Ik zit hier met een raar gevoel in mijn buik te typen:
Vanavond ga ik voor twee nachtjes naar mijn ouders, aan de andere kant van het land. En ik heb nu al buikpijn, omdat ik mijn vriend ga missen
We wonen al samen, en zijn veel bijelkaar. En ik hou zielsveel van hem! Alles gaat perfect en ik zou me geen leven zonder hem kunnen voorstellen.
Ik weet nu al dat ik vanavond zielig alleen in een bed lig. Morgen ga ik winkelen met mama en mijn zusje, maar het is toch anders zonder hem.
Hij wil/kan niet elke keer mee naar mijn ouders, en ik wil toch wel elke maand een keertje langs. Het is nu al weer 6 weken geleden. En als ik mis mijn ouders natuurlijk ook wel een kleine beetje.
Gisteren begon dat rare gevoel in mijn buik al. En uit ervaring weet ik dat het pas weer over is als ik hem weer zie.
Gelukkig zie ik hem straks nog anderhalf uur. En die ga ik dan maar voor 150% benutten!
En dan is het wachten tot donderdag avond...