Onheil in het zwembad.

Lieve Fok!kers,

Ik breng jullie wederom een brief met een noodkreet!

Zoals iedereen weet zijn de laatste dagen vooral gekenmerkt door de tropische tempraturen.
Tijdens deze zomerse dagen zijn velen, waaronder ik en mijn Turkse maatje Abdul (eigenlijk heet mijn maatje Joop en is hij een autochtoon, maar hier zal ik hem Abdul noemen om dit topic een politiek correct tintje te geven), opzoek naar dat stukje verkoeling wat de warmte dragelijk maakt.

Onlangs, op weer zo'n tropische dag, vertoefde ik in mijn achtuin onderuit gezakt genietende van de zon na een lange dag van post'n bezorgen.
Plots rinkelde de deurbel, en met enige tegenzin verplaatste ik mijzelf richting de voordeur.
Abdul stond, met oranje zwembandjes om de bovenarmen, breed glimlachend voor mijn deur en vroeg mij mee te gaan zwemmen.

Normaal gesproken zou mijn antwoord een duidelijke 'nee' geweest zijn, gezien ik een onvoorstelbare hekel heb aan het zwembad.
Het is en blijft immers een smerige gedachte.. Allererst fietst, loopt of vervoert men zich naar het zwembad en zweet zodoende zijn of haar lijf helemaal onder. Vervolgens gaat dat zelfde bezwete lijf plots het water in. Dat water, waarin schaamhaar, tarrels, snot, zweet, pis en hoofd-en schaamluis drijft.
Vrolijk zwemt iedereen door het broeinest van bacterien en ziektekiemen, niets vermoedend wat voor smerigheid hen omringt.

Abdul is echter een pientere knul, om mij over halen had hij een aantal blikjes pils mee gebracht om mij te verleiden.
Smachtend naar wat goudgeel vocht volgde ik Abdul naar het zwembad, alwaar ons onheilspellende gebeurtenissen stonden te wachten..

Vanzelfsprekend was ik uitsluitend naar het zwembad gekomen omdat ik hier zou kunnen genieten van een gratis pilsje. Echter, Abdul bleek niet bepaald het beste met mij voor te hebben.
Hij stond er op dat we zouden gaan zwemmen. Normaal ben ik niet snel over te halen, maar Abdul gaf in volledig correct Nederlands (let op! politiek correct item!) een sterk betoog, waardoor ik niet meer kon weigeren.
Ik hees mijzelf in mijn zwembroek en begaf me naar de rand van het zwembad.

Eenmaal hier aangekomen kreeg ik mijn bedenkingen.. Met mijn tenen over de rand gekromd staarde ik naar het troebele water. Gedachtes over ongeneeslijke ziektes, wratten, uitslag en gezwellen stormden door mijn brein. Ik moest en zou hier weg!
Plots voelde ik echter twee ferme handen in mijn rug, en voor ik het wiste plonste ik in het water.
Mijn grootste nachtmerrie was werkelijkheid geworden en ik moest en zou hier zo snel mogelijk uit komen! Wild sloeg ik om me heen, opzoek naar de snelste weg uit het water. In mijn pogingen zo spoedig mogelijk het water te verlaten trapte en sloeg ik welgeteld 3 kinderen, 2 oude vrouwtjes en 1 neger vol in de bakkes.

Eenmaal aangekomen op het vaste land keken mensen vanuit het water mij woest aan. De aanblik van de boze, smerige mensen en het feit dat ik zojuist water met hen gedeeld had deed mij door het lint gaan..
Mijn gezicht liep rood aan en plots begon ik te schreeuwen. "KRIJG ALLEMAAL EBOLA! STERF! HOEREN! NEGERTS! STEEEEEEERF!". Ik trok mijn zwembroek uit en begon een aantal zwemmers onder te pissen.

Na deze actie was de maat vol voor de badmeester.
Badmeester Sam, wie ik kende uit de traumatische jaren waarin wij met school verplicht waren te zwemmen, stormde woest op mij af.
Toen ik zijn indrukwekkend gespierde lichaam op me af zag komen besloot ik de benen te nemen.
Zo snel als ik kon sprinte ik het zwembad uit, met Sam nog altijd op mijn hielen.

Uren later, en kilometers verder, holde ik ergens dwars door de Noord-Hollandsche polder.
Toen ik omkeek zag ik Sam nog altijd op mij afstormen. Met wat minder toezicht, zo midden in een weiland, aarzelde ik geen moment en pakte ik mijn stiletto. Ik stak Sam vol in zijn gelaat, vervolgens in zijn hart, en tot slot in zijn maag. Bloedend rolde de dictator over de grond, terwijl ik lachend toe keek.

Pas toen Sam geen teken van leven meer vertoonde begon ik mij te realiseren wat ik gedaan had.
Mijn smetvrees had dusdanige extreme vormen aangenomen dat ik niet alleen mensen had bezeerd en onder gepist, maar dat het zelfs iemand het leven had gekost!
Na deze actie ben ik echt ten einde raad! Wat moet ik doen? Wie kan ik bellen? Wie kan mij helpen?

Ik hoop dat jullie, zoals zo vaak, mij kunnen verzien van het juiste advies..

De groenten,

Een wanhopige Postbode.

quote:

Op donderdag 13 juli 2006 21:50 schreef DemonRage het volgende:
Lekker zwemmen en spetteren in de algen, legionella's, urine, menstruatiebloed en bejaardenzweet, dan nog niet te denken aan de huidkorsten van ongewassen medelanders die door de chloor afgebeten worden.

Met jou kan ik praten.

quote:

Op donderdag 13 juli 2006 21:53 schreef Life het volgende:
Prachtig stukje SiemeN! Je topics laten me altijd weer lachen

Bedankt voor je feedback.
Nog tips, verder?

quote:

Op donderdag 13 juli 2006 21:52 schreef dWc_RuffRyder het volgende:
Met deze TT verwachtte ik een leuk Paint/Photoshop-topic, niet zulke onzin .

Voel je vrij alsnog aan de slag te gaan.

quote:

Op donderdag 13 juli 2006 22:17 schreef gateh het volgende:
gelezen en 1x gelachen

Daarnaast ook nog tips en advies?

quote:

Op donderdag 13 juli 2006 22:29 schreef renz0r het volgende:
Mooi stukje tekst, lachuh!

Tip: Jezelf aangeven!

De politie zoekt me al, vanwege een eerder voorval.

quote:

Op donderdag 13 juli 2006 22:33 schreef Acryl het volgende:
dus je trok eerst je zwembroek uit om die mensen onder te pissen, waardoor de badmeester achter je aan kwam
dat betekend dat je naakt wegrende... waar haalde je later dan de stilletto vandaan?

Sinds de toename van de criminaliteit in Spanbroek gaat een beetje postbode het huis niet uit zonder een stiletto om zijn enkel getaped.