Wat een roerige dag vandaag.
De wijkverpleegkundige belde keurig terug en na mijn verhaal gedaan te hebben besloot ze toch om maar gewoon even langs te komen om in ieder geval Romme zelf even te zien en even te wegen.
Het gele is niet erg. Eigenlijk valt dat nog in de categorie 'vrij normaal', zolang hij maar helder blijft en blijft drinken.
Tja... en daar zit dus het probleem. Want 70-80 cc en daar blijft het bij. Plus dat de luiers toch wel dunner waren dan hoorde. zelfs bij friso comfort.
De schok volgde pas bij het wegen. Zoals ik al had aangevoeld was hij afgevallen.
Begonnen op 4440, vorige week woensdag op de weegschaal van de wijk 4200 en nu 4090
De tranen zitten zelfs nu nog een beetje hoog.
Afgesproken om het nog even aan te zien omdat hij zo mooi helder is en op zich allert genoeg.
Woensdag naar het consultatiebureau en dan ook meteen langs de cons. arts.
Dus ik wilde eigenlijk dat het al woensdag was
Meteen een nieuwe speen gehaald voor zijn fles omdat hij mss gewoon te hard moet werken voor zijn voeding vanwege de dikte van comfort. (alhoewel we mengen)
en hij krijgt nu 1/3 comfort en 2/3 normaal. Dus we hebben de nodige buikkrampjes alweer achter de rug.
pffff... Gewoon de angst dat dit mannetje zo onder onze handen weg kan glijden zit me hoog. Ik bedoel, we houden hem heel goed in de gaten en hij doet het allemaal nog hartstikke goed. Fontanel is prachtig, geen huidplooien die blijven staan. Maar wel gewoon ontlasting die veel te dun is en te weinig drinken.
Ik was vergeten hoeveel zorgen je je kunt maken de eerste periode (en later trouwens ook). Maar vooral nu omdat ze in eerste instantie zo verschrikkelijk weinig kunnen aangeven. Omdat Romme nog zo kwetsbaar en klein is. En omdat we zoveel van 'm houden en dus bezorgd zijn.
-zelfs geen zin heeft in het plaatsen van relativerende smilies-