Mirena: Voor, tijdens en na het plaatsen - Deel 3

Gelukkig dattie goed zat

Ja meid als je alles van tevoren weet hahaha..Ik had van tevoren hier al veel info vandaan geplukt en gelukkig,achteraf gezien, kan ik het niet goed vinden met me huisarts dus ik was allang blij met me verwijskaart na de Gyn

Ik heb geen verdoving gehad, maar ik had een super grappige gyn die me echt aan het lachen maakte, dus ik was zo ontspannen dat zo gepiept was
Voelde me drna richting auto wel beetje bleh
Ik heb de Mirena vanaf 14 juli en al 8x ongesteld geworden en al die 8x lekker heerlijke krampen gehad Ole Ole haha

En wat ik ook soms heb denk ik gelukkig ik bloed nie meer dagen drna ben ik in de weer met bijvoorbeeld huishoudelijke taken en dan denk ik gadver voel je gewoon un lozing komen weer vanuit ut niets en altijd tot nu toe als ik druk bezig ben

Wat een heerlijk vooruitzicht...
Ik heb iig nu al nie meer zoveel pijn, alleen loop ik wel steeds leeg als ik op sta. Ook zo'n fijn gevoel.
Hoop niet dat ik dat idd zo maar ineens tijdens mn werk of stage heb strax.. Iig altijd maar wat schoon spul meenemen komende tijd dan..
Ben wel benieuwd of ik al snel merk dat r minder hormoontjes door mn lijf gieren.. Dak minder depri word..
Hoe zit dat trouwens met tampons? Mag je die nou wel of nie gebruiken? Las ergens van nie, maar dan moet ik morgen toch echt ff mooie grote onderbroeken gaan kopen ergens
Wel echt leuk dat hier een topic over s, soort lotgenotencontact

ja leuk vooruitzicht he..
qua tampons de eerste week heb ik ze niet gebruikt..maar ik kan zoiezo ook voor de spiraal alleen de laatste dagen van me menstruatie tampons verdrage.
helaas die charmante tenten hebben we allemala hahaha

quote:

Op zaterdag 9 september 2006 10:39 schreef TheSilentEnigma het volgende:

[..]

Bij mij was het na een maand of 3 helemaal over met bloeden (hoewel, het was meer bruinige afscheiding ) en sindsdien, alweer een jaar, geen bloedingen meer en af en toe een krampje.

Ja dat bruine ja met af en toe wat roders erdoorheen .

Ik hoop dat het nu snel stopt... 19-9 zit ie er 3 maand in en ik heb eergister een bijzondere stressvolle periode afgesloten (studie), dus hoop op snelle verbetering. Het is al eens een paar dagen weggeweest, dus heb nog wel een beetje hoop.

quote:

Op zaterdag 9 september 2006 10:41 schreef XcUZ_Me het volgende:

[..]


Ik hoop dat het nu snel stopt... 19-9 zit ie er 3 maand in en ik heb eergister een bijzondere stressvolle periode afgesloten (studie), dus hoop op snelle verbetering. Het is al eens een paar dagen weggeweest, dus heb nog wel een beetje hoop.

Ik hoop met je mee!
Heb zelf al wat minder klachten.. Bijna geen kramp meer, maar wel wat hoofdpijn.. En ik loop nog steeds leeg, maar lijkt minder te worden.. Durf nergens op te hopen met al de verhalen hier maja.. Heb toch geen vent dus da scheelt

Je mag wel tampons gebruiken, alleen de eerste week word het afgeraden om iets naar binnen te stoppen. (ook geen seks dus) ivm de verhoogde kans op infectie. (ik vind trouwens dat de meeste dokters hier wat meer over zouden moeten zeggen, de mijne heeft er iig niks over gezegd)
Verder moet je met een tampon natuurlijk oppassen dat je niks lostrekt. Dus als het kan van tevoren zorgen dat je draadje(s) naar boven/achteren gekruld zijn, en bij het verwijderen voorzichtig en langzaam trekken. De kans dat je je spiraaltje lostrekt met een tampon is minimaal, maar het schijnt wel eens voor te komen.

