Klussen in Ecuador

Hallo mede-K&W-ers

Afgelopen zomervakantie ben ik drie weken in Ecuador op “vakantie”geweest. In die drie weken heb ik daar gebouwd aan een kantoor gebouw met woning erbij. Hierbij een verslag en wat uitleg over het hoe en wat van het project.

De organisatie:
Ik ben op project geweest via de organisatie World Servants. World Servants is een christelijke, nederlandse organisatie die hulpverleningsprojecten organiseert voor groepen in ontwikkelingslanden in Zuid-Amerika, Afrika, India en Oost-Europa. Dit jaar gaan in totaal 900 personen met de organisatie “op project” Het grootste gedeelte van deze personen zijn in de leeftijd van 16 tot 23. (bijna 700) De overige 200 personen zijn onder te verdelen in 21 tot 30 jaar, en 30 plus.
De projecten voor de jongeren gebeuren voornamelijk in de zomervakantie, en voor de 30 plus groep in het voor en najaar.
Per project ga je met een groep van ongeveer 30 tot 35 personen, waaronder 5 stafleden, mensen met meestal meerdere projectervaringen, en ook meestal ouder als de groep zelf.
De manier van aanpak van World Servants is als volgt: samen met een lokale organisatie wordt een project bepaald, meestal een gebouw voor de gemeenschap (kliniekje, schooltje, kerkje, woningen of zoals in mijn geval: een kantoorgebouw met opslag en woonruimte voor de lokale boeren) De bouwkosten van dit gebouw worden grotendeels betaald door World Servants, en ook wordt er een lokale aannemer ingeschakeld en betaald om het gebouw te bouwen. Daarbij regelt World Servants dat er 3 weken lang een groep jongelui naar die gemeenschap komt om te helpen met bouwen. Daarnaast is er ook nog kinderwerk, tijdens het project organiseren elke dag een aantal deelnemers een gedeelte van een schooldag. Denk hierbij aan het vertellen van een bijbelverhaal, het zingen van liedjes en het maken van een knutselwerkje.

De kosten:
Per persoon kost een reis 1950 euro (er worden ook projecten per bus naar Oekraïne georganiseerd, deze zijn goedkoper) en met dit geld betaal je je reis en verblijf en een gedeelte van de bouwkosten. Veel van de deelnemers halen (een gedeelte van) dit geld op door acties te houden. Zo ook bij mij. Vanuit de kerk is er een lokale actiegroep opgericht, en hebben we verschillende acties gehouden (catering verzorgen bij feestjes en beurzen, kraampje met eten tijdens koninginnedag, sponsorloop en sponsorfietstocht enz.)
Op deze manier is een groot gedeelte van het geld bij elkaar gesprokkeld, en de rest is zelf bijgedragen (dit is ook de normale gang van zaken)

toevoeging: behalve de 1950 euro aan bijdrage, kwam hier nog ongeveer 250 euro aan extra kosten bij, zoals klamboe, inentingen, malariapillen en andere benodigdheden

Motivatie:
Mijn motivatie om mee te gaan is eigenlijk langzaamaan een beetje gegroeid, al 10 jaar gaan er vanuit het dorp mensen met World Servants mee, dus het was geen nieuw iets voor mij. Ook zijn een oom, twee nichtjes, een vriend en twee vriendinnen al eens meegeweest. Een aantal keer had ik zelf ook al gezegd: ik wil ook nog wel eens mee met zoiets, maar toen had ik elk jaar een goed excuus om niet mee te gaan (studeerde nog, dus had de zomervakantie hard nodig om geld te verdienen voor het schooljaar erop) Ergens in oktober 2005 kwam een goede vriendin naar me toe (zij is al twee keer eerder geweest) en vroeg of ik met haar mee wilde. En dit jaar kon ik eigenlijk geen excuus aandragen om niet mee te gaan.
Mijn motivatie is natuurlijk niet alleen dat ik gevraagd ben, en geen nee durfde te zeggen, en is ook niet vanwege het geloof (ben namelijk niet gelovig, kom meer in de kerk omdat ik het wel interessant vind en vrienden van me wel geloven) Mijn motivatie is wel dat ik het als “rijke westerling” goed vond om eens een keer mijn vrije tijd te besteden aan het goede doel, en zodanig mensen die het een stuk minder als ik hebben te helpen.

