[Wielrennen] Erik Dekker stopt per direct!

quote:

Op dinsdag 8 augustus 2006 22:57 schreef maril het volgende:
Snappen jullie dit nou, studio sport leaat helemaal niets zien van de laatste wedstrijd vanErik

quote:

Op woensdag 9 augustus 2006 09:43 schreef maril het volgende:

[..]

Joh, denk na!
[afbeelding]
Met zijn kinderen, zijn laatste ronde zoals een voetballer voor tijd word uitgehaald.Mooi

quote:

Op woensdag 9 augustus 2006 11:57 schreef du_ke het volgende:
Volgens het DvhN was de Nos er om aan een docu over hem te werken die later uitgezonden gaat worden. Maar had idd wel beelden in het sportjournaal verwacht.

quote:

Metamorfose van Erik Dekker

Vorig jaar liep Erik Dekker na een valpartij in de Tour zware verwondingen op aan zijn gezicht. Zijn vrouw Petra nam gedurende twaalf dagen foto’s van het genezingsproces. Het was het enige moment in zijn leven dat alle vrouwen naar hem keken, zegt Erik Dekker een jaar na dato. De nu 36-jarige ex-beroepsrenner zou een jaar geleden deze grap niet hebben kunnen maken.

Zijn gezicht van toen zou een perfect masker voor een horrorfilm zijn geweest. Afschuwelijk, afschrikwekkend, angstaanjagend. De vrouwen zullen inderdaad hebben gekeken. Maar daarna haastig hun hoofd hebben afgewend. Want Erik Dekker was in juli 2006 niet om aan te zien.

Het gebeurde op de dag dat de Tour de France in Valkenburg finishte. Tijdens die warme etappe viel Dekker in Wallonië, niet ver van de grens met Nederland, van zijn fiets, met zijn gezicht op het smerige asfalt. Hij zou zijn geboortegrond die dag niet halen. In het ziekenhuis van Verviers werden zijn akelige wonden, die vol teer zaten, schoongemaakt. De volgende dag mocht hij, totaal versuft, naar huis.

Verbazing is op zijn plaats wie zijn gezicht van toen vergelijkt met dat van nu. De verschroeide huid is weer glad, zijn neus staat recht, zijn lippen zijn heel en zijn gebit puntgaaf. ,,Toch,’’ zegt Dekker nu, ,,is er geen plastisch chirurg aan te pas gekomen. Het is gewoon geweldig uit zichzelf geheeld.’’

Zijn vrouw Petra portretteerde Erik twaalf dagen achter elkaar, zoals op de foto’s hierboven is te zien. ,,Zo kun je zien hoe snel het helingsproces ging. Ik viel in de eerste week van de Tour. Tweeënhalve week later, aan het einde van de Tour dus, zat ik bij de VRT, bij hun Avondetappe zeg maar. Natuurlijk heb je dan wat make-up op, maar zelfs daar was nog nauwelijks iets te zien van die valpartij. Zoals je ziet op de foto’s, het was echt verschrikkelijk. Ik wist ook eigenlijk niet dat het zo erg was, omdat mijn vrouw, maar ook ploegmanager Theo de Rooij zei dat het allemaal meeviel. Dat ga je dan geloven. Maar ja, de foto’s liegen niet.’’

Dekker wist van zichzelf dat hij ijdel was. Op de fiets probeerde hij er altijd al tot in de puntjes uit te zien. Daarom was de confrontatie met de spiegel dagelijks een martelgang. Het gezicht heelde, maar het ging de Drent niet snel genoeg. ,,Iedereen die me nu ziet, feliciteert me met m’n herstel. Maar tussen mijn neus en lippen is de huid erg hard. En als ik lach blijft de ene kant van m’n mondhoek hangen, vind ik zelf. Maar niemand die dat blijkbaar ziet.’’

Dekker bleek zelfs ijdeler dan hij zelf veronderstelde. ,,Mensen zeiden vaak: ‘je ziet er bijna niets meer van’. Dat was leuk om te horen, maar ik hoorde alleen maar het woordje bijna. Bijna is dus niet goed genoeg, bijna is niet helemaal. Daarom dacht ik aan plastische chirurgie. Ik ben eerst op vakantie gegaan naar Curaçao, waar ik mijn gezicht met factor 50 insmeerde, op doktersadvies. Ik mocht absoluut niet in de zon.’’ Eenmaal thuis groeiden de twijfels opnieuw. Dekker wendde zich tot ploegarts Jan-Paul van Mantgem, die hem in contact bracht met een bevriende plastisch chirurg. ,,Die bekeek mij en zei dat ik geen behandeling nodig had. Dat moest ik blijkbaar even horen van een professional. De laatste maanden denk ik er eigenlijk helemaal niet meer aan.’’

Dekker is tegenwoordig ploegleider van Rabobank, maar heeft nog steeds het postuur van een afgetrainde renner. ,,Toch ben ik vijf kilo aangekomen. Ik weeg nu 75 kilogram. Maar dat gewicht had ik ook altijd in de winter, als ik vakantie had. Toch blijft het raar, want ik heb de neiging heel fout te eten. Hier in de Tour eet ik het liefst elke avond een paar borden friet. Geen salade, geen groenten, alleen maar patat.

,,Of ik nog sport? Ik probeer anderhalf uur per dag hard te lopen en soms twee uur te fietsen. Maar eten doe ik graag. Ik heb mijn lunchpakket bijvoorbeeld al ver voor de middag op. En verder heb ik ontdekt dat ik bier heel erg lekker vind. Daarom drink ik nu elke avond wel een pilsje.’’

Kortom, over Erik Dekker, de man die Nederland in de Tour van 2000 ontroerde met drie etappezeges, hoeft niemand zich meer zorgen te maken. ,,Jammer van alle dopingbeschuldigingen, maar het bevalt me uitstekend in deze Tour. Ik leer dagelijks van Erik Breukink (de eerste ploegleider -red). Vooral de rust die hij uitstraalt, is bewonderenswaardig.’’ Het oude wielergezicht past dus prima op het lijf van die van een ploegleider. ,,Zie jij verschillen dan?’’

Bron