Einde vakantie, einde ellende ?

Vanmiddag aangekomen op schiphol zit Spanje er weer op, samen met een vriendin de beest uitgehangen in Platja de Aro, caramel bruin geworden en oneindig gewinkeld.

Prima vakantie zou je zeggen, blijkt dat even reuzen tegen te vallen, als eerste was het hotel dat gewoon kut was, ik had een 2 persoonskamer geboekt met zee uitzicht in het 5 sterren hotel Cala del Pi gelegen in het zonnige Platja de Aro het zou een prive strand hebben en op steengooi afstand van dat prive strand liggen, dat lag het ook niks te klagen maar wat ze alleen 'vergeten' te vertellen waren was dat strand 105 treden naar beneden lopen was, en ook weer eens omhoog om terug te keren naar de kamer. Niet goed voor iemand met actrose in de knieen zoals de vriendin van mij heeft.

Daarnaast was het zo, dat op de 2de dag ik op het balkon zat te werken op m'n laptop onder het genot van een kopje expresso en die vriendin van mij was een boek aan het lezen, ondertussen werd onze kamer en badkamer opgeruimd door de schoonmaaksters, nietsvermoedend dronken we onze lekkerheden en genoten van onze brunch niet wetend dat we die avond erachter kwamen dat mijn PSP en m'n horloge gestolen waren die ochtend/middag.

Maar hier begon de ellende pas, het eten wat zoals beloofd glutenvrij zou zijn bleek helemaal niet glutenvrij te zijn en ben ik 3 dagen ziek geweest. Ook het eten van mijn vriendin bleek niet altijd lactose vrij te zijn waardoor zij ook nog eens 2 dagen ziek is geweest. Het eten was dus overduidelijk geen succes.

's Avonds was het uitgaan wel aardig, veel alcoholische versnaperingen genuttigd en samen goten we ons vol een aantal keer een rondje geven aan een paar 'bekende' en nieuw onstaande vriendschappen. Waarna ik de rekening gepresenteerd kreeg van een avondje doorzakken in een bar. Ik bleek te weinig geld bij mij te hebben voor de 519 euro tellende rekening en mocht niet weg om te pinnen, maar terplekke kon ik ook niet pinnen en na het wapperen met de Platinum Card werden ze zelfs boos. ik ben onderbegeleiding naar een 2km verderop staande pinautomaat geescorteerd en heb daar de restanten moeten bijpinnen, wat een kut zooi.

Het begon pas erger te worden op de kamer toen ik in een dronken roes mijn bril op de grond legde naast het bed en 4 uur nadat ik op en neer naar de wc was gelopen erachter kwam dat ik 2keer over mijn bril geparareerd had.

Opzoek naar een goeie opticien was niet moeilijk, maar om in je beste spaans uit te leggen dat je een nieuwe bril moet hebben is nog redelijk te doen, maar om te verstaan wat hun in gebrekkig engels zeggen is nog moeilijker. Uiteindelijk begrepen we elkaar en na 2 dagen zou mijn bril klaar zijn, die dag, maņana, de dag daarop 'maņana', daarna weer 'maņana' na 6 dagen had ik hem eindelijk en al die mensen maar raar kijken waarom ik een zonnebril op had 's avonds.

Nu ben ik thuis en ben ik aan het kijken wat mijn telefoon kosten zijn, en schrik me de pleuris wat m'n vriendin in Nederland wel niet kost om der even een uurtje aan de lijn te hebben of een paar smsjes per dag te sturen.

Al met al was de vakantie matig tot kut maar heb me toch kunnen vermaken.

Wat het dan wel weer goedmaakte was deze taart bij de bakker die ik gewoon moest fotograferen.