Het project zelf:

De reis en het verblijf
De reis begon op Schiphol, en via Madrid vlogen we naar Quito, waar we de dag erop met de bus naar onze eindbestemming in noord-ecuador zijn gereden. We waren te gast in een kleine gemeenschap van ongeveer 20 boeren die in de buurt van ons kamp en de bouw woonden. Wij bouwden voor een boeren-coöperatie van ongeveer 15 boeren, die weer onderdeel was van een grotere landelijke coöperatie, met wie World Servants jaarlijks projecten uitvoert.
Wij sliepen als jongens (christelijke organisatie, dus gescheiden slapen) in de kerk, en de dames sliepen in een woning, die tijdelijk was ingericht als slaapzaal. Het eten werd door de lokale bevolking gemaakt voor ons, en ook wasten zij onze kleren. Het douchen en naar de wc gaan was ook even wennen, want stromend water was er niet, dus moesten we ons douchen met een regenton en plastic bekers, die we over ons heengooiden. De WC was een soort van pot, met een ton ernaast met water om door te spoelen.
de kerk waar we sliepen

de douche

de wc



De bouw:
Wat we gebouwd hebben, is een kantoor gebouw met opslagruimte, en op de eerste verdieping een woning voor een boer, die op dat stuk land dan kon werken. Daarbij hebben we ook nog een varkensstal gebouwd. Het gebouw zou gebruikt worden om cacao te kweken en te verbouwen, en ook om cacao te drogen en te verhandelen.
Toen we kwamen, zou de vloer klaar zijn, en de kolommen zouden staan,zodat wij met metselen konden beginnen, alleen dit was niet zo. Er waren alleen wat wapeningskorven met een werkvloertje op hun plek gezet, en wij zijn dus begonnen met het ontgraven van de fundering en daarna hebben we de vloer gestort. Toen dat klaar was hebben we gemetseld, de verdiepingsvloer gelegd en een gedeelte van de wanden gestuct. Van de varkenstal hebben we iets minder afgekregen, de fundering, vloeren en kolommen waren gestort, en de eerste 50 stenen gemetseld.

de bouw toen we aankwamen

de eerste (zelf gevlochten) korven voor de fundering

de kisten voor de kolommen

de eerste vloeren gestort, en de kolommen en fundering ook op de foto

metselen

na een week bouwen, de wanden op hoogte

de verdiepingsvloerbalken erop

het eindresultaat van het hoofdgebouw, niet zo ver als gepland, maar toch redelijk ver

het eindresultaat van de varkkenschuur, let niet op de fundering


De overige dingen die we gedaan hebben:
Behalve gebouwd hebben we ook nog wat cultuur opgesnoven daar. We hebben in kleine groepjes wat gezinnen bezocht en daar wat rondgekeken. Ook hebben we een project van een jaar eerder bezocht, wat nu zo goed als klaar was (wordt afgemaakt en ingericht door de lokale mensen, en betaald door World Servants)
En we hebben de natuur bekeken, we zijn walvissen wezen kijken aan de kust en we hebben een stuk door de jungle gelopen.
Ook heeft iedereen dus een keer geholpen met een programma op de basisschool, en sommige mensen zijn nog wezen kijken in een ziekenhuis in de dichtstbijzijnde stad.
de natuur

de walvissen:


Mijn ervaring en mening achteraf:
Ik heb de drie weken ervaren als een geweldige ervaring, je leert een hele andere cultuur kennen, ziet een geweldige natuur en ziet heel direct hoe de mensen geholpen zijn met jouw inzet.
Alleen als klusser pur sang was ik niet geheel tevreden. Dit had meerdere factoren, te weten: per dag werkten we maar ongeveer 6 uur op de bouw, dit omdat het behoorlijk warm (ruim 30 graden) was, en er ook jongens en meisjes van 16 mee waren, die na 6 uur aardig op waren. Ikzelf kon dan meestal nog wel een uur of 3 of 4 doorgaan. Ook was niet iedereen even gemotiveerd om hard te werken, maar die waren liever aan het ouwehoeren of pauze houden. Ik kreeg daarbij het idee dat die mensen meer meegingen voor de vakantie en het verre land, dan om te bouwen. Ook is het natuurlijk zo dat niet iedereen die meegaat twee rechterhanden en veel kluservaring heeft, dus ook dat is wel eens frustrerend (alhoewel iedereen natuurlijk wel weet hoe een schop en een kruiwagen werkt)
Maar deze dingen hebben mijn project niet verpest, ik heb voor mezelf zo veel mogelijk gedaan, en kijk ook zeer tevreden terug op het gehele project.

Mijn tip voor andere K&W-ers:
Als je het leuk lijkt om zoiets te doen, kijk eens bij world servants (www.worldservants.nl) maar houd wel rekening met wat ik hierboven vertel. Ook moet je wel een beetje openstaan voor het christelijke, want elke dag heb je een praat half uurtje, en dan komt het nog wel eens ter sprake.
Behalve world servants zijn er ook nog andere organisaties, zoals livingstone, habitat en nog vele anderen, ziehier: http://www.worldservants.nl/links.php
En van deze uit zijn er wel een aantal met een christelijke grondslag, maar ook een groot aantal niet.

