De teenslipper

Het kletsende geluid van schuimrubber op de harde ondergrond maakt een licht vakantiegevoel in me los. Even voel ik me ontheemd. "Ik kwam hier om met frisse tegenzin aan mijn scriptie te werken, waarom waan ik me dan ineens op een zonovergoten camping aan de Costa Brava?".
Nadere inspectie leert dat ik wel degelijk vertoef in een academische omgeving. De vertrouwd zoemende computers, de immer lege krantenhoek en de enigszins verhitte baliemedewerkster laten daarover geen twijfel bestaan. Het object van mijn verwarring sloft zo relaxed als een cowboy de bijna lege faculteit in. Gebruinde benen, geen haartje te bekennen (zorgvuldig geëpileerd veronderstel ik), driekwartsbroek en felgroene polo met onbestemde opdruk. De wreef rood en ontbloot. De tenen gemarteld door een venijnig stukje plastic. "Doet dat geen pijn", had ik willen vragen. "Wie 'mooi' wil zijn moet pijn lijden", denkt de sarcast in me direct.
De vrouwelijke variant laat niet lang op zich wachten. Een net wat te strak felkleurig truitje dat geen vetrol onverbloemd laat, de inmiddels behoorlijk in zwang geraakte bermudabroek met bouwvakkersdecolleté (for her), en ja hoor, weer dat snijdende stuk plastic tussen de opgezwollen tenen. Na nog zeker 20 soortgenoten tegengekomen te zijn weet ik het zeker: "Teenslippers, ze zijn het helemaal". Enkele jaren geleden droeg men ze enkel om op de camping dat ene stukje tussen tent en pisbak te overbruggen, deze zomer heeft het studentenvolk ze massaal in de armen gesloten. Het is allang geen gemakzucht meer. Het is mode, het is hip en het is boven alles, geen porum.

Klaag hier over de teenslipper.

[ Bericht 0% gewijzigd door nozem op 26-07-2006 12:07:19 ]

quote:

Op woensdag 26 juli 2006 01:34 schreef Herald het volgende:
het is toch al jaren hip om die te dragen?

Waren ze enkele jaren geleden slechts mondjesmaat te zien hier, inmiddels is het een ware plaag aan het worden. Het is tegenwoordig helemaal in om overal maar als 'Benidormganger' rond te sloffen. Ik ben tegen.

Overigens stoort het me niet dusdanig dat het me belemmert in mijn nachtrust. Toedeledokie dus. Over een paar uur klagen we verder.