalidatiecentrum voor mensen met een hersenbeschadiging is er niet alleen voor lichamelijk herstel.
Belachelijk gewoon. Gelukkig dat jullie toch nog iets hebben kunnen regelen. Het is echt ontzettend klote dat je - terwijl je al veel stress en verdriet hebt om de ziekte van je moeder - ruzie moet maken met doktoren en instellingen. Nogmaals heel veel sterkte en ik weet zeker dat je nog heel veel verbeteringen zult zien bij je moeder.
You cheated on me with choreography.
Wat fijn dat je moeder naar huis mag en ik hoop dat ze haar in het revalidatiecentrum goe dkunnen helpen (die mensen zijn erg goed, dat is mijn ervaring).
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
Sinds woensdag zit ze in de revalidatiekliniek in Rotterdam. Echt een motiverende omgeving is het niet. Voornamelijk oude mensen in een rolstoel die de hele dag in de gezamenlijke ruimte zitten te punniken. Daarom zijn we gisteren even ontsnapt! Eigenlijk mag ze niet weg uit de kliniek, maar met de smoes dat we even buiten in het zonnetje gingen zitten, zijn we de stad in gegaan om ongegeneerd te shoppen. Het was echt weer als vanouds en het deed haar zichtbaar goed om weer eens gewoon onder de mensen te zijn.
Met tassen vol kleren waren we net op tijd voor het eten terug in de kliniek. De tassen hebben we maar snel verstopt in de auto…
D’r spraak verbetert nog steeds met de dag. Ze klinkt als een Slavische Marokkaan die nog moet inburgeren, maar ik kan bijna alles verstaan wat ze zegt!
Met tassen vol kleren waren we net op tijd voor het eten terug in de kliniek. De tassen hebben we maar snel verstopt in de auto…
D’r spraak verbetert nog steeds met de dag. Ze klinkt als een Slavische Marokkaan die nog moet inburgeren, maar ik kan bijna alles verstaan wat ze zegt!
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Heb na de OP gelezen te hebben meteen naar de laatste post door geklikt, was blij dit te lezen.quote:Op zaterdag 30 september 2006 20:39 schreef Lllaura het volgende:
D’r spraak verbetert nog steeds met de dag. Ze klinkt als een Slavische Marokkaan die nog moet inburgeren, maar ik kan bijna alles verstaan wat ze zegt!
Ten percent faster with a sturdier frame
Wat stom dat je daar een smoes voor 'moet' verzinnen en niet gewoon haar mee mag nemen! Als het haar blijkbaar zo zichtbaar goed doet, vind ik het belachelijk dat ze van de verpleging niet een middagje weg mag als ze het blijkbaar gewoon kan..quote:Op zaterdag 30 september 2006 20:39 schreef Lllaura het volgende:
Sinds woensdag zit ze in de revalidatiekliniek in Rotterdam. Echt een motiverende omgeving is het niet. Voornamelijk oude mensen in een rolstoel die de hele dag in de gezamenlijke ruimte zitten te punniken. Daarom zijn we gisteren even ontsnapt! Eigenlijk mag ze niet weg uit de kliniek, maar met de smoes dat we even buiten in het zonnetje gingen zitten, zijn we de stad in gegaan om ongegeneerd te shoppen. Het was echt weer als vanouds en het deed haar zichtbaar goed om weer eens gewoon onder de mensen te zijn.
Met tassen vol kleren waren we net op tijd voor het eten terug in de kliniek. De tassen hebben we maar snel verstopt in de auto…
D’r spraak verbetert nog steeds met de dag. Ze klinkt als een Slavische Marokkaan die nog moet inburgeren, maar ik kan bijna alles verstaan wat ze zegt!
Of is er een risico van een acute nieuwe terugslag/bloeding of zo?
Mooi dat ze zo vooruit gaat!
Vast leuk om weer es "ouderwets" met je moeder te shoppen
Nu kun je al die kleine dingetjes weer gaan waarderen!
Vast leuk om weer es "ouderwets" met je moeder te shoppen
Nu kun je al die kleine dingetjes weer gaan waarderen!
I'm the patron saint of the denial.
With an angel face and a taste for suicidal.
With an angel face and a taste for suicidal.
Veel patienten die een hersenbloeding hebben gehad, hebben zodanige coordinatieproblemen, dat ze niet meer veilig de straat opkunnen. Omdat ze pas een paar dagen in de kliniek zit, hebben ze daar nog niet voldoende zicht op en zijn ze bang dat ze zomaar zonder te kijken de straat oversteekt of iets dergelijks. Aanstaande maandag gaat ze bijvoorbeeld met een begeleider winkelen in de AH om te kijken of ze de juiste artikelen kan vinden.quote:Op zaterdag 30 september 2006 22:37 schreef Spees_Eend het volgende:
[..]
Wat stom dat je daar een smoes voor 'moet' verzinnen en niet gewoon haar mee mag nemen! Als het haar blijkbaar zo zichtbaar goed doet, vind ik het belachelijk dat ze van de verpleging niet een middagje weg mag als ze het blijkbaar gewoon kan..
Of is er een risico van een acute nieuwe terugslag/bloeding of zo?
M'n moeder en ik weten allang dat ze behalve haar spraak geen letsel aan haar bloeding heeft overgehouden. Maar de kliniek is op dit moment verantwoordelijk voor haar en wil de juiste diagnose stellen...
Ik schat dus in dat ze er over een paar dagen wel achter zijn dat ze zich zonder begeleiding best kan redden!
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
Ik waardeer inderdaad meer dan ooit alle kleine dingetjes die eerst zo vanzelfsprekend waren. Samen een terrasje pakken, kletsen over onbelangrijke dingen... Ik geniet echt van elk moment dat ik samen met haar heb!quote:Op zondag 1 oktober 2006 00:10 schreef Ingetje79 het volgende:
Mooi dat ze zo vooruit gaat!
Vast leuk om weer es "ouderwets" met je moeder te shoppen
Nu kun je al die kleine dingetjes weer gaan waarderen!
Kleine en domme mensen beleven niets, maar de sterken, van wie veel verwacht wordt, moeten van allerlei doormaken, opdat ze hun krachten leren kennen en gebruiken.
|
|
