Sjaak en Diane deel 3

Okee, we zijn weer terug Het moet niet gekker worden hier. Hebben we net uitgebreid zitten lunchen in de kantine (overheid he), komen we terug, zien we dat een of andere creatieve geest een spoor van bierflesdopjes heeft gelegd over de vloer van de gang! En wel van het kantoor van Sjaak tot aan, jawel, het secretariaat!

We weten niet wie zich die moeite heeft genomen om dat spoor van kroonkurkjes zo mooi over de gang tussen beide kantoren te leggen. Een aantal mensen komen ervoor in aanmerking. Taeke, die eerder uit de kantine was vertrokken; Hans, die buiten was gaan wandelen met Sophie van de receptie; en Marco, de stagiair bedrijfswetenschappen die af en toe graag een biertje lust en op zijn plek was gebleven. O, en natuurlijk Karel van PR, de enige echte wijnkenner op ons bedrijf. De rest van het personeel zat in de kantine voor zover ik weet. Het zijn kroonkurken van Amstel.

Ook dit werd weer niet op prijs gesteld door Jean-Paul de manager. We stonden met een groep naar het kunstwerk van kroonkurken te kijken toen hij aan kwam lopen en het geheel in ogenschouw nam. "Wat is dit toch voor kinderachtige club hier, een beetje de boel op stelten lopen zetten! Als degene die dat gedaan heeft nu eens eerlijk zegt dat hij of zij het was! Kinderachtig jongens, kinderachtig, echt waar!" - "Jongens? Huh, en als een van de dames van het secretariaat dat nou eens heeft gedaan? He? Om Sjaak zwart te maken? Hehehe." grinnikte Taeke. Jean-Paul de manager keek Taeke kwaad aan. "Het feit dat jij dat allemaal wel lollig vindt, is tot daar aan toe, maar je moet nou geen verdenkingen op anderen gaan leggen he?" Taeke grinnikte en nam een slok koffie terwijl hij zich omdraaide om naar zijn plek terug te gaan.

"Nee, jongens, echt kinderachtig" probeerde Jean-Paul nog de steun van de groep te winnen, "zoiets doe je gewoon niet in deze situatie. Dat is mischien leuk met carnaval, maar nu niet." - "En nou die handjes, de lucht in..." sprong Marco met zijn handen omhoog naar voren in een poging om leuk te doen. Na een algemeen onuitgesproken "OMG" door de rest van de groep kroop Marco snel weer terug onder de steen in zijn kantoor. De rest ging ook maar aan het werk, want er werd niet meer gescholden ofzo.

Mieke van de huishoudelijke dienst heeft de kroonkurken opgeruimd en in een zakje gedaan. Dirk-Jan kwanm haar op de gang tegen en zei "Geef maar hier meid, ik gooi ze wel voor je weg" terwijl hij het zakje van haar overnam. Geen idee wat hij nu weer in zijn schild voert

Helaas waren de kroonkurken alweer verwijderd voordat Sjaak en Diane op hun plek terug waren

Door al die dwaze tussenacties kom ik er maar niet aan toe om het gesprek tussen Dirk-Jan en Jean-Paul hier neer te plempen

Goed, het Dirk-Jan en Jean-Paul verhaal. Dirk-Jan verzocht op he einde van de meeting om een gesprek met Jean-Paul. Ik kan redelijk met Dirk-Jan overweg en hij vindt het ook heerlijk om erkenning te krijgen voor zijn streken, dus hij heeft me in geuren en kleuren verteld wat ze daar hebben besproken. Voor de goede orde, dit vond dus vanmorgen voor het sixpack en kroonkurkenincident plaats.

Het vond plaats in het kantoor van Jean-Paul. Dirk-Jan begon het gesprek. "Tja, jean-Paul, ik weet niet goed hoe ik het je moet zeggen... maar ik kan jou als manager wel in vertrouwen nemen?" vroeg hij met een bezorgde blik. "Dat weet je, Dirk-Jan, daar ben ik voor in het crisiteam geplaatst he. Vertel, wat is er?" zei Jean-Paul terwijl hij een slok van zijn koffie naar binnen slurpte. "Ik weet niet zo goed waar te beginnen," roerde Dirk-Jan in zijn kopje, "Het gaat tenslotte wel om collega's he... Maar goed. Je weet dat Sjaak een, laten we zeggen, redelijk drankprobleem heeft he?" - "Dat is bekend." - "Nou, dan weet je mischien ook dat dat voortkomt uit zijn relationele sfeer." - "Hoe bedoel je?" Vroeg Jean-Paul verbaasd. "Je weet dat Sjaak niet getrouwd is en geen vriendin heeft." antwoordde Dirk-Jan "Ja dat klopt, ik heb hem ook nooit horen praten over zoiets als een relatie ofzo." - "Nee, nou goed," vervolgde Dirk-Jan zijn verhaal met een sombere ondertoon, "Nu wil het feit dat Sjaak en Diane een kortstondige, maar heftige relalie hebben gehad." Jean-Paul verslikte zich in zijn koffie. "Pfrt, wat? Die twee? Een relatie zeg je?" - "Jazeker wel. Afgelopen zomer. Toen het zulk lekker weer was buiten en we dat uitstapje naar de efteling hadden. Weet je nog?" - "Ja, maar Diane is getrouwd! Dus daar geloof ik niets van!" - "Geloof het maar," ging Dirk-Jan met zijn verhaal, "Je weet toch nog wel dat we hun een tijdje hebben lopen zoeken? Tot we hen samen tussen de boskabouters uit zagen komen lopen." Jean-Paul zat aan zijn kin en fronste zijn wenkbrouwen. "Ga door." - "Okee. We waren allemaal verbaasd dat Sjaak ineens zo vrolijk deed, zo was hij anders nooit." - "Nee, inderdaad." - "En dat zou ook verklaren waarom Sjaak afgelopen maandag zo om de nek van Diane heeft gehangen, hij kan haar blijkbaar nog steeds niet vergeten, die arme ziel." - "Nou vraag ik je... Sjaak en Diane samen..." fluisterde Jean-Paul terwijl hij steeds verder voorover gebogen ging zitten. "En," vervolgde Dirk-Jan zijn verhaal, "dat zou ook verklaren waarom Diane zo heftig reageert op Sjaak. Die wil haar relatie beschermen!"

Jean-Paul zweeg en veegde het zweet van zijn voorhoofd. "Diane en Sjaak... Wie had dat gedacht... Bedankt dat je me dit verteld hebt, Dirk-Jan, dat maakt de zaak een stuk duidelijker. Ik zal beide personen straks spreken en dan zullen we er vast uit komen." Dirk-Jan verliet het kantoor.

Ik kwam Dirk-Jan bijna proestend op de gang tegen. "En, salarisverhoging gehad?" grapte ik. "Nee" zei hij, en hij vertelde me het hele verhaal. Dat dus compleet gelul van Dirk-Jan is, maar straks als Sjaak en Diane bij elkaar geplaatst worden weer waarschijnlijk voor de nodige sensatie gaat zorgen. Ik hoorde Dirk-Jan met open mond aan. "Man, ben je wel goed snik?" - "Geen probleem, er zullen geen dooien vallen, dat beloof ik." Lachend liep hij verder naar zijn kantoor. Ik staarde hem verbijsterd na. Voordat ik er ook de enorme humor van begon in te zien