Kutbedrijf

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 16:20 schreef McGilles het volgende:

[..]

Ik geef, als je het topic had doorgelezen, welzeker aan wat het is, het betreft een minitower, audio apparatuur dus, heeft dus niks te maken met speciale bestellingen.

zeker als het voorraadartikelen zijn (die ze bv zelf aangeven als voorradig of gangbaar binnen het assortiment) ben je ze dus geen kosten schuldig in dat geval.

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 15:49 schreef dr.dunno het volgende:
zodra een artikel niet binnen het gangbare assortiment gevoerd wordt, kan een leverancier zich beroepen op deze uitzondering ; de klant heeft immers óók de keuze dit artikel elders te kopen, om je eigen woorden te gebruiken

Dit is pertinent onjuist. Je argument gaat niet op, omdat de wet juist bedoeld is om de consument tegen de verkoper te beschermen, niet andersom.

quote:

maar een minister zit niet op de stoel van de rechter gelukkig als de fabrikant in kwestie het artikel als dusdanig aanbiedt, dan heeft de leverancier in kwestie daar geen invloed op... het idee achter de wet kopen op afstand is bovendien dat het niet alleen een probleem van de leverancier is als de klant zijn geld terug wil of zich wil beroepen op garantie, maar ook van de fabrikant danwel importeur voor EU ; redelijkheid en billijkheid zal daarbij altijd worden betracht en daarbij is de verkopende partij niet per definitie de sigaar, zoals je wilt suggereren.

Dit klopt evenmin. Je haalt nu de bepalingen inzake garantie en de koop op afstand door elkaar.

quote:

dat artikel handelt over zaken die je 'koopt' ; een verzending koop je niet ; het zou een ander verhaal zijn als de verzendkosten deel uitmaken van de aanbieding (bijvoorbeeld wanneer er wordt geadverteerd met 'géén verzendkosten' ; zolang je die apart specificeert en zij geen deel uitmaken van de aanbieding zijn zij een separate dienst die los staat van de aanbieding en de wet kopen op afstand behelst dat niet

Jouw uitleg begrijp ik, maar die strookt niet met de bedoeling van de wet. Als je de richtlijn en de totstandkoming van de wet bekijkt, dan zie je dat het toch echt de bedoeling is dat een koper het *hele* bedrag dat aan de verkoper betaald is terug krijgt, dus ook eventuele order-, verzend- of onzinkosten. Het uitgangspunt van de regeling is echt dat je het hele bedrag terug krijgt:

quote:

heeft de koper recht op kosteloze teruggave van het door hem aan de verkoper betaalde.

Deze tekst laat echt geen enkele ruimte om te zeggen: 'u hebt 100 euro betaald, maar u krijgt om <vul excuus in> 90 euro terug.

Persoonlijk vind ik dit een onredelijk uitgangspunt, maar juist bij wetgeving die bedoeld is om de éne partij tegen de andere te beschermen zul je vaak zien dat er aspecten aan de regelgeving zijn die ernstig onredelijk over komen. In dat soort gevallen is het vaak de professionele partij van wie verwacht wordt dat hij in zijn bedrijfsvoering maatregelen neemt om te zorgen dat 'ie dit soort kosten kan dragen.

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 15:49 schreef dr.dunno het volgende:
zodra een artikel niet binnen het gangbare assortiment gevoerd wordt, kan een leverancier zich beroepen op deze uitzondering ; de klant heeft immers óók de keuze dit artikel elders te kopen, om je eigen woorden te gebruiken

Neen. Het moet daarbij echt gaan om op maat gemaakte zaken naar specificatie van de koper, waarbij de wensen van de koper een grote invloed hebben op de verkoopbaarheid van het product; het is niet voor niets dat de MvT de trouwjurk op maat als voorbeeld geeft. Het wel of niet op voorraad hebben van elektronica heeft daar niets mee te maken en brengt dat niet onder de uitzonderingsbepaling.

quote:

maar een minister zit niet op de stoel van de rechter gelukkig als de fabrikant in kwestie het artikel als dusdanig aanbiedt, dan heeft de leverancier in kwestie daar geen invloed op... het idee achter de wet kopen op afstand is bovendien dat het niet alleen een probleem van de leverancier is als de klant zijn geld terug wil of zich wil beroepen op garantie, maar ook van de fabrikant danwel importeur voor EU ; redelijkheid en billijkheid zal daarbij altijd worden betracht en daarbij is de verkopende partij niet per definitie de sigaar, zoals je wilt suggereren.

Zoals Rally al zegt verwar je hier enkele bepalingen inzake non-conformiteit met de koop op afstand. Daarnaast is voor redelijkheid en billijkheid zeker niet snel plaats waar het dwingend consumentenrecht betreft.

Rally heeft het e.e.a. uitstekend verwoord qua de stand van zaken.

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 18:50 schreef McGilles het volgende:

[..]

De persoon die mij helpt in deze zaak wil ook, als het geld 1 september 17:00u nog niet op mijn rekening is bijgeschreven, bestekeus.nl gaan dagvaarden. Hier ben ik het volkomen mee eens maar zo heb ik enkele struikelblokken.

- Wie betaald de reiskosten voor als ik ergens heen moet
- Zijn er eventueel kosten voor mij aan verbonden

Lijkt me dat je die vragen moet stellen aan 'de persoon' ?

quote:

Op dinsdag 29 augustus 2006 18:50 schreef McGilles het volgende:
De persoon die mij helpt in deze zaak wil ook, als het geld 1 september 17:00u nog niet op mijn rekening is bijgeschreven, bestekeus.nl gaan dagvaarden. Hier ben ik het volkomen mee eens maar zo heb ik enkele struikelblokken.

- Wie betaald de reiskosten voor als ik ergens heen moet

Gezien het geringe bedrag vermoed ik dat als er al een procedure komt, deze geheel schriftelijk zal zijn en er door de rechter geen comparitie zal worden gelast. Plus het is een consumentenzaak, de kantonrechter bij je in de buurt is aldus bevoegd om kennis te nemen van de vordering.

quote:

- Zijn er eventueel kosten voor mij aan verbonden

Nu weet ik niet wat "de persoon" met je heeft afgesproken, maar ik behartig een vergelijkbare zaak belangeloos en daar betaalt mijn client de noodzakelijke verschotten: kosten betekening dagvaarding, en het griffierecht. Win je de zaak, dan kun je deze kosten verhalen op de gedaagde.

En, inmiddels al wat succes?

Succes hé, het gaat nu meer om het principe dan het geld denk ik.

wat een kut bedrijf.. succes ermee

quote:

Op maandag 2 oktober 2006 13:25 schreef McGilles het volgende:
Eindelijk weer eens een update!

Ik heb niet opgegeven en nu blijkt het weer eens.... de aanhouder wint!
Ik kreeg vanmorgen een mailtje dat ze accoord zijn gegaan met de uitspraak van een medewerker van de Thuiswinkelorganisatie en dat dus het resterende bedrag teruggestort gaat worden!

Maar zonder de hulp van de vrijwillige medewerking van een juridisch adviseur was het zeker niet gelukt!


Ik ben blij dat het uiteindelijk toch nog goed is gekomen!

Jeuh!

Hoera

tnx voor de update.. dit geeft ook weer 'hoop' aan nieuwe en lopende zaken.

Wat een hoop huilies van dat bedrijf trouwens voor die 15 euro of wat was et ?

0900-bestekeus belle