quote:
Op zaterdag 15 juli 2006 20:16 schreef -IksRee- het volgende:[..]
Zucht... nee. Het gros van wat nu 'de Palestijnen' genoemd wordt zijn nakomelingen van vluchtelingen die Jordanie uit getrapt zijn na een bomaanslag op de Jordaanse koning.
Interessant om te lezen (
www.cidi.nl onder punt 7 van veelgestelde vragen):
7. Hoe moet men omgaan met de Palestijnse aanspraken op het zogenoemde ‘recht op terugkeer’?
Tijdens de periode voorafgaande aan de Israelische Onafhankelijkheidsoorlog tot aan de Wapenstilstands-akkoorden (1947-1949) ontvluchtten honderdduizenden Palestijnse Arabieren hun grondgebied. Een deel ontsnapte aan het oorlogsgeweld, een deel gaf gehoor aan oproepen van Ara-bische leiders om tijdelijk te evacueren en een deel werd door Israelische troepen uit strategische gebieden verdreven. Een belangrijk feit dat de vlucht stimuleerde, was dat in de periode onmiddellijk na de acceptatie van het VN delingsplan voor Palestina (november 1947) vrijwel alle Palestijnse leiders het Engelse Mandaatgebied Palestina verlieten. Het volk was stuurloos. Het aantal Palestijns-Arabische vluchtelingen bedroeg zo’n 670.000.
In de periode 1948-1951 vluchtten meer dan 800.000 joden uit de Arabische wereld. Daarvan werden 580.000 in Israel opgevangen.
Er bestaat geen recht op terugkeer.
Er ligt alleen een niet bindende resolutie van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (194 van 11 december 1948). Daarin wordt gesproken over terugkeer onder de voorwaarde dat de vluchtelingen in vrede met Israel willen leven, en over eventuele compensaties.
Het zou juister zijn de Palestijnen hun verloren gegane bezittingen te vergoeden.
Premier Barak heeft dit ook voorgesteld tijdens de Camp David onderhandelingen. Ook de uit de Arabische wereld gevluchte Joden zouden gecompenseerd moeten worden.
De Palestijnse Autoriteit claimt het ‘recht van terugkeer’ voor alle vluchtelingen van 1948 en al hun nakomelingen.
Het zou dan gaan om meer dan 3,5 miljoen mensen. Israel weigert dit te accepteren, omdat dat zou leiden tot de demografische vernietiging van de Joodse staat. Overigens heeft Israel in 1949 aangeboden 100.000 vluchtelingen te laten terugkeren, maar dat aanbod werd toen resoluut door de Arabische wereld afgewezen.
Van de oorspronkelijke Palestijnse vluchtelingen uit 1948 zijn er naar schatting nog slechts 150.000 in leven.
Als er dan van een mogelijkheid tot terugkeer gesproken moet worden, geldt dat hun en niet al hun nakomelingen, die in de Arabische staten zijn geboren.
Waarom zou Israel zoveel Palestijnse vluchtelingen opnemen, als er een speciale Palestijnse staat is?
Israel accepteert wel het recht van in het buitenland woonachtige Palestijnen om naar een eventueel in de Westbank en de Gazastrook te stichten Palestijnse staat te verhuizen.
Documenten
De rol van de VN bij het Palestijnse vluchtelingenvraagstuk
Het Palestijnse vluchtelingenvraagstuk wordt behartigd door de op 8 december 1949 apart daarvoor opgerichte United Nations Relief and Works Agency for Palestinian Refugees (UNRWA). De organisatie had begin 2002 zo’n 22.000 mensen in dienst, het merendeel daarvan Palestijnen.
Wie is een Palestijnse vluchteling? (definitie UNRWA)
De zogenaamde ‘operationele definitie’ van UNRWA typeert een Palestijnse vluchteling als iemand:
- wiens vaste woonplaats tussen juni 1946 en mei 1948 in Palestina was;
- die zijn woning en middelen van bestaan heeft verloren als gevolg van het Arabisch-Israelisch conflict en die zijn toevlucht zocht in Jordanië, Libanon, de Syrisch-Arabische Republiek, de door Jordanië geregeerde Westbank of de door Egypte bestuurde Gazastrook.
Volgens de door UNRWA gehanteerde definitie horen ook de nakomelingen van de in 1948 gevluchte en ontheemde Palestijnse Arabieren onder de categorie ‘Palestijnse vluchtelingen’.
Hoeveel Palestijnse vluchtelingen (2001)?
Bron Aantal
PLO 5.000.000
UNRWA 3.738.000
Onafhankelijke onderzoekers op basis van de UNRWA-criteria < 3.600.000
Volgens de criteria van de UNHCR < 1.000.000
Nog in leven zijnde vluchtelingen uit 1948 - op basis van de UNRWA-criteria 150.000
Nog in leven zijnde vluchtelingen uit 1948 – op basis van de UNHCR-criteria
40.000
Resolutie 194 van de VN (11-12- 1948) hoofdpunten:
Bepaalt dat de vluchtelingen die naar hun woningen willen terugkeren en met hun buren in vrede willen leven zulks op de eerstvolgend uitvoerbare datum moet worden toegestaan, en dat compensatie moet worden betaald voor de bezittingen van degenen die ervoor kiezen om niet terug te keren, alsmede voor verlies van en schade aan eigendommen die, volgens de grondbeginselen van internationaal recht dan wel billijkheid, door de daarvoor verantwoordelijk zijnde regeringen of autoriteiten dient te worden vergoed;
Geeft de Verzoeningscommissie opdracht de repatriëring, herhuisvesting en economische en sociale rehabilitatie van de vluchtelingen te bevorderen, alsmede uitbetaling van compensatie.
Citaten
De in 2001 overleden Palestijnse minister voor Jeruzalem Faisal Husseini, die in het Westen als een ‘duif’ werd beschouwd zei over de betekenis van de vluchtelingen :
“De Palestijnen voeren een onafhankelijkheidsoorlog die alleen zal eindigen, wanneer de laatste kolonist de gebieden verlaten heeft en de Palestijnen een meerderheid vormen in het Heilige Land. Dan zullen ze beslissen of zij de Joden toestaan een eigen staat te hebben." (Ha'aretz, Dec. 6, 2000)