Ik heb de laatste tijd trouwens meer haaruitval dan normaal.. zou dat aan t spiraaltje kunnen liggen (ivm hormonen)?

quote:

Op dinsdag 12 september 2006 16:37 schreef ZwarteMagika het volgende:
Ik heb de laatste tijd trouwens meer haaruitval dan normaal.. zou dat aan t spiraaltje kunnen liggen (ivm hormonen)?

Lijkt me sterk eigelijk..je hebt nu minder hormonen dan de pil..denk dat je ut moet zoeken in vitamine gebrek..
ik dacht namelijk dat mijn haar uitval door de pil kwam enzo maar zowel me huisarts als de gyn zei dat dit onmogelijk was..heb ut aan me moeder gevraagt die (verpleegkundige) en eerste wat ze zei was vitaminegebrek..

weet ut eigelijk ook niet hahaha..

Is het niet toevallig dat je je haar aan het laten groeien bent ? Dat je gewoon schrikt van de lengte van de uitgevallen haren, dat het gewoon meer lijkt ? Dat had ik deze lente. En toen was ik al een half jaar aan de mirena.

Ja ik vond het ook een beetje vergezocht, maar ik heb het nog nooit eerder zo erg gehad dus ik vroeg me af of het hier iets mee te maken had, het is toch een hormonale overgang van pil naar spiraaltje en haaruitval kan met hormonen te maken hebben. Maar ik was inderdaad van plan om es op m'n vitamientjes te letten

Ik heb m'n haar trouwens nog veel langer gehad dan dit, ook donkerder van kleur, en toen had ik veel minder losse haren dan nu. Nouja morgen sowieso naar de kapper, eens kijken hoe het gaat als er weer een stukkie af is

Vraag anders even aan je kapper of ie zoiets weleens gehoord heeft. Je hoeft die man/vrouw niet alles te vertellen over je hormoonhuishouding ofzo, maar even vragen of er iets bekend is over hormonen en haaruitval is natuurlijk altijd prima.

Mijn kapster zei altijd dat de meest voorkomende oorzaak van haaruitval stress is. Hormonen kunnen ook een rol spelen, maar dat hoor je vaker bij bijv. de Dianepil ofzo. Staat er iets in de bijsluiter van de Mirena over haaruitval? Je kan natuurlijk net die 1 op de 1000 zijn die er last van krijgt ofzo...

Waar je ook op moet letten is of je haar nou echt dunner/minder word. Soms heb je gewoon wat meer haaruitval dan anders, kan bijvoorbeeld ook door het weer komen of slechte voeding, gebrek aan vitamins zoals al gezegd is. Maar dat er meer haren lijken uit te vallen, hoeft niet te betekenen dat je minder haar krijgt. Haren moet nu eenmaal vervangen worden.

Moet idd zeggen dat ik best een stresskip ben, maar dat was eerder nog veel erger.. het is niet opvallend dunner/minder gelukkig. Ik wilde het gister aan de kapper vragen maar ben het gewoon glad vergeten Maargoed, het is nu een stuk korter dus er komt sowieso niet meer zoveel 'uit'. Bedankt iig

