Bij mijn dochter begon het al als baby, dat ze zich anders gedroeg en onwikkelde. Dat had ik ook al geschreven, dat het al van jongs af aan aanwezig moest zijn en in alle millieus. Ik denk dat dat toch anders ligt. Je moet iid heel voorzichtig zijn met een etiket.quote:Op vrijdag 21 juli 2006 04:28 schreef Citrique het volgende:
Ik heb een etiketje gekregen ja, en ik heb gezien hoe mn ouders ervoor vochten, terwijl ik er juist niet op te wachten zat, vervolgens mn mond gehouden heb bij de psychologen, waaruit zij concludeerden dat ik een stoornis in het autisme spectrum heb, terwijl ik toendertijd uit 'protest' gewoon mn mond gehouden heb.
Het heeft mn leven eigenlijk behoorlijk verneukt omdat iedereen me nu ongewenst als 'anders' behandelt.
Dus je bent geen autist en toch heb je dat etiketje gekregen ?? Of ben je toch een autist en wil je het niet wetenquote:Op vrijdag 21 juli 2006 04:28 schreef Citrique het volgende:
[..]
Ik heb een etiketje gekregen ja, en ik heb gezien hoe mn ouders ervoor vochten, terwijl ik er juist niet op te wachten zat, vervolgens mn mond gehouden heb bij de psychologen, waaruit zij concludeerden dat ik een stoornis in het autisme spectrum heb, terwijl ik toendertijd uit 'protest' gewoon mn mond gehouden heb.
Het heeft mn leven eigenlijk behoorlijk verneukt omdat iedereen me nu ongewenst als 'anders' behandelt.
Het doet me pijn toe te geven dat ik me enigzins kan verplaatsen in je broertje, danwel zonder World of Warcraft verslaving. Maar ik weet (uit ervaring) dat dergelijke acties zoals een tik totaal niet zullen helpen. Dat raad ik dan ook af. Daar ben je gewoon veel te laat mee, opvoeding begint per slot van rekening niet bij je 14e.
Het is geen 'onschuldig verkeerd' gedrag meer dat 'afgeleerd' moet worden, het is nu al zo laat dat je hem goed gedrag aan moet leren. Enkel een PC in de huiskamer zou wel weer helpen, zo hebben jij en je ouders meer contact met hem, en kan hij wat meer opvoeding en aandacht verwachten.
Na het lezen van dit topic krijg ik toch weer gemengde gevoelens, aan de ene kant waar ik gewoon een gigantische klootzak ben, die het gezinsleven om zeep brengt (maar ik weet dat ik het niet kan veranderen, terwijl ik ook niet zo verder wil). Aan de andere kant woede tegenover mn ouders, voor het niet in staat zijn van t opvoeden van hun kind.
Het is goed mogelijk dat je broertje hier ook zo over denkt, en misschien zoals ik ook zelfmoordneigingen heeft (maargoed, eigen topic volgt).
Ik zou het in ieder geval niet te licht nemen en vooral je ouders er goed bewust van maken dat ze ergens gigantisch fout zijn gegaan, en dat iets dat al verkeerd is gegaan anders aangepakt moet worden dan het 'normaal' opvoeden van je kind.
Ahh oke, in dat geval heb ik niks tegen op die etiketjes, is het alleen maar gemakkelijker om hem te begrijpen omdat je beter weet hoe je er mee om moet gaan.quote:Op vrijdag 21 juli 2006 10:08 schreef assepoes het volgende:
[..]
Bij mijn dochter begon het al als baby, dat ze zich anders gedroeg en onwikkelde. Dat had ik ook al geschreven, dat het al van jongs af aan aanwezig moest zijn en in alle millieus. Ik denk dat dat toch anders ligt. Je moet iid heel voorzichtig zijn met een etiket.
Mijn zoontje heeft ADHD en met medicijnen is het erg gezellig met hem. Hij heeft dan wat meer rust en snapt de wereld dan wat beter. Hij wordt dan ook minder driftig en als er wat is kan je er beter met hem over praten. Al met al denk ik niet dat het voor hem slecht is dat hij een etiket heeft.
Mss moet hij dat maar niet doen.quote:Op zaterdag 22 juli 2006 19:11 schreef Liekster het volgende:
Misschien moet je eens googlen op autisme, asperger, ADHD of ADD en de symptomen die daar staan vergelijken met het gedrag van je broertje (Hoewel bij ADD vaak de symptomen van ADHD!) Succes.
quote:Op zaterdag 22 juli 2006 23:29 schreef Dementor het volgende:
Ik had hem al lang een rotschop verkocht.
Een flinke draai om zijn oren en dat spel de deur uit.
