quote:
Maar liefst 70 kilo is zangeres Sugar Lee Hooper (58) het afgelopen jaar afgevallen. Niet uit esthetisch oogpunt – „Mijn vriendin houdt van dik” – maar uit pure noodzaak: „Onderzoek wees uit dat ik onder andere ernstige suikerziekte had. Wilde ik blijven leven, dan moest ik direct beginnen met afvallen. Ik spuit nu ook vijf keer per dag insuline. Mijn artiestennaam doe ik weinig eer meer aan”, aldus Sugar Lee, die tegenwoordig 80 kilo weegt. Op de kop af een jaar na het levensveranderende bezoek aan de dokter zoek ik haar thuis op.
Zangeres werd gedwongen af te vallen…
Sugar Lee aan dood ontsnapt!
„Ik ben altijd taboedoorbrekend geweest”
Zongebruind komt Sugar Lee Hooper – echte naam Marja van der Toorn – in haar wagentje aangereden. Nadat ze voor de deur van haar Scheveningse appartement tot stilstand is gekomen, legt ze uit: „Ik heb dit karretje al een jaar of tien. Vroeger ben ik een keer van de bühne gevallen. Daardoor zat ik zeven jaar lang aan een rolstoel gekluisterd. Dankzij revalidatie kan ik tegenwoordig wel staan, maar geen trappen meer lopen of lange stukken wandelen. Al gaat het nu ik ben afgevallen, wel makkelijker. Moet je nagaan: zeventig kilo speklappen passen niet eens in een doorsneevriezer.”
Sugar Lee neemt plaats op haar nieuwe roodleren bankstel en gaat in gedachten een jaar terug: „Op een gegeven moment viel ik op de raarste tijden en plaatsen flauw. Op het laatst zelfs twee keer per uur. Volgens mijn huisarts werkte ik te hard. Maar dat geloofde ik niet; van hard werken is nog nooit iemand doodgegaan. Op een dag belandde ik bij de weekendarts en die was zo slim mijn suikergehalte te meten. Was dat 35,8! Terwijl het tussen de 5 en 8 behoort te zijn. Bleek ik allang suikerziekte te hebben! Ik kreeg gelijk insuline toegediend. Vervolgens werd ik voor de keuze gesteld: óf ik ging zo door en zou binnen een jaar tussen zes plankjes liggen, óf ik ging eraan werken. En dat zou een hele klus worden, want ook mijn cholesterol en bloeddruk waren veel te hoog.”
Sugar Lee koos voor optie twee en kreeg een lijst mee met wat ze beter wel en beter niet kon eten. „Veel water en groenten, maar geen koolhydraten en geen suiker. Vooral dat laatste vond ik moeilijk, ik ben dol op zoet. Ik heet niet voor niets Sugar! Gelukkig bestaan er suikervrije cola, ijsjes en snoepjes… Dat is natuurlijk niet hetzelfde, maar komt redelijk in de buurt.” Ze haalt haar schouders op: „Wat had ik anders moeten doen? Als ik niets had gedaan, was ik nu dood geweest.”
„Ik vond mijzelf dikker mooier, en ook mijn vriendin Andrea vindt mij dikker leuker. Zij zag mij als een dik teddybeertje. Ze valt op dik, daar doe je niets aan. Eigenlijk zou ik met mijn 1,65 m lengte 55 kilo mogen wegen, maar dat vind ik te gortig.” Ze slaat zichzelf op de rug: „Maar dit is al heel wat hoor! Ik heb weer rug, vroeger was dit alleen maar vet!”
Toen ze 60 kilo was afgevallen, besloot ze zichzelf te trakteren op een facelift. Dat is nu zes maanden geleden. „Er hing overtollig vel langs mijn gezicht en ik kon mijn kin wel drie keer om mijn hand draaien.” Ze reisde er speciaal voor naar Duitsland, waar een plastisch chirurg werkt die is gespecialiseerd in facelifts voor kale mensen. „Eigenlijk wilde hij eerst mijn buik eraf halen en mijn borsten verkleinen, maar die hadden niet mijn prioriteit.” Sugar Lee buigt haar hoofd naar mij toe: „Je ziet er niets van. Ik heb geen zichtbare japen op mijn hoofd. Dat komt omdat hij draad heeft gebruikt die je met het blote oog nauwelijks kan zien. En hij heeft ín mijn oren gehecht. Ze drukt met haar vingers op haar wangen: „Ik heb weer botten en gelukkig is de mimiek gebleven. Ik had nooit als Marijke Helwegen willen worden.”
„Mijn vriendin Andrea vindt mij dikker leuker”
Ze strijkt over haar kale bolletje: „Als kind had ik een hele kop met haar. Maar vanaf mijn 25e begon de ellende. Op een dag kwam mijn oudste zoon Robert Jan thuis. Hij liet een boeddhabeeld zien en zei ’mam, kijk nou eens hiernaar’. Ik zag direct de gelijkenis. We hebben de hondentondeuse gepakt en mijn hoofd kaalgeschoren. Eindelijk was ik af van die halfslachtige plukjes haar. Mijn moeder en tante kennen hetzelfde probleem, er is niets tegen te doen.” Ze doet haar shirt omhoog: „Kijk, de boeddha die ik destijds op mijn buik heb laten tatoeëren, is nu helemaal verschrompeld!”
„70 kilo speklappen kunnen niet in de vriezer”
Na de succesvolle operatie in Duitsland viel Sugar Lee nog eens tien kilo af en inmiddels eet ze weer koolhydraten. Haar dertig jurken, door Andrea gemaakt, zijn de deur uit, evenals veel van haar vrijetijdskleding. „De tule jurken zijn geveild en de opbrengst is versnipperd over verschillende goede doelen. Andrea heeft alweer een gele, een roze en een zwart-witte jurk gemaakt. Maar dat vindt ze voorlopig genoeg. Ze wil niet meer vooruit werken. Maar ik ben nog zeker niet weg hoor. Ik begin pas! Hoewel ik de feestkant blijf doen, ben ik ook stilletjes een jazzalbum aan het maken. Ik ben altijd wel met jazz bezig geweest, mijn vader was jazzpianist, maar je verdient er niets mee.” Ze staat op: „Kom, in de slaapkamer heb ik een studio. Dan laat ik je alvast even iets horen.”
Nou. Gelukkig maar!