Nou, na een schamele poging van afgelopen zondag (2 x 15 minuten af en aan vanwege de onweer) gisteravond mijn eerste volledige wedstrijd van het seizoen gespeeld. Dan ook maar gelijk met het eerste en een relatief belangrijke wedstrijd. (Het was de eerste wedstrijd van de bekercyclus en dan ook tegen een tegenstander welke we in de competitie tegenkomen.)
De eerste helft begon redelijk, zeker niet goed. We deden zeker niet ons best en waren aldoor een stap te laat. Hierdoor lieten we de tegenstander in hun spel komen. En lieten we het spel vooral aan de tegenstander. Dit resulteerde er in dat vooral BVV de kansen kreeg. Maar dat waren er hooguit een stuk of 3. Ik kon jammergenoeg niet voorkomen dat de 1-0, na een minuut of 30, bij een goed uitgespeelde aanval van hun gemaakt kon worden. Een persoonlijke fout van mijn linksback die zijn man liet lopen.
Ik hoopte dat we toen wakker waren, maar we bleven zo lamlendig spelen als in het begin. Zodoende kabbelde het spelletje verder tot de rust met hier en daar een doelpoging voor elk doel.
In de tweede helft kreeg de scheidsrechter een dubieuze hoofdrol, een rol die hij in de eerste helft in mindere mate ook al had (Toen werd ook al duidelijk dat beslissingen van hem niet ons voordeel uit zouden gaan vallen).
Wij begonnen zoals we de eerste helft geeïndigd waren. Sloom. We lieten weer het initiatief aan BVV. Hierdoor waren ze weer een stuk gevaarlijker als wij. Wat resulteerde in de volgende dubieuze beslissing van de scheidsrechter. 10 minuten in de 2de helft. De lange bal wordt gespeeld over links en gelijk gaat de vlag omhoog voor buitenspel. Maar de scheidsrechter wil dat niet zien en laat doorspelen. Mijn verdedigers zien het wel en houden in. Zodoende komen er 2 aanvallers op mij af gestormd, ik kom mijn goal nog wel uit, maar het mocht niet baten, de linkerspits speelde de bal naar de rechterspits en die weet in een leeg goal nog bijna te missen. 2-0 achter.
Nog steeds geen trigger voor ons om te gaan voetballen.....
Nog geen 3 a 4 minuten de volgende fout van de scheidsrechter (Mijn inziens). De bal wordt voorgegeven vanaf mijn linkerkant en deze komt ter hoogte van de penaltystip. Mijn laatste man gaat een kopduel aan met hun spits (beiden lopende in mijn richting) en hij kopt de bal in mijn handen. Ik heb de bal, maar aangezien de beide spelers voor elkaar langskruizen struikelen ze over elkaars benen. En wat beslis je dan als scheidsrechter, juist, penalty
Ik kies wel de goede hoek, maar een bal die in het dak van het doel verdwijnt is praktisch onhoudbaar.
En toen waren we wel wakker. Dat was blijkbaar onze trigger om te gaan voetballen. Ineens was er gretigheid, lieten we onze man niet meer dan 10 cm vrij en we werden ook gevaarlijk. Jammergenoeg waren er nog maar 25 minuten te spelen ofzo. De moeder van mijn lief stond langs de lijn en die zei na afloop ook, als jullie de hele wedstrijd zo gespeeld hadden, win je dik. We overklasten ze gewoon. Ok dan moet je nog wel de kansen afmaken.
Maar er kwam dus druk van onze kant. Dit resulteerde al heel snel in een aansluitingstreffer. 3-1. We kregen legio kansen om de 3-2 te maken, maar dit gebeurde niet. Een keer of 4 alleen op de keeper en dan verprutsen. 2 vrije trappen op de lat. Hij wilde er gewoon niet in. Met nog iets minder dan 10 minuten te spelen. Een vrije trap vanaf rechts voor ons, iets buiten de 16 meter. De bal komt voor en wordt contra ingekopt door een middenvelder van ons. 3-2. En het wordt nog spannender.
Ondertussen heeft de thuisspelende ploeg ook al verscheidene kansen gekregen om hun voorsprong uit te bouwen, maar deze werden vakkundig om zeep geholpen. Of door mij met een aantal goede saves, of door mijn verdedigers, of door prutswerk van zichzelf. Maar ja, wij waren vol in de aanval, dus dan vallen er gaten achterin. Wij bleven druk zetten, maar het mocht niet baten. Elke keer als wij dachten in de buurt te komen werden we afgefloten of verprutsten het zelf. Zodoende bleef de stand 3-2 op de borden staan. Jammer maar helaas.
Voor mij zelf wat wel een hele lekkere eerste wedstrijd. Ik was in de eerste helft nog wel wat onwennig, een beetje wedstrijdritmeloos denk ik. Maar de 2de helft ging erg goed en kwam het ritme weer helemaal terug. Ik hoop dat ik de trainer heb kunnen overtuigen van mijn kunnen en dat ik dus weer de vaste waarde in 1 ben. Volgens de ma van mijn lief kan het op basis van de 2de helft haast niet anders.
Mijn excuses voor het lange verhaal, maar ja, als ik aan het schrijven ben, dan komt het.