Hallo allemaal,

Bijna 2 maanden geleden ben ik naar mijn huis artst gegaan met vragen over anticonceptie...
Hoewel mijn huis arts geen voorstander is van het koperspiraaltje leek hem de minera de beste oplossing voor mij.
Ik ben lange tijd getrouwd geweest en slikte de pil. Ik had vaak last van buikpijn. Ook als ik niet ongesteld was.
Toen ik stopte met de pil was dit voorbij. Kan toeval zijn, maar ik voelde me stukken beter dan toen ik de pil slikte.
Sinds enige tijd heb ben ik gescheiden en heb een nieuwe vriend.
Condooms zijn voor ons geen succes want dit heeft 2 keer het resultaat gehad dat dat ding scheurde.
Ik vertelde mijn arts over de slechte ervaring met de pil en dat ik daar ook ruim 8 kilo van was aangekomen.
Volgens hem is de kans groot dat ik daar nu eenmaal aanleg voor heb en dat met de pil weer kan gebeuren.
Hij stelde zelf de mineva voor alleen wilde dit liever niet zelf plaatsen omdat hij die ervaring alleen heeft bij vrouwen die reeds kinderen hebben gehad. Hij verwees mij eerst door naar een arts die hier wel ervaring in had.
Bij deze arts aangekomen vertelde hij dat hij dit inderdaad vaker heeft gedaan, maar hij toch adviseerd dit bij een gyn. te laten doen.
Omdat zij betere middellen bezitten dan een huidarts. Mijn huisarts bleek alleen een standaard buisje te hebben die moeilijk te plaatsen is als je nog geen kinderen hebt gehad. De gyn. zou middellen hebben om de baarmoedermond op te rekken. Dit zou dan wat minder pijnlijk moeten zijn.
Ter plekke heeft hij een fax gestuurd met de vraag of ik opgeroepen kon worden.
Enkele dagen later ontving ik een brief waarin staat dat ik op de 1e dag van mijn mentruatie contact op moet nemen om een afspraak te maken voor mijn 3e of 4e dag.
Tevens wordt vermeld dat het verstandig is om een uur van te voren 400mg ibrufen te nemen om de spieren te verslappen.
Over mogelijke verdoving staat niets.... weet iemand of ik dat terplekke kan vragen of moet ik hierover van te voren bellen?

Verder lees ik over het algemeen positive verhalen die mij enigzins op mijn gemak stellen... Maar toch nog 1 vraagje...
Ik hoorde van mijn huisarts dat sommige partner in het begin de trouwtjes kunnen voelen en dat dat mogelijk iets kan prikken.
Degene waarvan de partners het konden voelen... zijn dat mannen die redelijk groot geschapen zijn? En werd die prikkels dan ook echt als onaangenaam gevonden? sorry voor mijn directe vraag, maar ik zou graag willen weten waar ik mijn vriend wel of niet op moet voorbereiden

Als het goed is zal ik over een dag of 10 mijn afspraak kunnen maken.

Hallo penny

Om je vraagjes te beantwoorden in zoverre dat ik dat kan Die verdoving kan je vragen ter plekke, je zal zoiezo ff een klein gesprekje hebben tis niet meteen zo van hup ligge en benen wijd

Gyneacoloog liet mij tevens ook weten dat mijn partner de draadjus zou kunnen voelen, dit hoeft niet zo tezijn natuurlijk, bij mij waren de draadjes bij plaatsing meteen stukkie korter gemaakt, mocht mijn partner dr last van hebben hoefde ik maar tebellen en dan werde deze ingekort..Of het pijn doet heb geen idee maar, he tlijkt me wel irriterent..ik geloof dat 1 iemand van ut mirena topic dr partner wel de draadjes voelde, weet ff dr naam niemeer..

Maar over het algemeen komt het vrij weinig voor


Suc6 over 10daagjes

quote:

Op donderdag 14 september 2006 23:40 schreef Stamp_Kip het volgende:
ik geloof dat 1 iemand van ut mirena topic dr partner wel de draadjes voelde, weet ff dr naam niemeer..

Volgens mij was ik dat Maar dat is gelukkig maar 1 keer gebeurd, daarna geen last meer gehad. Erg fijn voelde het natuurlijk niet voor 'm, niet heel erg pijnlijk maar gewoon vervelend. Vooral als je opeens krassen op je eikel hebt schrik je wel effe

Mijn vriend voelde ze wel zitten toen ik de mirena had, hij had er vooral na de daad last van, soms konden we zelfs kleine wondjes zien zitten! Uiteindelijk moesten we het alsnog met condoom doen anders was het voor hem echt niet leuk meer. Hij is trouwens niet bijzonder groot geschapen ofzo, maar ik ben volgens mij wel een beetje 'ondiep'. Ik heb wel eens gelezen dat sommige meiden bijvoorbeeld moeite hebben om hun baarmoedermond te vinden om draadjes te checken enzo, ik kan daar bijna altijd makkelijk bij, of anders met een beetje naar beneden persen ofzo. Dus ik denk dat het meer ligt aan hoe hoog jouw baarmoedermond zit dan aan de maat van je vriend!

