Lieve Fok!kers,
Ik en mij vrouw Irma zijn nu al 12 jaar samen, gelukkig getrouwd.
Ook wij begonnen een aantal jaar terug te denken aan kinderen, en een beetje sneller dan verwacht kwamen deze er ook.
8 jaar geleden kwam de geboorte van ons onverwachte 'cadeautje'.
Een kerngezonde jongen was op aarde gezet, en omdat we in digitale tijden leven besloten we hem Windows te noemen.
Windows was altijd al, vanaf geboorte tot peuter, een vrolijk, slim en eigenwijs ventje.
Echter, al snel viel ons op dat Windows een beetje lui begon te worden. Er was voor hem geen uitdaging. Hij kon alles prima, en concurrentie had hij niet. Iedereen hield onvoorwaardelijk van Windows. Hij begon zo nu en dan zich toch een beetje bokkig te gedragen.
Tot anderhalf jaar toe, ging dit goed. Toen was het echter tijd voor de komst van ons tweede kind.
Wederom wist mijn vrouw Irma een gezonde knul uit te werpen, en om maar in de trend van de hippe namen te blijven, besloten we 'ons 2e' Linux te noemen.
Inmiddels zijn we in 2006. Windows is 8 jaar oud, en Linux loopt al bijna tegen de 7.
Het probleem is echter, dat vanaf de geboorte van Linux, Windows niet meer dezelfde is.
De twee zien elkaar als concurrenten, niet als broertjes. Het enige wat ze doen is trachten te bewijzen dat ze beter zijn dan elkander. Het is constant ruzie in huize Gaatjes.
Ja. Windows en Linux hebben elkaar nooit gemogen. Het is die prestatiedrang hè. Linux, onze jongste, wil altijd maar bewijzen dat hij beter is dan Windows. Maarja, Windows geniet eigenlijk alle bekenheid, dit weer tot ergernis van Linux. Ik hoop dat het een beetje de leeftijd is. Misschien komen die rekels er nog wel uit samen.
Heeft iemand tips? Wat kan ik doen om het concurrende gedrag te ontmoedigen?
Hoe krijg ik mijn jongens zover dat ze broertjes voor elkaar zijn, en niet concurrenten?
Groeten,
Een wanhopige Postbode.
Op maandag 4 juni 2007 00:56 schreef ikwilookwatzeggen het volgende:Ik noemde mijn vriendin per ongeluk SiemeN tijdens de seks. Ze kon het begrijpen.