Zo, dit was het voorlopig, ik zal van de week nog even wat dingen online zetten die mij als bouwer nogal opvielen (leuke ladders en ander gereedschap enzo)

[ Bericht 0% gewijzigd door Gurb op 16-08-2006 13:53:16 ]

quote:

Op dinsdag 15 augustus 2006 13:49 schreef sanger het volgende:
Wat een verhaal, effe snel z'n werk gaat afmaken om uitgebreid te gaan lezen.

Edit na lezen:

Het werken viel dus op zich wel mee qua uren? Wordt je ook geselecteerd op vakkennis e.d?? Krijg je je eigen deelproject? Of help je gewoon wie je tegenkomt of doe je wat je maar net leuk lijkt?

En is er ook gelegenheid tot ontspanning? Hoe gaat het er bijvoorbeeld 's avonds aan toe?

Mij viel het werk erg mee qua uren idd, maar de jongens en meisjes die jonger waren, en minder hard-werk ervaring hadden, waren elke dag blij dat het 5 uur was, en we weer stopten.

En je word dus ook niet geselecteerd op vakkennis, dit is ook geen vereiste om mee te mogen, zolang je maar wél wilt werken. Verder gingen er twee technische stafleden mee, één gepensioneerde aannemer, en één iemand met twee rechterhanden, die bovendien al 9 keer mee was geweest, en dus ook goed wist hoe je moest samenwerken en omgaan met de lokale aannemer. Zij stuurden de deelnemers aan en verdeelden het werk
Wel was het zo dat ik en nog een ander vakkundige jongen wat andere taken hadden, en wij bijvoorbeeld gewoon moesten zorgen dat 5 of 8 man konden metselen. Dus dan was je meer bezig om iedereen aanwijzingen te geven en te helpen en corrigeren.
En gelegenheid tot ontspanning was er wel een beetje. 's avonds was er meestal tijd om te lezen, te hangen en te socializen. wel gingen we elke avond om 10 uur naar bed, dus hele lange avonden hebben we niet gemaakt.
Ontspanning met een biertje was er niet (miste ik als klusser wel enorm, na een dag hard werken, ff lekker zo'n kouwe klats) want omdat het een christelijke organisatie is, en in sommige landen christenen geen alcohol drinken, wordt er tijdens het project niet gedronken.

Dit zijn persoonlijk toch wel twee redenen om als ik nog een keer zoiets ga doen, ik zal kijken naar een organisatie waar wat meer handigere mensen meegaan, en waar je na het werken wel een koud biertje kunt nemen. (mijn directeur gaat in november met Habitat mee, dus kan het even afkijken hoe dat gaat.

ff een toevoeging: er zijn ook projecten via World Servants voor mensen van 21 tot 30 jaar, en wellicht is de manier van werken, en de instelling van de mensen daar wel anders, dus dat zou voor mij ook nog een optie zijn, want qua organisatie is World Servants top, want alles wat door hun geregeld moet worden, is goed (en alles wat door de lokale mensen gedaan wordt, is afwachten hoe en of het gedaan wordt )

[ Bericht 9% gewijzigd door Gurb op 15-08-2006 15:30:36 ]

quote:

Op dinsdag 15 augustus 2006 14:55 schreef spearhead het volgende:
Leuk man! Ik ben zelf zo'n 15 jaar geleden (Wat? Ben ik al zo oud?) ook met WS naar Equador geweest, naar een project in Jipijapa. Ik heb een Christelijke achtergrond, en deed het meer uit overtuiging dan dat ik graag kluste of zo. Niet dat ik de kantjes eraf liep, maar ik reken me wel tot de mensen voor wie 6 uur op een dag inderdaad wel genoeg is.

he, das grappig om te lezen. Hoe kijk je er 15 jaar later op terug, ik heb nu persoonlijk het idee dat ik hier over 15 jaar nog wel eens aan terug zal denken, maar weet dat niet zeker.

En was / is het eenmalig geweest?

quote:

Op woensdag 16 augustus 2006 11:10 schreef spearhead het volgende:

[..]

We logeerden bij mensen thuis, en waar ik het meeste aan terugdenk zijn toch de contacten met de locals. Je maakt op een veel intensere manier kennis met ze, dan wanneer je "gewoon" als toerist gaat. Jammer alleen dat in Ecuador vrijwel uitsluitend Spaans wordt gesproken, terwijl ik de taal niet spreek, dus de communicatie was daarom redelijk beperkt.

Het is vooralsnog eenmalig geweest, maar dat zit hem meer in het feit dat ik indertijd veel acties gedaan heb om geld bijeen te krijgen. Kerken en andere instanties aanschrijven voor een bijdrage, autowas-actie op de markt, huis-aan-huis verkoop van dingen, etc. Juist dat gebedel is me toch wat tegen gaan staan.