Laat je draadjes niet te kort afknippen, die van mij waren erg kort en daardoor prikten ze ook, ze staken er net een centimetertje uit. Als de draadjes wat langer zijn kunnen ze nog omhoog/naar achteren krullen. Korter laten knippen kan altijd nog. Ik heb nu net een koperspiraaltje laten zetten maar we hebben het nog niet uitgeprobeerd, waarschijnlijk gaan we sowieso condooms gebruiken tot na de controle.

Bedankt voor jullie reacties, ik kan het waarschijnlijk het beste mar gewoon allemaal op me af laten komen en afwachten hoe het voor mij en mijn partner is. Ik lees dat er gelukkig nog van alles gedaan kan worden als hij en/of ik er wel last van hebben.
In eerste instantie wil ik het best zonder verdoving proberen maar ik hoop dat als het tegenvalt ik toch een verdoving kan krijgen.
Ik laat wel weten hoe het gegaan is.
Top trouwens dit forum, ben hier veel meer te weten gekomen dan op menige sites

Ik lees toch zo nu en dan verhalen van vrouwen die een roesje hebben gehad bij het plaatsen van het mirena-spiraaltje. Weet iemand hier meer van? Staan gynaecologen daar afkerig tegenover? Ik neem aan dat er dan toch een anesthesist bij moet en misschien vindt men dat te veel gedoe?

quote:

Op donderdag 21 september 2006 14:06 schreef Claudia_x het volgende:
Ik lees toch zo nu en dan verhalen van vrouwen die een roesje hebben gehad bij het plaatsen van het mirena-spiraaltje. Weet iemand hier meer van? Staan gynaecologen daar afkerig tegenover? Ik neem aan dat er dan toch een anesthesist bij moet en misschien vindt men dat te veel gedoe?

Dat lijkt me toch wel héél zwaar overdreven, ik durf te zeggen géén Amerikaanse toestanden gaan beginnen hier
Bedenk even wat een kleine ingreep het nou eigenlijk is. Er is één moment waarop het even zeer kan doen maar dat is ook zomaar voorbij.

quote:

Top trouwens dit forum, ben hier veel meer te weten gekomen dan op menige sites

dat zei ik namelijk ook ergens in nummertje 1 ofzo

En hoe is 't nu Penny? Dag 10 bijna aangebroken

quote:

Op donderdag 21 september 2006 14:27 schreef anneVi het volgende:

Dat lijkt me toch wel héél zwaar overdreven, ik durf te zeggen géén Amerikaanse toestanden gaan beginnen hier
Bedenk even wat een kleine ingreep het nou eigenlijk is. Er is één moment waarop het even zeer kan doen maar dat is ook zomaar voorbij.

Ik was al bang voor zo'n reactie. Ik heb de laatste tijd veel gedoe aan mijn lijf gehad en ik zie medische toestanden even niet zo zitten, maar ik wil ook graag weer normaal functioneren. Het is niet aan jou om te bepalen dat ik maar pijn moet doorstaan.

Heel graag wil ik van mensen horen of ze de mogelijkheid van een roesje besproken hebben en wat daarop de reactie was.

quote:

Op donderdag 21 september 2006 14:36 schreef Stamp_Kip het volgende:

dat zei ik namelijk ook ergens in nummertje 1 ofzo

Het is inderdaad zoveel fijner om persoonlijke ervaringen te lezen dan zo'n standaard informatiefoldertje.