"Hallo," zei Angelique verlegen tegen de donkere jongen die tegen een Peugeot aanleunde. De jongen keek haar arrogant aan en Angelique bloosde. "Heeft u misschien mijn autosleutels gezien?" De jongen begon te glimlachen en hij haalde de sleutels uit de aars van z'n onaantrekkelijke medepassagier, waarna hij deze, na ze eerst te hebben afgedroogd, overhandigde aan Angelique. Ze wist niet goed wat ze hier mee aan moest. Moest ze dit pikken? "Meneer," zei Angelique aarzelend. "Ik ben hier erg van gecharmeerd, maar had het niet een andere lichaamsholte kunnen zijn? Volgende keer zou ik graag zien dat je het bij haar ergens anders in propt." De medepassagier schrok en ze greep naar haar kruis. "NEE!" krijste Angelique, "niet nu, de volgende keer."
Opgelucht stapte de medepassagier uit de auto, trok haar rok recht, controleerde haar make-up met d'r spiegeltje en liep zo het kanaal in. Hoewel dit heerlijk verfrissend was, was het onprettig ineens te realiseren dat ze niet kon zwemmen. "Help, help me toch", riep ze terwijl ze meerdere malen kopje onder ging in het vieze water. Na de zoveelste keer kopje onder spuugde ze een kikker
Everything you want is on the other side of fear.
Ik ben niet onhandelbaar, ik ben gewoon een grote uitdaging.