Die taalbarierre had ik ook bemerkt idd, is idd lastig communiceren met 37 personen, en maar twee tolken.

Wat betreft het bedelen kan ik me ook wel een beetje in vinden, alhoewel ik het voordeel had dat er bij mij in het dorp al 10 jaar acties worden gehouden, dus de mensen zijn het gewend.
Wel vond ik de hoeveelheid tijd die ging zitten in het actie voeren erg veel, meer dan ik vooraf verwacht had.

In het dorpje Nueva Jerusalen, een half uur rijden van Quininde. Dit ligt allemaal in de provincie Esmeraldas

gemeente reeuwijk

quote:

Op donderdag 17 augustus 2006 08:42 schreef Masta-t het volgende:
dus het is duur, je betaald om te werken, en vervolgens lever je nog krap werk af ook; zie fundering... Bovendien is het een vorm van zieltjes winnen?

Klinkt leuk!

Dat zie je goed idd, en het klinkt niet alleen leuk, het was ook leuk.

Zoals beloofd hier nog wat klusfoto's erbij

Een ecuadoriaanse fundering, een houten bakje timmeren, beetje beton erin, de wapeningskorf erin prikken en klaar. Let ook op het bouwraam, gewoon een paar stokken uit het bos met twee plankjes eropgeslagen

De bevoorrading, hier kwamen ze het zand voor het beton brengen. In deze vracht zaten nog ontzettend veel keien, die we er met de hand uit hebben gevist (die keien werden weer gebruikt om onderin de vloer te gooien, zodat je minder beton nodig had)

Een bord van mijn werkgever, als geintje meegekregen

Het eerste stuk vloer gestort, het tweede stuk vloer lag klaar om gestort te worden.
Rechts zie je nog de bekisting van de fundering. De planken hiervoor waren niet helemaal recht, dus er waren allemaal kieren in de bekisting. Dit werd opgelost door de lege zakken van het cement in stukken te scheuren en dit op te vullen

De fundering van de beerput, gewoon wat planken over een gat heen, wat staven betonijzer eroverheen leggen, de kieren dicht met cementzakken en klaar

De "rechte" bekisting van de varkensschuur, alhoewel de foto vertekend doordat de grond schuin loopt

Een ladder, gewoon twee bamboestokken met wat dunne bamboestokken ertussen, en dan met electriciteitsdraad ze bij elkaar houden

een huishoudtrapje, net zo stabiel als de ladder (bij allebei zit een wit stickertje erop, dit zijn stickers van mijn werk, ook meegekregen om reclame te maken daar )

De vloerbalken, er waren er niet genoeg, dus de laatste paar balken waren een soort van afkeurbalken, nog krommer als de balken die je bij de praxis kunt kopen.
Het zwarte wat je op de ene balk ziet, is molm, en helemaal rechts op de foto zie je de mooiste balk die er was, gewoon een stuk boomstam, vers uit het bos (twee mannetjes en een kettingzaag gaan het bos in, je hoort een half uur lang de zaag janken, en dan komen ze terug met een balk van 6 meter lang)

De vloerdelen, echt ontzettend krom. Deze hebben we na een uur puzzelen ook allemaal weer losgetrokken en naar beneden gegooid, want dit was geen werken.

Zo maken de ecuadorianen de planken recht. (let op de man links, gewoon blote voeten)
Ze zaagden langs een lijntje, die ze maakten met een smetlijn. Alleen gebruikten ze geen krijt, maar sloegen ze een batterij kapot, en pakten ze het cadmium eruit

bij een mede-projectganger kwam ik een nog mooiere foto tegen van de rotte en kromme balken

http://83.98.220.4/~c3083zdl/fotoboek/ec106/1GB1/img_1731.jpg

ik heb hem als linkje neergezet, want hij is aan de grote kant

quote:

Op woensdag 6 september 2006 17:12 schreef Vonkenboer het volgende:


Prachtig om te zien ! VCA en ISO9000 en 9001 normen hebben ze ook nog nooit van gehoord
Wel apart om te zien, hoe ze toch met weinig materiaal toch zoiets kunnen bouwen.

Als je kijkt hoe een bekisting er hier uitziet en daar; maar toch werkt het

Het werkt idd, maar wel zijn ze daar sneller tevreden als wij. (bij een NL nieuwbouwhuis laten we de aannemer terugkomen als er een verfdruiper op 4,5 meter hoog op de achtergevel achter een regenpijp zit, daar maakt het ze niet uit of er uberhaupt verf op zit)
De ideale situatie zou zijn als wij iets van onze eisen zouden versoepelen, en zij iets kritischer zouden worden.