[Tour] Tijdrit, gewicht en de bergen

quote:

Op vrijdag 14 juli 2006 11:53 schreef ondersoeker het volgende:

[..]

Denk je dat al die experts er weining van snappen ?
En worden er weleens testen gedaan die 6 uur duren ?

En ja als je afvalt zonder dat je teveel vermogen verliest ga je beter bergop.
Kijk maar na Ullrich als hij te zwaar is. Dan gaat zijn tijdrit nog well (Watt), maar het klimmen niet meer (Watt/kg).

Indurain is ook een mooi voorbeeld. Hij had een gigantisch vermogen en toen hij fors afviel reed hij ook goed omhoog en kon hij de tour 5 keer winnen.

Je kan het trouwens zelf testen door hier http://80.237.184.53/data/navi/index.html te kijken tijdens de etappes. Zie de snelheid, wattage, hardslag van een paar renners.

Nee, maar al deze statistieken zijn, voor mij althans, een klein onderdeel van het daadwerkelijke totaalpakket wat een renner tot presteren aanzet. De vergelijkingen die je maakt met Ullrich vind ik ook niet helemaal juist: Ullrich is in de winter gewoon te zwaar en komt in de Tour doorgaans pas op ideaal gewicht, terwijl ik me voor kan stellen dat iemand als Posthuma voor hij de Tour ingaat al op zijn ideale gewicht zit (of er niet ver vanaf). Als je Ethiopers en Kenianen krachttraining laat doen worden het ook niet opeens toppers op de 100 meter sprint. Als dat allemaal zo gemakkelijk was, dan hadden we wel meer van het soort switches gezien, maar als je het gaat bekijken is het eigenlijk amper iemand gelukt om van klimmer beter te leren tijdrijden, of andersom. Jalabert is van sprinter klassieke renner geworden, Basso is (met doping?) door extreme training een betere tijdrijder geworden, maar als je kijkt wie het allemaal niet gelukt is, zo uit het hoofd:
McGee wilde van tijdrijder ronderenner worden-> totaal mislukt
Simoni wilde zijn tijdrit verbeteren->mislukt
Cunego wilde zijn tijdrit verbeteren->alleen maar slechter geworden, en bovendien ook minder gaan klimmen (of zit daar doping achter)
Millar wilde naast goede tijdrijder tourwinnaar worden-> zelfs met doping totaal mislukt
Rogers wil van tijdrijder ronderenner worden-> amper progressie
Boogerd dacht na '98 een goede ronderenner te willen worden en focuste zich op het verbeteren van zijn tijdrit-> resultaat tijdrit niets beter
Hincapie zou ronderenner worden na het stoppen van Armstrong, is lichter dan ooit-> complete deceptie met een mislukte tijdrit en tientallen minuten verlies in de eerste bergetappe

Dit zijn dan alleen nog enkele renners uit de afgelopen jaren.

Zoals ik al in de voorbeelden uit de vorige post aangaf zijn er genoeg voorbeelden van renners met goede testresultaten die er niks van bakken en omgekeerd...

quote:

Op zaterdag 8 juli 2006 20:49 schreef -jos- het volgende:
Er klopt zowiezo al helemaal niks van aangezien Mayo, Hincapie en Rasmussen de sterksten van die 10 zijn in de bergen

Deze moet ik gewoon quoten.

quote:

Op vrijdag 14 juli 2006 12:34 schreef Quyxz_ het volgende:

[..]

Deze moet ik gewoon quoten.

SUKKEL!!@$%&!$&%#!!

quote:

Op vrijdag 14 juli 2006 12:39 schreef ondersoeker het volgende:

[..]

Ok, dan geef ik je gelijk. Iemand beweerde wel eens dat het hebben van voldoende vermogen een noodzakelijke maar geen voldoende voorwaarde is. Vind ik mooi verwoord.

Er zijn, zoals in het NRC artikel ook stond, vele andere factoren die de prestatie bepalen. Denk maar eens aan pijntolerantie, karakter, motivatie, vorm, temperatuur enz.enz. ( en nu vergeet ik vast ook wel het nodige) Daarnaast gaat de ene beter om met ijle lucht dan de andere. Ik hoorde weleens dat Armstrong per hoogte had uitgerekend hoeveel Watt hij kon leveren bergop: conclusie: Mijn voordeel ten opzichte van anderen is onderaan de klim het grootst, dus daar kan ik het meeste winst pakken, dus daar moet ik aanvallen. (= goed met je spot bezig zijn )

Wat betreft die voorbeelden: Als je van tijdrijder klimmer wil worden moet je afvallen zonder dat je vermogen inlevert. Werkt denk ik alleen als je teveel vet had. Anders gaat zoals je terecht opmerkt ook je tijdrit achteruit. Tijdrit-rijder worden als klimmer is ook niet makkelijk. Veel winst is misschien te halen met de positie op de fiets en dergelijke maar als je motor (=Watt) niet groot genoeg is redt je het niet.

Wat je zegt komt wel ongeveer overeen met wat ik zei, namelijk dat het slechts een klein onderdeel is van een pakket 'kwaliteiten' , maar dan nog, er zijn ook renners met een relatief laag vermogen die toch goed presteren.

Over de voorbeelden: bij de voorbeelden van klimmer-> tijdrijder is het bij de genoemde renners vaak zo dat die renners lichter zijn geworden, maar toch hun goede tijdrit behielden in de regel. Hetzelfde geldt in principe voor de klimmers die tijdrijder wilden worden, en daarbij werden kosten noch moeite gespaard wat betreft ideale posities uitzoeken, beter materiaal en dergelijke.