Ik snap het wel. Hij krijgt signalen van jouw ouders, anders dan verbaal denk ik, waar hij uit opmaakt dat hij 'sterker' is dan je ouders. En dat gebruikt hij. Hij heeft echt het gevoel boven je ouders te staan. Ik weet niet hoor, maar mijn ouders zouden dingens als 'mongooltje' niet pikken. Maar goed, laten we niet weer beginnen over een draai om de oren, want we weten waar dat toe leidt als je hier een dergelijke opmerking plaatstquote:Op maandag 11 september 2006 22:15 schreef Noodlez het volgende:
Bah, het ging een tijdje goed. Vanavond vroeg mijn moeder zich af of mijn broertje wel huiswerk maakte, want gisteravond rond 23:00 zat ie nog effe opdracht voor wiskunde te maken. Ze vroegen 'm of hij weer net als vorig schooljaar verder zou gaan. Hij reageerde geirriteerd. ''Want waar bemoeien ze zich mee.'' Termen als 'mongooltjes' en 'niet zo huilen, bemoei je er niet mee' werden door 'm geroepen. Later kwam mijn vader er ook nog bij en zei dat ie normaal moest praten, ik hoorde mijn broertje nog iets van 'whatever ouwe' zeggen. Ik zag op mijn kamer tv te kijken en zag dus niks, maar ik een moment later dat ze elkaar in de haren vlogen. En moest ik er tussen gaan staan om ze uit elkaar te halen want mn moeder lukte het niet, na het incident was mijn moeder best wel overstuur en mijn vader erg kwaad. En mijn broertje.. tja, die speelt gewoon weer verder met WoW alsof er niets aan de hand is. Ik vind dat het écht tijd wordt dat mijn ouders hulp in gaan schakelen. Ik heb de nummers van jeugdzorg ed. al gevonden en ze moeten gewoon bellen, anders gaat het een tijdje goed en dan weer fout..Het lijkt mijn broertje gewoon niks te schelen, ik snap er echt niks van..
Uitstekende movequote:Op dinsdag 12 september 2006 09:07 schreef CoolGuy het volgende:
.....Maar ik zou zeggen. Als hij een grote bek heeft, hem achter die pc uittrekken, dat ding afsluiten en loskoppelen, en opruimen. En dan gewoon zeggen. Dat is gebeurd omdat je constant een grote mond hebt. En verder niets......
quote:Op dinsdag 18 juli 2006 11:42 schreef SuperWeber het volgende:
Ik denk dat jouw vader "die domme bouwvakker" dat broertje van jouw eens even een flinke trap onder zijn reet moet geven...
En dat meen ik... Mijn vader is tuinder, een lichamelijk beroep dus... Als ik mijn moeder aan het janken maakte, of "domme tuinder" tegen mijn vader zei... Dan kreeg ik een trap onder mijn reet en kon ik opsodemieteren naar mijn kamer... En ik had niet zoveel spullen op mijn kamer maar als ik wel iets zou hebben gehad om me mee te vermaken dan ging gegarandeerd de stop eruit...
En anders een internaat...
Cool, een updatequote:Op dinsdag 12 september 2006 09:07 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Ik snap het wel. Hij krijgt signalen van jouw ouders, anders dan verbaal denk ik, waar hij uit opmaakt dat hij 'sterker' is dan je ouders. En dat gebruikt hij. Hij heeft echt het gevoel boven je ouders te staan. Ik weet niet hoor, maar mijn ouders zouden dingens als 'mongooltje' niet pikken. Maar goed, laten we niet weer beginnen over een draai om de oren, want we weten waar dat toe leidt als je hier een dergelijke opmerking plaatst![]()
Maar ik zou zeggen. Als hij een grote bek heeft, hem achter die pc uittrekken, dat ding afsluiten en loskoppelen, en opruimen. En dan gewoon zeggen. Dat is gebeurd omdat je constant een grote mond hebt. En verder niets. Niet in discussie gaan en niet dingen gaan uitleggen want je hebt immers al aangegeven hoe en wat. Laat hem maar een gesprek proberen aan te gaan. Als ie gaat schelden dan reageer je gewoon niet.
Hoewel, als het mijn broertje geweest was, en zo tekeer ging tegen mijn ouders, ik hem zeker weten een klap verkocht had, en dan boeit het me niet wat de tere zieltjes hier daar allemaal van denken.
Eh nee, uit de praktijk blijkt anders. Overigens wordt met straffen niet meteen een lichamelijke straf bedoeld.quote:Op dinsdag 18 juli 2006 12:06 schreef releaze het volgende:
[..]
sowieso is straffen compleet achterhaald. het werkt veel motiverender om het goede gedrag te belonen dan het slechte gedrag te straffen.
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |