Bijlmer probleemjeugd naar TunesiëBron :
ArgopressAMSTERDAM – ,,Ik ben op alles voorbereid,” zegt Roy Hofwijks. Volgende week vertrekt hij met een groep van zo’n 80 achterstandsjongeren uit Zuidoost voor een week naar Tunesië.
Hofwijks is directeur van jongerenwerkplaats PEWA, waar vroegtijdige schoolverlaters worden begeleid. ,,De jongeren hier zitten aan de onderkant van de samenleving,” vertelt Hofwijks. In de jongerenwerkplaats in het troosteloze Klieverink krijgen de jongeren computerlessen, sollicitatie en discipline training, met als doel om ze terug naar school of werk te krijgen.
Ooit ontsloeg hij een medewerker op staande voet omdat hij de jongeren ‘klerelijers’ noemde. ,,Maar ze zitten hier juist omdat iedereen ze klerelijers vindt,” roept Hofwijks. ,,Wij proberen ze te helpen. 40 Procent van de jongeren kwamen als moeilijk lerende kinderen op het vmbo terecht, waarna ze het zonder begeleiding niet redden.”
Volgende week vertrekt de PEWAdirecteur met een groep van 88 – één begeleider op elke zeven jongeren – naar Tunesië. Hij moet velen teleurstellen, want binnen een paar dagen kwamen ruim 200 aanmeldingen binnen. Het project kost 40 duizend euro, waarvan stadsdeel Zuidoost ruim tweederde betaalt.
,,De jongeren moeten het idee krijgen dat er veel meer mogelijk is dan die beperkte blik op het leven in Zuidoost,” stelt Hofwijks. ,,Als hun ouders het over vakantie hebben, gaat dat meestal om familiebezoek aan Suriname of de Antillen. Dat is geen vakantie. Tunesië is goedkoop en veilig. En het ligt in Afrika, voor veel jongeren liggen daar uiteindelijk toch hun roots. Ze kunnen zich realiseren dat het ook anders kan. Daarnaast gaat het ook om de onderlinge band. Als ze zo lang samen weggaan, breiden ze hun netwerk uit, en kunnen blijvende vriendschappen ontstaan.”
Hofwijks is niet bang dat mensen vraagtekens zullen plaatsen bij het ‘belonen van kansarme jongeren.’ ,,Kortzichtigheid zal er altijd zijn. Ja, we nemen deze jongeren mee op vakantie voor maar 75 euro per persoon. Maar zij hebben geen puinhoop van hun leven gemaakt. Het leven is zo op hun af gekomen. Deze jongeren verdienen ook vakantie.”
,,Veel mensen trekken hun handen af van dit soort jongeren. Natuurlijk is het een flink risico om met deze groep naar Tunesië gegaan. Maar ik heb ze uitgelegd hoe een Tunesische politiecel eruit ziet en dat is niet niks. Met zo’n grote groep kan je er donder op zeggen dat er wel eens wat zal gebeuren. Maar niemand die mee gaat is echt crimineel.”
,,Ze hebben gewoon problemen. Zoals één-ouder gezinnen, armoede, uitsluiting en fysieke of lichamelijke beperkingen. Ik ben op alles voorbereid. Maar wat er ook gebeurt: het blijven wel ónze jongeren.”